688 document(en) met "niet-ingelichte" • Resultaten 561 tot 580 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Hoe verbeelding dans wordt: Emio Greco met... • 27 februari 1997
LEUVEN -- Niet zo lang geleden trad danser Emio Greco nog op in een werk van choreograaf Saburo Teshigawara, maar zijn glorieuze moment was zijn aanwezigheid in Da un'altra faccia del tempo van Jan

De Beweeging biedt schokeffect zonder inhoud • 5 maart 1997
Voor zover dat al niet duidelijk bleek uit de fallusvormige diademen van de vrouwen, wordt hier de vleselijke lust van de vrouw uitgebeeld...Door het gebrek aan een sterk artistiek propos en voldoende theatraal metier weet ze daar echter niet veel meer mee aan te vangen dan wat strapatsen te produceren

Peter of Petra? • 13 maart 1997
Peter Pan wordt vaak gezien als iemand die niet volwassen wil worden...Amusant en erg goed gemaakt, maar niet erg beklijvend

Hoe je geweld niet kan tonen op... • 18 maart 1997
De verhaalconstructie versterkt die suggestie: van de personages komen we alleen bij flarden iets te weten, niet meer dan wat statistische gegevens...Alsof de tekst niet suggestief en rijk genoeg is op zich, vindt hij het nodig om de zaken bij voorbaat overduidelijk te stellen...Zelfs de grootste acteur kan de essentiële fouten van deze regie niet rechttrekken

De Parade wekt Foucault tot leven • 21 maart 1997
Door verschillende biografieën is ondertussen ook duidelijk geworden dat Foucaults belangstelling voor het ongekende zich niet beperkte tot de theorie...Dat probeert De Parade dan ook niet...Het levert een portret op met vele nuances, waarbij niet enkel de hemelbestormer Foucault in de verf gezet wordt, maar ook zijn kleine kantjes aan het licht komen

Vlinderen tussen geluk en ongeluk: Grace Ellen... • 25 maart 1997
Dit soort interventies geeft al deze grote verhalen over geluk en ongeluk het statuut "slechts" verhalen te zijn, in wezen niet zoveel juister of beter dan meer banale verhalen...Dat kribbelen lijkt wel wat op het streepjes trekken in de marge van het witte blad, als de woorden maar niet willen komen...De charme van de voorstelling, en die is niet gering, berust op deze vreemde openheid

Zwarte vervangt indiaan • 7 april 1997
Maar deze handelwijze viel niet te rechtvaardigen indien het hier om mensen ging...Voor wie dat na afloop toch niet gesnapt heeft, volgt op het einde een "hedendaags" toemaatje: twee zwarten ruimen de scène op, terwijl enkele figuranten in maatpak over de scène lopen...wie niet zelf had kunnen bedenken

José Navas tolt in alle richtingen • 9 april 1997
Maar Navas beperkt zich niet tot klassieke houdingen: er zijn de meer ingetogen fragmenten in een stuk als Postdata, of het betoverende spel met de handen in een stuk als Celestiales dat een (ironisch...Hij bewerkstelligt die niet alleen met zijn dans, maar ook met de buitenissige, soms uitgesproken vrouwelijke pakjes die hij aantrekt en met een uitgekiende belichting...Niet toevallig zijn de beste stukken van de avond die waarin dat zwaarwichtige wat afwezig blijft

Kleurloze levens, kleurloos theater • 11 april 1997
Geld wordt niet over de balk gesmeten...Kleurrijke kledij of mode bijvoorbeeld horen niet bij "ons soort mensen". Het is pas als Mon en Ama, als het ware zonder dat ze het zelf beseffen, met elkaar beginnen te flirten, dat de ene haar...Een enkel moment niet te na gesproken, vermijden zij elke veruiterlijking van de onderhuidse spanning

Langhoff beklemtoont onderstroom van geweld in Kafka • 19 april 1997
Nachtmerrie Niet alleen de locatie van Kafka's verhaal, maar ook de abstracte figuren erin krijgen hier plots een concrete gestalte, en zelfs een zekere herkenbaarheid en typering...bevrijden en zelf, samen niet de machine, tenondergaan...Deze niet bepaald humanistische boodschap wordt slecht gediend door de te gemakkelijke herkenbaarheid van de typetjes die de hoofdfiguren neerzetten

Schaduw van drie coryfeeën kleurt solo op... • 22 april 1997
Met als gevolg dat een nieuwe generatie choreografen en dansers moeilijk te vinden is. Veel "nieuwe namen" staan er dus niet op de affiche, maar avontuurlijkheid blijft wel karakteristiek voor het...Dat suggereert de titel ook: zoals je bij een doorslagje met carbonpapier het uitzicht van het origineel wel kan vermoeden, maar niet in al zijn details kan reconstrueren, verschijnt ook hier, alle...Niet zozeer de verdubbeling choreograaf-danser trekt de aandacht, maar het vaak komische verschil tussen een werkelijk lichaam en de gemonteerde voorstelling ervan in een film

Stan op dreef in geestig stuk van... • 24 april 1997
Het huwelijk werkt gewoonweg niet...Ze maken bijvoorbeeld ostentarief gebruik van groteske overdrijvingen en tics, maar houden dat niet systematisch vol...Dit is een gezelschap van toneelspelers, die niet perse idioten zonder mening zijn of de idiote spelletjes spelen die bij Coward aan de kaak gesteld worden

Meg Stuart grensverleggend • 26 april 1997
De bewegingen staan er in een groter verband, en dat zorgt ervoor dat we de lichamen niet als radicaal onbegrijpelijke dingen zien, maar veeleer als resten van een menselijk verhaal, waarvan de...Die heeft het immers niet over "uiteengespat lichaam" maar over "uiteengespatte geest". En meer dan eens roepen de beelden inderdaad de radicale dissociatie tussen lichaam en geest op die je aantreft

Drie keer Meg Stuart • 3 mei 1997
Stuarts tegenzet is een complexe geste, vol innerlijke tegenspraken en groteske overdrijvingen die impliciet, maar op niet te miskennen manier de mogelijkheid van een belangeloze, gewichtsloze (dans...Wat je minstens kan begrijpen uit deze solo is dat niemand de "waarheid" over kunst in pacht heeft, de beoefenaar niet, maar zeker de dictatoriale criticus niet...Vergeleken met het merkwaardig werk met Gary Hill in Insert Skin #3 vind ik deze kruisbestuiving tussen verschillende media niet echt geslaagd

Uitbundig maar beheerst • 9 mei 1997
Niet dat er echt een verhaal ontstaat...Maar de beelden struikelen niet over elkaar, ze worden mooi opgebouwd en afgerond...De dansers blijven figuren van vlees en bloed, niet de op hol geslagen mechaniekjes die je bij Forsvthe wel aantreft

Wonder van "Fase" werkt nog : Anne... • 17 mei 1997
Als je de voorstelling jaren later terugziet, word je niet zozeer getroffen door de strakke wiskundige architectuur van de dans -- een transcriptie in bewegingen van de bezwerend-repetitieve ritmes...Op die manier wijst dit debuut vooruit naar later werk, niet alleen Rosos danst Rosas maar ook latere choreografieën, waarin De Keersmaeker zelf niet meer meedanst

Als beweging haar welsprekendheid verliest • 17 mei 1997
Hoewel haar stukken niet op elkaar lijken, proef je telkens een koppig en riskant zoeken naar wat beweging is. Met L'atelier en pièces drijft ze dat onderzoek heel ver door...Om niet te spreken van dat ene moment waarop alle dansers, acht in totaal, je letterlijk een spiegel voorhouden, met een achteloosheid die laat vermoeden dat in die spiegel "niets" te zien...Een danser is niet zozeer een autistische verschijning, veeleer een gek: de enige die wel hoogte, maar niet de gave van het woord heeft

Woordenstroom wordt sterk theater • 23 mei 1997
Niet echt een soap dus...Niet dat hij schreeuwt of zichzelf verminkt...Je stamelt als de woorden je uit de mond vallen, niet omdat je het zo mooi wil of kan zeggen, maar als redmiddel om een beroering te tonen

Bijtende ironie bij Tristero • 24 mei 1997
Een doel dat echter niet bereikt wordt door grootse prestaties, maar juist door zoveel mogelijk te lijken op andere, meer gearriveerde burgers, met lidmaatschap van een country-club, een groot huis...Al zit je dan vaak hartelijk te lachen met zoveel onnozelheid en overdrijving, de bijtende ironie kan je niet ontgaan

Wat zouden we zijn zonder de vrouwen? • 27 mei 1997
Jammer dat hiermee alles over deze regie gezegd is. Veel meer dan een vlotte reconstructie kon ik niet bespeuren, alle sarcastische voorzetten van het stuk zelf ten spijt...Tamelijk leuk dus, maar echt niet meer dan dat