210 document(en) met "de la" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Hommage aan de "Ballets russes" : Preljocaj... • 27 oktober 1994
Preljocaj koos een werk uit de eerste periode, Le spectre de la rose uit 1911, en twee werken uit de latere periode, Parade uit 1917 en Noces uit 1923 als inspiratiebron voor drie nieuwe koreografieën...Nu valt het ook op dat de sfeer aan haar kant van de scène, waar de muziek onderbroken wordt door geluiden van lekkende goten, het licht schaars is, ver verwijderd is van de droomwereld in de doos...Van Cocteau's oorspronkelijke scenario blijven alleen de personages, zoals de manager, de akrobaat, de goochelaar en het meisje over

De Keersmaeker kijkt door kaleidoskoop : "Amor... • 2 december 1994
Het heet Amor constante mas alla de la muerte (Eeuwige liefde over de dood heen) naar een gedicht van de Spaanse barokdichter Quevedo...De blik van de kijker gaat zwerven van de ene naar de andere...Met al zijn abstraktie wordt de dans zo de verwerkelijking van het liefdesprinciep waarover de gedichten van Quevedo en Cummings spreken: de oneindige en overrompelende veelheid en heerlijkheid van

Leven in een kartonnen doos • 20 december 1994
GENT -- Hans Van Den Broeck creëerde Everyman voor "les Ballets C. de la B." Een stuk zonder veel woorden, maar met des te meer dans, video en mime...Als allen de doos verlaten hebben, merk je pas dat de moeder van de video niet op de scène verschijnt...Een lege jas aan de lijn stelt de moeder voor die er niet meer is. Fluiten en nootjes knabbelen verdrijft de tijd

Jan Fabre worstelt niet ballet : Nieuwe... • 14 februari 1995
Net als in zijn vorige koreografieën is de bewegingstaal van Quando la terra... onmiskenbaar klassiek, maar de operaties die Fabre erop uitvoert in snelheid, kompositie en verdeling over de scène...De koreografie bereikt een grote plechtigheid en samenhang, zelfs als het volledige corps de ballet op de scène staat...De wilde chaos blijft ogen als ballet "zoals: te voorzien en te verwachten was". Ook het middendeel, dat heel sterk lijkt op de scènes uit de hel van Da un'altra faccia..., bereikt nooit de

Stan kijkt twee keer in huiskamer • 16 februari 1995
Het stuk van Herzberg heeft een geraffineerde psychologische intrige, dat van Villiers de L'Isle-Adam lijkt wel een verbazingwekkend feministisch pamflet avant-la-lettre...Naarmate het verhaal vordert, worden de eenvoudige schema's steeds complexer: de motieven van de personages zijn ver van zuiver, en het portret van die lieve Arthur krijgt allengs ook stevige deuken...Karikatuur Opstand begint met een lange monoloog van de zakenman Felix (Damiaan De Schrijver), die de lof zingt van zijn vrouw Elisabeth (Mieke Verdin). Al na enkele zinnen verraadt hij zichzelf

Mime brengt schilderii van Delacroix tot leven • 8 maart 1995
Het uitgangspunt voor dit stuk was een schilderij van de negentiende-eeuwse Franse kunstenaar Eugène Delacroix, "La mort de Sardanapale". Op Delacroix' schilderij zien we de oud-testamentische...onze ogen komt de patetiek, de willoze uitdrukking van de slachtoffers en de onbewogen blik van de wrede heerser lichtjes lachwekkend over...Gags De produktie is vooral een mime-voorstelling: op de tekst na van de onzichtbare spelleider worden de handelingen door gebaren en situaties verduidelijkt

Myte van Prometheus tweemaal op muziek • 1 april 1995
Anne prezenteert Hombre Alado van José Besprosvany, Kaaiteater en de Muntschouwburg stellen La libération de Promethée van Heiner Goebbels, op een tekst van Heiner Müller voor...Mede door de konfrontatie met de muziek vraagt het niet zoveel verbeelding om in dit bevrijdingsverhaal onder anderen een sombere parabel te zien van de moderne ontvoogding van de mens: impotente...De ogenschijnlijk bevrijdende en stoutmoedige konfrontatie met de dode massa van de moderne (muziek)geschiedenis lijkt op de duur zelf wel een deel van die dode massa

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
BRUSSEL -- De drie grote koreografieën die Jan Fabre de jongste jaren maakte, The sound of one hand clapping, Da un' altra faccia del tempo en Quando la terra si rimette in movimento hebben een...De ijzeren wetmatigheid van de opvolging dag-nacht-dag als voor- en achterkant ervan, de terugkerende figuren van de gepantserde ridder en de insekten, de duivel, het stervende paard, en vooral de...Als slot volgt dan het hoogtepunt van Quando la terra..., een van de twee solo's van Valerie Valentine op Islands, uitgevoerd door de voltallige Beethoven Academie

Droeve wereld met een sprankeltje hoop :... • 22 september 1995
ANTWERPEN -- "Les Ballets C. de la B." en "Het muziek Lod" hebben de handen in elkaar geslagen voor de voorstelling La Tristeza Complice...Wat niet wegneemt dat een grote drang om zich te manifesteren toch met de regelmaat van de klok de kop opsteekt bij een van de dansers...Travestiet De keerzijde van deze grauwheid ("La tristeza complice" betekent zoiets als: de gedeelde droefenis) is dat iedereen, groot of klein, normaal of abnormaal, blank of zwart, hier zijn

Klapstuk verkent grenzen van dans: Leuvens festival... • 7 oktober 1995
Klapstuk verkent de grenzen van de dans en kijkt toe hoe de traditie inwerkt op de nieuwste lichting koreografen...Vlaanderen leerde Cunningham kennen, maakte kennis met de vormvirtuozen van de Franse dans, met Japanse post-butoh-koreografen en het flitsende werk van La La La Human Steps...Er is de jongste jaren een nieuwe consensus gegroeid, net zoals in de poëzie de experimenten van de Vijftigers helemaal niet meer schokkend overkomen, maar gewoon verwerkt zijn

Bijtende burleske met Boris Vian als aangever • 29 november 1995
Dat blijkt zowel uit de baldadigheid van de groepsnamen als uit de vaak chaotische speelstijl van gezelschapjes die de laatste jaren opdoken...Vian richtte zijn pijlen vooral op het Franse establishment van rond de Tweede Wereldoorlog, maar je hebt niet veel verbeelding nodig om in deze voorstelling de parallellen met de hedendaagse "groten...Hoofdfiguur is generaal Wilson Audubon de la Pétardière Frenoillou

"Quel moi est-ce que je peins" • 1 februari 1996
De verschillende posities van Wiertz en De Cordier zeggen iets over de evolutie die de mogelijke plaats van de kunstenaar in de wereld doorgemaakt heeft van het einde van het ancien régime tot nu...Wie alleen staat heeft recht van spreken", de ondertitel van de film, verwijst voor Wiertz nog naar de voorloperspositie van de kunstenaar die de samenleving het algemeen ware toont, en niet naar de...De primaire habitat wil, als het ware door uitbanning van het Buiten, de wereld weer laten ontstaan als op de eerste dag, in gedachten onder het dak, onder de schedel - als een epifanie van de eerste

Twee artiesten buiten kategorie • 3 februari 1996
Ze draagt de zelfbewuste signatuur van de artistieke keuzes van de oprichters en spilfiguren, de Amsterdammer Tom Jansen en de Brusselaar Josse De Pauw...SCHADE/schade van Jansen kreeg de Vlaams-Nederlandse Toneelschrijfprijs in 1993, Het kind van de smid van Josse De Pauw kreeg de Driejaarlijkse Staatsprijs voor Toneel...De Pauw ging als filmmaker en -akteur met heel wat prijzen lopen (twee maal de Jozef Plateau prijs op het Gentse filmfestival, een prijs op het filmfestival van La Baule). En alhoewel Lopen van

"Niet zo absoluut een meesterwerk willen maken":... • 3 februari 1996
onder welke kondities ze mogelijk of onmogelijk is. Het brute verbale geweld dat de twee elkaar eerst aandoen, ontaardt uiteindelijk in de zelfmoord van Josse De Pauw en de moord van Tom Jansen op Louise...Nu wordt dat getaald door ons werk in de film, maar tegelijk is dat frustrerend; alleen al de agenda-problemen bemoeilijken juist de rust waarin je kan ingaan op de dingen die zich aandienen...Maar of ze echt belangstelling hebben voor de zinloze dingen die we maken... De Pauw: "De zinloosheid van de kunst is echter de vrijheid ervan

Daniel Larrieu schept sfeer met zachte beeldenstroom • 3 februari 1996
Op de achtergrond van de scène hangt een groot geschilderd duinenlandschap, opzij staat een metalige boomskulptuur, en in het laatste stuk van de avond, Anima, hangt een doorschijnend doek met de...De dansers komen in een lange rij de scène op, als de wervels van een slang aan elkaar verbonden, begeleid door Ethiopische Talahoun muziek...Een beeld zoals de vrouw die de man omver loopt, blijft tamelijk plat en wollig

Nova Zembla verveelt met "Play Strindberg" • 9 april 1996
De piano, de stoel, de verweerde houten plankenvloer en de zilveren koepels die het eten -- dat maar niet komt -- warm moeten houden, plaatsen ons snel terug in het Zweden van rond de eeuwwisseling...Anderzijds schijnen de acteurs echter geen ander register te kennen dan dat van de min of meer naturalistische uitbeelding van de innerlijke werkelijkheid van hun personage, volgens beproefde procédé...Voor het overige moet je al zo'n honderd jaar geen theater of film meer gezien hebben om niet van bij de eerste momenten de bodemloze haat tussen de twee te kunnen aflezen uit de manier waarop ze

Mossoux en Bonté betoverd door melancholie • 6 mei 1996
De choreografen laten zich leiden door wat zij de doodsheid en de afwachtende houding van de huidige tijd noemen, maar veel van hun inspiratie halen ze uit zestiende-eeuwse notie van melancholie...De koning wil maar niet doodgaan, de naakte nimfen die het beeld omlijsten willen maar niet blijven staan, en de rouwenden kunnen een dwangmatige seksuele drang maar niet onderdrukken...Licht De voorstelling "Unspoken" van Russel Maliphant noemt zichzelf een onderzoek naar de ontwikkeling van licht en beweging binnen de choreografie

La Dea stoeit met clichés over liefde • 17 mei 1996
De liefde is een niet aflatende bron van bespiegelingen over het menselijke lot, zowel van de man in de straat als de filosoof...Een nogal onhandige Cupido (Johan De Schutter) verschijnt ten tonele om ons het grote thema van ontstaan en verloop van de liefde uit te leggen aan de hand van de gedachten van Plato...Tot en met 25 mei in Théatre de la Balsamine in Brussel

Jan Ritsema danst als een kleine jongen • 18 mei 1996
Je wil wel dansen, maar de middelen en zelfs de tijd om het nog onder de knie te krijgen zijn verzwonden...Tijdens repetities voor andere stukken, vertelt hij, danst hij de hele tijd: om het plezier, maar ook om de acteurs te tonen dat er geen restricties zijn...Een tweede ervaring met de nabijheid van de dood spoorde hem aan dit waagstuk aan te pakken

Laat de kunst nu maar een bolhoed... • 1 augustus 1996
Door de heldere, maar zoekende, omschrijvende formuleringen heen blijft de aanleiding voor het experiment, de 'steen des aanstoots' die de tekst uitlokte, tastbaar...gezwollen wijze kenmerken en ervaringswijzen van de netwerkruimtes tot een homogene, onontkoombare nieuwe fase van de Geschiedenis, tot de Vijfde Acte'. Of nog, in het essay over De Braekeleer: 'Want hij...En het antwoord luidt laconiek: 'De achterkant van de wereld is niets (dus: geen sublieme afgrond à la Pascal, nvdr), de dood is geen waarheid