702 document(en) met "Op=Op" • Resultaten 501 tot 520 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Jan Fabre viert uitzinnig karnaval: "Universal Copyrights... • 27 oktober 1995
BRUSSEL -- Jan Fabres jongste werkstuk, een mengvorm van teater en dans, verwijst in zijn titel, Universal Copyrights 1&9, naar twee nummers van The Beatles op The white album: "Revolution 1" en...Het kwaad dat ten grondslag ligt aan deze teaterwereld die kompleet op zijn kop staat, wordt belichaamd door de tweeling Albert en Jacques de Groot...Deze voorstelling steunt niet op die spanning van weleer, maar op de suggestieve kracht van de "taferelen" die Fabre ensceneert

Moeizaam teater over twee filozofen • 4 november 1995
Hij inspireerde zich op leven en werk van twee boegbeelden van de Engelse filozofie, Bertrand Russell en de Oostenrijker Ludwig Wittgenstein, én op de relatie van Lady Ottoline Morrell met Russell...Wars van alle gedweep en wanen van de dag wil hij op een fundamentele manier vastleggen wat wel en niet op exacte wijze kan gezegd worden...Op 11 november is er een benefietvoorstelling voor "The Foundation". Op 9 november is er een inleidende lezing door prof

De Keersmaeker legt haar eigen klemtonen in... • 4 november 1995
Het decor van Gilles Aillaud roept op vrij realistische wijze de sfeer op van een herfstig, nachtelijk woud bij maanlicht...De nieuwe aanpak van enscenering en de verhouding muziek-dans zijn, vanuit het muzikale gegeven bekeken, niet zo verrassend als op het eerste gezicht lijkt...Het laatste beeld toont Loemy en Van Wissen dan ook niet in de armen van een man, maar als dansers op eigen benen

Intrigerende Hamlet met jonge akteurs • 24 november 1995
Op een bepaalde manier is deze spiegeling van de beleving van jonge mensen aan klassieke teksten erg aardig, omdat Peyskens als geen ander de kunst kent om de eigenaardigheden van zijn akteurs in te...Het lijkt er bijna op dat Peyskens voor dit stuk niet uitgegaan is van Shakespeares tekst, maar er bij het ordenen van zijn indrukken van deze jonge mensen op gestoten is, plots de gelijkenissen...Dat ging mij op de duur op de zenuwen werken: de spijt van de regisseur om het feit dat het toch "maar" teater is, dat het toch onmogelijk is om het echte te tonen, lijkt mij een vals probleem

Bijtende burleske met Boris Vian als aangever • 29 november 1995
Er gaat van alles verkeerd, maar een kniesoor die daar op let als er flink tegen de schenen van de gevestigde orde wordt gestampt en hard en uitbundig wordt gelachen...Vian richtte zijn pijlen vooral op het Franse establishment van rond de Tweede Wereldoorlog, maar je hebt niet veel verbeelding nodig om in deze voorstelling de parallellen met de hedendaagse "groten...Deze hele waanzin wordt slechts op een moment door de werkelijkheid doorsneden: op een klein tv-toestel zien we enkele soldaten in loopgraven, met een uitdrukking van oneindig lijden in hun ogen

Koreografe Lucinda Childs boeit met uitgepuurde eenvoud • 1 december 1995
De solo van Childs, op Commencement sluit hier bijna naadloos op aan en vormt een van de mooiste momenten van deze avond...Door die eenvoud krijg je als kijker ruim de tijd om de inventieve op bouw te volgen...Daarna zie je twee andere dansers die op parallelle lijnen simultaan verschuiven

Drama over incest lost tweespalt niet op • 4 december 1995
Tegelijk haalt de tekst echter de gewone verhalende logika onderuit, om een cyclische en zelfs mythische tijdsbeleving op de voorgrond te halen...Kortom, Vandervosts benadering wringt soms op een storende manier met de volkse taal en situaties van het stuk...Daarna op toernee

Dansers brengen nieuwe kijk op Wozzeck: Bert... • 9 december 1995
Ze spreekt heftig, met haast stampvoetende woede; ongeduldig laat ze het onbegrijpende, ongeïnteresseerde "kind" op haar schoot mee gebaren door zijn armen en hoofd heen en weer te snokken...Hij loopt op zijn hielen of meet alles af met opengesperde duim en pink...Die momenten doen veronderstellen dat Van Gorp op zoek is naar wegen om op een meer abstrakte manier dan vroeger te koreograferen, zonder het verhalende en emotioneel herkenbare direkt op te geven

Koreograaf Marc Vanrunxt zweeft tussen emotie en... • 13 december 1995
Beide lezingen blijven mogelijk, zelfs op het toch wel aangrijpende moment waarop de drie dansers, in de aanloop naar Elegy van Patti Smith, op een stoel doodstil naar het publiek kijken, als...Precies dan licht af en toe een verblindend flitslicht op...Wat op het eerste gezicht misschien een statement lijkt of een soort zelfonthulling, wordt echter niet nader verklaard, het lijkt er enkel en alleen om het biezondere effekt te zijn

Peter Brook maakt Beckett herkenbaar en verbijsterend • 16 december 1995
Brook koos voor de Franse versie van het stuk, hoewel het, in tegenstelling tot Wachten Op Godot en Eindspel oorspronkelijk in het Engels werd geschreven...Brooks regie beperkt zich tot de invulling van die leemtes, maar dan wel op uiterst geraffineerde wijze...Op het eerste gezicht zet Brook via Natasha Parry een karikatuur van een ordinaire kletstante neer, die dan nog op een overdreven manier aandacht zoekt bij een - hoogst onverschillige - partner

"Tres" van Barkey blijft te schetsmatig • 28 december 1995
Rood namaakleer, een hoge barkruk voor een "crooner" op een rood tapijtje, schminktafeltjes, kralen en goedkope sierlampjes tekenen de sfeer van een bordeel...Een bijzonder oninteressant objekt trouwens, want op de achtergrond zijn Nordine Benchorf en Claude Godin ondertussen een diskussie aan het uitvechten, die haar al povere "act" helemaal torpedeert...Het toont dat er middelen moeten zijn om de verbrokkelde, gedesillusioneerde wereld van "Tres" op zo'n manier te ensceneren dat haar figuren op eenzelfde manier in het geheugen blijven hangen als die

Wonderlijk ballet van sierlijke woordfiguren: Kaaiteater brengt... • 19 januari 1996
De taal van het stuk zelf roept echter onmiskenbaar het bloemrijke woordgebruik op dat in de achttiende eeuw in zwang was...Op die manier vallen in dit stuk twee werelden die ons ofwel vreemd zijn (Afrika), of waarvan de herinnering vervaagd is (de 18de eeuw) tot een vage figuur samen...Als een op en top hedendaagse mens verwijst hij de onderhandelingssituatie naar de onwettelijkheid -- net zoals je vreemd zou opkijken als je in een supermarkt moet onderhandelen over de prijs van een

HardtMachin Group verstrikt in gags • 19 januari 1996
spelprogramma en een pastiche op een barok opera...Deze laatste begeleidt de akteurs tevens op viola da gamba gedurende de hele voorstelling...De nodige postmoderne effekten ontbreken evenmin: een verdubbeling van de aktie op de scène door een aktie op een scherm van halfdoorzichtige plexiglazen panelen bievoorbeeld, of het gebruik van

"Quel moi est-ce que je peins" • 1 februari 1996
Hij wilde die werkelijkheid niet zien, en kankerde liever op kladschilders, uit op goedkoop succes, en op onbegrijpende critici...zijn essay Eenzaam op de marktplaats toont Stefan Hertmans echter op een overtuigende manier aan dat het hier telkens om drogbeelden gaat...De primaire habitat wil, als het ware door uitbanning van het Buiten, de wereld weer laten ontstaan als op de eerste dag, in gedachten onder het dak, onder de schedel - als een epifanie van de eerste

Peter Brook en de materialiteit van Becketts... • 1 februari 1996
Het dramatische van de situatie, de man is misschien stervende, en slaagt er zelfs niet in enkele meters kruipend op zijn buik af te leggen, houdt zij op afstand door hem uit de hoogte aan te vuren...En dat is maar de klap op de vuurpijl in een acteren dat op bijna onmerkbare manier buitengewoon virtuoos is, voortdurend dit soort dubbelheden weet weer te geven door inconsistenties in woord, stem...Op zijn minst heeft regisseur Paul Koek echter begrepen dat de muzikaliteit van het stuk bijzonder belangrijk is. Door de notities van Beckett in zijn 'partituur' op te nemen, de stem van Winnie

Neuer Tanz-schimmen laten interpretatie open • 2 februari 1996
uitvoeren, overstemmen volledig hun "eigenheid". Doods De weinige keren dat we meer dan schimmen zien, zijn de lichamen van de dansers op net dezelfde manier weggemoffeld, vernietigd...Als je de optelsom maakt, kan je vermoeden dat Leitz, dem nachlass verfallen de verbeelding van een ontmenselijkt lichaam is. Het in de militaire discipline ingeschakelde lijf op de klankband...Elepsie" van Neuer Tanz op 2 en13 februari in de studio's van het Kaaiteater in de Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat te Brussel om 20.30 uur

Twee artiesten buiten kategorie • 3 februari 1996
De Pauw ging als filmmaker en -akteur met heel wat prijzen lopen (twee maal de Jozef Plateau prijs op het Gentse filmfestival, een prijs op het filmfestival van La Baule). En alhoewel Lopen van...Daarmee houden de gelijkenissen echter niet op...Het nieuwe teatercircuit dat in Nederland en, met enige vertraging en eigen aksenten, in Vlaanderen ontstond in de jaren '70 en '80 dreigt immers op lange termijn zijn eigen kunstenaars dood te

"Niet zo absoluut een meesterwerk willen maken":... • 3 februari 1996
Het is niet gemakkelijk om op verschillende terreinen tegelijk aktief te zijn, maar eenvoud heeft alleen te maken met: gebruiken wat er is. Bijvoorbeeld: de meest voor de hand liggende vorm gebruiken...Ik heb op mijn twaalfde bijvoorbeeld een teaterstukje geschreven voor een eindfeest op school, niet omdat ik dacht dat ik dat zo goed kon, maar omdat er geen stuk beantwoordde aan wat ik wilde spelen...hebben de nodige ervaring, en we vinden dat we beschikbaar moeten zijn op de buis

Daniel Larrieu schept sfeer met zachte beeldenstroom • 3 februari 1996
De dansers komen in een lange rij de scène op, als de wervels van een slang aan elkaar verbonden, begeleid door Ethiopische Talahoun muziek...Maar op andere muziek krijg je ook andere "gedaantes" van het gezelschap...Uit de mysterieus verbonden groep, of nog mysterieuzer verdroomde eenzaten, springt er plots een iemand tevoorschijn om zijn nummertje op te voeren

Hernieuwde kennismaking met Meg Stuart • 9 februari 1996
Haar eigengereide en vaak ontstellend-objektieve kijk op het (dansend) menselijk lichaam leidde al snel tot een berg beschouwingen waaronder het werk_ bedolven raakte...Ze kijken het publiek recht aan, maar als je op dat ogenblik een veruitwendiging van de innerlijke beleving van wat eraan voorafging zou verwachten, vergis je je...Hoe kan zo'n voorstelling op het moment dat je ernaar kijkt als zeer dansant ervaren worden, terwijl ze in de herinnering zeer snel uiteenvalt in treffende, maar verspreide beelden