46 document(en) met "zijn tics" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Peter Brook maakt Beckett herkenbaar en verbijsterend • 16 december 1995
ANTWERPEN -- Het is steeds weer de vraag wat de zin kan zijn van een nieuwe Beckett-enscenering...Hij volgt wel zeer trouw Becketts aanwijzingen, maar hoeveel dat er ook zijn, ze kunnen niet alles bepalen...Het ene moment zie je zeer herkenbare tics en gedragingen, alsof je haast een sitcom-figuurtje zou zien

Peter Brook en de materialiteit van Becketts... • 1 februari 1996
Beckett in zijn stukken, vanaf En attendant Godot, tot leven bracht zijn daar uiteraard niet vreemd aan...betekenis te verwijzen, is het beslist gerechtvaardigd te vermoeden dat zijn bemoeienissen met zijn stukken niet alleen een psychotische grondslag hadden, maar evenzeer werden veroorzaakt door het immense...Op zijn minst heeft regisseur Paul Koek echter begrepen dat de muzikaliteit van het stuk bijzonder belangrijk is. Door de notities van Beckett in zijn 'partituur' op te nemen, de stem van Winnie

Tintelende performance van twee dansers • 25 januari 1997
Wat overigens niet betekent dat de dans eenvoudig zou zijn, integendeel...De basis is onmiskenbaar klassiek, maar de voorspelbare reeksen worden voortdurend onderuit gehaald door gestes en tics die allerminst klassiek verheven zijn: het hemdje oplichten om het kruis of het...Maar de delicate duetten die Affourtit en Brown in Mddosems ten beste geven, zijn misschien wel precies daarom het minst bevredigende deel van een interessante performance

De Beweeging biedt schokeffect zonder inhoud • 5 maart 1997
De helft van de voorstelling wordt dus opgevuld met de kronkelend-gekwelde, toch vooral tweedehandse, butoh-tics...De belichting laat elke spierbeweging van zijn atletische figuur maximaal uitkomen...Harkerig pletst hij met zijn voeten rond op de speelvloer, met de wankele stappen van een koorddanser

Kleurloze levens, kleurloos theater • 11 april 1997
Opvattingen en smaken zijn voorzichtig, kleurloos en conservatief...kledij, voorkomen en tics zetten zij portretten van benauwde kleinburgers neer...Hoewel het zijn verdiensten heeft, is dit toch bepaald geen groots theater

Stan op dreef in geestig stuk van... • 24 april 1997
Ze maken bijvoorbeeld ostentarief gebruik van groteske overdrijvingen en tics, maar houden dat niet systematisch vol...Damiaan De Schrijver leeft zich met zichtbaar genoegen uit in zijn belichaming van corpulente, rijke domoor terwijl Frank Vercruyssen de cynische geblaseerdheid zelf is. Matthias de Koning...Door de afstandelijke ironisering van vier rijke idioten is Private Lives op zijn manier een even bijtende commentaar op de samenleving als One2Life

Meg Stuart grensverleggend • 26 april 1997
videast Gary Hill, die in zijn installaties vaak werkt op het verband tussen tijd, taal en lichaam...Nadrukkelijk, omdat de naden tussen de verschillende beelden echte breuken zijn, de beelden telkens een vrij korte duur hebben en soms uiterst verschillend van opbouw zijn...Maar dat dit stuk in de radicaliteit van zijn opbouw een grensverleggend potentieel heeft, lijkt nu al duidelijk

Geouwehoer over kunst herkenbaar bij KVS • 23 september 1997
Hij schrijft zijn vriend af als een kleinburgerlijke, bekrompen man...Zijn grappen verbergen echter een diepe onvrede...De onderhuids ironisch-komische toon van de tekst neem je bijvoorbeeld voetstoots aan, omdat de onmiskenbaar stereotype tics van de drie spelers zeer subtiel verwerkt zitten in het spel

Geweld als triviaal nieuwsfeit: Nederlandse groep Dood... • 16 januari 1998
Het is onzinnig om een duidelijke karaktertekening of heldere motieven te vinden voor het gedrag van Titus Andronicus en zijn verwanten, of, in het andere kamp, van de Gotenkoningin Tamora en de haren...Dat gaat zover dat zelfs de plot eraan moet geloven: het verhaal is in zijn vele wendingen een aanfluiting van het idee van een "well made play". De enige werkelijk onschuldige figuur in dit verhaal...Theater blijkt nog steeds een spiegel te kunnen zijn van het publiek

Kruisbestuivingen tussen hiphop en dans: "Via" van... • 28 januari 1998
Voor zijn tweede, Via, werkte Abdelaziz Sarrokh samen met Muziek Lod en componist Rik Verstrepen...tegen bij de richting die het uit moet - zijn daarom artistiek het meest af en ook het meest bevredigend...Vooral de dansers krijgen elk een soort typetje aangemeten met zijn tics

Kroniek van komend afscheid: De Pauw-Vermeersch-Vervloesem met... • 11 juni 1998
Pas achteraf besef je dat deze foto's een aanschouwelijke voorstelling van de verhaalthema's zijn, of ook wel een inventaris van de beelden die de verteller tijdens zijn (vermeende) laatste uren door...De ontroerende nietigheid van mensen die gedoemd zijn te verdwijnen, dat is ook het thema van de voorstelling...Dit is een merkwaardig, ontroerend stuk: het lijkt wel alsof De Pauw hier in woorden en gebaren een generale repetitie van zijn eigen ouder worden en dood speelt, door in de schoenen van oude mensen

Genadeloze strijd om niets: Rosas en Stan... • 6 maart 1999
Het rijk geschakeerde bewegingsmateriaal dat vanaf Woud opduikt in de stukken van Rosas heeft ook hier zijn sporen nagelaten...Vooral in die laatste scène, wanneer hij het meisje verregaand intimideert, lijkt Vercruyssen zichzelf te imiteren, met al zijn tics...En precies op zijn stervensmoment, als de strijd op leven en dood gestreden is, begint Valmont plots te dansen, een houterige imitatie van de eerste passen van Mertueuil

Kroniek van een aangekondigd afscheid • 1 september 1999
Ook deze man koestert zijn verstarde herinneringen, in zijn eigen dialect, met het jaarlijkse vakantieritueel aan zee als referentiepunt: elk jaar weer dezelfde bekenden, dezelfde nietszeggende...Met zijn laatste adem brult hij Petula Clarks La nuit ne finira donc pas (en neemt daarbij onverwacht zijn kunstgebit uit zijn mond). Ook hier weer de plaat die maar blijft draaien... 'Weg...Alsof De Pauw een generale repetitie houdt van zijn eigen ouder worden en dood, in de schoenen van oude mensen, zijn voorouders

Klapstuk '99 laat ongemakkelijk gevoel na • 4 november 1999
Het blijkt echter heel wat minder evident, om te gaan met ijle bewegingsgedichten, die geformuleerd zijn in een al te herkenbare taal -- het klassiek ballet -- als elke gemakkelijke zingeving en...Rare kwieten" of "straffe madammen" zijn op het eerste gezicht sympathieke, wat onbevangen uitdrukkingen van respect voor kunstenaars...het geval van Montalvo & Hervieu was dat evident: de multiculturele samenleving als een vrolijke optelsom van etnische tics voorstellen is, wat mij betreft, intellectueel onzindelijk, ondanks het

Bodemloze ironie kan "Kathalzen" niet redden • 3 maart 2000
Hij overgiet dat met zijn bekende gekunstelde idiolect van neologismen en pseudo-Vlaams...Tom Van Dyck heeft daarom blijkbaar eieren voor zijn geld gekozen met een regie die alles ironiseert, van het stuk tot het toneelspel zelf...Met twee Nederlanders in de cast klinken zijn dialectische wendingen als zeer artificiële en flauwe woordenkramerij

"Highway 101" maakt vernuftig gebruik van Kaaitheaterstudio's... • 17 maart 2000
Met zijn onverwachte doorzichten en verbindingen tussen de verschillende ruimtes is het nochtans een theatermachine...Zijn beeltenis bereikt je door een wandgrote projectie...Omdat je ook vrij heen en weer kunt wandelen tussen verschillende gebeurtenissen in het gebouw, word je door de contacten met andere toeschouwers geconfronteerd met je eigen tics en houding als kijker

Steve Paxton wenst alertheid te bewaren :... • 19 februari 2001
Choreografen zijn zelden bezig met een onderzoek in de breedte...Hij had iets van een kat die bewegingsloos in een hoekje zit, maar door kleine tics van ogen, oren en staart laat merken dat ze de hele ruimte en alle beweging om haar heen actief volgt, wachtend op...Charmatz brak resoluut met de in improvisatie gebruikelijke consideratie voor zijn tegenspelers, en injecteerde een behoorlijke dosis agressie in het stuk

Verwarrend helder • 24 oktober 2001
De enige noemer waaronder alle bewegingen vallen, zijn twee lichamen met hun eigen fysieke mogelijkheden en zelfs tics...De bewegingen die wij maken, zijn geen gewone bewegingen maar dansbewegingen, hoe ongebruikelijk ze soms ook zijn...De uitvoerders zijn niet beter: met effectbejag behandelen ze het publiek als een stel kleuters die alleen bij de meest uitdrukkelijke signalen oppikken wat er aan de hand is. Maar hoewel we goed

Na de zondvloed • 5 december 2001
Dat de voorstelling drijft op mediabeelden van massamanifestaties vindt ook zijn weerslag in de theaterruimte...Zijn onvermogen, zelfs angst om te bevestigen of te ontkennen toont de kortsluiting tussen zijn subjectiviteit en de mediale eis van een eenduidig beeld...Thomas Wodianka schoffeert het publiek en zijn medespelers, maar houdt daar abrupt mee op om een tekst van de aan aids overleden Amerikaanse kunstenaar David Wojnarowicz te zeggen

Het werk is niet af, waarheid nooit... • 1 januari 2002
Toch zijn er voorstellingen die verder gaan dan het ontwikkelen van wat er reeds aanwezig was...Het oeuvre mag dan te lezen zijn als een logboek, tegelijk beseft De Keersmaeker meer dan wie ook de onmogelijkheid om rechtstreeks over zichzelf te spreken, zowel in het gewone leven als op een...De afwijkingen mogen klein zijn, ze zijn er, weloverwogen