628 document(en) met "deze" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


De hand van de meester • 1 december 1990
De muziek van Thierry De Mey en Peter Vermeersch is in deze voorstelling mee "geënsceneerd". Naast de twaalf dansers-akteurs zijn ook twaalf muzikanten, onder leiding van George-Elie Octors, in het...De aantrekkingskracht van deze voorstelling ligt zeker niet in de koreografische kwaliteit, en al helemaal niet in perfekte lichaamsbeheersing...Op geen enkel moment worden in deze voorstelling "grenzen" verlegd, maar op een bijna achteloze manier syntetizeert Vandekeybus in deze voorstelling artistieke procédés en een soort vitaliteit, die

Decortes kijk op Woyzeck: "Dieje gast is... • 21 december 1990
Wie dacht dat Decorte met deze Woyzeck weer bij zijn beginperiode zou aanknopen, kwam van een kale reis terug...Deze uitvoerige aankondiging van de misdaad levert daardoor bij de daad zelf pure slapstick op: hij gaat Sigrid ongewild met een mondharmonika te lijf

Sleutelen aan Marivaux • 22 december 1990
Hoewel je daardoor dan weer wel kan zien dat de akteurs zelf met veel inzet gewerkt hebben aan deze voorstelling, en wellicht ook heel wat inzicht opgedaan hebben in de werking van deze teksten

"Het kind van de smid", spannende tocht... • 24 december 1990
De spanningsboog tussen het eerste deel in de VS en het slot is door deze twee tekorten aan evenwicht bijna verdwenen...Deze schoonheidsfouten maken de spanning van de voorstelling gelukkig niet ongedaan

Het verval van de rede • 26 december 1990
Als je bij het bovenstaande al niet een beetje begon te twijfelen over de steekhoudendheid van deze nogal drieste en ongenuanceerde geschiedenisinterpretatie -- de verlichtheid van het modernisme, de...hypothese van een historische breuk tussen de moderniteit van de jaren ’20 en deze tijd en de interpretatie van de Oostblokomwenteling zijn minstens voor discussie vatbaar -- dan wordt dat niet minder door de...Je zou net zo goed kunnen opmerken dat juist deze zucht naar techniciteit die van Amerikaanse dansers de beste ter wereld maakt -- een vorm van leeghoofdigheid en pompeusheid maskeert

Sterk teater naar Natalia Ginzburg • 12 januari 1991
Hij is daardoor ook zowat zijn kwade geweten geworden, de man die voortdurend rondhangt met de vraag waarom deze twee nu eigenlijk getrouwd zijn...De extreme eenvoud van deze enscenering zet de geleidelijke onttakeling van de relatie op een geraffineerde manier kracht bij...Maar wat deze voorstelling weergaloos -- en even goed gênant -- maakt, is het spel en de regie van Wanda Reisel

Discordia speelt Shakespeare-komedies • 5 februari 1991
Ze maken er een huzarenstukje van, en in tegenstelling tot de nogal aleatoire rolverdeling in Twelfth Night werpt deze koncentratie een biezonder licht op de tegenstellingen en (verzwegen) drijfveren...Muizelaar en Pittoors doorlopen al deze rollen met een fijn oor voor kleine nuances, kleine verschuivingen in de personnages die ze spelen...Deze epiloog wordt dan ook afgehaspeld op een bijna mechanische, lacherige toon

Vernuftige charme • 9 februari 1991
De bedrieglijke eenvoud van deze zorgvuldige opbouw verleent de voorstelling een illuzie van naïviteit die ze eigenlijk niet meer heeft, en ook niet kan hebben, maar die wel sterk appelleert aan het...Bij Schlemmer maken de kostuums het de dansers nagenoeg onmogelijk om anders dan als marionetten in een kompositie te bewegen, maar ook in deze Triton zie je die affiniteit met marionetten opduiken...Deze voorstelling was een sensatie op het festival van Avignon deze zomer, en wie niet al te vooringenomen is, zal inderdaad niet anders kunnen dan genieten van deze charmante "folie". Nog te

Tweemaal hevige verlangens • 23 februari 1991
Vergeleken bij de eerste voorstellingen verleden jaar, waar iedere aktrice nog haar plaats aan het zoeken was in het maakproces van deze voorstelling -- met momenten waarbij op een bijna tergende

"Moeders" van René Eljon geraffineerd én dolkomisch • 17 april 1991
Met deze voorstelling heeft Dito' Dito', jaren na het ijzersterke Frans/z weer een voorstelling van topformaat

"Infante": hard, precies en meer dan levensgroot • 29 april 1991
deze en vorige voorstellingen is er een opvallend gebrek aan kompositie: de dansers zetten geen patronen uit op de scène

Hoe clichés met mythen verward worden • 18 mei 1991
Deze niet-alledaagse Noord-Zuid kruisbestuiving levert een dubieuze halfbloed op

Jan Ritsema bedenkt vernuftige kunstgreep • 23 mei 1991
Via allerlei intriges en misverstanden krijg je een genuanceerd en levendig portret van deze twee

"Rouge Adagio" van Ganase niet evenwichtig • 24 mei 1991
Met deze voorstelling toont Ganase dat ze zich een eind verwijderde van de taal van Anne Teresa De Keersmaeker, maar dat proces levert een niet onverdienstelijke, maar niet evenwichtige voorstelling

Michèle Anne De Mey overtuigt maar half • 28 mei 1991
Niet de zuivere, abstrakte beweging, maar deze kaleidoskoop van gestes die iets suggereren over de mensen die we op de scène zien, houdt De Mey bezig

Als het licht van een uitgedoofde ster:... • 1 juni 1991
deze tijd is de werkelijke macht van de pausen al sterk getaand - alleen, het gebeurt op plechtige, waardige wijze...het Franse hof van de Barok is deze beweging volledig uitgekristalliseerd; het hof heeft de stad verlaten en zich teruggetrokken in een ideale wereld, waar hovelingen niets te doen hebben dan te leven...Deze theatraliteit staat niet naast de werkelijkheid, maar verhevigt de werkelijkheid, viert ze in ideale vormen

Laub gebruikt scène als scherm en spiegel • 7 juni 1991
Het verwarde van de elkaar opvolgende beelden wordt op de duur leesbaar als een kaleidoskoop van alle spiegel-aanstellerijen van deze vrouwen...De afstandelijkheid van de voorstelling heeft alles te maken met de steriliteit van deze bespiegelingen

Mystifikatie van een simpel idee • 27 juni 1991
Deze woordeloze delen zetten de toon voor wat nog volgt...Niet door deze uit te spreken, maar door sakraliteit te suggereren: ze maakt maximaal gebruik van de macht van haar scenische présence in het brandpunt van de belangstelling, op een volstrekt

Het muffe van teaterspelen • 28 juni 1991
Jan Joris Lamers van Maatschappij Discordia leeft, als Bruscon, een complexe haat-liefde-verhouding met het gevestigde realistische repertoireteater uit in deze rol...De vraag van het stuk is onder andere of er wel een ander dan een patologisch discours mogelijk is in deze (Oostenrijkse) wereld...Waar ik zelf evenwel steeds minder mee kan lachen, en het is een belangrijke schoonheidsfout aan deze anders uitstekende voorstelling, is dat Lamers het gewoon vertikt zijn tekst van buiten te leren

Akteur Frank Vercruyssen creëert authentiek moment • 31 augustus 1991
Voortdurend is Vercruyssen op een heel gedreven en intense manier bezig met deze teksten en bandjes, die hij samen met Willy Thomas en Yolente De Keersmaecker samenstelde