660 document(en) met "dan" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


BKT, Sara, Leila: getuigenisteater • 20 januari 1986
Instruktief Naast de inhoud van het stuk wordt hier dus een mededeling gedaan over de onmogelijkheid van teater om iets meer te zeggen dan wat de werkelijkheid zelf ons al te zeggen heeft...Maar hierin is de voorstelling uiteindelijk zeer instruktief: als teater al niets meer te vertellen heeft, dan ligt dat niet aan het teater in het algemeen maar precies aan deze zeer beperkende...Zo was het mij niet duidelijk wat we in een café (niet echt, maar toch) aan het doen waren of waarom er naast de bekladde spiegel nog twee andere spiegels aan de muren hingen, waarvan dan nog

"Souf": veel gescheer en weinig (dans)wol: Tanit... • 31 januari 1986
Als filozofisch-religieus systeem mag het soufisme dan al van groot belang geweest zijn, zodra het aangegrepen wordt om er teater mee te maken, loopt het behoorlijk mis

Ook de dood heeft grappige kanten: "Théâtre... • 10 februari 1986
Het wil dan wel eens gebeuren dat wie alleen achterblijft zo in de war is dat hij niets dan stommiteiten uithaalt

Mannen van den Dam lichtvoetig én ernstig • 13 februari 1986
Daardoor zijn de schampere lachjes, het doen-alsof van Viviane De Muynck altijd meer dan zomaar uitbeelding van een tekst, maar ook wel een kommentaar op de aangehaalde situatie, de zwaarwichtigheid

Tranter als verdwaasde poppenspeler: "Underdog" van het... • 22 februari 1986
Lukt het niet dan moet hij terug naar zijn dorp

Studenten herlezen Schillers "Don Carlos" • 5 maart 1986
Je zou deze "Don Carlos" liefhebberstoneel, maar dan wel in de allerbeste betekenis van het woord, kunnen noemen

Mooie plaatjes, soms ook intens en fragiel:... • 20 maart 1986
Maar het is al niet anders dan in Vlaanderen, iedere groep heeft zijn eigenheid, zodat algemene omschrijvingen zich al snel beperken tot vaagheden als "zin voor mooie beelden" enzovoorts...High Tech is het evenwel niet, de technische gebreken, en dan heb ik het zowel over de manier waarop de akteurs bewegen (of dat proberen) als over de verregaande slordigheid van klankband, belichting

Grimmige Thomas Bernhardt schittert • 29 maart 1986
Het "komische schuilt veel meer in de onverbiddelijke taal- en handelingslogika van het stuk die van het streven naar het hogere niets anders dan een menselijke amputatie maken

"Om Eleanor", niet bang voor Virginia Woolf • 26 april 1986
Maar qua struktuur heeft het meer weg van kabaret dan van ernstig drama

Italiaanse avant-garde toont mooie plaatjes • 15 mei 1986
Een estetiek die dan ook nog af en toe over haar eigen benen struikelt door het teveel aan middelen en referentiekaders...De muziek bij de voorstelling is (ondanks het grote belang dat Tiezzi er zegt aan te hechten) niets anders dan een collage van bestaande fragmenten

Wild komisch duo uit Australië: "Los Trios... • 16 mei 1986
Zij stellen zichzelf voor als min of meer mislukte potsenmakers, en tussen de verschillende sketches en gags door verontschuldigen zij zich dan ook voortdurend bij de toeschouwers...Aanvankelijk wordt er minder gelachen, maar uiteindelijk krijg je onwillekeurig weer een lachstuip, al ben je dan half met je eigen situatie aan het lachen

Italiaanse avant-garde blijft vrij duister • 17 mei 1986
teken, en verwacht wordt dat de intrinsieke betekenis daarvan dan dadelijk zal oplichten bij de toeschouwer...Het eindigt ermee dat in het tweede bedrijf de hoop gered wordt, op een nogal ironische wijze dan; blijkbaar geloven de akteurs zelf niet in het heil van hun reddingsoperatie...Het lijkt wel bijna alsof de Italiaanse (teater-)kultuur niets, maar dan ook niets met de onze te maken heeft, op een paar toevallige uiterlijkheden na

Struktuur en gevoel van Bartók in dans... • 21 mei 1986
Rond, niet op; het zijn geen bewegingen bij de muziek, die gelijktijdig met de klank beginnen en eindigen, en dan een kwasi illustratieve funktie zouden hebben...Nog eentje valt, dan nog eentje, ze blijven dansen met vallen en opstaan...De voorstelling eindigt dan weer met een verhaal dat de vier danseressen op een lijn opgesteld vertellen, in het Frans weer, over een ochtendlijke wandeling in de vredige rust van de bergen

Spielerei met schilderkunst en dagelijkse sleur: "De... • 23 mei 1986
andere scènes blijkt dan dat de schilder waarschijnlijk wel wijzer, maar ook minder verbeeldingrijk is dan zijn broer, die de eigenlijke inspiratie aandraagt voor het werk van de schilder...Aan de mallemolen komt een einde als de schilder, nadat zijn abstrakte figuur in levende lijve op scène verschenen is (en iets anders doet dan op het schilderij) zijn doek signeert

"Silicone", een woord dat niet komt: Rijnders'... • 2 juni 1986
De verleiding moet vreselijk groot zijn om het essentiële van de tekst, het feit dat het stuk gestruktureerd is als een proces met vaststaand verloop en uitkomst (het komische zit dan ook in het

Dolle pret vóór het voetbal: Jan Decorte... • 6 juni 1986
Dit konflikt tussen twee realiteiten wordt dan weer heel realistisch (vals dus eigenlijk) geakteerd...viel er toch wel iets aan te merken op die medewerkers...). Hij legt dan maar uit wat er eigenlijk te zien zou moeten zijn, en Willy Thomas beeldt dat uit...het verdere verloop neemt Decorte dan maar twee rollen voor zijn rekening, naast die van verteller

De hond, beste in mens: Muziekteater van... • 8 augustus 1986
Het stuk brengt de toeschouwer in een wereld van psychotische infantiele zonen, afwezige vaders en heerszuchtige moeders, waar dan weer ander leed uit voortvloeit zoals mislukte afspraken met meisjes...Als je dit stuk echter naast het in meer dan een opzicht vergelijkbare Onnozele kinderen van De Mexikaanse Hond zet, moet je wel vaststellen dat Dito'Dito er maar nauwelijks in slaagt de aangewende

Ou est le théâtre d'antan?: Seizoen '85-'86:... • 12 augustus 1986
De keuze van het stuk zelf -- een amalgaam van Amerikaanse obsessies rond een oedipale tematiek -- leek mij dan wel minder relevant, maar hoe dan ook was dit de moeite waard...tegenstelling dan tot het geforceerd-experimentele "Sara zegt... Leila zegt" van Frans Buyens in een regie van Ronnie Commissaris...Om dan maar onmiddelijk te beslissen de subsidies van dit gezelschap te schrappen is echter -- alleen al gezien het nieveau van de onmiddellijke konkurrentie -- kwasi onbegrijpelijk

Als het ware kluchtige fabel van Dario... • 23 september 1986
de regie van Cornette tekort: het stuk heeft de vorm van een platte volksklucht waarin scherpe maatschappelijke inzichten verwerkt werden, en het oogt dan ook als een platte volksklucht, maar door het

Wooster Group toont replica van de turbulente... • 9 oktober 1986
Die lezingen zijn opgebouwd op het ritme van een televisietalkshows: nooit langer dan 45 seconden over een onderwerp lezen...Het vierde bedrijf dan is opnieuw een soort talkshow met Leary en G.Gordon Liddy, de CIA-man, een confrontatie tussen Leary en een man die overhoop geschoten werd in de oorlog door een LSD-verslaafde