354 document(en) met "De Tijd" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Kitsch, diepzinnigheid en camp op Flemish Dance... • 31 januari 1995
Op de scène staat een reusachtige zwevende zandloper, het princiep van de vervliedende tijd zelve...Dansen kan bovendien het verloop van de tijd niet tegenhouden...Het derde deel zet plots de hele ernst van de voorstelling op de helling

Herontdekking van de negentiende eeuw: Gerenoveerde theaters... • 1 februari 1995
de Minardschouwburg daarentegen werd samen met de techniek ook het hele kijkperspektief van de zaal grondig herdacht: de grens tussen de scène en de zaalruimte werd daarbij moedwillig uitgewist...dit theater kan je 'en rond' spelen, twee tribunes tegenover elkaar opstellen, het oude zaaltje als decor gebruiken als het publiek op de 'scène' zit, of gewoon, zoals in Minards tijd, de hele zaal...Als bij een volgende renovatie-ingreep de integratie van het warenhuis uit de jaren '50 van Geo Bontinck (zichtbaar in de voorgevel op de begane grond links, maar vooral in de achtergevel met de grote

Teshigawara weet publiek te fascineren • 3 februari 1995
ANTWERPEN -- "In zijn funktie een nieuwe tijd te scheppen, spreekt de dans geen herinneringen bij de mensen aan, maar roept veeleer een tot nu toe onbekende kwalitatieve verandering op...Dat is wat ik versta onder de schepping van een nieuwe tijd door de dans...Daar slaagt hij het grootste deel van de tijd ook in, al blijft de spanningsboog van de voorstelling niet de hele tijd doorlopen

Baervoets' modernisme oogt heel klassiek • 10 februari 1995
De dans is precies, ook al omdat de koreografie de mogelijkheden van de dansers respekteert...Elk van de delen heeft een beperkt aantal elementaire figuren en trajekten die bij elke voorstelling, volgens de eigen beslissing van de dansers, anders gekombineerd kunnen worden...Architektuur Vreemd genoeg begon ik na korte tijd meer geïntrigeerd te raken door de verschillen tussen de drie danseressen, door de manier waarop ze de abstrakte patronen belichaamden, dan door

Mime brengt schilderii van Delacroix tot leven • 8 maart 1995
onze ogen komt de patetiek, de willoze uitdrukking van de slachtoffers en de onbewogen blik van de wrede heerser lichtjes lachwekkend over...Even later verschijnen zijn drie zusters (Odile Massé, Nicole Moussoux en Carine Peeters). Een stem uit de verte geeft de man een uurtje tijd om zich over te geven aan een orgie, gevolgd door...Gags De produktie is vooral een mime-voorstelling: op de tekst na van de onzichtbare spelleider worden de handelingen door gebaren en situaties verduidelijkt

Myte van Prometheus tweemaal op muziek • 1 april 1995
Besprosvany is een koreograaf die al langere tijd zoekt naar een manier om de klassieke traditie van dans en teatermaken, in de ruimste zin van het woord, naar het heden te vertalen...De oorzaak daarvan is misschien wel heel banaal, dat wij dit soort totale aanspraken van teater niet zo best meer verdragen in deze post-moderne tijd...Mede door de konfrontatie met de muziek vraagt het niet zoveel verbeelding om in dit bevrijdingsverhaal onder anderen een sombere parabel te zien van de moderne ontvoogding van de mens: impotente

Maten speelt Don Carlos in sneltreinvaart • 4 april 1995
De strenge hofetiquette en de alom aanwezige Inquisitie beperken de bewegingsvrijheid en vrijheid van denken van allen, de koning inbegrepen, zoals zal blijken...Die bedenkelijke situatie weerhoudt de koning er niet van achter de rokken van hofdame Eboli (een dubbelrol van Altenhaus) aan te zitten, die op haar beurt weer op Carlos verliefd is. De enige die...De enige die hier oog voor heeft is de idealist Posa (Kris Van Trier), de beste vriend van Carlos

Hertmans verkent grenzen van waanzin • 8 april 1995
BRUSSEL -- Kopnaad van Stefan Hertmans, in een regie van Jan Ritsema, is de beste voorstelling die ik in lange tijd zag, misschien wel sinds Ritsema's Philoktetes met de aan aids overleden akteur Ron...Ook een auteur als Büchner, die zelf niet "over de schreef" ging, maar in Lenz en Woyzeck de waanzin tastbaar maakt en in Dantons dood de holle klank van de retoriek van de macht hoorbaar, komt om het...De titel Kopnaad verwijst naar de schedelnaad, de fontanel, die bij dichters open is blijven staan, en hen zo kwetsbaar maakt voor de afgrondelijke ervaring van de waanzin

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
Pas na enige tijd merk je dat hij langzaam vooruit gaat, en zo het tijdsverloop van de dans van de vier vrouwen belichaamt...Poses Naast de vele, wisselende en verrassende patronen die ontstaan, ontleent de dans een groot deel van zijn charme aan de verschillen tussen de dansers...De basis van de bewegingen wordt vooral gevormd door vrij klassiek aandoende poses, waarbij de bewegingen langs de ledematen vanuit de romp weg bewegen

Fijnzinnig samenspel tussen muziek en dans :... • 23 mei 1995
Het ritme en de struktuur van de muziek bepalen hier duidelijk de dans...Je ziet veel beter het handwerk van de koreografie om ruimte en tijd te struktureren op een wijze die partij biedt aan de muziek...Door al die kleine verschillen verwekt de dans veel minder een gevoel van gewichtloosheid: de dansers zweven niet over de scène, maar doorlopen een ingewikkelde geometrie op de scène

Needcompany in greep van vervallen leven • 26 mei 1995
De scène met de vrijende vrouw is bedrieglijk: pas op het einde zie je dat ze de liefde bedreven heeft met een pop, waarvan de kleren aan haar halve lichaam zijn opgehangen...De taal is hier zeer afstandelijk, en de gebruikelijke grenzen van tijd en ruimte zijn afwezig: hier spreken ook de doden...Toch zie je in beide gevallen een zelfde oppositie tussen de koningin/de moeder (Viviane De Muynck) en de professor/ de vader (Mil Seghers), als ze geplaatst worden tegenover een uitbarsting van

Een festival van persoonlijkheden • 1 augustus 1995
Cultuurverschillen Johan Thielemans, hoe uiten die verschillen in de Nederlandse en de Vlaamse theater-'cultuur' zich binnen de gesprekken in de jury, bij de beoordeling van de afzonderlijke...Laten we de filter van de tijd zijn werk doen, en voorbeelden kiezen die wat verder terug liggen...De Nederlandse journalisten vonden de voorstelling juist heel relevant, zeker met het ook op de ontwrichting, de wanhoop en de doelloosheid in de maatschappij van de jaren negentig

De Tijd vertelt Ovidius met charme • 18 september 1995
Om de verhalen te vertellen zoekt De Tijd kleine, intieme ruimten zoals de studio van het Kaaitheater op...Op de achtergrond zien we twee grote houten kegels en een houten vlak met een goudkleurig veld, attributen uit vorige voorstellingen van De Tijd...Het idee van de metamorfoze, toepasselijk zowel op de verhalen als op de schrijver ervan, maar natuurlijk ook op het werk van de akteur, krijgt daarmee een verrassend letterlijke belichaming

Klapstuk verkent grenzen van dans: Leuvens festival... • 7 oktober 1995
Klapstuk verkent de grenzen van de dans en kijkt toe hoe de traditie inwerkt op de nieuwste lichting koreografen...Reyniers: "Vanuit Vlaanderen de kunst in, eventjes afgesloten van de werkelijkheid maar toch er middenin: dat gevoel wou ik bij de start van Klapstuk meegeven...Er is de jongste jaren een nieuwe consensus gegroeid, net zoals in de poëzie de experimenten van de Vijftigers helemaal niet meer schokkend overkomen, maar gewoon verwerkt zijn

Extreme complexiteit en uitgepuurde eenvoud : Amanda... • 14 oktober 1995
Het wil ons ook kennis laten maken met een nieuw soort danser: niet de slaafse uitvoerder van de instrukties van de koreograaf, maar een kunstenaar met een eigen, oorspronkelijke benadering van de...Anderzijds voorzag Seth Tillett vooraf ook een soort kaderverhaal bij het werk, een "pretext" om de dansers te helpen om te komen tot de "tekst" -- in de zin van weefsel -- van de dans...Als de Pretty Ugly Dance Company er plezier in schept de ene betekenislaag op de andere te stapelen, dan is Hans Van Manen qua sensibiliteit de absolute tegenpool

Klapstuk '95 biedt zuiver dansfestival van jonge... • 20 oktober 1995
De beelden worden in een koreografie met een zeer eigen tijd- en ruimtegebruik nieuw leven en betekenis ingeblazen...Tijdens Klapstuk voegde zij de nieuwe Solo P toe aan Solo M, waarin de symboolzwangere taal van Martha Graham aan de orde is. De P staat voor Anna Pavlova...De dansfiguur komt pas aan bod in de volgende twee solo's. Karakteristiek is de motoriek van de dansers, die erg schichtig en snel van een pose naar een andere overgaan

Botsing van buitengewone teaterpersoonlijkheden : Improvizatieprojekten en... • 24 oktober 1995
Het effekt van de kombinatie van deze mensen was zonder meer een mirakel: deze avond was de beste dansavond die ik in zeer lange tijd gezien heb...Een van de allermooiste momenten in de eerste van vier sets was een duet tussen Meg Stuart en Steve Paxton: de idiosynkratische manier van bewegen die ze er elk op nahouden groeide stilaan naar een...Helaas was Paxton, die op de improvizatie-avond met Katie Duck niet van de scène te slaan was, erg moe, zodat de fut er tegen het einde van deze tweede solo wat uit was

Jan Fabre viert uitzinnig karnaval: "Universal Copyrights... • 27 oktober 1995
Fabre trekt de waanzin van zijn figuren konsekwent door in de hele opbouw van de voorstelling: net zoals in Da un'altra faccia del tempo zijn na de moordpartij alle gebruikelijke grenzen en konventies...opgeschort: leven en dood zijn omwisselbare begrippen, de gebruikelijke overgang van de tijd is opgeheven, er is geen speelruimte meer in de gangbare betekenis van het woord...Waar herhaling vroeger een belangrijke meerwaarde gaf aan Fabres werk, omdat ze de kwetsbaarheid en de pure lichamelijkheid van de dansers zichtbaar maakte in de opgelegde oefeningen, is dat hier niet

Bijtende burleske met Boris Vian als aangever • 29 november 1995
Dat blijkt zowel uit de baldadigheid van de groepsnamen als uit de vaak chaotische speelstijl van gezelschapjes die de laatste jaren opdoken...De akteurs staan er de hele tijd bij als etalagepoppen die plots beginnen te spreken als ze daartoe worden opgeroepen door deze moeder...De aktie wordt onderbroken door flash-backs of momenten waarin we de "gedachten" van de protagonisten kunnen lezen

Koreografe Lucinda Childs boeit met uitgepuurde eenvoud • 1 december 1995
Al heel snel herken je de signatuur van Childs in de strenge, maar complexe architektuur van de bewegingsfiguren...Dit "kontrapunt" tussen de zang en de dans wordt dan in de opeenvolgende . bewegingen van de muziek op telkens weer andere manieren opgelost...Door die eenvoud krijg je als kijker ruim de tijd om de inventieve op bouw te volgen