Men schrijft ons uit Kortrijk:

De groote Landjuweel-wedstrijd voor 1930 zal te Kortrijk gehouden worden. Verleden jaar heeft de Kortrijksche tooneelkring Voor Taal en Kunst een tweeden prijs gewonnen met Oscar Wilde's Ideale Echtgenoot, een stuk, dat inderdaad zeer moeilijk te vertolken is door dilettanten en waarvan de vertooning door Taal en Kunst zeer verzorgd was. Deze bekroning brengt nu den Koninklijken beker in de Groeninghestad, waar hij in de eerste maanden van 1930 zal betwist worden.

Gisteren heeft de officieele loting voor de data plaats gehad. Hiervoor hadden de tien aangewezen tooneelmaatschappijen afgevaardigden naar Kortrijk gezonden en het werd een plechtstatige en tevens gezellige feestelijkheid, heelemaal in den toon der rederijkers. Met de gemeente-muziek werden de vreemde maatschappijen aan het station afgehaald; kleurige vlaggen wapperden; ongeveer tezelfder tijd had er een optocht plaats van de brandweer, wier helmen blonken in de af en toe doorpriemende zon. Beide stoeten kwamen samen op de groote markt en het werd een opgewekt en kleurig schouwspel, waarover de beiaard uit Sint Martens toren rinkelende liederen uitgooide. Een waardige proloog -- zooals de heer Sengier, voorzitter vanhe Kortrijksche Tooneelverbon, terecht zeide -- van het grootsche Landjuweelspel, dat gedurende tien opeenvolgende Zondagen zal vertoond worden. Een gebeurtenis voor Kortrijk en voor geheel Zuid-Vlaanderen.

Het Landjuweel zal dit jaar, terwille van 1930, een bijzonder uitzicht hebben. Er wordt uitsluitend werk vertoond van Vlaamsche schrijvers sinds 1830. De inschrijvende maatschappijen stonden dus voor een beperkte keuze, maar werden niettemin in deze keuze dan vrijgelaten. De uitslag luidt: twee stukken van Jac. Ballings, een van Hegenscheidt, van Paul de Mont, Willem Putman. Anton van de Velde, Delbeke-Walschap, Albrecht Rodenbach, August Monet. Onmiddellijk treft het, dat op deze wijze het Landjuweel-tornooi slechts een zeer onvolledig beeld zal geven van onze tooneel-evolutie sinds 1830. Schrijvers als Herman Teirlinck, Ernest W. Schmidt en Gaston Martens zijn niet eens vertegenwoordigd. En verder blijkt, dat van de schrijvers, die wel vertegenwoordigd zijn, niet altijd het beste werk is gekozen. Had de commissie van het Landjuweel niet beter gedaan, zelf een lijst voor te leggen van de tien beste of althans karakteristiekste stukken, die sinds 1830 zijn geschreven?

Er staat geen enkele creatie op het programma. In vroegere eeuwen was het de gewoonte, dat elke rederijkerskring, die naar het Landjuweel toog, een speciaal stuk voor die gelegenheid deed maken. Met het oog daarop had trouwens elke kring een factor. Maar dat is een traditie, die schijnt verloren te zijn gegaan.

Nog een andere eigenaardigheid, aan den wedstrijd voor dit jaar verbonden, is deze: twee kringen hebben hetzelfde stuk ingediend, namelijk Starkadd van Hegenscheidt. zoodat van dit stuk twee vertooningen in het vooruitzicht werden gesteld. De inrichtende kring, Taal en Kunst, meende echter, dat zulke herhaling het publiek niet voldoende zou interesseeren, en zal derhalve een ander stuk kiezen. Op die wijze zijn alle moeilijkheden zeer hoffelijk in der minne geschikt en in de feestzaal van het stadhuis, waar de mededingende maatschappijen door de magistraat werden ontvangen, heerschte de beste stemming. Na de loting gingen de afgevaardigden samen maaltijden en de dag werd besloten met een bezoek aan het stedelijk museum.

Het tornooi wordt ingezet door Sint Augustinuskring uit Antwerpen, die op den tweeden Zondag van Januari een vertooning zal geven van Paul de Mont's Geding van Onzen Heer.