354 document(en) met "De Tijd" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Onderhuids graafwerk bij PARTS-studenten • 11 januari 2000
General Motors is een opeenvolging van solo's en duetten waarvan de samenhang uiterst grillig is. Na enige tijd ontdek je echter toch een logica...Bevreemdend genoeg gebeurt dat niet met tere bewegingen, zoals de muziek suggereert, maar met hard, nadrukkelijk stampvoeten, alsof hij de muziek wil injecteren met de kracht die ze door de uitvoering...General Motors is nu echter net een poging om de wederzijdse inbreng van materiaal en beelden zó te monteren en bewerken, dat iets reëel zichtbaar wordt onder de oppervlakte van de bekende beelden

Needcompany toont leegte na de macht • 13 januari 2000
Tom Jansen stapt als Lear met zelfverzekerde gang naar een klein verhoog midden op het podium en de drie dochters nemen hun plaats in. Op een minimum van tijd, bijna als een zakelijke transactie...De elektronische tekst-display, waarop je als een boventiteling de hele voorstelling lang de actie kan volgen (wat toelaat om de enkele acteurs in de cast die geen Nederlands spreken moeiteloos te...De grote leegte van de openingsscène blijft de voorstelling lang doorzinderen in de manier waarop de scène gevuld of juist niet gevuld wordt met de actie, op het vijfde bedrijf na dan

Nieuwe modellen voor artistieke werkruimtes • 1 februari 2000
Velen kwamen van een kale reis terug, want de 4200 tickets voor 29 (!) voorstellingen op twee dagen tijd waren in een mum van tijd uitverkocht...Anne Teresa de Keersmaeker had, als oud-studente van Mudra ervaren hoe vruchtbaar de nabijheid van de opera en het gezelschap van Béjart geweest was voor de creatieve sfeer in de Mudraschool...Die kocht in 1995 een oud industrieel complex in de Van Volxemlaan in Vorst, net op de grens tussen de residentiële wijk op de heuvels van Vorst en de industrie in de Zennevallei

Charlotte Vanden Eynde: het vrouwenlijf gedissecteerd • 21 februari 2000
BRUSSEL -- Over de verhouding tussen lichaam en geest zijn al boekdelen volgeschreven, waarin de ene theorie over de andere heenbuitelt...Die beelden krijgen nauwelijks de tijd om hard te worden...Over de diagonaal van de scène zwiept ze, als een muziekdoospopje, haar benen vervaarlijk hoog de lucht in. De oppositie met Neuenschwanger wordt dramatisch ten top gedreven als ze even inhoudt en met

Forsythe extreem traag en extreem snel • 25 februari 2000
De extreme traagheid, die voortdurend tegen totale stilstand blijft hangen, ook als de dansers naar voren komen, lijkt mee aan de oorsprong te liggen van de merkwaardige, onnatuurlijke verkrampingen...Na zekere tijd begin je ook de enorme verschillen op te merken in de manier waarop de dansers deze aartsmoeilijke opgave invullen...Vooral door de snelheid van de uitvoering, die soms werkelijk verbluffend is, heeft de dans zo iets weg van een cadavre exquis, een menselijke afbeelding waarvan de onderzijde en de bovenzijde niet

Teren op ruïnes van een lang vervlogen... • 1 maart 2000
De stad werd een technisch beleidsinstrument dat bevolkingsgroepen op de 'juiste' wijze, met de juiste voorzieningen verdeelde over haar territorium onder het toeziende oog van de burger...Zo wordt niet alleen de eigen omgeving, tegen de wereld in, een manipuleerbaar gegeven, dat alleen beantwoordt aan de eigen verzuchtingen, de hele context van het eigen verblijf wordt plots mee...Ons resten alleen de ruïnes van een tijd waarin de zaken nog schijnbaar vanzelfsprekend waren

Amerikaans drama echter dan echt • 23 maart 2000
De Amerikaan Robert Maxwell toont met zijn Showy Lady Slipper hoe je langs een totaal andere weg een realistisch beeld kunt ophangen van de wijze waarop een samenleving functioneert...De aankleding van zijn personages is realistisch, van de slecht zittende, schreeuwerige of slonzige kleren tot en met de kapsels en het gewild-stoere armbandje van Laurie...Het maakt de leegte van de woorden en handelingen van de personages beter hoorbaar en zichtbaar

IJle esthetiek bij Johanne Saunier • 24 maart 2000
Als de danseressen verschijnen op een halfduistere scène, prevelen ze de eerste woorden van Dans la solitude des champs de coton van Koltès...Na enige tijd blijkt echter dat er in de bewegingen van de danseressen, en de manier waarop ze op elkaar inspelen, bijzonder weinig evolutie is. Esthetisch is het wel...Het is niet duidelijk wat de betekenis van dit licht- en ruimtespel kan zijn in relatie tot de dans en de bouwstenen van het stuk

Tsjechov verdrinkt in beeldenvloed : Aan de... • 25 mei 2000
Ze voeren elk een nummertje op dat hun plaats in het stuk meteen duidelijk maakt: de zelfingenomen narcist, het leeghoofd dat uitsluitend in gemeenplaatsen denkt, de man die wanhopig probeert aandacht...Maar ze zijn zo nadrukkelijk dat de acteurs er nooit meer in slagen de karikatuur helemaal te ontstijgen...Dat leidt tot slordigheid en tot grotesk acteerwerk, waarin aan de subtiliteit van Tsjechovs dialogen noch aan de beelden van de regisseur zelf -- en ze zijn heus niet allemaal slecht -- recht gedaan

De kijker, de acteur, het stuk, de... • 1 juni 2000
Terwijl op het eerste gezicht de zwarte doos, naar de woorden van Brook, de ideale, manipuleerbare ruimte zou moeten zijn die vrij baan laat aan de actie van de theatermaker en het publiek, leert een...Weg met de vakjes tussen de disciplines, weg met de toegangspoorten, het gebouw was een verticale stad waarin op ongedwongen wijze van de osmose tussen cultuur en publiek leven kon genoten worden...Independent Group De IG ontstond op de puinen van WO II, een weinig vrolijke tijd voor de Engelsen

"Ivanov" erg verward in Toneelhuis • 6 juni 2000
Hoewel sterke ingrepen de tekst soms helder interpreteren, gaan de acteurs zo vaak voor eigen eer en glorie met het verhaal aan de haal, dat de regie als los zand uit elkaar valt...Bij de aanvang van de voorstelling wordt de sfeer dadelijk raak geschetst, maar tegelijk zie je hoe de voorstelling zal ontsporen...Het probleem van deze scène: een leuke vondst wordt te lang uitgesponnen, het schmieren van de acteur staat niet in verhouding tot de betekenis van de scène

Wooster Group knap in onzin : Portret... • 27 juni 2000
Als de kijkervaring ergens mee te vergelijken valt, dan wel met anderhalf uur zappen in "Americana". Op tijd en stond wordt de voorstelling bijvoorbeeld onderbroken voor een musical-moment met...wat de voorstelling impliciet thematiseert, is de verhouding tussen de militaire macho's en de vrouwelijke helft van de bemanning...Dit vernuftig, maar abstract decor laat, net als de abstracte speltactiek van de regie, toe om op een soepele manier de verhoudingen tussen de spelers, tussen mannen en vrouwen te manipuleren en te

9 x 9, experiment met grote getallen... • 9 september 2000
Gent -- Vooruit opent het dansseizoen met 9 x 9 van Christine De Smedt voor Les Ballets C. de la B. Dat werkstuk is bepaald geen ballet zoals te verwachten en te voorzien is. Op de scène staan...Zo kijk je nu eens vanuit de hoogte van het eerste of tweede balkon van de oude zaal van de schouwburg, en zit je dan weer op een tribune op het vernieuwde podium achter de oude scène-opening...De choreografe neemt hier rustig de tijd, zodat je elk beeld ten volle in je kan opnemen, en oog kan krijgen voor alle subtiele nuance-verschillen tussen de dansers

Het lichaam leidt zijn eigen leven • 14 september 2000
De voorstelling gaat, althans in overdrachtelijke zin, over de ruis die het lichaam en de dingen veroorzaken...de laatste scène bijvoorbeeld overstemt het gehuppel van speelgoeddiertjes het spel van de lichamen bijna...Al snel herken je het patroon, en door de snelle opeenvolging van beelden is er niet de tijd om meer te ontdekken dan alleen het concept

Brigitte Lefèvre, "Klassiek niet hetzelfde als geklasseerd" • 21 september 2000
De versie die de Ballets Russes er van maakten, is de komende dagen te zien in de Muntschouwburg...Het is als de vervoeging van het woord "dansen". De verleden tijd zijn de grote choreografieën die hier als levende erfenis aanwezig zijn...Creaties die grote hedendaagse choreografen, zoals William Forsythe of Mats Ek, voor het gezelschap maken, staan voor de tegenwoordige tijd

Vallen op Monk • 30 september 2000
Het idee is goed uitgewerkt, maar het drijft net iets te veel op de vondst en de aantrekkelijkheid van de dansers, en heeft choreografisch niet zoveel om het lijf...Jetzt blijft dan ook niet heel de tijd boeien...De solomomenten en de grote groepsfiguren dragen de voorstelling, met heel weinig daar tussenin

Versuikerde Stravinsky • 7 oktober 2000
Sprongen waren zwaar en naar de aarde gericht, de voeten van de dansers introduceerden een eigen cadans naast de muziek...Op de vier liederen krijg je van hen een evocatie van hartstochtelijke verhoudingen tussen de vrouw en de vier mannen...Amboise heeft zich, zowel in de kostumering als in de techniek van de voorstelling, geïnspireerd op de abstracte werken van Balanchine

'Ma' is zouteloze abstractie • 17 oktober 2000
De toon van zijn teksten staat namelijk in schril contrast met de profetie van een leeglopende publieke ruimte die Koolhaas in het laatste hoofdstuk schetst...Op geen enkel moment ontstaat hier iets van de verwarring en de gelaagdheid die echte stedelijkheid kenmerkt...Enerzijds heb je een de bevroren gekunsteldheid van Celia Hope Simpson, waarvan je al na korte tijd de buik vol hebt

Terugkeer van dansimprovisatie • 24 oktober 2000
de Beursschouwburg nam dat de vorm aan van een parcours door de schouwburg, waarin je op een dag tijd verschillende performances en voorstellingen kon zien...Ongelijk van kwaliteit, dat wel, maar toch een gelegenheid om een hele schare kunstenaars aan het werk te zien die de kans aangrijpen om met de klassieke formule van een voorstelling te spelen...Enkele dagen tevoren was de 65-jarige Simone Forti, grande dame van de improvisatie uit de jaren '60 en '70 in de VS, op uitnodiging van Contredanse te gast bij PARTS

Wat de camera niet kan onthullen • 7 november 2000
Hedendaagse dans heeft de laatste tijd iets met strategieën die ontleend zijn aan beeldende kunst...De haast kale eenvoud dwingt je om de ambiguïteit van het kijken naar dansende lichamen, en de ambigue betekenis van die lichamen zelf te onderkennen...Het lichaam in de filmopnames wordt door de verbrokkeling ook zinnebeeld van de vergankelijkheid van lichamelijke schoonheid