704 document(en) met "de-eeuwse" • Resultaten 361 tot 380 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Vicente Saez onder woestijnzon • 1 maart 1993
Dat zie je aan de kledij -- de mannen in losse broek en los hemd, de vrouwen in zwarte kleedjes, en op een moment in rok en wit hemd zonder knopen -- maar ook in de bewegingen...Als de mannen in groep dansen, zijn de bewegingen bijna martiaal, met de katachtige snelheid van de karateka...De bewegingen vertrekken ook meer vanuit de buik, eerder dan vanuit de heupen zoals bij de amnnen

Beursschouwburg vertoont aprilse grillen in maart • 4 maart 1993
De "vereniging" omschrijft haar bestaansreden zelf als "fascinatie voor het vreemde van het alledaagse". De wereld als een absurde chaos, waarin de uitvergroting van de wijze waarop mensen met elkaar...Mazurka moet je echter in Leuven, in de Soete Zaal van het Arenberginstituut aan de Naamsestraat gaan bekijken...Jan Decorte, door de Entoesiasten aangezocht als "verwante ziel" om een voorstelling te maken, brengt voor de tweede maal een bewerking van Shakespeares bloederig drama Titus Andronicus, met de

Maguy Marin aan herbronning toe • 5 maart 1993
De hernieuwde kennismaking, nu de voorstelling niet meer meeprofiteert van het aanvankelijk entoesiasme voor het fenomeen dans in Frankrijk en daarbuiten, toont ook de zwakte van dit werk...Het gaat om de mens, die ondanks de aanwezigheid van anderen, reddeloos alleen staat in het universum...Maar dat andere blijkt vooral verschrikkelijke kitsch, met als orgelpunt het eindbeeld van de eenzame man, gevangen in de volgspot

Geen superlatieven voor start lente-dansfestival in Le... • 19 maart 1993
die kleine lijsten verschijnen de akteurs, in wonderlijke kombinaties en uitdossingen: de bisschop met de vis, de engel met het zwaard enzovoort...Bonté verbindt hier echter de gedachte aan dat deze voorstelling de onvermijdelijke afstand tussen een akteur en zijn scenische aanwezigheid, of zelfs tussen de mens en zijn bestaan, exploreert...Haar lijf moet de emoties die haar overvallen in een droom oproepen door de wildste stuiptrekkingen en kronkels, gevolgd door letargisch languit liggen, en vice versa

"De Vere" niet te missen voor wie... • 26 maart 1993
BRUSSEL -- "De Vere" is een gelegenheidsgroep van drie gezelschappen die hun krachten bundelen: de Nederlandse Maatschappij Discordia en de Vlaamse Stan en Dito'Dito'. Samenwerkingen waren er vroeger...De akteurs zetten dus ontzettend veel op het spel: de vertrouwde banden van de respektieve gezelschappen zijn er niet...Tussen de opbouw van de grappen in Slissen en César en die in Kleur is alles ligt niet zo'n groot verschil, maar het effekt is bij Decorte verwoestend voor de taal en de personages die ermee tot leven

Verslag van leeservaring • 30 maart 1993
De vooruitgang van het moderne leven, gesymbolizeerd door kunstmatige inseminatie van koeien, de strijd die geleverd wordt tijdens de burgeroorlog: het zijn vreemde elementen, die het leven een andere...Een ander verhaal dat de eindeloze litanie doorbreekt, ontstaat op het persoonlijke vlak: de individuen die gegrepen worden door de liefde gaan plots even buiten de vertrouwde kringloop staan, al zal...Door de verhalen verscheidene keren te vertellen, in een lichtjes andere vorm, en door de vele versprekingen en kleine verschuivingen wordt de sfeer van het dorp opgeroepen

Shakespeare door molen van Jan Decorte gedraaid • 31 maart 1993
De Moor ("De negerlieger"), Titus Andronicus en Tamora zijn zo ongeveer de enigen die overblijven, en de taal die ze hanteren staat mijlenver af van de welbespraaktheid van Shakespeare...Als bij de tweede voorstelling een peuter de scène opkruipt, verwoordt Decorte de ergernis die dat soort gebeurtenissen wel eens wil opwekken bij het publiek met zijn voorstel om de handjes van het...Maar daarmee is ook de situatie zelf, de verstoring van de podiumorde, tot een troef van de voorstelling gemaakt

Bert Van Gorp leuk alledaags • 1 april 1993
De grote bewegingsfiguren zijn simpel en er wordt geen enkele poging gedaan om door het opdrijven van de snelheid of wat dan ook een virtuoos effekt te laten ontstaan...Niet omdat ze er niets van terecht brengen, maar wel omdat de betrokkenheid op de dans erg verschilt van die van Octavio Campos en Vivianne Rodrigues...Op de voorrand van de scène, en kris-kras tegen de muren staan grote kartonnen dozen, alsof er net een verhuis is geweest en men nog niet goed weet waarmee men gaat uitpakken

Briljante videotranskriptie van "Golberg Variations" • 2 april 1993
Los van de inzet van de danser is de belangrijkste verklaring voor het ontegensprekelijk plezier dat je aan de video beleeft zeker: hard labeur van videast Verdin...Door de soms verbluffende montage van beelden van de zaal tussen en over de dansbeelden heen, maakt Verdin een essentieel element van Paxtons werk -- de intieme omgang met de ruimte -- pertinent...De impact die de aanwezigheid van de muur heeft op de manier waarop je de beweging waarneemt, wordt daardoor verhelderd

Ron Vawter in de huid van twee... • 20 april 1993
De monologen hangen een beeld op van twee radikaal tegengestelde figuren: Roy Cohn was een Newyorkse advokaat en medestander van McCarthy tijdens de heksenjacht op de kommunisten in de jaren '50...Zo was hij bij voorbeeld een hevig tegenstander van de erkenning van de rechten van homoseksuelen in de jaren '70, hoewel -- en dat is de ironie van zijn leven -- hij privé wel aan zijn eigen...Ron Vawter baseerde zijn monoloog op de rekonstruktie van een spreekbeurt voor de Amerikaanse vereniging voor de bescherming van het gezin

Met busje naar toneel in verlaten huis • 21 april 1993
Je wordt dicht betrokken bij het gebeuren, door de manier waarop de akteurs je door het huis leiden, de aankleding ervan, maar ook door de manier waarop ze met het publiek omgaan...De beelden die je dan voorgetoverd worden, zijn trefzeker gekozen om de leefwereld in de jaren vlak na de oorlog van een kind op te roepen...Dat de "boodschap" op de lange duur, met zinnetjes als deze en het steeds weer opvoeren van het kinderkleedje van de tante, op de duur wel erg nadrukkelijk onderstreept wordt, is een schoonheidsfout

Ballet zonder blad voor de mond: "Limb's... • 24 april 1993
Omdat de immense scène van de stadsschouwburg helemaal leeg gemaakt is -- je kijkt recht het achter- en zijtoneel en de toneeltoren in -- en omdat de belichting voortdurend opgebouwd wordt door de...Dat konkrete vind je ook terug in de omgang met de scènetechniek: het zijn de dansers zelf, of in het eerste deel bij voorbeeld een man op een krukje, die de belichting uitvoeren, de decorstukken...Het tweede deel oogt bij voorbeeld veel chaotischer, zowel in de lijnen die uitgezet worden als in de bewegingen van de dansers zelf, dan het eerste deel, dat meer een expositie van het basismateriaal

Jan Fabre vat zichzelf samen in jongste... • 26 april 1993
De kleur ook van het verstilde moment net voor de zon op- of ondergaat en waarin in de natuur een plotse stilte valt, het "uur blauw" dat in de wereldorde van Jan Fabre zo'n prominente rol gespeeld...De ijl-eterische muziek van Eugeniusz Knapik, gespeeld door het Silezisch strijkkwartet dat midden op het podium tussen de dansers zit, neemt over, en plots zie je het: de dansers bewegen toch, maar...De tekst van de Duitse grondwet over de menselijke vrijheden gevolgd door voor Duitsers wellicht onthutsende herinneringen aan het nazi-verleden

Ballett Frankfurt ongrijpbaar tussen sneeuwvlokjes • 3 mei 1993
Twee apeschedels flankeren op de voorste rand van de scène het bordje "THE". Het virtuoos ballet dat de dansers neerzetten tussen deze twee punten lijkt wel een spel...Zij brengt een wilde drift in de dans, die ver af staat van de tot dan toe beheerste motoriek van de anderen...Het sublieme spektakel, de onwaarschijnlijke virtuositeit die de dansers tevoorschijn toveren, is gedoemd te verdwijnen en ondergesneeuwd te worden met de jaren

La chambre blanche zo diepzinnig als pompwater • 11 mei 1993
Het is tamelijk typerend voor de voorstelling dat die vervreemdende naargeestigheid niet werkelijk uitgespeeld wordt, maar door de belichting subtiel gemanipuleerd om het gemoed van de dansers meer...De manier waarop de dansers gekleed zijn, zet dat tema nog verder in de verf...Ook in de koreografie ligt de nadruk op de sfeerschepping en wel het meest in de overgangen tussen twee koreografische zinnen

Sagna misleidend en afstandelijk • 13 mei 1993
Al zijn de voorstellingen allicht niet dezelfde als diegene die in oktober op de affiche van het Leuvens festival staan, je krijgt een goede indikatie van de richting die het uitgaat...En plots, met een zetje in de rug door wat de titel van de voorstelling suggereert, weet je wat je ziet: Sagna suggereert en betrapt hier slaapwandelaars in hun dromen...De betekenis van de volledig lege scène wordt hier dan ook zeer evident: als er een beeld is dat al op zich verlorenheid en vervreemding oproept dan is het wel dat van de lege scène

Foto-album van Herman Sorgeloos over Rosas • 15 juni 1993
Die strenge beperking ligt geheel in de lijn van de biezondere kwaliteit van Sorgeloos' foto's. Zoals Dirk Lauwaert in zijn korte essay achteraf uiteenzet, trekken de foto's nooit de aandacht op...Enkel de tekst van Eric de Kuyper geeft een blik achter de schermen, op de persoonlijkheid van Anne Teresa De Keersmaeker, met de hem eigen tedere ironie, terwijl de tekst van Marianne Van Kerkhoven...door korte stukjes gesprek met De Keersmaeker en Sorgeloos, versneden met een klein proza-verhaal, een inzicht probeert te geven in de verhouding tussen foto en herinnering, en de manier waarop De

Hoe Fabriaanse landschappen ontstaan • 26 juni 1993
Het meest merkwaardige aan de film is ongetwijfeld dat Fabre voor het eerst in zijn kaarten laat kijken: je volgt het repetitieproces van de opera en de danssekties van het allereerste begin in Alden...Een tweede procédé, in het verlengde van het eerste, is het voortdurend snijden in de film naar opnames van werktekeningen van de opera, de bekende bic-tekeningen...een van de laatste beelden van de film zie je Els Deceukelier naakt met een adelaar op de arm

Verknoeid staaltje van interbellum-architektuur • 30 juli 1993
Al tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij direkteur van de Vlaamse Olympia-Schouwburg in Brussel en even later ook van de operettezaal Folies-Bergère...de architekt Marcel Driesmans en diens vader, de dekorateur-promotor Hendrik Driesmans, vond hij de geschikte partners...Bij de restauratie die aan de gang is, werd dit effekt echter hopeloos verknoeid door lompe raamprofielen in helder rood, geel en blauw, typische De Stijl-kleuren

De Parade ontleedt begeert: "Journalistiek Werk": repertoire-opbouw... • 19 augustus 1993
De stukken heten "journalistiek", omdat ze eerder de neerslag vormen van de lektuur rond een bepaalde auteur of een bepaalde tematiek, dan dat ze een echt "drama" vormen...Vanaf 1991 streeft De Parade naar een hecht akteursensemble: niet alleen de zuivere akteerkwaliteit telt daarbij, maar ook of de akteurs aansluiting kunnen vinden bij de manier van werken...Je zit niet zo met de dwang dat elk stuk een schot in de roos moet zijn, omdat in de ontwikkeling van de reeks dingen duidelijker kunnen gemaakt worden, scherper gesteld