112 document(en) met "rode" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Brialmont verdwijnt na proeve van bekwaamheid: Wereldpremière... • 29 mei 1985
ontoerekeningsvatbaar is. Telkens als ze haar verdediging repeteert, zet ze een rode clownneus op en acteert alsof ze echt lichtjes getikt is. Clownneus, want wat ze vertelt is dan wel waar, alleen past het eigenlijk in een

Wild komisch duo uit Australië: "Los Trios... • 16 mei 1986
Het is meer een serie losse grappen, met als rode draad een tocht van twee zielepoten met spookachtige valiezen in de hand

Struktuur en gevoel van Bartók in dans... • 21 mei 1986
Als een rode draad in de voorstelling loopt een reisverslag (in het Frans, dat allen moeizaam spreken, zodat het materiële karakter van het spreken op de voorgrond komt) van een man die merkt dat...een stad mini-guillotines met popjes, gevuld met rode kleurstof, verkocht worden

"Silicone", een woord dat niet komt: Rijnders'... • 2 juni 1986
De rode draad van het verhaal is het woord "silicone", dat Sylvia zich niet meer kan herinneren als ze spreekt over borstkorrekties bij vrouwen

De hond, beste in mens: Muziekteater van... • 8 augustus 1986
weloverwogen aaneenschakeling is van denkbeelden of gewoon een serie knotsgekke invallen, die bijeengehouden worden door een paar rode draden, zoals kinderrijmpjes en vadermoorden, de ontwapenende onnozelheid van

"Othello" zonder krullen en franjes: Blauwe Maandag... • 25 november 1986
Het schrappen van de sfeerschepping door decor en kostumering daarentegen, vervangen door een pikzwarte proefkooi waar rode lampen aangeven dat de aktie zich aan het ontrollen is, scherpt de

Ivo van Hoven ensceneert "De Bacchanten": Euripides... • 27 februari 1987
Het is een echt koor, de rode draad in het stuk

Blauwe Maandaag speelt kommentaar bij Oidipous • 14 maart 1987
Op het einde, met veel rode verf rond de ogen en een slabbetje om de hals om zijn kleren niet te besmeuren, maakt Perceval aan de vertoning -- in, dubbele zin: vertoning van Oidipous tegenover zijn

"In Eden" komt niet tot eenheid • 26 september 1987
Ondanks het schitterend scènebeeld van een desolate woestenij met rode plassen (bloed...Eden" van Jan Roets is nog vanavond te zien in de Singel te Antwerpen, Rode Zaal, om 20

Stuiptrekkingen van marionetten: "Mort de rire" van... • 23 oktober 1987
een hoek van de scène is tegen een buizenkonstruktie een namaak verkommerd vooroorlogs kabaret met rode pluchen fauteuils neergezet

Nederlandse en Spaanse middelmaat op Klapstuk • 24 oktober 1987
Ze zijn in het eerste deel in rode hemden met zwarte broeken gekleed, terwijl koreograaf Saez helemaal in het zwart is; in het tweede deel in wit hemd en broek met zwarte knoopjes en klepjes, met Saez

"Tanz mit Männer" in evolutie: Koreografie van... • 29 april 1988
gedraaid is. Die beperking van de bewegingstaal zou dan op formeel vlak interessant kunnen zijn als contrapunt voor het wild door elkaar hollen van de dansers en het spelen met de massa rode blaadjes op de scène

Kaaiteater eindigt met sisser • 4 juni 1988
Het decor van Paul Gallis, op zich een mooi namaakpoortgebouw dat "Frans" aandoet, zwalpt op een nogal doelloze wijze heen en weer op de scène onder een hemeldoek, te midden van rode fluwelen

Een lach en een traan, wat wil... • 3 december 1988
Dat nachtelijke bezoek wordt steeds weer herhaald, en is de rode draad in de ontrafeling van de motieven die de personages drijven in hun turbulente liefdesleven en affektieve blokkades

Nieuwe ontwikkeling in Paxtons oeuvre: "Flip side"... • 23 januari 1989
Dat beeld keert als een rode draad in vele varianten terug

Over een meisje dat engel wilde worden:... • 5 april 1989
De voorstelling is opgebouwd in verschillende deeltjes, met als rode draad het verhaal van een meisje, Caroline Alsheimer, dat engel wilde worden

Onbezoedeld verlangen: 't Stuc-dansproduktie "Bei mir bist... • 20 mei 1989
Een sokkel met twee rode schoentjes licht op

"Ishi-no-hana", bijna perfekte, maar weinig zeggende voorstelling • 19 oktober 1989
Dit vallen, op allerhande manieren, vormt op de duur een rode draad in het stuk, en geeft het een absurd-surrealistische bijsmaak

In zichzelf verzonken lichamelijkheid: "Blackgraywhite" van Ariadone • 2 december 1989
De epiloog onderstreept dat beeld van verworpenheid nog eens: zeven vrouwen zonder gezicht, met goedkope pruiken, rokjes die niets meer aan de verbeelding overlaten en rode pumps wandelen als

Bedrieglijke rust van de huiskamer: "Le vide... • 14 december 1989
Een tweede tijdsbepalend element is de schoonmaakwoede die bij vlagen onder de akteurs de kop opsteekt: zodra de rode scènevloer met water overspoeld en heftig gedweild, staan ze minutenlang doodstil