701 document(en) met "‘die" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Grote wereldproblemen en beeldpoëzie op Dance Platform • 30 januari 1995
Het is een teatrale vorm die zich goed leent om het machtsspel tussen de nar en de koning, dat Vyncke aangeeft als het tema van de voorstelling, weer te geven...Frederick's first kiss van Bert Van Gorp en Sean Tuan John heeft op het eerste gezicht niets van die zwaarwichtigheid en hoogdravendheid...De schatkamer van Frederick, een schoendoos vol plastic rommel, die hij blindelings kan opsommen, verliest plots al zijn aantrekkelijkheid

Kitsch, diepzinnigheid en camp op Flemish Dance... • 31 januari 1995
Yurgen Schoora toonde een schoolvoorbeeld van onbewuste kitsch die zichzelf voor diepgang houdt...Ze is op voorhand bedacht, om een koncept in te vullen, maar blijft niet kleven aan de lichamen die ze uitvoeren...Op die manier worden deze lichaamsdelen verzelfstandigd

Herontdekking van de negentiende eeuw: Gerenoveerde theaters... • 1 februari 1995
Die volledigheid wordt hier niet beoogd...Ondanks die omwentelingen blijft een lange traditie van rederijkerskamers in het begin van de negentiende eeuw doorwerken...de meeste opera's van die tijd

Teshigawara weet publiek te fascineren • 3 februari 1995
Die harde aanwezigheid is paradoksaal genoeg niet zoceer visueel, maar vooral auditief...Ook de andere figuren die naar voren geschoven worden, hebben deze eigenaardige kwaliteit: het zijn betoverende verschijningen die zich onttrekken aan een direkte invoeling...Het fotomodel Sayoko Yamaguchi zweeft rond, verschijnt en verdwijnt als een ikoon die niets van haar raadselachtige aura lost of verklaart

Baervoets' modernisme oogt heel klassiek • 10 februari 1995
Wat niet betekent dat Baervoets' dansers een even verbijsterende techniek hebben als die van Cunningham...Het stuk valt uiteen in vier delen, vier onderzoeksmomenten die naast elkaar staan...zekere zin kan je die struktuur ook de uitkomst van het onderzoek noemen: Alexander Baervoets is blijkbaar tot de slotsom gekomen dat pure dans enkel kan bestaan door een ruggegraat van spelregels en

Jan Fabre worstelt niet ballet : Nieuwe... • 14 februari 1995
Het was Wayne Eagling, artistiek direkteur van het Nationale Ballet, die hem uitnodigde om dit werk, op muziek van de Poolse komponist Eugeniusz Knapik, voor zijn gezelschap te maken...Fabres wereld is die lijmstokman het symbool van de kunstenaar die een zuiverende taak heeft in de samenleving...Die rijpheid verklaart wellicht de kracht waarmee ze de complexe figuur neerzet, in twee solo's die samen zowat, een half uur (!) beslaan

Stan kijkt twee keer in huiskamer • 16 februari 1995
Lieve Arthur draait helemaal rond het gelijknamige personage, al is die alleen in de geesten van drie zusters aanwezig...Naarmate het verhaal vordert, worden de eenvoudige schema's steeds complexer: de motieven van de personages zijn ver van zuiver, en het portret van die lieve Arthur krijgt allengs ook stevige deuken...Wat ook die dubbele betrachting in de weg staat, al is het maar omdat toneelspelers "het hogere" nastreven, is in zijn ogen verdacht en verwerpelijk

Stan maakt pijnlijke klucht van True West • 18 februari 1995
Bij Stan wordt de soap echter een wrange klucht over alledaagse postmoderniteit: het leven zoals het zich afspeelt in een onbestemde verkaveling, die lijkt op alle andere verkavelingen...Austin bewaakt het huis van zijn moeder terwijl die op reis is, Lee komt er toevallig langs en blijft hangen...echt" is. Op zijn manier is Lee als dief natuurlijk een en al "echtheid". Maar die echtheid is vooral vormeloosheid: het onvermogen om zijn leven een of andere richting uit te sturen

L'Esquisse piekert over nakende rampen • 22 februari 1995
Als vereenzaamde individuen proberen ze een houding te vinden tegenover die nakende ramp...Niet een biezondere oorlog, maar de gemoedstoestand die "de" oorlog en "het" geweld veroorzaken wil het koreografenduo dus portretteren in een teatrale vorm...Die pose houdt ze pijnlijk lang vol tot ze uiteindelijk met een wild gegiechel, als iemand die behoorlijk overstuur is, pardoes achterovervalt

Barkey belicht troebele zones van het verlangen • 3 maart 1995
Maar ook, hoe houd je je als dromer, die met de werkelijkheid niets, of toch niet veel op heeft, stand in een wereld die minder melancholisch-idealistisch gestemd is? Stumper Al bij de...Quijote is een man die het verlangen zelf kultiveert...Zijn afwijzing van elk princiep, elke myte die het menselijk leven een meerwaarde moet verlenen, is van een totaal andere heroïek dan die van Don Quijote

Mime brengt schilderii van Delacroix tot leven • 8 maart 1995
Tijdens een voorstelling die ongeveer een uur duurt, worden de heldhaftigheid en de grootsprakerigheid van de kollektieve zelfmoord, zoals te zien bij Delacroix, geridikulizeerd...De tragiek en de gruwel ervan worden getransformeerd tot een soort dolle klucht, die nu eens iets wegheeft van een tv-programma als Spel zonder Grenzen, dan weer lijkt op een mislukte megalomane droom...Veel van die situatiehumor zie je helaas al van ver aankomen, zodat de grap meestal haar effekt mist

Vietnam voorbij alle clichés : Michel Van... • 24 maart 1995
Niet alleen doet de hedendaagse toerist sarkastisch verslag van de vele Fransen die hun koloniale verleden terug komen opzoeken in het "Parijs van Azië" of de Amerikanen die er hun verleden komen...Twee korte kranteberichten over vervolgingen in Vietnam die op het einde via de klankband klinken, wrijven nog wat zout in die wonde...Die kombinatie van een goed, indringend verhaal met een goede verteller levert goed teater

Pierre Droulers speelt met dansers en knikkers • 30 maart 1995
Een onmogelijke en absurde opgave natuurlijk, die leidde tot nietszeggende onderverdelingen als die tussen volle en holle voorwerpen...Het verhaal is veeleer de aanleiding voor een spel met de dingen die kriskras naast, op en boven het dansvlak staan of hangen...Knikkers die rollen tussen de benen van de dansers, of grote touwen die op de scène neerdalen

Myte van Prometheus tweemaal op muziek • 1 april 1995
BRUSSEL -- De myte van Prometheus, die het vuur van de goden stal, kan zich in een hernieuwde belangstelling verheugen...een muzikale partituur die "modernistisch" aandoet...Versplintering, chaos en verbijstering zijn de woorden die in hoofdletters door deze partituur schemeren

Maten speelt Don Carlos in sneltreinvaart • 4 april 1995
Een drastische bewerking dus, die enkele gedenkwaardige momenten oplevert...Die bedenkelijke situatie weerhoudt de koning er niet van achter de rokken van hofdame Eboli (een dubbelrol van Altenhaus) aan te zitten, die op haar beurt weer op Carlos verliefd is. De enige die...De enige die hier oog voor heeft is de idealist Posa (Kris Van Trier), de beste vriend van Carlos

Papa Tarahumara in wonderland • 7 april 1995
De visuele exuberantie en het raffinement ervan zijn vergelijkbaar met die van Karas, maar roepen een heel andere, meer dromerige, sfeer op...De dans zelf is al even vloeiend en grillig als de verbeelding die de dode dingen tot leven brengt...De lichtheid ervan is die van een wereld die niet gebonden is aan zwaarte en verschil, bij voorbeeld van geslacht, maar oneindige transformaties van abstrakte vormen toelaat

Hertmans verkent grenzen van waanzin • 8 april 1995
Ze lopen vol en leeg van woorden, die noch het ene, noch het andere schijnen te dekken of te bevatten...Hoogst ernstig-verbaasd zegt Johanne Saunier: "Wrok is een liefde die niet roest". Als Lenz die woorden overneemt, volgt wat later de tegenspraak: "Liefde is een wrok die nooit roest". Het gaat om de...Ze doen dat op de perverse manier waarop ook kinderen woorden die ze niet begrijpen, kunnen uitspelen tegen anderen of halsstarrig verkeerd aanwenden

Slide show zonder verklaring • 21 april 1995
Dat is ook zo, maar hier gebeurt die exploratie niet aan de hand van bestaande teksten en auteurs...Passeren de revue: de fantazieën die ze als jong meisje deelde met vriendinnen, de eerste vrijages, de eerste keer dat ze 's nachts wegbleef, de eerste keer dat ze seksueel kontakt had met een man, de...Illustratie De beelden die ze ondertussen toont verhogen die spanning

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
LEUVEN -- Met zijn nieuwe koreografie Nievelt gaat Alexander Baervoets verder op de weg die hij insloeg met Blauw...Die heterogeniteit wordt ook ingezet om bepaalde dimensies van het gebeuren duidelijk te maken...Als hij die arm dan nog heen en weer beweegt voor zijn bewegingloze lichaam, lijkt de hand wel los te staan van het lijf waar ze aan vasthangt

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
En die is uitzonderlijk...Die spanning zit tussen twee polen...Misschien is dat wel een van de geheimen van Fabres magie: door de dwang die hij zijn dansers oplegt om net dat te doen wat hen onbekend is, ontstaat de spanning die de schoonheid van zijn