675 document(en) met "wordt" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Kan iemand zeggen wat repertoire eigenlijk is?:... • 4 juli 1989
Reperoireteater" wordt voetstoots geïdentificeerd met wat de drie grote gezelschappen, KNS, KVS en NTG doen

Een ander repertoire • 4 juli 1989
Kaaiteater is een produktiehuis dat gewoonlijk niet met repertoire, maar met avant-garde geassocieerd wordt

Discordia met kritische lezing van "Oom Wanja":... • 5 juli 1989
Daardoor wordt de patetiek die traditioneel gepaard gaat met Tsjcchov-opvoeringen -- men vergeet systematisch dat Wanja een komedie is -- tot zijn ware proporties teruggebracht...Want dat belet dat het verhaal een zoveelste versie wordt van de myte van de passionele liefde waar een publiek heerlijk in kan wegdromen; nee, precies deze interpretatie doet het gebeuren met al zijn...Maar de realistische, inlevende stijl -- die na Stanislavski een eigen leven is gaan leiden, en via Amerikaanse films onze manier van kijken uiteindelijk drastisch beïnvloed heeft -- wordt hier met

Akteurs missen rijpheid: "Het heengaan" van Jan... • 7 juli 1989
Het raadselachtige en fascinerende zit in het zich voortdurend manifesteren en weer terugtrekken van een onvatbare psyche in die aanwezigheid; daardoor wordt het spektakel heel broos, kwetsbaar...De fantastische ruimte die zo geschapen wordt; is nagenoeg onbegrensd, maar evengoed nagenoeg nihil; het hangt er maar van af hoe je kijkt, hoe je de eenvoudige kompositie van licht, kostuums, mensen...Satisfyin Lover uit 1967 snel gelegd, ook al omdat hier een zelfde reëel tijdsgebruik ervaren wordt

Dehollander, Van Dijck en Turbiasz spelen Gombrowicz:... • 13 juli 1989
Maar het is typisch voor de struktuur van dit stuk dat niets daarvan wordt opgehelderd, al kan je wel allerlei dingen vermoeden...De spanning in de kamer is om te snijden, terwijl alles klaar gezet wordt voor koffie en cognac...De langdradigheid die daardoor ontstaat wordt dan wel weer goed opgevangen door de muzikale interludia, jazzy muziek van Turbiasz, uitgevoerd door het trio akteurs, en op dat punt munt Johan

Halvering aantal akteurs verdubbelt komisch effekt: "Private... • 15 juli 1989
verdubbelt paradoksaal genoeg dat effekt, omdat de zinloosheid van al de energie die hier gespuid wordt, nog veel sterker uit de verf komt

"Das Interview das stirbt" jeugdwerk in gerijpte... • 9 september 1989
De (vrij schaarse) tekst wordt dan ook in het Duits gespeeld, al zijn het oorspronkelijk Nederlandstalige teksten, die Fabre zelf schreef tussen 1975 en 1978, tussen zijn zeventiende en twintigste...Woord voor woord ontstaat een tekst, die pas aan het einde in zijn geheel gezegd wordt...Die Reïnkarnation heeft het goddelijke, het onbereikbare als thema, Der Palast het misbruik dat van beelden en kunst gemaakt wordt

Fabre: ascese door herhaling: "Das Interview das... • 14 september 1989
BRUSSEL -- "Das Interview das stirbt" van Jan Fabre is een taai werkstuk, omdat de keuze voor een bepaalde teatervorm op een ongelooflijk eigenzinnige manier tot het bittere einde voortgezet wordt...Want al lijkt het maar niets, door de lange duur daagt ten slotte het besef dat hier een wonderbare ascese van minutieuze herhaling, van zelfs het allerallerkleinste gebaar verwezenlijkt wordt...En precies doordat die voorstelling ontsnapt aan een juiste omschrijving, wordt ze finaal interessant

De kommunikatie voorbij?: Jan Fabres "Die Reinkarnation... • 29 september 1989
Deze monomane tekst wordt afgewisseld met een gesprek van de tweeling over hun sado-masochistische spelletjes met Emile, die hen aanbidt als een jonge godin...Het stuk wordt pas interessant door de introduktie van een vierde figuur, een blond meisje op blote voeten, met een glas in de hand, alleen gekleed in iets als een overmaats hemd of een nachtjapon...geweerd). Fabre gaat hier nagenoeg tot op de grens waar de voorstelling niet meer kommuniceert maar alleen nog het nastreven wordt van een kunstenaarschap dat erop uit is de eigen voorstellingswereld

Autentiek klassicisme: "Troiades" van Thierry Salmon • 3 oktober 1989
De bekende verhaalstof van de Trojaanse oorlog wordt hernomen, maar gezien door het oog van vrouwen die niets meer hebben, en bijeengedreven in een kamp, hun verdere lot afwachten...Door de intensiteit van deze ervaring wordt het kollektieve gezang -- zoals in de prachtige scène waarin de vrouwen herinneringen ophalen aan dagen van voorspoed in Troje -- perfekt aannemelijk...En de aktie wordt daardoor bijna zelf muzikaal, als een loutere veruiterlijking van de gemoedsbewegingen van deze vrouwen

"Mikrokosmos", een scharniervoorstelling: Opening Klapstuk '89 • 6 oktober 1989
Die emotie wordt dan weer sterk genuanceerd in de verdere voorstelling, maar het zijn vooral deze fragmenten die in deze collagevoorstelling opgenomen zijn...De koreografie is heel verwant aan die van "Bartok", zodat het er weg van heeft dat het verhaal van "Bartok" hier voortgezet wordt...zien Johanne Saunier met Jean-Luc Ducourt strijden om een plaatsje vooraan, elkaar het hof maken, uitdagen; een ingewikkeld netwerk van emoties tussen die twee wordt in de dans uitgesponnen

"Simulation": beelden uit het dagelijkse bestaan • 7 oktober 1989
Terwijl je ruim tijd krijgt om dit beeld in je op te nemen, schuift de kist achteruit, en wordt dan voor de verdere voorstelling de uitvalsbasis van de dansers naar de nu lege voorscène...Het wordt gekenmerkt door een beangstigende leegte en onverschilligheid, die gemaskeerd wordt door overdadige aktiviteit, spel, verleiding, puur effektbejag enz

Vroom verhaal maar stout teater: "O Boom"... • 10 oktober 1989
Zijn oude achterwerk wordt parmantig door een akteur ondersteund met een wandelstok

Spelen met ruimte: "Lijn 9" op Klapstuk... • 12 oktober 1989
Damien Deceuninck en Christine De Smedt gebruikten drie verschillende media: video's van dansen van De Smedt, waarin een gegeven danspatroon uitgetest wordt in verschillende ruimtes, staan naast mooie...Door de situatie lijkt het geheel te zweven, en die indruk wordt versterkt door een plank die als een bankje voor een uiteinde van de tafel hangt en een tweede plank die dwars over de tafel opgehangen...Voor een uitstekend avondmaal wordt onderweg gezorgd

Sterven en herleven in "La Anqâ" van... • 13 oktober 1989
Hij is een van die mensen die moeilijk in een hokje te stoppen is, die noch qua tematiek, noch qua danstechniek voorspelbaar is. Voor La Anqâ (een mytologische vogel die herboren wordt uit zijn eigen...Vooral omdat het allemaal met een perfektie geserveerd wordt die je doet vergeten dat een aantal hoogstandjes aartsmoeilijk zijn

Oud verhaal, gloednieuw: "Mal Pelo" met Quarere"... • 13 oktober 1989
De synchrone beweging wordt dan ook afgewisseld met uitdagende symmetrie, zoals het ene hoofd dat het andere wegduwt...Aan deze verkenning komt een einde, maar zelfs in dat einde vermijden de dansers het evident-patetische elkaar-in-de-armen-vallen: de emotie wordt niet meer dansend uitgedrukt, maar door zang...Een zacht gemurmel wordt een samenzang van de naast elkaar liggende dansers, die met zacht geklop van de handen op de vloer versterkt wordt

Foto-album van de jaren '60 • 18 oktober 1989
Dan volgt een scène waarin gesuggereerd wordt dat de non het nogal moeilijk heeft met haar celibaat...Dit soort evidente beelden wordt over een hele periode uitgesmeerd, en het blijft onduidelijk wat dit te maken heeft met de opening

"Ishi-no-hana", bijna perfekte, maar weinig zeggende voorstelling • 19 oktober 1989
Fietsen Maar hij blijft een buitenstaander bij het gebeuren, de sterke struktuur waarin de mannen bewegen, wordt tegengesproken door zijn willekeurige patronen...Een precisie die dan weer voortdurend afgebroken wordt door onverklaarbare valpartijen, al zijn ook die erg precies gekoreografeerd...Die wordt nog versterkt door de plotse introduktie van bevreemdende kleine taferelen, die even plots ontstaan als ze verdwijnen

Dromen van een andere wereld: "La maison... • 21 oktober 1989
Ook het voortdurend geven van aanzetten tot verhalen -- in La maison des plumes vertes wordt op voorhand zelfs een verhaaltje meegegeven -- doet aan Gallotta denken...Dat betekent niet dat het een gratuite grappenmakerij wordt...La maison des plumes vertes wordt daardoor een voorstelling die, in het spelen met stijlen en verwijzingen, spreekt van een zoektocht, een verlangen naar een eigen (dans)-wereld

Wilde dromen: "Capricieuse" van Roxanne Huilmand • 27 oktober 1989
Nu wordt ze -- ook door de lange duur -- halverwege gewoon vervelend