236 document(en) met "P. één" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Gerardjan Rijnders: "Ik heb vanuit mezelf weinig... • 1 juli 1984
Het theater waar bij één of ander relevante uitspraak meteen de uitroeptekens aanflitsen, het illustratieve theater, dat interesseert me niet

Klapstuk brengt eigen produkties: Wat kan medium... • 31 augustus 1985
Galotta: "ce que je m’efforce de saisir,… c’est de créer un climat, de suggérer une culture…". Wellicht zal de vergelijking in één festival tussen de beeldmanipulatie van Timmers en Booth, of de

Galotta brengt (laat) hoogtepunt op Klapstuk: "Daphnis... • 26 oktober 1985
Even laat je je helemaal gaan in deze vertrouwde en emotioneel sterk gekleurde enscenering (onderstreept door één voor een keer geel-oranje belichting) tot de muziek afbreekt en je voelt dat je je

Tranter als verdwaasde poppenspeler: "Underdog" van het... • 22 februari 1986
De poppenspeler blijft dus stom; één van zijn poppen, een vader, zijn vader, draagt hem op, een voorstelling te geven voor een publiek (de mensen in de zaal) om te bewijzen dat hij het waard is om te

"Om Eleanor", niet bang voor Virginia Woolf • 26 april 1986
Dat drie-in-één akteren lijkt zowel een scenische omzetting te zijn van Woolfs gedachtenstromen die steeds vanuit een andere hoek komen, als een heel direkte manier om de teatrale geboorte van

Stuc toont eigen videoprodukties: Schuchter, maar beloftevol • 29 april 1986
De kombinatie van zo'n heterogene en licht absurde elementen binnen één ruimte (de weide/het tv-scherm) is erg prikkelend

Struktuur en gevoel van Bartók in dans... • 21 mei 1986
letterlijk één beweging aaneengerijgd

Ou est le théâtre d'antan?: Seizoen '85-'86:... • 12 augustus 1986
Paul Peyskens is nog zo iemand die vaak in één adem met Decorte vernoemd wordt

Cerebrale verbeelding van het verlangen: "De jonge... • 6 november 1986
De jonge vrouw, Antje De Boeck, staat dus alleen op de zwarte scène, en ook zij is niet één figuur; je zou kunnen zeggen dat ze enkel bestaat bij gratie van de losse tekstfragmenten, die niet aan een

Einde van romantische illuzie: "Le diable au... • 8 november 1986
variant van de symbolistische "femme fatale" tot weer zeer voorbeeldig de moederfiguur, maar -- op één moment na -- altijd in de overtreffende trap, als ambigue metafoor, die optreedt in de overkoepelende

Onbehaaglijker dan het lijkt: Kamagurka, Jan Decorte... • 16 januari 1987
Van twee groepen dan nog die wellicht niemand spontaan in één adem zou vernoemen, maar die -- enigszins verbazend -- tijdens een debat over "onbehaaglijke komedie" (waarover morgen meer) vrijwel

"Onbehaaglijke komedie" in de mist: Debat: Pret... • 17 januari 1987
Oude komedies lonen voor hem dan ook de moeite niet: hij bestempelde ze als "fossielen". Het enige wat moet getoond worden, is slapstick en flauwekul, aldus Decorte, die meteen in één zin ook Thomas

Gesprekken vol (zelf)bedrog: "Het kompromis" van Istvan... • 24 januari 1987
Het hele stuk is een lange serie gesprekken; door de stijl en/of de inhoud is niet één ervan niet bedrieglijk

Yves Musard danst "Antipodes": Verwarrende vermenging van... • 18 februari 1987
De dans is één brok verwarring, opgesloten in een puristisch bewegingsarsenaal; die verwarring wordt onderstreept door de uitroep "C'est pas vrai" en zinloos geschreeuw

Adriana Boriello speels en intiem: "Allegro, vivace... • 4 april 1987
De een na de ander ploffen ze neer op hun achterwerk, en beginnen dan, in het schaarse licht van één schijnwerper, pasjes uit te proberen

Extravagante cocktail van woorden en emoties: "Pick-up"... • 9 mei 1987
het midden ligt een reusachtig puzzelstukje, vooraan staat een reusachtige orchidee uit metaal en plastiek, met ernaast één scherm in plexiglas

Episch verhaal over driehoeksverhoudingen: Gallotta opent Klapstuk... • 16 oktober 1987
lijkt net een videoclip waar in één beeld een massa informatie samengebald wordt

"Les Survivants" blijft klapstuk van Gallotta • 19 oktober 1987
LEUVEN -- Dat een kunstwerk nooit herleidbaar is tot één benoembare interpretatie, is een bewering die vaak wordt aangewend voor werk dat de niet-ingelichte toeschouwer sprakeloos en vol onbegrip...gelijkaardige quasi-narratieve struktuur en bewegingstaal heeft, maar om één of andere reden niet dezelfde overtuigingskracht, die bij "Les Survivants" een bijzonder lang en warm applaus uitlokte

Stuiptrekkingen van marionetten: "Mort de rire" van... • 23 oktober 1987
Er is maar één ding dat ze -- voor zolang het nog kan -- wel doen, en dat is lachen met hun eigen domme kunstjes en versleten circustruuks

Charles Vandenhoves geslaagd debuut als decorontwerper: Attributen... • 25 januari 1988
Vandenhove kreeg al eens een overzichtstentoonstelling van zijn architektuur in DeSingel, en is er nu met één decorontwerp te gast, en binnenkort is er een rekonstruktie van Oscar Schlemmers