675 document(en) met "door" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Extreme complexiteit en uitgepuurde eenvoud : Amanda... • 14 oktober 1995
Ben Bartels fladdert, huppelt en springt tussen de vijf anderen door als een vreemde kruising tussen een Pierrot en een bendeleider...het derde deel zakt het tempo weer terug: de dansers zitten tegen de randen van een volledig lege, zwarte scène, die zelfs nauwelijks verlicht wordt: een lichtstraal, die weerkaatst wordt door een...Waar de ene zijn arm uitstrekt lijkt de beweging zich op een onzichtbare wijze door de ruimte voort te planten om plots terug op te duiken waar een andere danser zijn arm terugtrekt

Bert André's machteloze clown raakt essentie van... • 18 oktober 1995
Tegelijk bewaart André de sarkastische humor van de tekst, door goed gekozen uitbeeldingen van de mensen waarover de verteller het heeft...Al zijn verwoede pogingen om niets met iets of iemand te maken te hebben, worden telkens tegengesproken door de realiteit, maar hij wil dat niet onder ogen zien

Meg Stuart op grens van toonbaar en... • 19 oktober 1995
De klankband is te vergelijken met gestoorde telefoonlijnen, waar je plots vier gesprekken door elkaar hoort...Op de duur zijn er zelfs alleen nog konvulsies, gekrab en gestamp, versterkt door kontaktmikrofoons, onder stijgend tumult op de klankband

Klapstuk mediteert over ziekte en dood: Konfrontatie... • 20 oktober 1995
Impliciet toont Sander hier het beeld van de moderne westerling, die de angst voor de dood op afstand wil houden door zijn lichaam eeuwig jong te trainen...Het resultaat is een show die nu eens grotesk, dan weer ondoorgrondelijk ironisch is. Een voorbeeld van groteske is het bezoek van zijn bewaarengel, gespeeld door Will Kruyver, die een gek

Klapstuk '95 biedt zuiver dansfestival van jonge... • 20 oktober 1995
Dat effekt ontstaat door de precizie en gratie, op een uitgekiend ritme, van de uitvoering...Vooral dit tweede, nochtans leuke, stuk verloor heel wat van zijn impakt door de scène van de stadsschouwburg...Ze doet dat door een satire op een mogelijk tv-programma over de Portugese koningin Philippa van Lancaster

Botsing van buitengewone teaterpersoonlijkheden : Improvizatieprojekten en... • 24 oktober 1995
Nu niet meer met de Goldberg-variaties, gespeeld door Glenn Gould, maar met Engelse suite 8-18...Na een solo-improvizatie op gitaar op "standards" en muziek van John Zorn door Ribot zelf, volgde een bijna twee uur durend koncert...Eenvoudige aanzetten, soms niet meer dan wat slaggitaar ontvouwden zich tot exuberante improvizaties die door de vermenging van klanken, stijlen en ritmes op de grens van de totale klankchaos

Jan Fabre viert uitzinnig karnaval: "Universal Copyrights... • 27 oktober 1995
Fabre trekt de waanzin van zijn figuren konsekwent door in de hele opbouw van de voorstelling: net zoals in Da un'altra faccia del tempo zijn na de moordpartij alle gebruikelijke grenzen en konventies...Zijn teksten worden als bedsprookjes voor kinderen tussen de bedrijven door steeds weer geciteerd en herhaald door Els Deceukelier en Elsemieke Scholte...Het kwaad dat ten grondslag ligt aan deze teaterwereld die kompleet op zijn kop staat, wordt belichaamd door de tweeling Albert en Jacques de Groot

Moeizaam teater over twee filozofen • 4 november 1995
Zo krijg je vrij snel een inzicht in de verhouding tussen de jonge Wittgenstein (Pepijn Lievens) en zijn leraar, Russell (Willem Carpentier zelf). Russell raakte al snel gefascineerd door de...Op 11 november is er een benefietvoorstelling voor "The Foundation". Op 9 november is er een inleidende lezing door prof

De Keersmaeker legt haar eigen klemtonen in... • 4 november 1995
Door die sterke muzikale impact krijgt het scènegebeuren een bijna filmische kwaliteit: je wordt niet meer nadrukkelijk op je plaats van kijker geattendeerd, maar het beeld ingezogen...Door de vele vrouwen die hen opnemen in duetten en trio's zijn zij niet meer "van hout". Tot zover de trouw aan Dehmel en Schönberg

Intrigerende Hamlet met jonge akteurs • 24 november 1995
Dit ruwe schema liet Peyskens dan weer vollopen met gedichten van Lodeizen en 't Hooft, en met eigen teksten die klaarblijkelijk geïnspireerd werden door gesprekken met de akteurs over wat het nu...Door deze dertien lichamen op een zo direkte manier in te zetten, wordt het woord konkreet en herkenbaar

Bijtende burleske met Boris Vian als aangever • 29 november 1995
De oorlog wordt gestart als uitkomst van een ingewikkeld, door niemand nog begrepen kluwen van financiële en politieke belangen...De akteurs staan er de hele tijd bij als etalagepoppen die plots beginnen te spreken als ze daartoe worden opgeroepen door deze moeder...Het muziekcombo Tristan brengt tussendoor ook liedjes, van Boris Vian zelf, of door zijn werk geïnspireerd

Koreografe Lucinda Childs boeit met uitgepuurde eenvoud • 1 december 1995
De weg die zij volgt slingert zich in het eerste deel door de strenge lijnen die getrokken worden door driemaal drie dansers die via evenveel poorten opkomen...Spiegel From the white edge of Phrygia is het meest spectaculaire stuk van deze avond, wellicht ook door toedoen van de zwaar georkestreerde muziek van Stephen Montague...En dan gaat het weer door

Drama over incest lost tweespalt niet op • 4 december 1995
De hoofdoorzaak is, denk ik, een onopgeloste tweespalt in de tekst, die door de enscenering niet verhelderd maar veeleer genegeerd wordt...Dirk Buyse, als magazijnier Doornaert, vindt ondanks alles een goed evenwicht tussen zijn typetje van de bekrompen, moralizerende maar geile zelfstandige en de momenten waarin hij door zijn

Dansers brengen nieuwe kijk op Wozzeck: Bert... • 9 december 1995
Ze spreekt heftig, met haast stampvoetende woede; ongeduldig laat ze het onbegrijpende, ongeïnteresseerde "kind" op haar schoot mee gebaren door zijn armen en hoofd heen en weer te snokken...En ook hier weer een vrouw die zich door weinig van haar stuk laat brengen, en zonder blikken of blozen over haar lusten vertelt...De klankband van Rik Van Den Broeck en Gerrit Valkenaers doet dat evenmin: flarden muziek van verschillende komponisten en kinderstemmen lopen door elkaar, maar geregeld vallen er zeer grote stiltes

Koreograaf Marc Vanrunxt zweeft tussen emotie en... • 13 december 1995
Vaak lijkt het hem diepe ernst te zijn, maar door de vreemde kombinaties van muziek met dans en kostuums slaat die ernst soms plots om in zware patetiek met een uitgesproken kitscherig randje...Ze kruipen in foetus-houding in elkaar op het podium, volledig omwikkeld door dit gouden vlies...Mede door het lichte zweempje van perversie is dit een mooi staaltje van een barok-effekt

Peter Brook maakt Beckett herkenbaar en verbijsterend • 16 december 1995
DeSingel toont volgende dinsdag en woensdag een andere versie van ditzelfde stuk in de Zwarte Zaal: "Happy days" door Maatschappij Discordia met Sara De Bosschere als Winnie en J. J. Lamers als Willie

"Tres" van Barkey blijft te schetsmatig • 28 december 1995
door literaire teksten (Flaubert, Cummings, Cervantes en Camus), het verlangen in al zijn gedaantes: ideale en perverse, hetero- en homo-erotische...Het lied vertelt hoe de zangeres benaderd wil worden door een man, maar paradoxaal genoeg trekt Herault zelf haar kleren uit...van bijvoorbeeld "Don Quijote". Ik vermoed dan ook dat deze voorstelling, door haar moeilijke voorgeschiedenis, langere tijd had moeten rijpen

Wonderlijk ballet van sierlijke woordfiguren: Kaaiteater brengt... • 19 januari 1996
Een andere betekenisvolle verschuiving is dat de klant niet door een man, maar door een vrouw (Frieda Pittoors) gespeeld wordt...De duidelijke uitgangssituatie verwordt, door de vele metaforen die de tegenspelers op elkaar stapelen, een schijnbaar zinloze opeenstapeling van diepzinnige bedenkingen die steeds verder afdrijven...Soms verlies je de draad van de vele verwijzingen, dwaalt je denken even af, om dan plots weer bij te komen door een plotse uitspraak, een wisseling van spreekhoogte, een verandering van positie

HardtMachin Group verstrikt in gags • 19 januari 1996
De nodige postmoderne effekten ontbreken evenmin: een verdubbeling van de aktie op de scène door een aktie op een scherm van halfdoorzichtige plexiglazen panelen bievoorbeeld, of het gebruik van

"Quel moi est-ce que je peins" • 1 februari 1996
Maar wat verontrust zijn de heterogene fragmenten die zich langs de randen boven de kroonlijst bevinden: (...) een gezicht dat lijkt aangetast door een ongeneeslijke ziekte, extatisch uitgedoste...De primaire habitat wil, als het ware door uitbanning van het Buiten, de wereld weer laten ontstaan als op de eerste dag, in gedachten onder het dak, onder de schedel - als een epifanie van de eerste...Hertmans' opmerking: "Precies door steeds weer die contradicties in onze démarches op te zoeken, en dat dan via zeer aanschouwelijke beelden, handelingen of reflecties te suggereren, blijft hij dicht