354 document(en) met "De Tijd" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Vandekeybus kan het niet laten te charmeren... • 3 december 1993
Later wordt de blinde aktrice op de schouder van de blinde akteur langs de draad gevoerd; ze "leest" de draad alsof het een snoer van braille-tekens was...Het voorspelbare gebruik van de muziek als gangmaker van soms nogal zwak opgebouwde koreografische fragmenten, toont het scherpst dat Vandekeybus de taktiek van de videoclip toepast op een tematiek...Op zich is dat niet zo erg, maar je krijgt bijna nooit de tijd om echt te genieten van een mooi gebaar, een ontroerende scène

Verhaal van virtuoos pianist • 15 december 1993
en het feit dat optreden in België niet meetelt in de "spreidingsopdracht" van het gezelschap zijn daar de schuld van...Hein van der Heijden speelt het wonderkind, Mark Rietman staat voor de concertpianist, Hans Kesting is de perfectionist die in de studio de ideale klank probeert te vinden en Han Kerckhoffs geeft...Na enige tijd ga je die dicht volgestouwde ruimte echt ervaren als een verbeelding van het inwendige van het hoofd van de pianist: de afsplitsingen van de ene componist gaan er met elkaar in discussie

Vawter speelt zijn eigen dood • 5 maart 1994
De onwaarschijnlijke wreedheid van het verhaal zelf, het oplossen van de menselijkheid van Philoktetes in de rottende wond, de onmogelijke pretentie van het menselijk bedrijf dat doet alsof de dood er...De tijd tot staan brengen...Doorheen de moedwillige deconfiture van het stuk, de kitsch en de flagrante obsceniteit van zijn zelfenscenering als dode, daagt het besef dat Vawter niet zomaar wat om aandacht vraagt voor het (zijn

Maten een beetje ondermaats: Stan brengt "naïeve... • 22 maart 1994
Het zijn hypokrieten (Angelo), intriganten (de hertog), lafaards (bij voorbeeld Escalus) of egocentrische wezens (de novice Isabella). De figuranten die daarrond zwermen zijn domkoppen en leeghoofden...de ridikulizering schuilt een geamuseerde vertedering over de povere hulpmiddelen waarmee de illuzie van het teater haar grootste effekten bereikt...Nog te zien in de Monty te Antwerpen vanavond, en dan tot einde april in 't Stuc in Leuven, de Beursschouwburg in Brussel de Toneelschuur in Haarlem, Lantaarn in Rotterdam, Vooruit in Gent, de Werf

Kunnen jonge artiesten geholpen worden?: Dossier: de... • 1 april 1994
Guy Cassiers: In de periode dat ik mijn eerste stappen zette in de theaterwereld, stonden de receptieve centra, zoals 't Stuc of de Monty, ook in hun kinderschoenen...Nu zijn beide, de theatermakers en de centra, geaccepteerde instituten; de banden tussen de mensen onderling zijn er nog, maar organisatorisch zijn ze uit elkaar gegroeid...De nieuwkomers houden zich ver van de gevestigden uit een soort wrok, terwijl de gevestigden angstvallig aan hun positie vasthouden, met de hete adem van de jonge turken in de nek

Simpele verkeersregels : De eigenzinnige benadering van... • 21 april 1994
Stop thinking about names". De oorspronkelijke kern, met Frank Vercruyssen, Damiaan De Schrijver, Waas Gramser en Yolente De Keersmaeker werd geleidelijk uitgebreid met Sara de Roo, Kris Van Trier...Matthias De Koning was de eerste die de aandacht voor de tekst, en niet de personage-opbouw, de expressie of het koncept, als belangrijkste gegeven vooropstelde...Maar de radikaal-politieke aanpak van de tekst, met slechts weinig aandacht voor persoonlijke morele drama's van de personages, liet de satirische kwaliteiten van het stuk bovendrijven

Ocean: facts and figures • 19 mei 1994
Net als bij vroegere werken van Cage en Cunningham worden alle onderdelen van de voorstelling, de muziek, de koreografie, het decor en de belichting onafhankelijk van elkaar ontwikkeld, en zijn het de...Ook bij de uitvoering verschilt de muzikale gewaarwording volledig van die van een klassieke orkestuitvoering, zowel voor het publiek als voor de muzikanten: de muziek verschijnt niet als een eenheid...Samen geeft dat een oneindig aantal mogelijke opvoeringen, waarvan Ocean er een is. Kronometers rond het speelvlak opgesteld verzekeren de eenheid van het gebeuren binnen de gestelde tijd

Helden uit bordkarton • 20 mei 1994
Gorki schuwt in zijn stuk allerminst de sterke "coups de théâtre": de ene jobstijding na de andere overvalt de familie, terwijl ondertussen de meest vuige smeergeldkomplotten gesmeed worden om weer...Naarmate het stuk vordert en de familie verder desintegreert wordt de speelstijl steeds burlesker en onsamenhangender; de verbaasde herkenning van de kijker neemt evenredig toe...De inzet van de voorstelling is echter duidelijk, de rest lijkt vooral een kwestie van tijd

Drie oudere koreografen in festival De Beweeging • 2 juni 1994
De dans zelf is nogal gracieus en traag, met een sterk aksent op de bewegingen van de armen, die zich steeds opnieuw samen strekken voor het lichaam...Je ziet drie dansers, twee mannen en een vrouw, in een ruimte die wel een gang in een oud schoolgebouw lijkt door de vale kleurstelling van de muur en de eindeloze kapstokkenplank...De opgewektheid van het gehups slaat echter snel om in onlust en agressie: alle appels worden tegen de achterwand van de scène, zonder enige duidelijke aanleiding, stukgegooid

Teatrale effekten bij De Beweeging • 9 juni 1994
De tweede sluit erg dicht aan bij klassiek ballet, door de lust die de dansers tentoonspreiden in het maken van bevallige bewegingskompositities...Het motto van de voorstelling luidt: "In de onmetelijke monotonie van de ruimte verdrinkt de tijd, beweging van punt tot punt is geen beweging meer, en waar geen beweging is, daar is geen tijd...Je ziet figuren waarvoor alle handelen automatisch doelloos is, als een bij voorbaat verloren gevecht om de tijd te verdrijven

Leuvens Stuc legt nieuwe aksenten : Broedplaats... • 27 september 1994
Men hoopt dat de jonge kunstenaars er van elkaars werk kunnen leren, en zo op een interessante manier de grenzen van een genre leren overschrijden...Het belang van de studio waar binnen- en buitenlandse koreografen voor kortere of langere tijd kunnen resideren, wordt groter...Klapstuk zal dus ook tussen twee festivals "afgewerkte" dansvoorstellingen en ad-hocprodukties -- met de naam uit de studio -- tonen

Cunningham danst tot de kijker duizelt :... • 13 oktober 1994
Bij het opzetten van een stuk legt hij vooraf geen intentioneel verband vast tussen de muziek, de scenografie en de dans...Dat effekt wordt zeker mee bepaald door de onwaarschijnlijke virtuositeit van de dans, wat op de eerste avond bleek toen een danser bij een soort knipmes-sprong ongelukkig neerkwam en de scène moest...De koreografie is op het eerste gezicht minder "crowded" dan in CRWDSPCR: er zijn meer momenten waarin je de tijd krijgt om de verrassende vondsten van een solo of een duet rustig gade te slaan

Tristero op drift in chaotische "Garga Shlink" • 15 oktober 1994
Het stuk zelf is biezonder ingewikkeld en chaotisch: het vertelt de strijd lussen de arme plattelandsbewoner Garga die in Chicago de touwtjes aan elkaar probeert te knopen voor hemzelf en zijn familie...De ultieme konsekwentie van de speelstijl van het stuk, met zijn typetjes en tics, is dat hij zelf op korte tijd enkele sterk verschillende typetjes zou moeten belichamen...En over dat zeer technisch akteervermogen beschikt hij blijkbaar niet, tenzij het Tristero bij de overgang van kleine naar grote bezetting ontgaan is wat de konsekwenties voor de hoofdrollen waren

Guy Cassiers draait tijd om • 21 oktober 1994
Met De pijl van de tijd, geïnspireerd door het gelijknamige boek van Martin Amis, herhaalt Cassiers dit experiment...De pijl van de tijd laat Martin Amis een stem aan het woord die als een soort ziel onlosmakelijk verbonden is met een man, die dokter is. De stem maakt het leven van de man in omgekeerde volgorde door...De voorstelling roept de vraag op hoe men de bewustzijnsvernauwing die tot de uitroeiing van de joden geleid heeft, kan voorstellen en/of begrijpen

Hommage aan de "Ballets russes" : Preljocaj... • 27 oktober 1994
Nu valt het ook op dat de sfeer aan haar kant van de scène, waar de muziek onderbroken wordt door geluiden van lekkende goten, het licht schaars is, ver verwijderd is van de droomwereld in de doos...Van Cocteau's oorspronkelijke scenario blijven alleen de personages, zoals de manager, de akrobaat, de goochelaar en het meisje over...De fascinatie die het circus toen wellicht kon oproepen bij het publiek van die tijd werkt ook niet meer door

De Keersmaeker kijkt door kaleidoskoop : "Amor... • 2 december 1994
Je vindt de spiraalvorm terug in het DNA-molekuul, in de inplanting van het menselijke haar, in de wijze waarop bij planten de bladeren ingeplant zijn, en ga zo maar door...De blik van de kijker gaat zwerven van de ene naar de andere...Met al zijn abstraktie wordt de dans zo de verwerkelijking van het liefdesprinciep waarover de gedichten van Quevedo en Cummings spreken: de oneindige en overrompelende veelheid en heerlijkheid van

Het Bordes speelt Arrabal en Purdy • 17 december 1994
De Fidio en Lilbé van Arrabal kennen net zomin als de Lafe Kraus en Peaches Maud van Purdy, enig verlangen: ze bestaan uit louter onbestemde driften en emoties, en hebben geen psychische struktuur...Maar zowel bij Arrabal als bij Purdy dringt het niet tot de personages door wat de omvang van hun wandaad is. Ze beschouwen haar als een daad als alle andere, een manier om de tijd te verdrijven...Deze Tu n 'as pas tres bon caractère laat daarom geen afstandelijk medelijden met de zieligheid van de personages of weidse bespiegelingen over de absurditeit van het leven toe

Leven in een kartonnen doos • 20 december 1994
Zelfs de manier waarop na het eten de borden op elkaar gestapeld worden, spreekt boekdelen over het humeur van elkeen...Als allen de doos verlaten hebben, merk je pas dat de moeder van de video niet op de scène verschijnt...Een lege jas aan de lijn stelt de moeder voor die er niet meer is. Fluiten en nootjes knabbelen verdrijft de tijd

Rieks Swarte betoverend als Oosterse verteller • 20 januari 1995
Het is de overtuigingskracht van de verteller die de verhalen moet inkleuren, om zo de onbewuste fantasiën en wensen van de toehoorder tot leven te wekken...Daardoor kunnen de akteurs ook in geen tijd van het ene naar het andere personage "springen". Het fijne van Swartes benadering is dat hij die gebaren en attributen zeer herkenbaar houdt: ze liggen...En zo eindigt de verkenning in de fantasie van de liefde met de liefdesdaad zelf

Gents dansfestival brengt montage en hommage :... • 28 januari 1995
De biezonder beperkte technische kapaciteiten van Laber, die de wilde uithalen en complexe opeenvolgingen van bewegingen van de koreografie nauwelijks aankan, verhogen de onsamenhangendheid ervan tot...Ze toont dus niet de dans van Graham, maar haar zelfbeeld: de manier waarop Graham door haar uiterlijk te ensceneren ook een bepaald gedachtengoed over haar innerlijkheid overbracht...hele tijd het bankje, net zo hoog als de danseres, bekijken