Samenstelling van het Gezelschap

Algemeene Orkestmeester : J. J. B. Schrey,

Orkestmeesters : FL Bosmans, R. Veremans, H. Claessens,

Hoofdregisseur : H. Engelen,

Balletmeesteres : S. Korty,

Solisten: Mej. A. Ekstone, L. Autin, Milli Kansky,

Tenoren : J. Urlus (als gast), J. Sterkens, A. Verbert, J. Ordeman, A. Van Roey, J. Steinmetz, G. Vercamer, G. Loos,

Baritons : R. Van Aert, K. Bogaers, A. Keizer, M. Tralbaut,

Bassen : G. Wouters, K. Jochem, J. Cohen,

Sopranen : J. Schutzendorf (als gast), B. Briffaux, M. Serverius, F. Hougaerts, ]. Calewaert, M. Ségard, Francine Bruylants, A. Derèse, E. Kesner, J. Lindemann,

Mezzo-sopranen : R. Christiane, M. Verhoeven I. De Borger.

De meest ophefmakende nieuwigheid in dit seizoen is « Johnny leidt den dans » geweest ...« jazz-opera » van Ernst Krenèk.

We zien nog altijd het prospectus van de uitgevers : Johnny, de jazz-neger, stond erop, de vijf werelddeelen veroverend !

Zoo was 't ook. « Johnny spielt auf » werd dien Winter zoowat overal vertoond, waar men aan opera deed, en hoopte, door deze excentriciteit aan den nood aan nieuwe « Schlagers » te kunnen verhelpen, maar overal werd het slechts een stroovuurtje.

Ook hiér, waar het stuk op Donderdag 22 November 1928 voor den eersten keer het voetlicht trotseerde.

De menschen vonden het in 't algemeen zoowat stapelzot, maar ze kwamen er tenminste toch voor. Deze « tol », door de heeren Derickx en Tokkie aan het modernisme betaald, zal hun wel niet zwaar gevallen zijn, als ze met « Johnny leidt den dans » toch vijf hoogstrespectabele recettes hebben kunnen maken!

Dit in zijn geheel bijzonder rijkgevuld seizoen werd ingezet met « De Gouden Haan » en het glanspunt ervan was zeker wel « Elektra » van Richard Strauss, met zes voorstellingen, waarvan de eerste plaats greep op Dinsdag 26 Februari 1929.

« Elektra » was mevr. Serverius, « Klaïtemnestra » : mevr. Christiane, « Chrysostemis » : mevr. Hougaerts, « Aegistos » : A. Van Roey, « Orestes » : R. Van Aert, terwijl voor de kleinere rollen de dames Calewaert, De Borger, Lindemann, Kesner, Derèse, Boyen en Verhoeven en de heer en Vercamer, Cohen en Ledez moesten instaan.

Julius Schrey leidde deze vervaarlijke partitie, terwijl de regie aan den heer Engelen was toevertrouwd.

De opvoering van « Keizer Karel », van de heer en Hendrik Van Rooy voor den tekst en Theophiel Peeters voor de muziek — den eersten keer op Zondag 7 April 1929 — mocht alweer geen verrijking voor het oorspronkelijk potentieel van ons zangspel beteekenen.

Het stuk haalde met groote moeite slechts zijn... derde opvoering !

Het onverwacht succes van « Johnny leidt den dans » had de heeren Derickx en Tokkie aangespoord tot nóg zulk ultramodernistisch experiment. Zij zouden namelijk de trilogie van Malipiero — drie éénacters — opvoeren, en alvast maar beginnen met de tweede: « Sior Todero Brontolon », dat hun het méést toegankelijke scheen.

De creatie ervan staat geboekt op Donderdag 25 April 1929. In het onthaal ervan door 't publiek was echter niets, wat kon strekken tot aanmoediging om de proef voort te zetten.

« Sior Todero Brontolon » werd tweemaal vertoond en van de twee andere fragmenten dezer trilogie kwam verder nooit iets meer in huis.

In dit seizoen bracht het balletkorps echter nog een zeer belangrijke creatie :

Op 8 December 1928 : deze van « Het Festijn van de Spin » van den Franschen toondichter Roussel, die de eerste vertooning ook bijwoonde, welke eene van « De Vliegende Hollander » voorafging.

Voor den heer Sterkens en mej. Briffaux was dat een bijzonder groot jaar. Bij de nieuwe rollen waarmee de eerste toen zijn repertorium verrijkte, waren niet minder dan « Walther » in « De Meesterzangers », « Lohengrin » en « Florestan » in « Fidelio ». En mej. Briffaux waagde zich — met niet minder ophefmakend succes — voor 't eerst aan « Isolde » !

Op 1 December 1928 werd een voorstelling van « Driemeisjeshuis » met zekere plechtigheid gewijd aan de nagedachtenis van Franz Schubert, die toen een eeuw lang dood was.

En met nóg een piëteitvolle rouwhulde hadden de heeren Derickx en Tokkie dit seizoen ingezet :

Den ochtend van den openingsdag waren ze naar 't Schoonselhof getogen om bloemen te leggen op het graf van Henry Fontaine en op dat van Edward Keurvels, die aldaar ook een hem waardig gedenkteeken gekregen had, — maar dank zij vooral de bemoeiingen van den heer Michel Lhoëst, bestuurder van de Koninklijke Maatschappij van Dierkunde.

Het recordaantal vertooningen verwierf dit seizoen « Christl », met dertien, waarop « Driemeisjeshuis », met twaalf, en « De Meesterzangers », met tien, volgden.

Ook dit jaar was er nog een compleete Ringserie en konden van « Parsifal » na deze van Goeden Vrijdag nog twee opvoeringen worden gegeven.