Date 1991-09-03

Publication De Standaard

Performance(s) Pièce montée

Artist(s) Van Hemelrijck, Pat

Company / Organization

Keywords montée • grot • pièce • droomwereld • bricoleursinstinct • machinerieën • spoorbaantjes • dictaat • bestanddeel • kinderlijke-onbevangen

Pat Van Hemelrijck knutselt vrijblijvend objectentheater

BRUSSEL -- Aan "Pièce montée" van Pat Van Hemelrijck zitten twee facetten: een Indiaanse volksvertelling over de groei van een kleine muis tot een machtige arend vormt het eerste bestanddeel, de droomwereld van een kleine jongen die zich dat verhaal probeert voor te stellen het tweede. Dat je het wel degelijk zo moet begrijpen blijkt uit een inleidend kaderverhaal over een vader die zijn zoontje beveelt geen lastige vragen meer te stellen en voort te doen.

Wie het werk van Van Hemelrijck al ooit gezien heeft, bij Radeis of in latere solovoorstellingen als Tout suit, weet dat hij nauwelijks een acteur genoemd kan worden, veeleer iemand die met het meest eenvoudige huis-, tuin- en keukenafval ingenieuze machinerieën kan bouwen die op zich een heel verhaal vertellen, bijna buiten hun manipulator om. Die bijna kinderlijke-onbevangen omgang met de dingen, het vermogen om er iets anders in te zien dan dat waarvoor ze eigenlijk dienen en om ze tot leven te brengen, vind je ook in de huidige voorstelling.

Als zodanig is de ingewikkelde installatie in de vorm van een reusachtige "pièce montée" of een soort grot vol spoorbaantjes, kleine popjes, schilderijtjes en her en der bijengeknutselde rommel, zonder meer een zinnebeeld van de droomwereld van het kind dat clandestien "niets doet", tegen het vaderlijk dictaat in.

Maar deze keer is het wel een beetje teveel van het goede geworden. De band tussen leuke konterfeitsels van Van Hemelrijck en wat hij met zijn verhaal wil vertellen, is bijzonder los. Zelfs in die mate dat je de indruk krijgt dat het verhaal niet meer dan een schaamblad is voor zijn ongebreidelde bricoleursinstinct.

Tekenend daarvoor is dat, in tegenstelling tot vroeger werk, Van Hemelrijck bijna niet meer te zien is, verscholen in zijn grot. Als het verhaaltje dan nog wat flauw smaakt, is de pret er heel snel af. Goede intenties maken geen goed theater. Wat Van Hemelrijck toont, is niet veel meer dan een vrijblijvende, sentimenteel-vertederende opname van een kinderlijke fantasiewereld. Verbonden met een zoutloos moraliserend verhaal wordt dat bijna gênant.