523 document(en) met "Het stuk stuk" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


"Badeloch": gelul aan de zelfkant • 27 februari 1989
Het stuk blijft voortdurend heen en weer schuiven tussen de sprookjes-allegorie over de verloedering van Amsterdam en het mikroëffekt van de machteloze kleine man, en tussen een epische beschrijving...De onmacht waarover ze het eerst hadden blijkt ook echt aan het werk, en het verhaaltje dat ze opdissen een doekje voor het bloeden...Daar helpt geen lievemoederen aan, zelfs niet de ironische vaststelling bij het projekteren van porno dat "alles projektie is". Allicht

Over een meisje dat engel wilde worden:... • 5 april 1989
Ca va is de titel van het nieuwe stuk van de Needcompany van regisseur Jan Lauwers, dat in Frankfort in Theater am Turm in première ging...De grauwe monotonie van de zitkamer, als tegenhanger van het passionele streven van Aïda en Radames -- twee zijden van een goochelbox -- raakt hier verbonden met het verhaal van het meisje...Want het verlangen van het meisje is niet dat van een naïef wicht: de manier waarop het op het podium staat, spreekt wat dat betreft boekdelen

Avant-garde op een zijspoor: "On wings of... • 12 april 1989
Uitgangspunt voor dit stuk is het levensverhaal van twee Nederlandse schilders, Van Deene en Bendien, die in 1910 in Parijs de "absolute" kunst, de volledige abstraktie, gingen uitvinden...Oorspronkelijk heette het stuk Absolute kunst, en die eerste versie was te zien op Klapstuk '87...Het konstruktivistische decor lijkt daarbij zowat model te staan zowel voor het optimisme dat de aanvang van hun schilderscarrière tekende, als voor de collage-achtige opbouw van het stuk

"L'horloge en folie": leven ontsnapt aan film • 4 mei 1989
ANTWERPEN - Het decor van L'horloge en folie, een dansvoorstelling van François Verret en Anne Koren, reprezenteert zelf het idee van een decor, zoals het er in de film van de jaren '20 moest uitzien...Het is een grauwe en stoffige troep waar het oog van de regisseur een verhaal moet mee filmen dat het publiek zal verrukken met zijn schone schijn...Die hele tematiek is vrij goed aangebracht in de voorstelling, en al kun je niet alles dadelijk duiden, er zit wel een grote samenhang in de opbouw van het stuk

Slechts schijnbaar een toneelstuk: "Op de hellingen... • 2 juni 1989
Merkwaardig genoeg biedt dit nieuwe stuk door zijn historische situering en de schrijfstijl aanknopingspunten met het vroegere onderzoek van Discordia naar het 19de-eeuwse teater, zoals dat te zien...Hypotese Het stuk maakt de verschillende komponenten van dit drama vrij duidelijk...Zelfs in die mate dat het stuk, als stuk en ondanks enkele mooi geformuleerde brokken tekst, weinig interessants te bieden heeft

Dito' Dito' met leuke Ibsen, maar loodzware... • 29 juni 1989
Het eindigt met een harmonieuze, zij het denkbeeldige (fysieke en spirituele) hereniging, terwijl het slippertje van Maia op een regelrechte verkrachting uitloopt...met een afstandsbediening), worden al de diepe gedachten van Ibsens stuk op nogal losse schroeven gezet: wat destijds diepgaand was, is verworden tot een clichématige verwoording, en het valt te...Het eerste deel begint om 19 u, het tweede om 21 u, en het derde (dat slechts een half uur duurt) om 23 u. Het aantal zitplaatsen is beperkt, reserveren is dus aangewezen

Kan iemand zeggen wat repertoire eigenlijk is?:... • 4 juli 1989
Theo van Rompay, die Bruzzle koördineert, drukte het kernachtig zo uit: als je naar die produkties gaat kijken, blijf je bijna altijd met de vraag zitten waarom ze dat stuk spelen; je voelt geen...Praktijken ontstaan vanuit een geloof dat teater een belangrijke pedagogische en/of representatieve waarde heeft -- het "moet" -- maar waarbij de essentie -- het artistieke "het moet" -- weinig aan de...Walter Tillemans opperde dat dit niet kon omdat het publiek in de grote steden te veel verschilde, en omdat een teater ook een zeker belang had in het funktioneren van het stedelijk leven

Discordia met kritische lezing van "Oom Wanja":... • 5 juli 1989
Een eerste stap in het wegkrabben van die vernislaag, was het maken van een nieuwe vertaling van dit stuk door Robert Steyn; een vertaling die vooral gekenmerkt wordt door de "alledaagsheid" van de...En het is in deze regie zeker niet de bedoeling een ontluisterende lezing te geven van het stuk of tegendraads te akteren...Dat gaat eindeloos lang door, de hele duur van het stuk, tot na het laatste doek de naakte muren van de scène, met een mezzanine als een klein teatertje, in zicht komen

Dehollander, Van Dijck en Turbiasz spelen Gombrowicz:... • 13 juli 1989
Maar het is typisch voor de struktuur van dit stuk dat niets daarvan wordt opgehelderd, al kan je wel allerlei dingen vermoeden...Het stuk eindigt met een monoloog van Dirk Van Dijck, waarin hij uitlegt hoe hij zijn begeerten steeds verborgen kon houden voor zijn medemensen, steeds op de loer om hem te betrappen op een misstap...Samen geeft dat een stuk dat op een nogal morbiede manier komisch-onderhoudend is, terwijl je toch met het gevoel blijft zitten dat het stuk met dezelfde akteurs en zonder al te veel wijzigingen een

Halvering aantal akteurs verdubbelt komisch effekt: "Private... • 15 juli 1989
Die reduktie tot twee akteurs heeft alles te maken met de bijna archetypische struktuur van het stuk...Het pakt wel even anders uit, want natuurlijk lopen Elliot en Amanda elkaar weer op het lijf in het hotel...Snedig De verwisselbaarheid van de echtgenoten, en het onvermijdelijke failliet van het huwelijk -- omdat iedereen er overspannen verwachtingen over heeft en er volslagen onvolwassen tegen aan

"Das Interview das stirbt" jeugdwerk in gerijpte... • 9 september 1989
Fabre is dan ook niet dadelijk iemand die in de subsidieschema's van het teaterdekreet valt, en om zijn laatste projekt te produceren moest hij een beroep doen op het Frankfurtse Theater am Turm...Het hele stuk moet zich min of meer afspelen als een nauwkeurig gemetronomeerd ritueel van in zichzelf verzonken akteurs, bijna marionetten in een abstrakt beeldenspel...Die Reïnkarnation heeft het goddelijke, het onbereikbare als thema, Der Palast het misbruik dat van beelden en kunst gemaakt wordt

Fabre: ascese door herhaling: "Das Interview das... • 14 september 1989
De manier waarop zij allen hun tekst brengen, bepaalt het stuk: elk woord van hun tekst skanderen zij eerst, telkens met sekondenlange pauzes tussen elk woord, vervolgens zeggen ze de tekst opnieuw...Helemaal op het einde spelen ze de hele tekst aan één stuk door, nadat iedereen alle attributen weggegooid heeft...Want al lijkt het maar niets, door de lange duur daagt ten slotte het besef dat hier een wonderbare ascese van minutieuze herhaling, van zelfs het allerallerkleinste gebaar verwezenlijkt wordt

De kommunikatie voorbij?: Jan Fabres "Die Reinkarnation... • 29 september 1989
Het verschil is dat de kombinatie beeld-tekst hier zo sterk naar zichzelf, en indirekt naar het hoogst persoonlijke universum van de maker verwijst, dat de kommunikatie met het publiek gevaarlijk...Het stuk wordt pas interessant door de introduktie van een vierde figuur, een blond meisje op blote voeten, met een glas in de hand, alleen gekleed in iets als een overmaats hemd of een nachtjapon...Daarmee kreeg het stuk een bindende faktor: het werd als een beeld van de vreemde manieren waarop mensen naar iets of naar elkaar verlangen

Autentiek klassicisme: "Troiades" van Thierry Salmon • 3 oktober 1989
Thierry Salmon regisseerde dit stuk met 26 vrouwen uit verschillende landen, en het stuk wordt in oud Grieks gespeeld...Het stuk werd gecreëerd in Gibbelina op Sicilië, een dorp dat door een aardbeving verwoest werd...Het stuk speelde zich af in het krijtachtig landschap tussen de ruïnes, en verwees zo indirekt ook naar het verlies van de bewoners van dat dorp

"Ishi-no-hana", bijna perfekte, maar weinig zeggende voorstelling • 19 oktober 1989
Dat is ook met Klapstuk '89 het geval, maar het interessante is dat dit festival met de groep "Karas" van koreograaf Saburo Teshigawara nu eens geen butohdans in huis haalt...De lichtjes geknikte knieën, de heup die verschoven lijkt uit het zwaartepunt, onverwachte versnellingen in de kalligrafieën die zijn ledematen autonoom beschrijven, het suggereert allemaal dat...Dit vallen, op allerhande manieren, vormt op de duur een rode draad in het stuk, en geeft het een absurd-surrealistische bijsmaak

Landschap van Gerrit Timmers' dromen • 9 december 1989
Het verhaal blijft vrij eenvoudig, omdat het de herkenbare struktuur van een detective heeft: alle elementen voeren rechtsreeks naar een ontknoping/ontmaskering...Het biezondere van de voorstelling lijkt mij niet echt te liggen in het verhaal...overigens). Het ligt zelfs niet altijd zo duidelijk;, soms zijn de voorwerpen er gewoon, als intrigerende aanwezigheden zonder direkte verwijzing naar het gebeuren

Lach ermee, ja, lach ermee!: "Naar Vulvania"... • 15 december 1989
Het zou best mogelijk zijn om aan dit stuk een volledige teorie op te hangen over de stand van zaken in de kunst volgens Decorte...Maar zo'n interpretatie glijdt van het stuk af als water...Anders gezegd, de "boodschap" van het stuk is kort en bondig: stop met denken

Naakte passie en machtshonger: "Morgane" van Hilde... • 19 december 1989
Het stuk werd destijds door de kritiek neergesabeld, en er schort wel wat aan de dramatische struktuur...Toch worden door het verhaal op een intrigerende manier allerhande bedenkingen over revolutie en samenleving en de verhouding tussen man en vrouw geweven, en is het basisgegeven, het samengaan van...Al kan je je op die ogenblikken wel inbeelden dat dit stuk, met deze twee aktrices en akteurs van het formaat van Josse De Pauw en Johan Leysen, met dezelfde regie, indringend en ontroerend zou kunnen

Sireuil: "Marianne" is afscheid van mijn jeugd:... • 8 februari 1990
Op het INSAS (de tegenhanger van RITCS) en in Straatsburg werkte ik twee jaar aan scènes uit het stuk; ik ontdekte dat het gewaagder, scherper was dan men denkt...Het stuk is dubbelzinnig in de behandeling van het liefdestema...Claudio wordt aanvankelijk dan ook wat belachelijk voorgesteld, net zoals de Musset dat doet, maar in de loop van het stuk krijgt ook hij een tragische dimensie

Leuke dansfantazie: Gertrud en James/Mister and misses... • 17 februari 1990
LEUVEN -- Ondanks een wat omstandige teoretische inleiding, "typisch dramatische elementen koppelen aan het meer abstrakte dansvocabularium, zonder in het vertellen van doorzichtige verhaaltjes te...Je kan haar dat echter moeilijk euvel duiden, omdat de voorstelling sterk drijft op het plezier in het zoeken naar en uitpuren van de momenten waarop een beweging plots "kantelt". Het moment waarop ze...De voorstelling beschrijven wordt daardoor onbegonnen werk, en alle vondsten verklappen neemt het kijkplezier voor een goed stuk weg