688 document(en) met "niet-ingelichte" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Kitsch, diepzinnigheid en camp op Flemish Dance... • 31 januari 1995
GENT -- De laatste avond van het Flemish Dance Platform, een festival met werk van jonge of nog niet doorgebroken koreografen, ging bepaald crescendo...Ook Bakelants kan niet zonder diepzinnigheid...Al begaat Bakelants niet meer de fout om haar dansers dingen te laten doen die ze niet aankunnen, ze heeft nog steeds geen oog voor hun eigenaardigheden

Herontdekking van de negentiende eeuw: Gerenoveerde theaters... • 1 februari 1995
Niet omdat ze qua infrastructuur of programmatie minderwaardig zijn, maar omdat het zwaartepunt van het Gentse theaterpatrimonium zowel historisch als infrastructureel bij vier oudere gebouwen ligt...Liever dan wat oppervlakkig opknapwerk te leveren besloot men dan de definitieve restauratie van de zalen uit te stellen, twee van de drie zalen (redoute- en concertzaal) voorlopig niet publiek...De eerder spaarzame, en niet steeds succesvolle, pogingen om daaraan te ontsnappen hebben dat tij niet fundamenteel kunnen keren

Teshigawara weet publiek te fascineren • 3 februari 1995
Die harde aanwezigheid is paradoksaal genoeg niet zoceer visueel, maar vooral auditief...Als een reusachtige kontaktmikrofoon versterkt ze alle handelingen van de dansers: een klankbeeld dat, gemixt net allerlei tapes, niet horen en zien, maar denken doet vergaan...Het woord "sferen" gaat voor Noiject niet echt op

Baervoets' modernisme oogt heel klassiek • 10 februari 1995
Wat niet betekent dat Baervoets' dansers een even verbijsterende techniek hebben als die van Cunningham...Als je goed toekijkt, merk je dat ze daarbij zekere spelregels volgen: het aantal dansers dat tegelijk danst, de richting die ze al dan niet gelijktijdig volgen, de opeenvolging van verschillende...Omdat de dansers vertrekken vanuit verschillende hoeken, en met verschillende tijdsintervallen, raken ze elkaar vaak net niet op het middelpunt van de scène

Jan Fabre worstelt niet ballet : Nieuwe... • 14 februari 1995
AMSTERDAM -- Wie dezer dagen door Nederland reist ontkomt niet aan de aanwezigheid van de Vlaamse beeldende kunstenaar, teatermaker en schrijver Jan Fabre...Het laatste deel van de voorstelling weerspiegelt dit eerste, alleen bestaat de achterwand niet meer uit grauw patchwork, maar uit schitterend gekleurde vierkanten...Heks Daardoor ontstaat er ook geen spanning tussen de momenten die wel en niet "dansant" zijn, tussen de fragmenten voor en na de verkleedpartij in het eerste deel, of zelfs tussen het

Stan kijkt twee keer in huiskamer • 16 februari 1995
De verrassende ontknoping -- te mooi om hier te vertellen -- zal onthullen dat het alleen Ada is die haar problemen nog steeds niet verwerkt heeft...Elisabeth daarentegen komt ,al snel tot de ontnuchterende konklusie dat haar droom om op haar eentje tot het hogere te komen, niet tegen de eenzaamheid en een vierjarig bestaan als boekhoudster

Stan maakt pijnlijke klucht van True West • 18 februari 1995
BRUSSEL -- True West van Stan, met Luk Perceval als gastakteur, is een niet te missen belevenis...Hij beschouwt zichzelf als iemand die met ernstige dingen (filmscenario's over historische onderwerpen) bezig is. Maar toch blijkt op de duur dat hij het gevoel heeft dat zijn leven niet helemaal...En dan is het zonneklaar dat het probleem van deze twee broers niet een of andere tragiek, maar juist het totale gebrek eraan is. Ze zijn en blijven vorm- en inhoudsloos

L'Esquisse piekert over nakende rampen • 22 februari 1995
Niet een biezondere oorlog, maar de gemoedstoestand die "de" oorlog en "het" geweld veroorzaken wil het koreografenduo dus portretteren in een teatrale vorm...Dat is geen eenvoudige opgave, zeker niet wanneer je het gesproken woord niet gebruikt, maar de emotie direkt wil overbrengen via de aanblik van lichamen...het begin spreekt hij over de band tussen alle mensen (de oorlog is dan nog niet uitgebroken), op het einde klaagt hij aan dat zijn droom ver van verwezenlijkt is (de oorlog is uitgebroken). De

Barkey belicht troebele zones van het verlangen • 3 maart 1995
Barkey vertelt niet over de dolle avonturen van Don Quijote...Als Don Quijote in een nachtkleed verschijnt van achter twee grote spitsboogdeuren, geeft hij hem een paar draaien rond de oren omdat hij niet zijn juiste plunje draagt...Maar deren doet het hem niet

Mime brengt schilderii van Delacroix tot leven • 8 maart 1995
De man heeft gewoon niet de kwaliteiten en ook niet het uitzicht van een onverbiddellijke potentaat...Erg overtuigend werkt dat niet...Niet bepaald een vondst

Vietnam voorbij alle clichés : Michel Van... • 24 maart 1995
Niet alleen doet de hedendaagse toerist sarkastisch verslag van de vele Fransen die hun koloniale verleden terug komen opzoeken in het "Parijs van Azië" of de Amerikanen die er hun verleden komen

Pierre Droulers speelt met dansers en knikkers • 30 maart 1995
Bij voorbeeld een uitgebloeide paardebloem die haar pluisjes maar niet wil verliezen, ook al hoor je op de klankband iemand er uit alle macht tegen blazen...Fiets Vreselijk boeiend zijn al deze Spielereien niet: af en toe wel leuk, maar ook niet meer dan dat

Myte van Prometheus tweemaal op muziek • 1 april 1995
Naar de vorm heeft Besprosvany samen met komponist Peter Swinnen een soort opera gemaakt, volgens een redenering die niet zo ver af staat van het renaissance-gedachtengoed over antiek drama...Het gaat Besprosvany echter niet om een vermeende rekonstruktie van de alleroudste teatervorm...Niet alleen lukt het zingen en dansen tegelijk niet zo best, de taal en de vorm van het sluk lijken ook te baden in een krampachtige gezwollenheid

Maten speelt Don Carlos in sneltreinvaart • 4 april 1995
Persoonlijk heeft ook de koning wel oren naar Posa's boodschap van menselijke waardigheid en goed staatsbeheer (een twee-eenheid bij Schiller), maar hij kan of wil er, in zijn positie, niet op ingaan...Altenhaus stelt zonder omwegen de vraag of het idealisme van Posa niet een nauwelijks verholen drang is om bewonderd en geliefd te zijn door een abstrakte "medemens". Terreur Omdat het...Het is jammer dat Maten zich toch niet iets meer tijd toegemeten heeft voor deze enscenering

Papa Tarahumara in wonderland • 7 april 1995
Vanaf de eerste momenten deed ze mij denken aan Alice in Wonderland, niet wegens de moraal van dat verhaal, maar omdat ook hier de dingen en de mensen als levende wezens in een eigen droomwereld op...Toch overheerst ook dan het gevoel dat alles een spel van de verbeelding is, niet bezwaard door een of andere last...Misschien spreekt deze voorstelling dan ook niet zozeer over een kinderlijke verbeeldingswereld maar over een verlangen naar onthechting, vergeestelijking, sublimering

Hertmans verkent grenzen van waanzin • 8 april 1995
de tekst geen "omgevallen boekenkast". Niet in de zin dat je er geen touw aan zou kunnen vastknopen als je niet alle geciteerde auteurs grondig kent...Het maakt immers niet zo veel uit of je een verwijzing precies kan plaatsen of niet...Zij zijn niet gek, maar doen gek

Slide show zonder verklaring • 21 april 1995
Dat is ook zo, maar hier gebeurt die exploratie niet aan de hand van bestaande teksten en auteurs...Enerzijds heb je, ondanks de ongegeneerde manier waarop steeds gekkere verhalen verteld worden, het gevoel alsof Rottier net niet de achterkant van haar tong laat zien...Je blijft wachten op een ontknoping of een verklaring, maar die komt niet

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
Die komen echter niet altijd goed tot hun recht...Dat is echter lang niet altijd het geval, en het is vooral op die momenten dat de eigen expressiviteit van de dansers ten volle tot haar recht komt

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
Niet alleen de grote opzet, maar ook de details van deze drie voorstellingen zijn mijlpalen...Bij Greco, Beudeker en Copraij zit de klassieke taal niet "in de botten". Ze nemen die als pose aan

Frank Vercruyssen op zoek naar houvast in... • 20 mei 1995
De manier waarop Frank Vercruyssen de tekst belichaamt zou je trouwens niet beter kunnen omschrijven dan als een greep naar houvast in het luchtledige...De tekst voegt daar, al gebeurt dat niet expliciet, een politieke dimensie aan toe...Ook dat zijn konfrontaties die je liever niet zou beleven