704 document(en) met "de-mey" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Hoe vertel ik een verhaal?: "Plots/z" door... • 19 januari 1989
En naarmate de intriges zich ontwikkelen, merk je.dat.de pantomime-scènes bij de aanvang eigenlijk in een notedop de samenhang van de intrige te zien hebben gegeven...Maar door de gekunstelde konstruktie, de overmaat aan details en de knulligheid van het verhaaltje komt dat nauwelijks uit de verf...Hoofdzaak is en blijft het onderzoek naar de narrativiteit, en dat wordt met een zekere virtuositeit gedemonstreerd, maar de vraag is wie daarop zat te wachten

Kritische benadering van gruwelijke spelletjes: "Madame de... • 21 januari 1989
De echtgenote van de Sade, haar moeder, haar zuster, twee "vriendinnen", de gravin de Saint-Fond (die in de Sade een geestesgenoot gevonden heeft) en de extreem-godvruchtige barones de Simiane (de...deze uitstekende vertolking van An De Donder zie je eigenlijk de kritische positie van regisseur Michel Van Dousselaere tegenover de navelstaarderige wreedheid van de vijf andere vrouwen, en dus...Zeker omdat de kans om zo in clichés te vervallen en de tekst dus te ontkrachten, aanzienlijk is. Dat is zowat de Achillespees van de voorstelling, zeker in de eerste bedrijven

Nieuwe ontwikkeling in Paxtons oeuvre: "Flip side"... • 23 januari 1989
Het omgekeerde bootje is de desk waarachter de doeaniers stijf, formeel de reizende kunstenaars kontroleren...die zone voorbij de grens, het vreemde land -- de nieuwe situatie van dansers die elkaar voordien niet kenden -- gaan de dansers aanvankelijk voorzichtig maar steeds intenser op exploratie naar...Het respekt en de gevoeligheid waarmee dat gebeurt -- er zijn enkele prachtige pas de deux -- op een manier die de improvisatorische oorsprong van de dans nog duidelijk laat aanvoelen, staat in een

Hoogst vermakelijk alkohol-delirium: "De eeuwige fietser" van... • 25 januari 1989
het type van de politieagent, de timing van de voorstelling en niet in het minst de scenografie van Pat Van Hemelrijck, die zelf ook de rol van politie-agent waarneemt...De truuks zijn al van de periode van de stomme film bekend, maar doen het hier geweldig goed door de ver doorgevoerde naïeve absurditeit waarmee deze effekten (uit afgedankte rommel) te voorschijn...De ondersteuning van zijn zang door de drie agenten als een gedateerd mannenkoortje van dertig jaar geleden, zet de licht ironische, maar ook lichtjes weemoedige toon -- heimwee naar de tijd waarin

Een niet te missen droom van betovering:... • 28 januari 1989
De voorstelling pakt je gewoon in; de hele tijd was het muisstil in de zaal, maar op het einde van de droom kreeg de groep een verdiende staande ovatie...Tussen de gordijnen komen de vreemdste figuren tevoorschijn: twee bizarre priesters, een dikke soldaat, een dwergachtig wezen met een grote neus die over de grond lijkt te schuiven, een onthoofde...De dikke soldaat wordt de scène opgesleept van tussen de gordijnen, levenloos

Knappe dansers in valstrik van futiele koreografie:... • 7 februari 1989
Take off time is een oudere koreografie; voor de herneming werd nieuwe muziek geschreven, live uitgevoerd, en ook de koreografie werd volledig herwerkt...Afgezien van de technische perfektie is dit volmaakt oninteressant, omdat de persoonlijkheid van de dansers volledig opgesloten zit in het carcan van Lands schema...Wellicht verklaart dat de overdreven sérieux waarmee de voorstelling gebracht wordt: als je met de konkrete dans bezig bent, zul je niet snel in futiele retorische gestualiteit vervallen

Over een Duitse kladschilder en een joodse... • 9 februari 1989
Tabori's tekst, en de regie volgt hem daarin, speelt daarbij sterk op het feit dat de toeschouwer weet wat de personnages niet weten; de tragiek van het feit dat Schlomo Herzl, door zijn liefdevolle...Want de komedie is uiteindelijk maar een dun laagje vernis over een stuk waarin de tekst, door zijn struktuur van citaten, ook twee visies op de wereld uiteenzet: de joodse en de Duitse (Westerse) en...de vraag stelt zich hoe in de aanraking tussen die twee één van de grootste wandaden uit de geschiedenis zijn grond vond, terwijl ze uiteindelijk -- in hun nadrukkelijk toekomstperspektief -- niet zo ver

Subliem minimalisme: "Wittgenstein Incorporated" • 11 februari 1989
De tekst van Peter Verburgt bevat immers, naast de uitgeschreven tekst van Wittgensteins kolleges -- die bestond natuurlijk al -- een massa randinformatie, over de stand van het zonlicht, over...Je zou de struktuur van de tekst kunnen verklaren door op te merken dat de tekst dan ook oorspronkelijk als tv-skript voor de VPRO geschreven werd, en dat het hier om regie-aanwijzingen gaat...En dat denkparkoers waarvan we de weerslag vinden in de kollegenotities die achteraf gepubliceerd werden, is grillig, met plotse sprongen in de gedachten naar aanleiding van vragen of opmerkingen uit

Virtuoze klassieke passen in een complexe struktuur • 18 februari 1989
Een eerste ballerina verschijnt links, en danst op het diepste vlak van de scène alleen tot ze wordt afgelost door een andere, aan de andere kant van de scène...Al verschijnen er op de duur meer personen op de scène, ze blijven als verschijningen zweven tussen het web van woorden dat over de scène hangt...Die Befragung des Robert Scott is de meest complexe van de drie koreografieën, de meest beklemmende ook, uitgevoerd op een volledig kale scène

Tekst van Lowry heeft geen "teater" nodig:... • 23 februari 1989
Op de klankband wordt het leven van de stad New York, waarvan de ziekenhuispatiënten uitgesloten zijn, opgeroepen door het loeien van stoomboten in de haven en het opklinken van jazzmuziek...Het gaat zo ver dat een monoloog van een der personages soms gewoon over de drie akteurs verdeeld is. Dat suggereert dat de regie de gebeurtenissen en de personages enkel als projekties van een...En wat meer is, door het versnijden van de tekst en de gratuite akteerprestaties gingen de soms zeer luciede bemerkingen van Lowry over het interneringssysteem en de waanzin volledig de mist

"Badeloch": gelul aan de zelfkant • 27 februari 1989
Dat laatste is "echt", net zoals de pilsjes die ze drinken, terwijl ze in de voorstelling de jongens van de gestampte pot uithangen...Met dat "echt" en "vals" kom je natuurlijk in de problemen als je teater gaat maken, want -- en daar begint de voorstelling mee -- dat soort problemen is voor de achterbuurtjongens die ze (pretenderen...Dat maakt eigenlijk ook de zwakte van de voorstelling uit: de raamvertelling die de vrouw opdist is nogal patetisch-moralizerend

Snel, hard, opwindend: "Les porteuses de mauvaises... • 1 maart 1989
De vloer wordt in de loop van de voorstelling opgebroken, met de vlonders worden torens gemaakt waar de dansers op klimmen om kledingstukken hoog aan het plafond weg te grissen, en ten slotte worden...Het is moeilijk achteraf uit te maken wat de voorstelling zo fascinerend maakt, want op de keper beschouwd is wat de akteurs doen wel spectaculair, maar is de waaier van bewegingen waar ze uit putten...Het wachten tot de voorsteling begint, dat vervelende tijdsverloop, wordt opgevangen door een gimmick: een wit voorwerp hangt op de rand van de scène boven twee hete platen

Onafwendbaar labyrint: "Nachtwake" van De Blauwe Maandag... • 15 maart 1989
Wat zich aandient als een mogelijke, maar dan wel biezonder wreedaardige konfrontatie tussen vier mensen, is vooraf al een rituele handeling, de nachtwake bij de urne van de overleden moeder...Urne Symptomatisch daarvoor is de manier waarop met de urne omgesprongen wordt: geen enkel ogenblik komt zij uit de plastic zak waarin zij als een bokaal konfituur rondgezeuld wordt, tot bij de...Dat wordt bijkomend gesuggereerd in de tekst door de gegevens over het levensverhaal van de vier protagonisten

"Ward Comblez" door Josse de Pauw • 22 maart 1989
Ward Comblez -- he do the life in different voices gooit Josse de Pauw zijn hart voor de voeten van de toeschouwers en maakt daarmee een vage onrust los, niet ongelijk aan de zijne...Een akteren waar de verrteller door zijn precisie het denken bij de kijker een voetje voor blijft versus een akteren dat met zijn overrompelende emotionaliteit je ertoe dwingt de gapende leegtes...Het antwoord geeft hij nooit, maar het is "aanwezig" in zijn verhalen over de mensen en de gebeurtenissen in de plaatsen die hij aandoet

Over een meisje dat engel wilde worden:... • 5 april 1989
En de enigmatische titel heeft wellicht iets te maken met de weigering van de lusteloze trivialiteit...De sfeer is niet ongelijk aan die van De thuiskomst van Pinter, de vrouwen Megan Murphy en Grace Barkey kompleet met Jackie Kennedy-kapsel en de dialoog is verder gelardeerd met stukjes Tsjechov en...De grauwe monotonie van de zitkamer, als tegenhanger van het passionele streven van Aïda en Radames -- twee zijden van een goochelbox -- raakt hier verbonden met het verhaal van het meisje

Avant-garde op een zijspoor: "On wings of... • 12 april 1989
Die terugblik blijkt ook het startpunt voor een nieuw elan in hun werk, al geven ze dan wel de hoop op ooit in de grote musea te exposeren...Je hebt nauwelijks het gevoel dat hier gespeeld wordt, en dat wordt sterker zodra de situatie van de twee voldoende duidelijk is. Vanaf dat ogenblik ontstaat een vorm van performance...geloof van de twee, en de langzame neergang achteraf, de vereenzaming als de kameraden van het eerste uur elk hun eigen weg gaan

"L'horloge en folie": leven ontsnapt aan film • 4 mei 1989
ANTWERPEN - Het decor van L'horloge en folie, een dansvoorstelling van François Verret en Anne Koren, reprezenteert zelf het idee van een decor, zoals het er in de film van de jaren '20 moest uitzien...De vluchtige aktualiteit probeert hij vast te leggen tussen de stomme voorwerpen waar hij tegen opbotst, ongeveer zoals Dzjiga Vertov's Man met de camera...Maar in L'horloge en folie is het precies alles wat "erbij komt" dat uiteindelijk de intenties van de maker verduidelijkt, terwijl het dansen zelf nogal selvallig van kwaliteit is, en niet zo akkuraat

Onbezoedeld verlangen: 't Stuc-dansproduktie "Bei mir bist... • 20 mei 1989
Maar hier is daar nog geen sprake van: op de eerste tonen van de muziek beginnen de schoentjes te huppelen en verleiden de jongen tot een enkele schuchtere pas, al is hij als dienstbode uitgesloten...De kunstmatige situatie van de dansvloer en de onschuld van de deelnemers leveren de elementen voor een improvizatie op het tema van de verleiding en verkenning van de sensualiteit in een tijdelijk...de schaduwplooien van de gordijnen, in de ondergeschikte positie ook, ontwikkelt zich een duet tussen de jongen en de man, dat behoedzamer, in het halfduister, opgevoerd wordt; een verkenning die geen

Slechts schijnbaar een toneelstuk: "Op de hellingen... • 2 juni 1989
De laatste in die rij is voorlopig Op de hellingen van de Vesuvius van de Nederlandse Wanda Reisel...Op de achtergrond is de moeder voortdurend aanwezig -- als een spookbeeld want ze grijpt nergens rechtstreeks in de aktie in. Maar de haast militaire wijze waarop ze haar denkbeelden over opvoeding...Het interessantste moment van de voorstelling is uiteindelijk de "post-mortem" monoloog van Lamers, die hij, geheel in lijn met de tekst, vreselijk patetisch uitspreekt, zoals hij ook in Kean al een

Dito' Dito' met leuke Ibsen, maar loodzware... • 29 juni 1989
De grenssteen is de naam van de trilogie, maar elk deel is een op zichzelf staand stuk...De man van wie ze hield, en die haar aanzette verder te schilderen, heeft haar blijkbaar misbruikt, ze heeft de vernederingen van de nazi-vervolging moeten doorstaan, en dan gaat ze bovendien nog...monoloog ook ontroerend of zelfs maar verhelderend is. Dat is Jan Roets dan ook niet gelukt: de tekst doet zich niet voor als een samenhangende verwoording van die interne konflikten die tot de kunst en tot de