704 document(en) met "de " • Resultaten 521 tot 540 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


"Niet zo absoluut een meesterwerk willen maken":... • 3 februari 1996
onder welke kondities ze mogelijk of onmogelijk is. Het brute verbale geweld dat de twee elkaar eerst aandoen, ontaardt uiteindelijk in de zelfmoord van Josse De Pauw en de moord van Tom Jansen op Louise...Nu wordt dat getaald door ons werk in de film, maar tegelijk is dat frustrerend; alleen al de agenda-problemen bemoeilijken juist de rust waarin je kan ingaan op de dingen die zich aandienen...Maar of ze echt belangstelling hebben voor de zinloze dingen die we maken... De Pauw: "De zinloosheid van de kunst is echter de vrijheid ervan

Daniel Larrieu schept sfeer met zachte beeldenstroom • 3 februari 1996
Op de achtergrond van de scène hangt een groot geschilderd duinenlandschap, opzij staat een metalige boomskulptuur, en in het laatste stuk van de avond, Anima, hangt een doorschijnend doek met de...Een direkte uitnodiging aan het publiek om zich mee te laten slepen in de magische wereld van de scène...De dansers komen in een lange rij de scène op, als de wervels van een slang aan elkaar verbonden, begeleid door Ethiopische Talahoun muziek

Hernieuwde kennismaking met Meg Stuart • 9 februari 1996
Nochtans is de enige wijziging de wissel van twee van de drie dansers...Natuurlijk is het lang geleden dat deze voorstelling hier nog te zien was, maar dat is niet de hoofdoorzaak van de verrassend nieuwe indruk die de herneming maakt...Bij hernieuwde kennismaking wordt trouwens duidelijk dat veel van de beelden van Stuarts laatste werk, No one is watching, waar het scènebeeld en de koreografie veel meer opengetrokken zijn, zeer

Eerste stappen van een levend tijdschrift • 16 februari 1996
De keuze van de sprekers en de vragen die hij hen na lezing stelt, weerspiegelen wellicht vooral iets van de eigen vragen als kunstenaar...Die vragen hebben op velerlei dingen betrekking en de keuze van de onderwerpen behandeld door filozoof Dirk De Schutter, schrijver en filmkenner Mare Holthof en akteur Jan Joris Lamers liepen dus...Dirk De Schutter gaf een uiterst kritische lezing van Francis Fukuyama's boek Het einde van de wereld en de laatste mens

Karin Vyncke toont diepste emoties in dans • 24 februari 1996
De titel vormt de aanhef van een brief, waarin Nerf de plaatsaanduiding is. De voorstelling "betekent" dus een bericht van een kleine gemeenschap in de stad Nerf aan de buitenwereld, de kijker...Het spreekt vanzelf dat je geen vederlicht ballet verwacht als de koreografe beschadigde mensen wil tonen op het ogenblik dat net voorafgaat aan de ontlading van de schreeuw...Buitengewoon sterk: het trage ritme van het rollende lichaam en de vreemde sierlijkheid van zijn kronkels, waarvan je tegelijk weet dat ze ontstaan om de vlammen te vermijden, maken deze scène

Spel vol nuances in verhaal Dirk Roofthooft • 1 maart 1996
GENT -- Laagland, de organizatie waarin akteurs-auteurs Tom Jansen en Josse De Pauw hun krachten verenigen, gaf aan de Amsterdammer Hans Aarsman een schrijfopdracht voor een nieuw stuk...Nog steeds is er die indruk van een conférencier die zich op het standpunt van de gewone man in de straat zet om de lichte absurditeit van het bestaan te illustreren...Wellicht precies door de uiterste eenvoud van de regie, blijven de tekst en het beeld ook na het einde van het stuk doorzinderen

Wim Vandekeybus richt chaos aan : "Bereft... • 3 maart 1996
Niet alleen omdat de voorstelling ruim twee uur duurt -- de uitputtingsslag voor de dansers is op zich al een bedenking waard -- maar ook omdat ze zeer chaotisch is. Diverse aanzetten van...Volg je de kleine, meer teatrale taferelen of de bokkesprongen en salto's van een danser, of volg je de grote koreografische figuur of de filmfragmenten...Op het ogenblik dat de zang wegsterft, gebaart de man met de mikrofoon dat de zanger geld moet toegestopt worden

Camus' bezinning over terrorisme simplistisch: "De Rechtvaardigen"... • 11 maart 1996
Vanuit de diepte van de scène worden er beelden op geprojekteerd van een rotsachtige kust waar de baren op stukbreken...Het blijft een van die verbijsterende raadsels van de moderniteit, zoals de holocaust of de stalinistische massa-slachtingen...De logika van vergelding en bloedvergieten om tot een betere wereld te komen zal nooit stoppen, ook niet als "de betere wereld" aanbreekt, omdat de logika van het terrorisme een logika van de haat

Vier vrouwen in een ondraaglijk isolement • 12 maart 1996
BRUSSEL -- De hongerkunstenaar, een tekst die Guy Dermul schreef voor teatergezelschap Dito' Dito', heeft, op een klein tekstfragment van een trapeziste na, niets te maken met de gelijknamige tekst...De "cocoon", een bordkartonnen huis bekleed met langharige rode pluche waar de vier aktrices bij aanvang uit opduiken, is dan een magere troost...De persoonlijkheid van de aktrices weegt erg sterk, ten koste van de tekst en de rol die ze er in spelen

Dafoe pakkend in "Hairy Ape" • 30 maart 1996
Neil noemde het een "komedie over oud en modern leven". Het "komische" zit in de karikaturale uitvergroting van de personages, maar daar doet de Wooster Group nog het scènebeeld bovenop...TV-schermen opgehangen tussen de stellingen geven aanduidingen over de plaats van het gebeuren of de gemoedsgesteldheid van de protagonist van het verhaal...De hele buizenstellage van de scène wordt zo als het ware een zinnebeeld voor het uitdijende, getergde bewustzijn van Dafoe, die in zijn acteren de gelijktijdige fysieke aftakeling van "Yank" op een

Nova Zembla verveelt met "Play Strindberg" • 9 april 1996
De piano, de stoel, de verweerde houten plankenvloer en de zilveren koepels die het eten -- dat maar niet komt -- warm moeten houden, plaatsen ons snel terug in het Zweden van rond de eeuwwisseling...Voor het overige moet je al zo'n honderd jaar geen theater of film meer gezien hebben om niet van bij de eerste momenten de bodemloze haat tussen de twee te kunnen aflezen uit de manier waarop ze...Dan zou het acteren na de overdrijving van de eerste scènes bijna uitzinnig moeten worden, en dat klopt dan niet meer met de afstandelijke speelstijl die tegelijk nagestreefd wordt

"Heet en koud tegelijkertijd" : Driemaal Wooster... • 10 april 1996
De oorspronkelijke naam, Performance Group, zegt iets over de werkwijze van de groep...Zijn theater van de wreedheid is theoretisch een vorm waarin de zelfgenoegzaamheid van de kijker dooor brute schokken onderuit gehaald wordt...Eugene O'Neill vormde ook de inspiratiebron voor The hairy ape, de meest conventionele van de drie voorstellingen

Wooster Group zet publiek subtiel op verkeerde... • 23 april 1996
Al was het maar omdat de scène-installatie en de acteurs dezelfde zijn gebleven...Tot de bevolking in opstand komt tegen de uitbuiting die hij samen met de blanke Smithers (Dafoe) organiseert...De Wooster Group rotzooit met al die gevoeligheden, bijvoorbeeld aan de hand van het overgemaniëreerde dialect van Kate Valk, in een karikatuurbeeld van de zwarte

Baervoets gaat op zoek naar vrijheid :... • 24 april 1996
Hij probeert de onbevangenheid, het zuivere plezier in dans waarmee de Amerikaanse choreografen vanaf de jaren '60 nieuwe paden insloegen, te herhalen, te betrappen...De tweede "Ha" is een struikelpartij nog voor de hindernis in zicht is, omdat ze ontaardt in een gedateerd theoretisch "experiment", waar Twombly en Rauschenberg huizenhoog boven de scenografie van...Een vreemde knipoog naar de virtuositeit van de klassieke pas de deux

Mooie plaatjes redden het niet : Charleroi/Danses... • 2 mei 1996
Daaruit valt af te leiden dat de productie ontstaan is als een bezinning op de levensloop van de begenadigde danser en, choreograaf Nijinski, die al op jonge leeftijd in totale schizofrenie verviel...De korte video's die de Amerikaanse architecten Elisabeth Diller en Richard Scofidio in de voorstelling verwerkten, tonen ook dat je dergelijke gedachten op een pertinente manier kan aanduiden (wat...Net als in het barok theater krijgen we niet de werkelijkheid van echte lichamen te zien, maar een gebeuren dat door de macht van de blik van de choreograaf ontstaat

Mossoux en Bonté betoverd door melancholie • 6 mei 1996
De choreografen laten zich leiden door wat zij de doodsheid en de afwachtende houding van de huidige tijd noemen, maar veel van hun inspiratie halen ze uit zestiende-eeuwse notie van melancholie...De koning wil maar niet doodgaan, de naakte nimfen die het beeld omlijsten willen maar niet blijven staan, en de rouwenden kunnen een dwangmatige seksuele drang maar niet onderdrukken...Licht De voorstelling "Unspoken" van Russel Maliphant noemt zichzelf een onderzoek naar de ontwikkeling van licht en beweging binnen de choreografie

Wonderlijk danskwartet van Jonathan Burrows • 9 mei 1996
Het is alleen impliciet aanwezig in een bijzondere levendigheid, een sterke "kleuring" van de bewegingen door de persoonlijkheid van de dansers...Voeten De bouwstenen van de voorstelling, de bewegingen, vertonen in hun opzet een grote samenhang...Ik zag nooit een voorstelling waarin je zo'n staalkaart kreeg van wat de voet allemaal kan betekenen voor de beweging, hoe hij de hele rest van de lichaamshouding kan beïnvloeden

Tekst en spel lopen elkaar voor de... • 14 mei 1996
Waanzin of een analoog begrip duiken wel om de haverklap op in de tekst, maar ze zijn in de structuur ervan niet terug te vinden...Vaak ontstaat een krachtig beeld van de onmogelijke positie van de theaterkunstenaar, dat echter door de uitleggerigheid van de tekst onderuit gehaald wordt...Hier was materiaal voor een uitzonderlijke voorstelling, maar de onduidelijke keuze van de tekst, ergens tussen metafoor voor de artiest en weergave van waanzin, heeft dat belet

La Dea stoeit met clichés over liefde • 17 mei 1996
De liefde is een niet aflatende bron van bespiegelingen over het menselijke lot, zowel van de man in de straat als de filosoof...Een nogal onhandige Cupido (Johan De Schutter) verschijnt ten tonele om ons het grote thema van ontstaan en verloop van de liefde uit te leggen aan de hand van de gedachten van Plato...Daarmee wordt meteen heel de geschiedenis van het denken over de liefde op een nogal ironiserende manier binnengehaald

Jan Ritsema danst als een kleine jongen • 18 mei 1996
Jan Ritsema eist van de kijkers altijd een grote openheid voor wat op het eerste gezicht het bekijken niet waard is. Met die onbevangenheid toont hij hier in een notendop de tragiek van het ouder...Je wil wel dansen, maar de middelen en zelfs de tijd om het nog onder de knie te krijgen zijn verzwonden...Een tweede ervaring met de nabijheid van de dood spoorde hem aan dit waagstuk aan te pakken