385 document(en) met "Publiek dat" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Bert Van Gorp leuk alledaags • 1 april 1993
Het is een kompositorisch probleem dat Van Gorp niet helemaal heeft kunnen vermijden: je krijgt bepaald de indruk dat het stuk nog heel wat uitwerking behoeft...Dat "simpele" laat tijd en ruimte ontstaan om de dansers elk afzonderlijk te volgen, om opmerkzaam te worden op de verschillen...Campos en Rodrigues tonen in hun hele houding een sterk bewustzijn van hun voorkomen, het effekt van hun handelen op een publiek

Ron Vawter in de huid van twee... • 20 april 1993
Vawter brengt dit stuk als een reflektie over de plaats van homoseksuelen in een samenleving die hun seksualiteitsbeleving onderdrukt, op een ogenblik ook dat Aids een ware slachting aanricht onder...Vawter lijdt zelf sedert 1992 aan deze ziekte, en dat geeft aan deze provocerende konfrontatie van twee types reakties op homoseksualiteit, totale ontkenning versus totale uitvergroting, een vreemde...Dat is vrij uitzonderlijk, zeker als het onderwerp alle aanleiding biedt om de larmoyante toer op te gaan

Met busje naar toneel in verlaten huis • 21 april 1993
Het weigert te geloven dat het meisjeskleedje dat hij in een kast vond, van zijn tante is. Die anekdote staat ook overduidelijk voor de weigering om op te groeien...Daardoor bevind je je wat in de positie van het kind dat probeert uit te zoeken waar het allemaal over gaat en dat is ook de vraag die op het einde gesteld wordt: "Zijn we niet allemaal een beetje...Dat de "boodschap" op de lange duur, met zinnetjes als deze en het steeds weer opvoeren van het kinderkleedje van de tante, op de duur wel erg nadrukkelijk onderstreept wordt, is een schoonheidsfout

Ballet zonder blad voor de mond: "Limb's... • 24 april 1993
Als je achteraf probeert je gedachten te ordenen, merk je dat de voorstelling zich niet alleen onttrekt aan de gangbare idee die men zich kan maken van een balletvoorstelling, maar dat ze ook de...Met de nodige kwade wil kan je natuurlijk bedenken dat deze vreemde Amerikaan met dat soort truuks het ei van Columbus gevonden heeft: je schudt het ingedommelde ballet-publiek wakker door de...het derde deel wordt het aantal dansers dan weer verdubbeld of zelfs verdrievoudigd tegenover het tweede deel en ook dat leidt tot een heel nieuwe sensatie, alsof je vanop een grotere afstand naar een

La chambre blanche zo diepzinnig als pompwater • 11 mei 1993
De manier waarop de dansers gekleed zijn, zet dat tema nog verder in de verf...Je ziet vaak echt niet waarom een omhelzing zonder aankondiging omslaat in wat gespring, behalve dat de omhelzing zo lang aan het duren was dat iemand zich begint af te vragen wat dit nu te betekenen...Het is belangrijker dat de indruk ontstaat dat het ergens over gaat, dat dat het ergens over gaat

Sagna misleidend en afstandelijk • 13 mei 1993
Twee vrouwen en drie mannen, vrij elegant gekleed, maken zich langzaam los uit de schaduwen, en je merkt al snel dat er iets vreemds mee aan de hand is. De eerste maal dat een man en een vrouw tot op...Dat lijkt nogal dwingend, maar je ziet geen krachtinspanning en zelfs maar heel weinig betrokkenheid bij de man...De betekenis van de volledig lege scène wordt hier dan ook zeer evident: als er een beeld is dat al op zich verlorenheid en vervreemding oproept dan is het wel dat van de lege scène

Dansen op een kerkhof • 12 oktober 1993
Het haalt daarmee een werkstuk in huis dat minstens even fascinerend is als het bevreemdende Disfigure Study dat deze Amerikaanse voor Klapstuk '91 maakte...Ze kijkt op, en haar oogopslag verraadt plots dat ze zich heel goed bewust is van de blikken van de toeschouwers...Eerst zie je Benoît Lachambre in een hoek van de scène, gegrepen door een koude koorts, zo hevig dat zijn hoofd razend heen en weer schudt

Klapstuk in zakformaat • 16 oktober 1993
Kontaktmikrofoons versterken nog de impact van die aktie op het publiek...Single space ten slotte, beweegt Sander zich binnen een kader van zowat 2,2 bij 2,2 meter, vertikaal opgesteld voor het publiek...dat ritueel verliezen ze schijnbaar al hun unieke kwaliteiten, als marionetten aan koordjes

Vera Mantero vlucht in absurditeit • 26 oktober 1993
Dat brengt in het publiek de vreemdste reacties op gang...Ze dwingen het publiek te kijken naar hun moedwillige, op de duur echt absurde klunzigheid en beperktheid...Op die momenten merk je pas goed dat Sob niets te maken heeft met een gemakkelijke verleiding van het publiek met gekke beelden

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
Dat wordt onveranderlijk zodanig gestileerd, gepermuteerd en gewijzigd dat het op de duur gaat verschijnen als iets hoogst wonderlijks...Wat daarbij dadelijk in het oog springt is dat dit vlak langs de twee driehoeken aanzienlijk afhelt naar het publiek toe, een opstelling die voor een dansvoorstelling zeer ongebruikelijk en moeilijk...Weer een teken van een diepgaand respekt voor Bach, een excuus op voorhand bijna dat het belangrijkste er allemaal is, dat de dans alleen maar variaties kan bieden die niet echt hoeven

Koreografe Trisha Brown te gast : Overzicht... • 9 november 1993
Voorstellingen als Yellowbelly, waarin het publiek gevraagd wordt de danseres uit te jouwen, onderzoeken de relaties tussen de koreografe en haar angsten, tussen het publiek en de koreografie, en...Door een decor te gebruiken dat op een onvoorspelbare manier gaat bewegen, en door hen toe te laten op niet vooraf bepaalde ogenblikken de bewegingszin te onderbreken en later weer voort te zetten...Het vreemde is wel dat zelfs met die vrijheid de voorstelling toch vaak in een bepaald patroon terugvalt

Sprookje vol kwaadaardige grappen • 28 november 1993
LEUVEN -- Als Leonce op het einde van Büchners sprookje Leonce und Lenda een levendig fresco schildert van het ongedwongen luilekkerland dat onder zijn koningschap zal aanbreken, voegt Johan Simons...Jeroen Willems als Leonce spreekt het publiek direct aan met de verzekering dat de hele onzinnige vertoning van het verliefde prinsenpaar de volgende avond weer opgevoerd zal worden, voor wie er maar...Interessant is bijvoorbeeld dat de klassieke scène compleet verlaten werd: het publiek zit op een lange tribune voor een plankenstelling die anderhalve meter zweert boven een vloer vol paardenmest en

Vandekeybus kan het niet laten te charmeren... • 3 december 1993
De eenvoudigste verklaring is misschien dat er te veel redenen zijn om te applaudisseren, dat de voorstelling een en al aanleiding tot applaus is. Ze is opgehangen aan een aantal "rode draden", en dat...Peuken Een tweede tema, dat het eerste min of meer aanvult, is een reeks korte en mooie films waarin we een paartje, Dirk Roofthooft en Vivian Cruz, zien dat in een kamer woont...Stel je voor dat iemand zich zou vervelen (is dat ook geen veronachtzaamde belevingstoestand

"Modern Nature" portret van naoorlogse generatie • 6 december 1993
BRUSSEL -- Derek Jarman publiceerde in 1991 een selectie uit zijn dagboeken onder de titel "Modern Nature". Op dat ogenblik was bij hem de aids al uitgebroken...Cuppens komt op de scène als het publiek gezeten is, en begint gewoon te vertellen...De grote verdienste van de tekstselectie en de eenvoudige acteerstijl van Cuppens is echter dat door de concrete figuur van Jarman ook het portret van een generatie gaat schemeren

Kaaitheater schetst landschap van de dood • 9 december 1993
Het "Theaterschrift" en debatten zijn sporen van dat werk...Eerder werd door de goed doordachte opeenvolging van fragmenten het effect bereikt dat alle sprekers, filmfragmenten en teksten elkaar leken te becommentariëren en aan te vullen...Een vrij talrijk opgekomen publiek reageerde enthousiast op deze bijzondere wijze om een toch als "moeilijk" ervaren onderwerp ter sprake te brengen

Amerikaanse Droom op zijn Vlaams • 10 december 1993
American Dream" uit 1959 schetst E. Albee een portret van een kinderloos echtpaar, "mommy en daddy" en de inwonende "grandma" (zo spreken de personages elkaar ook aan) dat kan gelden als een model...Die jongeman beweert van zichzelf dat hij geen ziel of gemoed meer heeft, maar des te meer een prachtig lijf...Omdat het zo'n benauwde leefwereld is, is het feit dat Tristero alle rollen door slechts twee acteurs laat spelen geen bezwaar, eerder een troef; je beself al gauw dat de dialogen zelfs door één

Dansconcours Bagnolet ontgoochelt • 29 januari 1994
Belangrijker is misschien wel dat de organizatie een grote inspanning levert om het geprezenteerde werk ook een grote, zelfs wereldwijde, verspreiding te geven...Het spel dat Wright met de toeschouwers speelt is zeer subtiel en allerminst triviaal...Dat maakte de inspanning van twee avonden met zeven voorstellingen uiteindelijk goed

Waarom het belangrijk was te kijken en... • 1 februari 1994
Wellicht heeft dat iets met geldgebrek te maken, maar zelfs als dat klopt heeft Klapstuk van die beperking ook een troef gemaakt...De bundeling van een reeks kleine, en vaak eigen produkties in een kort tijdsbestek trekt een gepassioneerd publiek aan, dat niet zozeer uit is op gegarandeerde waarde, maar juist de controverse...Op die manier was het festival voor veel deelnemers, zowel kunstenaars als publiek, een zoektocht naar wat nu precies dans is, hoe je de artistieke merites kan beoordelen, wat de inzet van een

Stan speelt politieke Ibsen in een rap-stijl • 7 februari 1994
Hij omschreef het zelf nogal ironisch als "ongevaarlijk, zo eentje dat gemakkelijk gelezen kan worden door politici en rijke zakenlieden en hun vrouwen". De intrige is wel allerminst van dat...Men "begrijpt" dat dokter Stockman een patologische betweter en onruststoker is, en dat het "algemeen belang" niet gediend is met negatieve publiciteit over de badinrichting...Dat iemand af en toe uit zijn rol valt, dat er zeer luidruchtig gesouffleerd wordt, is hier van geen belang

Butoh-gezelschap Ariadone brengt ondoorgrondelijke edelkitsch • 25 februari 1994
Die elementen vind je ook bij Ariadone, een gezelschap dat uitsluitend uit vrouwen bestaat...Dat beperkt hun bewegingen zo sterk dat ze als insekten of rupsen krachteloos rondhuppelen...Een tweede vraag na deze voorstelling was voor mij dan ook wat het publiek er toe bracht om ondanks de kitsch en de relatieve ondoorgrondelijkheid van het getoonde, toch laaiend enthousiast te