624 document(en) met "naar" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Avignon bekijkt Russisch theater : Gogol-bewerking zegt... • 23 juli 1997
Zij wordt versterkt door de aandacht die uitging naar de kleinste details van de aankleding: het vervuilde behangpapier, de knoestige planken, maar ook de geluiden die van her en der uit de gangen en

Vassiliev brengt Molière als ritueel : Russische... • 1 augustus 1997
Alsof het theater dat de regisseur voor ogen staat een soort parallelle werkelijkheid is, en niet de gebruikelijke, psychologisch gekleurde werkelijkheid waarin vooral het zoeken naar het juiste...Intensiteit Gaandeweg, en des te meer naarmate de "Oosterse" toonzetting van het stuk plaats maakt voor min of meer openlijke verwijzingen naar oude Europese theatervormen, gebeurt er iets...Alsof Vassiliev in zijn eentje wil aantonen dat het theater zoals wij dat kennen al meer dan honderd jaar op een dood spoor is. En dat we beter teruggaan naar de sterk gecodeerde oude theatervormen

Jonge dansers krijgen hulp van mentor • 30 augustus 1997
Met appels -- de verboden vrucht die hier vooral lijkt te verwijzen naar de geheime fantasiewereld van een jong meisje, net geen vrouw -- en donspluimen charmeert ze het publiek...De aanzet van de voorstelling suggereert een beweging over een diagonaal van de ene zijde van het speelvlak naar de andere

Twee dansboegbeelden in deSingel • 17 september 1997
Op zoek naar nieuwe vormelijke uitgangspunten voor improvisaties greep hij daarom nog eens terug naar Bach, deze keer naar de Engelse Suites...Hier passen muziek en dans bij elkaar als hand in glove, naar haar eigen woorden...De titel, If You Couldn't See Me verwijst met een knipoog naar het feit dat de solo met de rug naar het publiek gedanst wordt

De Tijd wekt herinneringen • 18 september 1997
Twee jaar geleden schreven Bob De Moor en Lucas Vandervost de tekst Tityrus, genoemd naar de herder in de Bucolica van Vergilius...Halsoverkop vertrekt hij naar de dodenstad

Universum van klank en lichamen : Choreografe... • 20 september 1997
naar het Musikalisches Opfer van Bach en de solo If you couldn't see me

Geouwehoer over kunst herkenbaar bij KVS • 23 september 1997
Dat is naar het einde van de voorstelling ook waar voor Hubert Damen

Steve Paxton verrast met een ontroerend verhaal • 24 september 1997
Hij brengt Some English Suites, naar het gelijknamige werk van Bach, geïnterpreteerd door Glenn Gould...Eenmaal wordt de omtrek van een nauwe lichtkegel afgelopen, waarbij de rechte gang en houding als het ware naar het midden afgebogen worden...lichtlijn van een hoek naar het midden van de scène, om dan volgens een tweede lijn naar de andere hoek verder te gaan

Een opbod aan solo's • 24 september 1997
De jongste jaren merk je dat de solo erg in trek is bij dansers, wellicht omdat het voor hen een soort herbronning is, een zoektocht naar wat hen echt bezighoudt...De vraag naar dat soort uitbreiding is al enige tijd aan de orde binnen Rosas...iets volkomen nieuws tonen, maar peilen naar de traditie die deze beweging op een goede dertig jaar tijd heeft uitgebouwd

Marc Vanrunxt fascineert in al zijn poses • 9 oktober 1997
Als om het decadente, maar vooral potsierlijke van dit beeld nog te versterken, komt Vanrunxt dan naar voren met de voeten helemaal naar binnen gedraaid: zijn wufte gebaren krijgen iets kolderesks

Open Stad discussieert over cultuur en ruimte • 10 oktober 1997
Het onderzoek ging na 1993 verder, maar de aandacht verschoof naar Brussel

Baervoets op ontdekkingsreis : "ijsch" verkent pure... • 11 oktober 1997
Op die manier is ijsch een zeer boeiende voorstelling, louter vanwege het plezier van het kijken naar de lichamen van de dansers, met al hun eigenaardigheden en hebbelijkheden

Ironie en subversieve ondertonen op Klapstuk • 14 oktober 1997
Het zout in de pap wordt geleverd door de talloze verwijzingen naar leermeester Cunningham...Bij het openingsbeeld draait ze zich, gekleed als een opgeschoten schoolmeisje met blote benen, tergend langzaam naar het publiek toe...Eerst staat ze met haar rug naar de kijker, en alhoewel ze haar voeten geen millimeter verzet, kijkt ze je op het einde bijna frontaal aan

Fabre tussen glitter en virtuoos ballet • 15 oktober 1997
een oogwenk kan ze van register veranderen; soms zeer subtiel, bijna onderhuids, zoals in Solo M, maar soms ook zeer brutaal en onverhoeds, zoals in Solo 1. Van hoogst ernstig naar ironisch, van...ingetogen naar uitbundig en uitgelaten...een zwarte maillot, met een groen jasje om het middel gegord als een rokje en met stralend witte sokjes komt de danseres naar het midden van het podium toe

Drie choreografes op Klapstuk • 18 oktober 1997
De choreografie is dan ook een brok gebalde energie, met duidelijke verwijzingen naar unisono groepsbewegingen, stijl "Rockettes". Meidosems uit 1995, op de subtiele, meditatieve "Sonatas...Scenografie en kostuums van Seth Tillet en Amanda Miller creëren een context die op een lichtvoetige, associatieve manier verwijst naar achttiende-eeuwse voorstellingen van de natuur en de mens...De twee korte stukken maken echter wel nieuwsgierig naar wat deze jonge choreografe nog in haar mars heeft

Hoghe draagt mis op voor herinneringen • 24 oktober 1997
De titel van het stuk verwijst naar de afgesloten, beschermde wereld waar deze ex-dramaturg van Pina Bausch zijn jeugd doorbracht...Samen met enkele voorwerpen die Hoghe hier en daar over de scène verspreidt, krijg je een bijna ruïneuze sfeer, een naar de keel grijpende melancholie...Naar het einde toe gaat de voorstelling erg lang duren, en dan besef je in een moment van verveeldheid ook hoe slap het koord is waarop Hoghe hier danst

Kleine burgers aan de roddel • 6 november 1997
Machteld Timmermans geeft naar het einde een prachtrekwisitoor tegen de verkeerde uitspraak van "ismen" ten beste

Danstheater op de vuilnisbelt • 7 november 1997
Die ontstaan precies waar Augustijnen geen raad blijkt te weten met het materiaal en de "echtheid" van zijn dansers, en daarom teruggrijpt naar het redmiddel van de anekdotiek

Virtuoos vlechtwerk van bewegingen: Munt brengt nieuwe... • 14 november 1997
Van links naar rechts spreken ze allemaal dezelfde openingsfrase uit: "The object is..." Het object dat ze dan vernoemen, roept telkens een fait divers op, een aanzet tot een verhaal...Deze opening verwijst, door de expliciete particuliere presentatie van elke danser, naar vroeger werk van Rosas...Ook in Stella werd de choreografie sterk toegeschreven naar de persoonlijkheid van de dansers

Meditatieve evenwichtsoefening • 24 november 1997
Vooral uit de solo Shift komt ook een ander aspect van Maliphants werk sterk naar voor: zijn aandacht voor een, alweer, zeer uitgepuurde omgang met de mogelijkheden van licht en ruimte op de scène