354 document(en) met "De Tijd" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Iets van Bach • 25 november 2000
Als na de voorstelling de lege scène overspoeld wordt door de cantate "Schauet doch" van Bach, komt dat als een onverwachte vervulling van het kijkersverlangen...Heel langzaam kwam daar variatie in. Uiteindelijk raakte de figuur verbrokkeld in vele richtingen en doorsneden andere bewegingen spaarzaam de eenvoudige stap, zonder dat de basislijn ooit helemaal...Maar dat aandachtig schouwen van wat de vier dansers doen verglijdt, paradoxaal genoeg omdat er zo "weinig te zien is, snel in een zweverige ervaring waarin tijd en ruimte door elkaar gehaspeld raken

Hoghes gebedssnoer • 9 december 2000
de inzet politiek of amoureus is, doet er minder toe: dromerigheid, zelfs Sehnsucht, is de rode draad door de muziekkeuze...Op het einde van de voorstelling ontbloot hij, met de rug naar het publiek, zijn lichaam, en word je een pijnlijk lange poos met de realiteit van zijn handicap -- en je eigen ongemakkelijke verhouding...Het ritueel waarmee Hoghe tussen begin en einde van de voorstelling de tijd laat stilstaan, drukt deze tegenstrijdige aanwezigheid van hoop en desillusie uit: Another dream is een herdenkingsmis voor

Kafka in 1001 beelden • 16 december 2000
Zozeer zelfs dat de fratsen van de acteurs onmiskenbaar naar circus-clownerie verwijzen...De inspiratie van Kafka is hier teruggebracht tot een uitbeelding van de dorpse wereld, als een landschap met marionetten waar K in ronddoolt...Geen enkel beeld, geen enkele scène krijgt de tijd om een betekenis te verwerven die het niveau van de pure vondst overstijgt

Meg Stuart krijgt vandaag Leuvense cultuurprijs :... • 20 december 2000
De onkenbaar vervormde lichamen die ze toonde werden snel geïdentificeerd met de ontreddering van de door AIDS getroffen dansgemeenschap...De 'black box' van het theater wordt de 'white space' van de tentoonstelling waarin mensen van het ene werk naar het andere lopen...Uiteindelijk verdwijnen zo de grenzen tussen de buitenwereld en de voorstelling zelf

De sixties zijn dood, leve de sixties! • 29 december 2000
Die wordt door de grote sneeuwruimer van de tijd voor ons uitgeduwd...PARTS, de school van Anne Teresa De Keersmaeker, luidde bij ons een kentering in. Jonge choreografen die er afstudeerden, bleven in Brussel...Voorlopig minder zichtbaar is de nieuwe koers van de Beursschouwburg

Kunst met gaten: Een gesprek met tentoonstellingsmaker... • 1 januari 2001
De associatieve ervaring - de koppeling die al kijkend ontstaat tussen de werken en de plek waar deze gepresenteerd worden - is de aanzet van een dramaturgie...Op verschillende locaties in de stad werden moeilijk toegankelijke werken gepresenteerd, die veel tijd en aandacht van de bezoeker opeisen (werken van o.a...Na een tijd besefte ik dat je een tastbaar bewijs, een product, een object koopt om vertrouwd te raken met de mentaliteit van de kunstenaar

Mensenlichamen/Hemellichamen • 20 januari 2001
De klankband vol ondefinieerbare geluiden, van de hand van Thierry De Mey, versterkt het gevoel dat je kijkt naar twee hemellichamen die rond elkaar cirkelen in een onvoorspelbaar spel van aantrekking...Na een tijd verlies je je helemaal in de ingewikkelde wiskunde van deze twee bewegende lichamen...Het einde van de voorstelling komt in zicht als de lijnen op de grond helemaal uitgewist zijn door de voetstappen van de twee dansers en de klankband uitsterft, maar toch houdt ze principieel nooit op

Emio Greco's experimenten met het duet • 31 januari 2001
De pezige, donkere, haast kaalgeschoren danser met de priemende blik speelde eerst de baarlijke duivel zelf...Meteen zei hij ook vaarwel aan zijn klassieke "roots". Na een korte tijd bij Jan Fabre zette hij samen met de Nederlandse dramaturg Pieter C. Scholten de Martini-trilogie op, een licht ironische...De naam is geïnspireerd op de kleurkeuze voor de verschillende scènes

Poppetjes in cyberspace • 20 februari 2001
Het hoeft niet te verwonderen dat ook in de danswereld de cybergedachte enige deining veroorzaakt: we worden zowat overal om de oren geslagen met slagwoorden als "virtueel". Als je handelswaar en je...De voorstelling opent met een donderslag, lichtgeflikker en een grafstem die in het Engels aankondigt dat we de grenzen van tijd en ruimte zullen overschrijden...Terwijl de klankband tussen de spelgeluiden door flarden van bekende muziek, een vleugje Marilyn Monroe hier, een scheutje "Voix Bulgares" daar samplet, ontwikkelt ook de dans een "cut-and-paste

Nieuwste productie Wim Vandekeybus in première in... • 1 maart 2001
Ondanks de eenvoud van de handeling herken je immers het bijzonder vrouwelijke van deze intense aandacht voor het eigen lichaam...Daardoor blijf je, ondanks de soms surrealistisch groteske trekken van het gebeuren, toch steeds geloven in de samenhang en de "waarheid" ervan...Eens de doos open, komen krachten vrij die de vrouw zelf niet meer beheerst

Victoria gevangen in • 17 maart 2001
Ze zijn een beetje verloren gelopen in de tijd...De openingsscène levert meteen een van de sterkste en meest ambigue beelden van de voorstelling...De belangrijkste en intiemste momenten van hun leven verdragen de objectiverende blik van de toeschouwer niet

La bodega de los feos en het... • 23 maart 2001
De dansvoorstelling La bodega de los feos (de wijnkelder van de lelijkaards) van El Ojo de la Faraona hangt als los zand aan elkaar...De leefwereld die de voorstelling ons schetst betreft bovendien, zowel letterlijk als figuurlijk, de onderbuik van de samenleving...die situationele humor wordt de kwetsbare trots van een mens heel eventjes zichtbaarder dan in alle overbekende dronkaard-tafereeltjes die elders in de voorstelling de tijd verdrijven

Armando. Terug naar de oorlogsjaren • 7 april 2001
Antwerpen -- Terwijl Wim van der Grijn de roman De straat en het struikgewas van Armando vertelt in de repetitieruimtes van De Tijd, deemstert het binnenstromend licht van de grote lantaarns langzaam...Hoe caleidoscopisch de tekst ook is, Van der Grijn slaagt erin met kleine nuances en verschuivingen in zijn acteren de nuances van de tekst recht te doen, en maakt je zo bijzonder nieuwsgierig naar de...De Tijd speelt "De straat en het struikgewas". Nog tot 14 april in de Sint-Paulusstraat 23, Antwerpen

Gespannen spieren en popcorn • 23 april 2001
de beste modernistische traditie is het werk een bespiegeling over tijd, ruimte en beeld, zonder enig verhalend element...Na enige tijd merk je hoe verschillend de vier dansers ondanks alles zijn...De stremming van de tijd in het eerste deel verkeert in een versnelling

In de voetsporen van de meester • 9 mei 2001
Toch timmert zij in Franstalig België al lange tijd aan de weg...De muziek wordt live vertolkt op het podium door het Trio European Wind, maar het zijn de dansers die het voortouw nemen in de ontwikkeling van de voorstelling...Het thema van de dierenriem vormde de inspiratiebron voor de choreografie

Op de dool in Vooruit • 23 mei 2001
Op de affiche trekken een aantal namen de aandacht...Vandekeybus enkele keren de show stal en Lawrence Malstaf, scenograaf voor kleine performances van Meg Stuart tonen hier samen 'Too Much Is Not Enough'. De voorstelling speelt zich af in een bed op het dak van de...De camera die het gebeuren volgt, is opgehangen aan een ballon dié zich steeds verder verwijdert van het bed op het dak, en uiteindelijk de hele stad in beeld moet brengen

Het lichaam zonder het lichaam • 1 juni 2001
De tactiek die de kunst hier volgt is zo oud als de straat: in de dialectiek tussen kitsch en kunst kan de kunst alleen voorop blijven liggen, verschil maken en dus betekenis produceren door zich te...Dat leidde uiteindelijk tot de meest drastische bevraging van de waarheidsaanspraken van de kunst (Magritte bij ons bijvoorbeeld) en de wijze en de plaats waar kunst kan getoond worden (alweer bij ons...Bij de lege warenhuisrekken barstten de associaties met aan de gang zijnde landbouwcrises los, terwijl in je achterhoofd een zinnetje uit de inleiding bleef spelen: 'Dat lichaam is een vlam die

Afkalven tot de essentie • 13 juni 2001
Maar ik doe dat ook heel graag, de laatste tijd miste ik dat gewoon...De Keersmaeker: Dat was inderdaad heel afgekalfd, daar waren geen fiorituren meer rond het uitgangspunt om tijd en ruimte met elkaar te delen...Small Hands (Out Of The Lie Of No) is te zien in de eigen ruimtes van Rosas, aan de Van Volxemlaan 164, 1190 Vorst (tram 18 of 52 en uitstappen aan de halte Kastanjes). De voorstelling speelt op 21

Dansers op de stoel van de choreograaf • 23 juni 2001
De hel ingekleurde zin What do you want die zonder ophouden op een videomonitor voorbijflitst, vat de situatie goed samen: ze is zowel een moedwillige uitdaging van de kijker, als een uitdrukking van...de eerste helft van de voorstelling bijvoorbeeld vallen de dansers op haast dolzinnige manier achterover en vooruit, om telkens net op tijd opgevangen te worden door anderen...De inbreng van de verschillende artiesten en de sterke présence van een danser als Martin Kilvady (ook al lid van Rosas) versterken elkaar daarom niet

The world according to Jan Fabre • 25 juli 2001
En de ondertitel ervan luidt: 'Conte de fées médiéval'. Toch moetje achteraf besluiten dat de correspondentie tussen de geschiedenis van de plek en de thematiek van het stuk eerder op toevallige...De inhoud van de tekst geurt echter eerder naar zwavel en pek dan naar vrome wierook... De tekst vangt aan met de stelling dat we aan het begin van de 21e eeuw nog steeds leven in een middeleeuws...de laatste scène worden de tafels opgesteld als een grote stalen wand waarachter de lichamen van de acteurs verdwijnen, om terug te komen als een gulpende bloedstroom die de scène overspoelt