701 document(en) met "‘die" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Gallotta goochelt met teatertruuks • 22 februari 1992
Gallotta is niet de kunstenaar die doorgraaft, die een medium op zijn grondvesten gaat onderzoeken, die speurt naar een ultieme vertaling van wat dan ook...Maar onder die gedaante zit een andere, die van de ironicus die beseft dat al die verhalen maar gedeeltelijk kloppen, en dat zij elkaar perfekt kunnen tegenspreken en toch gelijktijdig bestaan...Het verhaal eindigt net omgekeerd als die andere beroemde, gelijklopende romance West Side Story, Het is de vrouw die er het eerst aan moet geloven

Komplete anarchie in "Tasso" van Maatschappij Discordia • 3 maart 1992
tenminste, het is in hoofdzaak Muizelaar die Tasso speelt, want naargelang het stuk zich verliest in steeds verdergaande verwikkelingen, die min of meer parallel verlopen met de mentale ontreddering...Hij wordt gelauwerd om zijn grote verdiensten als dichter, maar precies die erkenning zit hem niet glad, omdat ze hem inpast in een orde waarvan hij niet zeker weet of hij ze wel wil of kan aanvaarden...Zijn antipode is de diplomaat Antonio, die het dichtertje met zijn grillen, zijn paranoïde aanvallen en zijn groteske aanspraken maar laag inschat

Tasso, reis vol onverwachte wendingen • 6 maart 1992
De groep raakt op die weg een heel eind, en dat maakt de voorstelling interessanter en ontroerender dan bij de doldrieste operatie die Maatschappij Discordia erop uitvoerde...Maar hij is ook een begenadigd kunstenaar, en iemand die minstens door de prinses bemind wordt om wat hij is. Precies die tegenstrijdigheden, de momenten van verdwazing en mateloze...En die Antonio van Sam Bogaerts is niet alleen de deugdzame, bezadigde staatsman, maar heeft minstens een cynisch trekje

Titanic negentiende-eeuws, Wagneriaans totaalspektakel • 7 maart 1992
Daarin geeft Enzensberger in een lijst one-liners gedachten over de Titanic weer die alle uitblinken door hun onbetrokkenheid op het dramatische van het gegeven...Tegenover de roestige, robuuste konstruktie van het gebouw vol oude machines (die bij wijze van "entrée en matière" nog een in werking gesteld werden voor je de zaal in kon) staat een glanzend...En op die dans, die de lotgevallen van de passagiers van de boot oproept, valt weinig af te dingen

Konijn, puntmuts en taal • 20 maart 1992
Wanneer het publiek zit, wordt deze konijnepijp afgestopt door een man (Jan Fabre zelf). Die zit aan een tafeltje met een kontrolepaneel en een drukknop, om de akteur onder stroom te zetten...Want de man aan de andere kant van het podium sanctioneert die autenticiteit door stroomstoten, als hij vindt dat het niet korrekt verloopt...Aan die onmogelijkheid, en aan het feit dat Marc Van Overmeir te midden daarvan stand houdt, dankt het stuk een ongewone fascinerende kracht

Goede voorstelling is nooit "af": Anne Teresa... • 1 april 1992
Kunt u, binnen het opera-bedrijf, wel een voorstelling prezenteren die nog sterk zal evolueren, die niet "af" is in tegenstelling operavoorstellingen die vaak tot in het laatste detail gepland zijn...Hoe blijft die natuurlijke exuberantie waar u van spreekt bewaard op een scène, waar alles meer gekontroleerd en vastgelegd is. Hoe laat u die overkomen naar een publiek zonder te etaleren, te behagen...Maar als je ziet hoe dansers aan het schipperen zijn, en dan plots heel briljant worden... dingen ziet geboren worden op een scène die je wel al kent maar die gevoed zijn door alles wat in het werk

De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens • 1 april 1992
Die eerste solo heeft een vergelijkbaar melancholische sfeer, die opgewekt wordt door het contrast met de eraan voorafgaande groepsdans...De voorstelling opent met een groep vrouwen die zelfverzekerd, met zwier de scène komt opgestapt, en op een lijn vooraan - frontaler kan het niet - tot stilstand komt...Die rondgaande blik suggereert een groeiend heimelijk plezier, een gedachte of een fantasie die veld aan het winnen is. De blikken die de danseressen elkaar via de camera toesturen doen geleidelijk

Frankenstein amusant • 25 april 1992
Die fascinatie voor de kitsch, waar tegelijk een wonderlijke voorstellingswereld en pöëzie onder schuilgaan wordt radikaal doorgetrokken in de speelstijl...Door die setting wordt meteen ook het stuntelige, bijna ready made karakter van decors en kostuums perfekt aanvaardbaar en grappig...Een aantal akteurs voelt zich als een vis in het water bij de zwaar aangezette, vals-amateuristische speelstijl die je van een dergelijk gezelschap zou verwachten

Duitse aktrice Edith Clever leest Nietsche, Bernhard... • 14 mei 1992
Het gaat om drie auteurs, drie eenzaten, die hun leven tegen de samenleving in doorbrachten, met een permanent aanwezige waanzin en/of ziekte...die keuze voor een eenzame gang haar aantrekking tot precies de auteurs van deze lezingen verklaart, is niet duidelijk...Zelfs als je de tekst niet meer kan volgen -- al bij al gaat het hier niet om de eenvoudigste teksten, die uiteraard in het Duits gebracht zijn -- blijft de magie aanwezig

Tapijtjes tegen het bloeden • 20 mei 1992
Al is het stuk dan wat drakerig als je alleen naar de arme Eugenie (Mieke Verdin) kijkt, het geeft ook aanleiding tot uitspraken die zo als type-uitspraken van die kantelende samenleving, en zelfs van...De akteurs zijn met dezelfde tapijtjes "behangen". De kitsch van de vrome en exotische tafereeltjes schijnt de uitholling tot louter decor te tonen van de verhalen die deze samenleving (al niet...De woorden komen in hun blootje te staan, zonder akteurs die ze met hun kunde waardigheid hadden kunnen geven, ze hadden kunnen beschermen tegen een al te ongenadige registratie van hun inhoud door

Keuzen van klein teaterfestival • 22 mei 1992
Maar toch heeft het een frisheid die hier al lang verloren is gegaan, tenzij dan misschien bij iemand als Jan Decorte in zijn laatste stukken...Die geruststellende afloop kan de vage onbevredigdheid van hun leven niet wegwissen...Mede door de goede timing, en de voortreffelijke akteerprestaties van Laurence Bienvenu en Lerch zelf, levert dat een goede voorstelling op, die recht doet aan Kroetz' subtiele subversie

Intrigerende momenten in flauw verhaal • 23 mei 1992
BRUSSEL -- Om dans te interpreteren, zeker als die zich begeeft buiten de klassieke, gekodeerde vormen, moet je vaak buiten de meerduidigheid van het lichamelijke gaan zoeken naar steunpunten in extra...Vreemd genoeg is wellicht niet die duidelijkheid, maar de briljante en bizarre bewegingstechniek, en meer algemeen het geraffineerde estetisme van de voorstelling de oorzaak van de grote impact ervan...En ook de dans heeft een potentieel aan betekenaars van de ervaring van het lichaam die de "inhoud" van de voorstelling ver te buiten gaat

Beursschouwburg zoekt jeugdiger publiek: Direkteur Paul Corthouts... • 4 juni 1992
Die teaterpraktijk, die men nog steeds marge-teater noemt, is ondertussen zonder meer gevestigd...totaal vijf programmatoren die elk op terreinen als teater, muziek, beeldende kunst laten zien wat er volgens hen aan de hand is, zonder veel verbanden tussen die disciplines...Dat is een absolute noodzaak, voor een deel ook omdat de nieuwe koers die we varen wellicht niet in dank zal afgenomen worden, noch door publiek, noch door overheid, noch door gevestigde waarden

"De knie van de voetballer" of de... • 17 juni 1992
Dat heeft zeker iets te maken met zijn beruchte erotische films, maar die verklaren niet echt de weerstanden die hij opriep...Dat werd als bedreigend ervaren omdat Pasolini een uiterst lucied auteur was, die de fine fleur van de Italiaanse intelligentsia en kunstenaars tot zijn persoonlijke vrienden kon rekenen...Pasolini kon dan ook niet ontbreken in de reeks van vier toneelstukken die het gezelschap De Parade onder de titel Journalistiek Werk opzet over "de allesvernietigende begeerte". De eerste

Dans wikkelt zich om muziek in "Mozart/Koncertaria's" • 1 augustus 1992
Maar bij deze koncertaria's gaat het niet om een of twee muziekfragmenten, die duidelijk afgebakende blokken uitmaken, maar om een opeenvolging van korte aria's -- waar de persoonlijkheid van de...En al draaien alle teksten dan wel rond liefde en afscheid, het is zeker niet evident om rond al die verschillende stukken een koreografie op te bouwen die meer wordt dan telkens een dansje bij een...Al die nuanceringen ontstaan door een eenvoudig mekanisme: een niet eens zo groot aantal groepspatronen (opposities lijn-cirkel, een man tegen veel vrouwen en vice versa, enzovoort) en individuele

"Kartonnen dozen" op de planken • 22 september 1992
Verhalen over zijn moeder en het belang van proper ondergoed, over masturberen, over de school en een leraar die iets met de Vlaamse Beweging had (Van Wilderode is niet moeilijk te herkennen), over...die Vlaamse beweging enzovoort enzovoort...Die overdrijving, vaak op het kitscherige af, schept een grote afstand tegenover het waarschijnlijk sterk autobiografisch getinte verhaal, en daarmee wordt een larmoyante toonzetting van het simpele

Prettige koreografie van Erik De Kuyper • 24 september 1992
De meest evidente betekenislaag (al zal de maker wellicht wit wegtrekken bij dit woord) is de fantastiek en heimelijke erotiek die uitgaat van de voorstellingen van het dagelijkse leven in de...Die "enscenering" verwijst zowel naar simpele huiskamerprojektie als naar een periode waarin de filmzalen nog niet wanhopig probeerden publiek te lokken door schermen met spectaculaire formaten...Een van de leukste fragmenten is die waarin dje aftastende beweging van de camera omgekeerd wordt, doordat een danseres op haar beurt de cameraman gaat aftasten

"Sonatas 555" bevallig, maar wollig • 8 oktober 1992
De link tussen mikado, muziek en dans is een onderliggende tematiek, die licht aangezet is uit de vrolijkheid van de dansers, de lichte, bijna fladderige kwaliteit van de bewegingen spreekt een...Als een soort surrealistische grap, (of een verwijzing naar die arkadische vrede...Ritmisch is het allemaal korrekt en zuiver, maar er is een lichte nonchalance, met wellicht bestudeerde kleine verschillen tussen de dansers in groepsbewegingen die een natuurlijke, spontane

Wegdromen in wereld van Munoz en Ramis... • 21 oktober 1992
Omdat er drie dansers op de scène staan, krijg je dadelijk een andere situatie dan in die eerste voorstelling: er ontstaan wisselende konfiguraties, de aandacht is niet meer exclusief op een relatie...Denk maar aan sterke verhalen van vissers over wat ze op zee gezien en gevangen hebben of aan de hechte verknooptheid van relaties in een kleine groep, die een biezonder soort gekte en...De voorstelling was echter bij aankomst in Leuven herwerkt en wellicht is die herwerking oorzaak van deze soms wat storende rommeligheid

Entoesiasten sleutelen aan vader-zoonrelatie • 3 november 1992
Van Dijck staat zonder meer voor de tirannieke vaderfiguur, Dehollander voor de zoon die psychisch aangetast is door zijn slaafse verhouding tot de vader en op de duur amok gaat maken...Dat is niets anders dan het lachwekkende en tegelijk tragische van vader-zoonrelaties, als geen van beiden wil aanvaarden dat hij hoe dan ook gedoemd is die rol door te maken en weer van het toneel te...De gevallen die de Entoesiasten ons voorschotelen zijn lichtjes patologiseh te noemen, de burleske overdrijving verwijst ook rechtstreeks haar de zielige lachwekkendheid van de steeds weer