Met deze vertooning wordt glansrijk de stelling gelogenstraft, dat een uitheemsch werk moeilijk op het tooneel een Nederlandsche tegenwaarde krijgt.

Zooals dit stuk door ons gezelschap werd gecreëerd staat het stellig op peil

van het wereldtooneel. En inzonderheid hebben zich in deze tragedie van het uitgeweken Rusland onderscheiden: Ida Wasserman, die de rol van de groothertogin-kamenier heeft vertolkt met een heerlijke zin voor adel in het dienstgebaar, en een verrukkelijk exotisch aksent. Naast Jonkvrouw Edelwater een tweede onvergetelijke creatie.

Haar tegenspeler was Remy Angenot, die zich inzake uitbeelding volkomen op dezelfde hoogte bewoog, en evenzeer zijn dekadentieverschijning in fijn beschaafde voornaamheid vermocht af te lijnen.

Naast deze twee akteurs - twee toppen in het hoogland dezer vertooning, - roemen wij onvermengd het gansche gezelschap, dat over de geheele lijn den speelstijl in den vereischten toonaard wist aan te stemmen.

Meesterlijk geregisseerd door Charles Gilhuys werd deze première terecht op een stormachtige ovatie onthaald.

Jenny van Santvoort onberispelijk in de rol van de integraal kommuniste, Lize Van Camp naar behooren huisvrouwelijk, in dien van de parlijlooze, vrouwelijke kameraad. Robert Marcel bracht met zijn dichter Jemeljan aan andere te zijnen gunste pleitende creatie. De anderen volledigden het samenspel op harmonische wijze.