701 document(en) met "‘die" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Acteurs spelen zichzelf in "Transformatie compleet" • 22 april 1991
Dat mensen ook zó interessant kunnen zijn, wil er bij ons niet in. Die aandacht voor het concrete, onmiddellijke van acteurs is sinds Verwanten nochtans een van de constanten in Paul Peyskens' werk...Sofie Segebarth slaagt er bijna moeiteloos in. Laurent Pickaert maakt half bewust, half onbewust van zijn onwennigheid een stijlfiguur, die niet zo ver af ligt van de gewone aanstellerij van een...Die vertedering ontstaat omdat de "grote emoties" hier niet groot geënsceneerd en onderstreept worden, maar alleen als vage, ongrijpbare opmerkingen terloops hun opwachting maken in de tekst

"Infante": hard, precies en meer dan levensgroot • 29 april 1991
Die verschuivingen lijken iets te maken te hebben met een eigenaardige tweespalt die elke teatervoorstelling wel heeft, maar door Lock op de spits wordt gedreven...tegenstelling tot het mega-beeld van de video zie je in de dans mensen die heel dicht op elkaar betrokken zijn, en Lock spreekt zelfs van situaties die vergelijkbaar zijn met het koppen-tegen-elkaar...Het is die kwaliteit van de dans die de band legt met de bizarre videofantasieën

"Palermo, Palermo": verlangen naar Italië • 18 mei 1991
Wat je te zien krijgt, zijn flarden, los aan elkaar gezet en elkaar vaak overlappend, (het woord collagestruktuur valt daarom altijd bij Bausch) die een universum doen vermoeden; een voorstelling die...En terwijl je aandacht gevangen blijft in die (onwaarschijnlijke) gedachte, begint hij te wankelen en dreunt met een enorme smak tegen de grond...Zo is er de man die -- zonder enige aanleiding -- plots begint te poseren als een bespottelijke pastiche van het vrijheidsbeeld

Hoe clichés met mythen verward worden • 18 mei 1991
Het fantasmatisch potentieel van de situaties die Lanoye uitbroedde, zakt in elkaar door een vervelend-realistische uitbeelding van de meest saillante details ervan op scène, en een overdreven nadruk...Die verdenkt hem ervan dat hij op die manier hoopt weer snel vrijgelaten te worden; Ze gaat in de tegenaanval met bepaald hoerige verleidingsscènes...Wat daarbij het meest stoort, is de stuntelige, en compleet overbodige manier waarop dingen getoond worden, die je alleen kan suggereren op toneel; een van de trieste hoogtepunten is een woeste

Jan Ritsema bedenkt vernuftige kunstgreep • 23 mei 1991
De voorstelling Trio in mi-bémol van Josse De Pauw en Lineke Rijcman, in een regie van Jan Ritsema, maakt van die nood een deugd, en is daarom niet alleen vermakelijk, maar ook intelligent opgezet...Op zijn manier is het stuk een case-study van de gekompliceerde taktieken die mensen toepassen om een evenwicht te vinden tussen de aanspraken die ze op elkaar maken, en het besef dat die aanspraken...Ze proberen niet voortdurend te doen vergeten dat zij het zijn die daar staan, in plaats van hun personages

"Rouge Adagio" van Ganase niet evenwichtig • 24 mei 1991
Rouge Adagio heeft een narratieve struktuur, je herkent voortdurend beelden en situaties die direkt verwijzen naar een beginnende, maar teleurstellend aflopende liefde tussen twee mensen...Die scènes zijn soms met veel gevoel gekonstrueerd; de manier waarop Ganase Kovac ontloopt en tegelijk aanlokt met haar sierlijke dans, de hoekige en energieke, soms bijna radeloze bokkesprongen van...Kovac, het letterlijk tegen de muren oplopen, het zijn momenten die gezien mogen worden

Michèle Anne De Mey overtuigt maar half • 28 mei 1991
Niet de zuivere, abstrakte beweging, maar deze kaleidoskoop van gestes die iets suggereren over de mensen die we op de scène zien, houdt De Mey bezig...Plots haken die armen in elkaar en rolt de Soto over Moles' rug...anders slaagt de koreografe er niet in die tot uitdrukking te laten komen

Als het licht van een uitgedoofde ster:... • 1 juni 1991
Sprekend over theatraliteit, met de connotaties "onecht", "fictioneel", denken we onmiddellijk aan de toneellijst die de wereld verdeelt in twee helften: die van het stuk, de scène, die voor de duur...van de voorstelling echt is, en die van de zaal, het echte leven, die voor de duur van de voorstelling tussen haakjes geplaatst is. In Overtheatraliteit gaat Bart Verschaffel op zoek naar de...Die ontwikkeling, en de middleen die ervoor ingezet worden lopen parallel met de ontwikkeling van een hofcultuur in die tijd

Laub gebruikt scène als scherm en spiegel • 7 juni 1991
De teatraliteit, die ze daarbij vaak tentoon spreiden, heeft geen kommunikatieve rol...Zodoende krijg je het eigenaardige gevoel dat je door de ogen van die vrouwen in een spiegel kijkt, en dat de scène het virtuele beeld is van de vrouwen die er voor staan...En precies die frustratie geeft een inzicht in wat je doet als je al "zappend" naar tv kijkt: je wil wel geprikkeld, maar zeker niet betrokken worden

Mystifikatie van een simpel idee • 27 juni 1991
Met nauwelijks meer dan het aantrekken van een overgrote winterjas en haar totale (zeer gekontroleerde) lichaamsexpressie -- Clever is een van de weinige aktrices die de kunst verstaan om als een...die oorlogsbeelden; niet als een herbeleven, maar eerder als een laatste maal, ter afscheid, luisteren naar vertrouwde geluiden, die nog enkel in haar hoofd aanwezig zijn...Onder voorwendsel van een verwijzing naar de geschiedenis van het oude Pruisen (een geschiedenis, het is belangrijk op te merken, die Syberberg, noch Clever ooit op autentieke wijze aan den lijve

Het muffe van teaterspelen • 28 juni 1991
Hetzelfde gaat trouwens op voor zijn vrouw en twee kinderen, die mee het stuk gaan opvoeren: ze zijn achterlijk, dom, onbekwaam, of toch zo gemaakt door Bruscon

Teater zonder teater • 3 juli 1991
BRUSSEL -- Invictos, de laatste voorstelling in de serie Kaaitheater extra, van regisseur Jan Lauwers' Needcompany wekt een onbestemde irritatie op, die niet helemaal terug te voeren is op aanwijsbare...faktoren, al is de opbouw inderdaad rommelig, al zijn de tema's wijdlopig en al begrijp je zowat de helft van de tekst niet, omdat die in het Spaans gezegd wordt...Achteraf kom je tot de vaststelling dat het niet die afzonderlijke formele criteria zijn die frustreren, maar een wijze van teatermaken die ook een andere manier van kijken eist

Akteur Frank Vercruyssen creëert authentiek moment • 31 augustus 1991
Maar precies daarom, en omdat zijn verschijning een parodie is van de mensen die hij viseert, kan je moeilijk voorbijgaan aan de wanhoop die onder zijn boutades en boude uitspraken ligt...De authenticiteit die daardoor uit de voorstelling spreekt, is er ook de zwakte van: de band tussen tekst en klankbandjes bestaat eigenlijk enkel door de persoon die we op scène zien...De suggestie van opwinding die ervan uitgaat, trivialiseert wat achteraf komt een beetje tot een nummer, dat van de man die zijn gal spuwt; En eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling er een

Pat Van Hemelrijck knutselt vrijblijvend objectentheater • 3 september 1991
droomwereld van een kleine jongen die zich dat verhaal probeert voor te stellen het tweede...Wie het werk van Van Hemelrijck al ooit gezien heeft, bij Radeis of in latere solovoorstellingen als Tout suit, weet dat hij nauwelijks een acteur genoemd kan worden, veeleer iemand die met het meest...Die bijna kinderlijke-onbevangen omgang met de dingen, het vermogen om er iets anders in te zien dan dat waarvoor ze eigenlijk dienen en om ze tot leven te brengen, vind je ook in de huidige

Klapstuk investeert in jongeren • 13 september 1991
en voor hedendaagsheid, te begrijpen als kunst die zich terdege rekenschap geeft van de tijd waarin ze ontstaan is, en dit zowel in ruim maatschappelijke zin als in eng-kunsthistorische...Een belangrijk element in de totstandkoming van deze editie was de nieuwe dansstudio in Leuven, die kontinu gebruikt kan worden...Verbergt haalde hier het voorbeeld van Valenciano aan, die na drie weken vrijblijvend werken in de studio sterk genoeg bleek om een opdracht te krijgen voor het festival

Kindersprookjes van Pierre Droulers • 27 september 1991
Bij de meisjes is er eentje die het woord voert (en de teksten van Joyce zingt), Simonne Moesen; eentje die als kleinste altijd de klappen krijgt, Amy Martin; een echte deugniet en verleidster in de...De tekstuele fantazie van een vrouw die over haar vroegere geliefde spreekt, wordt bij voorbeeld nooit uitgebeeld, maar blijft over de handelingen van de akteurs zweven als een motor van hun...spelen, waarbij een van de jongens grootmoeder-wolf is. Er zitten enkele schoonheidsfouten aan de voorstelling; merkwaardig bij voorbeeld is dat de kollektieve dansen, die in opzet een perfekte

Julien Schoenaerts volgt Samuel Beckett nauwgezet • 1 oktober 1991
BRUSSEL -- Samuel Beckett voorzag het stuk Krapp's laatste band van heel nauwkeurige regie-aanwijzingen, die Julien Schoenaerts nauwgezet volgt...Toch "werkt" het niet, en daar zijn twee redenen voor, die elk op hun manier te maken hebben met een veranderde kijkhouding...Alle details, de onverwachte herinnering, kunnen alleen maar het besef versterken dat die ervaring onherroepelijk van hem vervreemd is. De nauwgezette archivering krijgt in dat licht een wrange

De "minimalistische" choreografie van Lucinda Childs • 8 oktober 1991
Wegens die overeenkomst met het werk van minimalistische beeldende kunstenaars, omschrijft men haar werk vaak als minimalisme...Ze vergelijkt haar toenmalige demarche met Warhols pop-art die zijn eerste films maakt met leden van de Judson group...Rhythm plus is een recente creatie met muziek van Ligeti en Ferrari die Elisabeth Chojnacka uitvoert op een elektronisch versterkt klavecimbel

De keuzen van een festival • 11 oktober 1991
Expressionisme In de vorig editie, die jij programmeerde, kwam de expressionistisch-narratief getinte dans naar voor ten nadele van de fundamentele benadering zoals we die kennen van Amerikanen...De dramatische opbouw van haar nieuwe stuk ontstaat uitsluitend uit de contrapuntische werking van bewegingssequensen die je, 'off-balance'-experimenten kunt noemen...De opzet van Klapstuk bestaat er juist in mensen in die situatie een zetje te geven door hen een goede begeleiding en goede werkomstandigheden te geven, zodat ze kunnen groeien

"Aliud" van Angelika Oei opent Klapstuk '91... • 17 oktober 1991
Het geheel oogt als een ingewikkelde mechaniek met zes dansers die een aleatoir proces doorloopt volgens de impuls waarmee ze in beweging gezet wordt...Er zitten ontzettend veel variaties op steeds weer hetzelfde tema in de voorstelling, en ze hebben niet allemaal dezelfde briljante visuele evidentie van de momenten die hierboven beschreven zijn...Deze voorstelling, die al uit de aard van de zaak zelf voortdurend op de rand van de chaos balanceert, wordt, vanaf het moment dat de beweging niet meer honderd procent exact, scherp en afgemeten