33 document(en) met "Joris het" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Altijd weer words, words, words: "Ritter, Dene,... • 6 december 1986
Dit procédé wordt nog veel sterker doorgetrokken door Jan Joris Lamers, die vanachter het tweede voordoek verschijnt, en zelfs de schijn van "voorstelling" nauwelijks nog ophoudt: hele delen van zijn...Kankeren Met het neergaan van dat tweede doek, en later het derde, wordt ook de illuzie geschapen dat we in de ingewanden van de scène aan het kijken zijn...En dan is er nog een zeer gekke opsplitsing van het gebeuren tussen fysieke aktie (zoals het eten van moorkoppen) die helemaal tegen de achterwand door een verder overbodige Matthias De Koning wordt

"Onbehaaglijke komedie" in de mist: Debat: Pret... • 17 januari 1987
Op de vraag of het onbehagen dat bij komedies soms kan gevoeld worden, bewust nagestreefd wordt door teatermakers of iets is dat so wie so door het publiek aangevoeld wordt, werd zeer verschillend...En in het antwoord kwamen ook fundamentele meningsverschillen aan het licht...Af" Ondertussen werd door iemand in het publiek de vraag gesteld waarom de heren kunstenaars nooit eens iets "af" prezenteerden en het publiek steeds betrokken in hun onderzoek, en daarmee dreef

Discordia ontdekt: mot in Hugo Claus' myte:... • 2 maart 1988
Het stuk werd een ontzettende taalbrij waarin heen en weer gesprongen werd van het verhevene naar het meest laag-bij-de-grondse, van het goddelijke naar het anale...Le verre d'eau was het verhaaltje wel min of meer te volgen, maar het totale gebrek aan inkleding reduceerde het tot een door het publiek te rekonstrueren raadseltje...Het lijkt erop dat in het maakproces van de voorstelling een stijgende verbazing is ontstaan over de aard van Claus' schrijven: de ontdekking dat zijn overrompelende woordenvloed een voortdurend

Als er iets is datje moet doen,... • 16 juli 1988
Dus hebben we gezegd: op het ogenblik dat je het ziet, is het de eerste voorstelling...Als ik het heb over herwaarderen, dan heb ik het niet over iets positiefs, maar het perspektief wat je er door Foucault over krijgt, is veel fijnmaziger dan die ongenuanceerd sombere, drukkende...Maar het woord van Apollinnire, avant-garde, vind ik heel problematisch omdat het verbonden is met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog

Een lach en een traan, wat wil... • 3 december 1988
Het is in die lichtstrook ook, opdoemend uit het duister, dat de akteurs de personages laten spreken...Do duwt haar uit het duister zachtjes vooruit tot het licht net zo over haar gezicht scheert dat ze er plots zeer ziek en afgepeigerd uitziet, en zij fluistert haar nog iets in het oor vooraleer weer...Het meisje dat" is een kort stuk over een bijeenkomst bij de weduwe van een kunstschilder (tuk op een opwaardering van het aanwezige linnen, maar verder niet bijster alert) van critici en kollega

Tragi-komedie van de wanhoop: "Tulpen Vulpen" van... • 10 januari 1989
De onlogische overgangen, de overmaat aan misverstanden, het drama van het onbegrip tussen de drie protagonisten worden gereveleerd in de witte ruimtes tussen de regels...Het is -- de titel tragi-komedie ten spijt -- een werkelijk onthutsende naaktheid, waarin geen enkele façade van wellevendheid of respekt, ondanks het onbegrip, overeind gebleven is. De mensen die je...Niet omdat het nog iets betekent, bijna alleen als stoplap of omdat seks zowat het enige lijkt waar ze nog wat betekenis aan kunnen hechten

Slechts schijnbaar een toneelstuk: "Op de hellingen... • 2 juni 1989
Het verhaal is geïnspireerd op het leven van de Italiaanse dichter Giacomo Leopardi...Merkwaardig genoeg biedt dit nieuwe stuk door zijn historische situering en de schrijfstijl aanknopingspunten met het vroegere onderzoek van Discordia naar het 19de-eeuwse teater, zoals dat te zien...die van haar zoon in het biezonder, verkondigt als dekreten, verheldert het drama in aanzienlijke mate

Discordia met kritische lezing van "Oom Wanja":... • 5 juli 1989
Zoals regisseur Jan Joris Lamers opmerkte, is er geen generatie geweest die niet zijn psychologische, sociologische of literaire interpretatie heeft meegegeven aan het stuk...Het is niet de tragische, sombere denker en filantroop die zijn idealen niet kan realizeren in de werkelijkheid door het onbegrip van de anderen...Dat gaat eindeloos lang door, de hele duur van het stuk, tot na het laatste doek de naakte muren van de scène, met een mezzanine als een klein teatertje, in zicht komen

Halvering aantal akteurs verdubbelt komisch effekt: "Private... • 15 juli 1989
Het pakt wel even anders uit, want natuurlijk lopen Elliot en Amanda elkaar weer op het lijf in het hotel...Die twee vinden (natuurlijk) elkaar, en na allerlei omzwervingen is het einde van het verhaaltje dat iedereen iedereen beu is, en dat iedereen met iedereen ruzie heeft, nadat alle kombinaties man...Snedig De verwisselbaarheid van de echtgenoten, en het onvermijdelijke failliet van het huwelijk -- omdat iedereen er overspannen verwachtingen over heeft en er volslagen onvolwassen tegen aan

Maatschappij Discordia ondervraagt traditie • 22 september 1990
De toeschouwer moet zelf zijn weg zoeken door het materiaal geprezenteerd onder Handkes motto: "Aldoor wegen die naar oude bronnen genoemd zijn, alleen waar zijn die bronnen: weggesijpeld...Dat zou gemakkelijk zijn, was het niet dat Lamers, Muizelaar en De Koning tevoren haarscherp het immobilisme van Strindbergs driehoeksrelatie weerspiegelden in hun attributen, opstelling en...Het werkt zo sterk dat het lachen je op de duur vergaat bij de absurde verhalen die Ubu opdist

Het muffe van teaterspelen • 28 juni 1991
Jan Joris Lamers van Maatschappij Discordia leeft, als Bruscon, een complexe haat-liefde-verhouding met het gevestigde realistische repertoireteater uit in deze rol...Het leven verslaat het teater, met glans...Waar ik zelf evenwel steeds minder mee kan lachen, en het is een belangrijke schoonheidsfout aan deze anders uitstekende voorstelling, is dat Lamers het gewoon vertikt zijn tekst van buiten te leren

Komplete anarchie in "Tasso" van Maatschappij Discordia • 3 maart 1992
Na De Tijd is het stuk nu ook te zien in de versie van Maatschappij Discordia, in een regie van Jan Joris Lamers, met Titus Muizelaar als Tasso...de programmabrochure noteert Discordia droogweg: het is een komedie, want er vallen geen doden, maar het is alsof het verderf achter elk woord zit, elke aanraking dodelijk is, smetvrees, paranoia...Paradigmatisch voor de voorstelling is de wijze waarop de grote betekenaar van het waardige, van het teater, de hertog Alfonso (Matthias De Koning) letterlijk in zijn blootje komt te staan, en bij

St. Georges, oefening met Romaanse ornamenten • 26 april 1994
ANTWERPEN -- Voor het eerst sinds jaren was de Franse koreografe Régine Chopinot, artistiek leider van het Centre choréographique national de La Rochelle, opnieuw te gast in België...Het resultaat van deze oefening is interessant en zelfs spitsvondig, maar Chopinot trekt niet de ultieme konklusie uit het aangeboorde materiaal, en dat is jammer...Het intieme samenspel van kaders en ornamentale voorstellingen roept een andere, fantastische realiteit op, die los staat van de konkrete wereld waarvan het afgeleid is. Het lijken akrobatische

Peter Brook en de materialiteit van Becketts... • 1 februari 1996
objectrelaties, nvdr) tussen het ik en de ander in het geheel niet tot stand dan worden substituutrelaties gecreëerd met zelfgeschapen, gefantaseerde en in het bewustzijn geïnternaliseerde objecten...Bovendien is het stuk een aangrijpend portret van een vrouw, die ondanks de onmogelijke situatie waarin ze zich bevindt (in het eerste bedrijf tot aan haar middel in een zandberg verzonken, in het...gespeeld door Elsie de Brauw sterk af te vlakken, en het naturalistische decor te vervangen door een staalkonstruktie en een hoepelrok, brengt hij echter een abstractiegraad in het stuk die het concrete

Eerste stappen van een levend tijdschrift • 16 februari 1996
Hij sprak het publiek toe als waren het leden van een algemene vergadering van een firma, die voor de jaarvergadering verzeild waren in een op invallen staande boerderij op een koude winternacht...Televisie Dat het toch niet allemaal zo vlotjes loopt, bleek dan weer uit Marc Holthofs verhelderende verhaal over de nogal "unheimliche" macht van spekulanten op het politieke wereldgebeuren...Hij begon langs een omweg, door op een obstinate manier vragen te stellen over de titel van het levend tijdschrift en het embleem ervan: een mol

Camus' bezinning over terrorisme simplistisch: "De Rechtvaardigen"... • 11 maart 1996
Een klein kranteberichtje in het programma verklaart de keuze en verbindt het stuk met de aktualiteit...deze voorstelling die de voorbije dagen in 't Stuc werd opgevoerd, zit één buitengewoon moment, en het is tekenend dat het niets te maken heeft met Camus' stuk...Boria (Jan Joris Lamers), de vertwijfelde intellektueel, die geen weg terug meer ziet, maar tegelijk zeer goed het heilloze van zijn daden beseft

Discordia speculeert over fictie en realiteit • 28 november 1997
Onze eerste multimediale voorstelling" noemt Annet Kouwenhoven het, en ze voegt eraan toe dat het gezelschap daar nog niet zo erg bedreven in is. Dat is een ironische inkleding van het feit dat het...Geheel nieuw is deze vraag of gedachte natuurlijk niet -- het gezelschap doet ook geen enkele moeite om ons te doen geloven dat ze het warm water aan het uitvinden zijn...Hoe onooglijk het op het eerste gezicht ook allemaal lijkt, het is een hoogst prikkelend experiment

Discordia houdt zen-oefening • 18 december 1998
Het heeft iets van een zen-oefening: in het poetsen van de vloer je hoofd leeg maken van elke pretentie -- het grote gebaar...Het eerste "stuk" van de avond bleek op 15 december geen "echt" stuk, maar een monoloog van Jan Joris Lamers, waarin hij improviseert...Dat bleek ook uit het tweede stuk, Shakespeare dringend gesucht van Heinar Kipphardt (DDR) uit 1953, een bijtende satire op het kunstbedrijf in de boeren- en arbeidersstaat

Reünie van oude Nederlandse toneelvrienden • 6 februari 1999
Het oude Discordia verrees voor de gelegenheid uit zijn as. Maatschappij Discordia was al een vaste gast in het Stuc toen Titus Muizelaar er deel van uitmaakte en Gerardjan Rijnders artistiek...Hun gezagsgetrouwheid is vooral absoluut (André/Muizelaar blijft bij zijn rol) omdat ze gewoon niet in staat zijn een samenhangende kritische gedachte over het oordeel van anderen te formuleren...Het hoofd van toneelstudenten: bij Rijnders lijkt het een rariteitenkabinet waar slecht begrepen teksten slordig opgeslagen zijn

Schoppen tegen de beklemming van muren • 10 mei 1999
Het einde van het stuk krijgt dan, in een lange monoloog van Iris Bouche, zowat het karakter van een aanvaarding van dat onontkoombare gegeven...het dansen en acteren zelf worden de meest uiteenlopende benaderingen van "op de scène staan" gebruikt, waardoor je vaak op het verkeerde been gezet wordt...Het enige wat deze onderneming, die alle regels van theater en goede smaak negeert of ondermijnt, samenhoudt is het trefzekere decor van Jan Joris Lamers