Het verwisselen van kinderen schijnt een dankbaar onderwerp te zijn voor tooneelstukken.

Men kan Fabricius voorwerpen, dat hij nogal een gemakkelijk aanloopje neemt om dramatische effekten te bereiken, maar, eenmaal vrede genomen met zijn uitgangspunt, moet men erkennen, dat zijn stuk buitengewoon handig en psychologisch sterk werd ontwikkeld. Althans, de karakters werden lijnscherp uitgebeeld. Het werd ons vergund Mevr. De Vreker-Verschuur te zien in een rol die ditmaal niet episodisch was, maar integendeel terugsloeg op de centrale figuur van het stuk.

Het was meesterlijk. Er zat aan haar uitbeelding van deze stugge boerin geen enkele tekortkoming. WHj hadden meermalen het genoegen deze actrice te roemen om het waardevolle van haar doorgaans karikaturale rollen. Hier gaf zij dramatiek van allereerste gehalte. Zij oogstte dan ook het leeuwenaandeel van den bijval.

Naast haar vernoemen wij om zijn alleszins merkwaardige creatie den heer Ch. Janssens. Hij gaf uitmuntend werk, inzonderheid bij den overgang van het luchthartige naar het tragisch in de uit te beelden rol.

Bij R. Angenot zat de dorpsdokter in goede den. Zeer geschakeerd spel gaf hij in III tijdens het onderhoud met zijn pas ontdekten zoon. De overigen hebben zich alle door homogeen samenspel onderscheiden.

De regie werd keurig door W. Benoy waargenomen.

V.J. Brunclair