523 document(en) met "Het stuk stuk" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Barkey belicht troebele zones van het verlangen • 3 maart 1995
Het resultaat mag dan wel een erg bizar luchtkasteel zijn, het heeft wel iets als je vergelijkt met de andere akteurs als ze hun lusten zonder remmingen botvieren...Voortdurend raakt het stuk aan wezenlijke tema's als verlangen en lust...Het laat voelen hoe moeilijk het is om daar definitieve uitspraken over te doen: je komt zelfs voortdurend op het verkeerde been te staan

Mime brengt schilderii van Delacroix tot leven • 8 maart 1995
BRUSSEL -- Het gezelschap van Nicole Mossoux en Patrick Bonté en het Franse gezelschap 4 Litres 12 van Michel en Odile Massé bundelden hun krachten voor de voorstelling Les soeurs de Sardanapale...Het uitgangspunt voor dit stuk was een schilderij van de negentiende-eeuwse Franse kunstenaar Eugène Delacroix, "La mort de Sardanapale". Op Delacroix' schilderij zien we de oud-testamentische...Het is het probleem van alle mimevoorstellingen: de beperking van middelen werkt meestal kontraproduktief, het is steeds hetzelfde arsenaal van buitelingen, tronies en gags dat de dienst uitmaakt

Myte van Prometheus tweemaal op muziek • 1 april 1995
Besprosvany is een koreograaf die al langere tijd zoekt naar een manier om de klassieke traditie van dans en teatermaken, in de ruimste zin van het woord, naar het heden te vertalen...Niet alleen lukt het zingen en dansen tegelijk niet zo best, de taal en de vorm van het sluk lijken ook te baden in een krampachtige gezwollenheid...Als er geen gedeelde, algemeen geldende konventie tussen publiek en teatermaker is over "het belangrijke" en de wijze om dat voor te stellen, is een stuk dat alsnog probeert zo'n konventie uit

Maten speelt Don Carlos in sneltreinvaart • 4 april 1995
Maten, het gezelschap dat zich afsplitste van Stan, speelt het stuk in iets meer dan een uur...Het stuk speelt zich af in het Escorial, het paleis van Filips II...Op het einde van het stuk wordt de werkelijkheid van dit systeem in een magistraal moment verduidelijkt

Papa Tarahumara in wonderland • 7 april 1995
ANTWERPEN -- Butohdans is zo'n begrip geworden in West-Europa dat je wel eens vergeet dat daarnaast ook andere dansvormen moeten bestaan in Japan, ondanks het feit dat het er voor hedendaagse...De voortdurende kostuumwisselingen zetten het grillige verloop van het stuk nog meer in de verf...Los van het puur vormelijke opbouwen van beelden ontbreekt het ze aan richting, spanning

Hertmans verkent grenzen van waanzin • 8 april 1995
Wat valt er binnen het bestek van een recensie te vertellen over een stuk dat niet alleen over sprakeloosheid en waanzin gaat, maar je ook sprakeloos maakt...Ze maken het met hun gezang, gebrul en het vreemde gekir van de vrouwen, zeer bont, op het obscene af...Precies het extremisme van het akteren doet je inzien dat de grilligheid van de tekst een symptoom is, een poging om ervaringen mee te delen waarvoor eigenlijk geen woorden zijn

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
Baervoets maakt ook hier in de opbouw van het stuk gebruik van een biezonder principe: de dansers kunnen zelf naar eigen inzicht op verschillende momenten kiezen uit bepaalde bewegingsmodules, binnen...Dat is echter lang niet altijd het geval, en het is vooral op die momenten dat de eigen expressiviteit van de dansers ten volle tot haar recht komt...Het is een nauwelijks . merkbare subtiliteit, maar ze is er wel oorzaak van dat je aandacht op het ene moment wegglijdt, en op het andere volledig opgeëist wordt

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
Net het tegenovergestelde gebeurt in het daarop volgende duet van Eupremio Greco en Tamara Beudeker...Valentine is een danseres van het Nederlandse Nationale Ballet, en op die manier de enige zuiver klassieke ballerina in dit stuk; het merkwaardige is dat je dit pok opmerkt door een subtiel verschil...Bij Valentine is het net andersom: ze moet een grote inspanning doen om zich af te zetten tegen de taal waarmee ze vergroeid is om het wankelmoedige toe te laten

Mooie gevoelens bieden geen garantie voor sterk... • 27 mei 1995
Het scènebeeld wordt voor het grootste deel in beslag genomen door de enorme hoop kleren, huisraad en memorabilia die Wegener in zijn huis verzameld had...Twee uur lang zit je te luisteren naar het gezeur van een oude man over hoe hij het allemaal ziet en/of zou doen als hij de kans maar had...Het soort ontmoeting dat je in het gewone leven als kiespijn kan missen, en op scène is het niet anders

Een festival van persoonlijkheden • 1 augustus 1995
Er wordt bij ons minder goed een scheiding gehanteerd tussen het zakelijke, het objectieve, het weergeven wat je hebt gezien aan de ene kant, en het subjectieve, het emotionele, wat je hebt meegemaakt...Vervolgens refereert ieder jury-lid aan het stuk, het materiaal, aan de regisseur het ontwerp, de acteurs...Paul Binnerts: 'Het probleem is dat in de receptie van het publiek - het niet-ingevoerde publiek - het eindoordeel van de ere-jury altijd beslissend is: dat was dus de beste voorstelling van het

De Tijd vertelt Ovidius met charme • 18 september 1995
Het is alsof het decor al wil zeggen dat het gezelschap, met zijn geschiedenis, zich hier wil meten met een grotere, oudere traditie...Zo is het boek niet alleen het verhaal van metamorfozen, maar maakt het ook de voortdurende metamorfoze van de meester-verteller tastbaar...Tot het einde van het stuk blijft hij voorovergebogen, met de kin op zijn hand, op een stoel zitten, als een marmeren beeld uit de oudheid of de renaissance

Droeve wereld met een sprankeltje hoop :... • 22 september 1995
Af en toe krijgt de landerigheid van het stuk een plotselinge opstoot van levensdrift, een zot moment waar allen zich zonder nadenken instorten...De muziek van Purcell op akkordeons is als het ware het zinnebeeld van die omkering...De in deze wereld utopisch aandoende heerlijkheid van de muziek vertaald naar het instrument van deze "simpele zielen". Het is, wat mij betreft, ook een van de zeldzame keren dat het

Jonge bewoners van Marollen spelen hun eigen... • 4 oktober 1995
BRUSSEL -- Het festival Rencontres d'Octobre prezenteerde het Living Theatre in Brussel en wil ook voorstellingen tonen waarin de erfenis van het legendarische gezelschap doorwerkt...Het scenario voor dit stuk is geschreven door regisseur Jean-Christophe Lauwers en Jean-Marie Piemme...De gespannen verhouding tussen de ordehandhavers en de jongens vormt trouwens zowat de rode draad van het stuk, dat eindigt met een smadelijke aftocht van de dolende ridder

Extreme complexiteit en uitgepuurde eenvoud : Amanda... • 14 oktober 1995
komt om te zien wat er zich allemaal tegelijk op het podium aan het afspelen is. Seth Tillett, de dramaturg/scenograaf van het gezelschap beschrijft de ervaring van het gebeuren alsof je als een...de drie delen van het stuk zie je in elk geval een evoluerend gebruik van de ruimte...Als van der Post de laatste maal op Post toeloopt, in het midden van de lichtbaan, schrompelt deze baan achter hem in. Op het moment dat hij haar in zijn armen neemt, verdwijnt ook het laatste

Meg Stuart op grens van toonbaar en... • 19 oktober 1995
Om met dat laatste te beginnen: het centrale beeld van Stuarts enscenering is een zeer dikke, naakte vrouw, die met haar rug naar het publiek gezeten is voor een kale, witte wand...Het is trouwens betekenisvol dat de dikke vrouw in net dezelfde positie zit als het publiek...Als de dansers allen met het hoofd diep voorovergebogen heen en weer strompelen over de scène, ligt de betekenis van diepe droefenis en eenzaamheid zo voor de hand dat je je verbaasd afvraagt of ze

Klapstuk mediteert over ziekte en dood: Konfrontatie... • 20 oktober 1995
Verder is een festival dat reflektie over dans hoog in het vaandel voert, het aan zichzelf verplicht om vraagtekens te plaatsen bij al die onbekommerde springerigheid...Het resultaat is een show die nu eens grotesk, dan weer ondoorgrondelijk ironisch is. Een voorbeeld van groteske is het bezoek van zijn bewaarengel, gespeeld door Will Kruyver, die een gek...Hetzelfde tema wordt ook in de Hyde-travestie van het stuk bespeeld

Klapstuk '95 biedt zuiver dansfestival van jonge... • 20 oktober 1995
De samenstelling van de bewegingen, op het eerste gezicht op retorische wijze expressief, is soms zeer merkwaardig...het eerste trio houden Annie Roy, Annebruce Falconer en Sylvain Poirier vaak de handen in de lenden op een wijze die hen verhindert van de grond los te komen...het laatste quatuor wordt deze spanning op de spits gedreven

Jan Fabre viert uitzinnig karnaval: "Universal Copyrights... • 27 oktober 1995
Ook hier krijg je dus weer een omkering: de apokalyptische visioenen van wereldbrand, pest en slachting van Nostradamus zijn gedomestikeerd tot "vertelsels", zoals de klown, het karnaval en het spook...En zo ergens in het midden van het vierde uur van de ruim vijf uur durende voorstelling was die voor mij, door de eindeloze herhalingen, verdwenen als sneeuw voor de zon...Wie zich echter tot het eerste deel van dit stuk beperkt, zal een intrigerend werk zien

Moeizaam teater over twee filozofen • 4 november 1995
titel van het stuk ontleend) maken duidelijk dat zij hier vooral opgevoerd wordt als tegenbeeld van Wittgenstein...Neurose In de marge van deze clash van ideeën werpt het verhaal ook, en zelfs vooral, vragen op over de waarde van de verschillende houdingen en zingevingen die de drie protagonisten aan het...Daarmee schiet Damast toch wel voorbij aan het doel van de serie "Wetenschap en fiktie", namelijk inzicht bieden in de verschillende wijze waarop wetenschap en fiktie zin aan het leven geven

Intrigerende Hamlet met jonge akteurs • 24 november 1995
Het lijkt er bijna op dat Peyskens voor dit stuk niet uitgegaan is van Shakespeares tekst, maar er bij het ordenen van zijn indrukken van deze jonge mensen op gestoten is, plots de gelijkenissen...Het stuk bestaat uit niets dan aanzetten, sierlijke akwarellen, kleine vondsten, die vervolgens weer blijven liggen als waren het snel verwelkende klaproosjes...Dat ging mij op de duur op de zenuwen werken: de spijt van de regisseur om het feit dat het toch "maar" teater is, dat het toch onmogelijk is om het echte te tonen, lijkt mij een vals probleem