701 document(en) met "‘die" • Resultaten 241 tot 260 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Landschap van Gerrit Timmers' dromen • 9 december 1989
die zin laat de voorstelling zich gemakkelijk bekijken als beeldende kunst in beweging, als een performance bijna, waarin het verhaal secundair is, of bijna...Op die manier bekeken werkt de voorstelling echt

Bedrieglijke rust van de huiskamer: "Le vide... • 14 december 1989
Er is de schilder, Marc Mérigaux, die op de achterwand van de scène bij de aanvang een afbeelding van mensen, een paard, jacht- en bloedhonden en een jachtvogel, allen in een panische vlucht, begint...Die claustrofobie, de huishoudelijke furie, de maaltijd, het zijn evenveel verwijzingen naar de intieme ruimtes van onze samenleving...Het is de verdienste van de voorstelling dat deze koppeling logisch in de handeling ingebakken zit, geen vondst die per se ingepast moest worden

Lach ermee, ja, lach ermee!: "Naar Vulvania"... • 15 december 1989
BRUSSEL -- Onderbroekenlol, flauwekul, absoluut amateurisme, allemaal omschrijvingen die op Jan Decortes Naar Vulvania perfekt toepasbaar zijn...Het cliché van de.stand-up comedian, het cliché van de amateurteatermaker in een lokaal gezelschap, het cliché van de schlemiel die verstrikt raakt in zijn eigen onhandigheden, het cliché ten slotte...Dat we allemaal bezig zijn met seks, het is geen aanleiding tot handenwringend gepsychologiseer, het is aanleiding voor een ijzersterke schlager: "Ik ben de man die het niet kan, Zwabidim, Zwabidoem

Naakte passie en machtshonger: "Morgane" van Hilde... • 19 december 1989
Terwijl het op de scène zou moeten gebeuren, zie je dat alles in hun hoofd aan het gebeuren is: ze zeggen een zin waarbij je ze al ziet denken aan de repliek en aan de passen die daarna te zetten zijn...En in haar twee beslissende konfrontaties met Ingeborg Lievens als Morgane bereiken beide aktrices een intensiteit die belangwekkend is. Die enkele minuten kunnen de rest echter niet goedmaken...Al kan je je op die ogenblikken wel inbeelden dat dit stuk, met deze twee aktrices en akteurs van het formaat van Josse De Pauw en Johan Leysen, met dezelfde regie, indringend en ontroerend zou kunnen

Een toverdoos vol herinneringen: "Vera Cruz" van... • 1 januari 1990
een eerste deel spreekt een voormalige teaterdirekteur met zijn jongste broer over een andere broer, een gerenommeerd akteur, die net overleden is. Deze tekst is door Lavaudant zelf geschreven...Een inwendige stem die hoorbaar wordt en zich tot niemand in het biezonder richt, maar de spoken van vervluchtigde teatrale gebeurtenissen en onbetekenende herinneringen plots weer tot leven wekt...Op die manier worden de twee facetten van de teatrale arbeid ook op scène gezet: het uitdenken van een tekst vooraf, het zoeken van een teatraal beeld op scène zelf

Johan Leysen is goede illusionist: "Van Wagner"... • 16 januari 1990
BRUSSEL -- Van Wagner is een titel die getrouw de lading dekt van de nieuwe teatervoorstelling van "Dito Dito" in een regie van Jan Ritsema...Vier akteurs en een regisseur die reflekteren over een teaterpraktijk die nog steeds diepe sporen nalaat in onze wijze om over kunst en kunstenaarschap te denken...De woorden die ze uiten, zijn als ogenblikkelijke tekens van de inzichten die zich aan hun ingespannen turend geestesoog reveleren

Ongelijke voorstelling over erotiek: "Liqueurs de chair"... • 27 januari 1990
vanzelfsprekendheid" heeft, wordt die opening nooit meer geëvenaard...Op het einde van de voorstelling laat hij een solo van een danseres in een zwart jasje, die bijna als een pop aan draadjes met langoureuze gebaren over de scène zweeft, andermaal evolueren tot zo...Het decor en een wanstaltige machine (die plots op een nog nauwelijks suggestief te noemen wijze blijkt te funktioneren als mannelijke geslachtsdelen) zijn erg verzorgd en mooi uitgevoerd, maar voegen

Associaties met beeld en klank: "Stukken I... • 31 januari 1990
Die tegenstelling doet op een vanzelfsprekende manier een verhaal ontstaan...Het verhaal dat je ziet, is eigenlijk maar een bijproduct van de ontwikkelingsgang van die beelden, en is dan ook eigenlijk niet na te vertellen...Dat heeft veel te maken met een structuur die voortdurend op de limiet van de chaos balanceert

Sireuil: "Marianne" is afscheid van mijn jeugd:... • 8 februari 1990
Die figuur staat haaks op de figuur van Claudio (Mariannes echtgenoot) met zijn strikte moraal...Dat is de grond van die verwijzingen...Ik denk dat dat perfekt klopt met de Mussets tekst, die hij trouwens na de eerste versie nog tweemaal herwerkte, in 1840 en 1851

Leuke dansfantazie: Gertrud en James/Mister and misses... • 17 februari 1990
Die opbouw is voor een deel ook verantwoordelijk voor de suggestie van een verhaal tussen de twee dansers, al moet je daar dan toch bij opmerken dat het gebruik van stereotiepe poses en danspassen...De humor, de stereotiepe poses en de graduele verschuivingen samen, het zijn kenmerken die je ook in een animatiefilm aantreft...eigenaar uit huis is. In het tweede deel zie je een koppel, blijkbaar, "just married", die een niet helemaal rimpelloze eerste dag of nacht doorbrengen, waarin ze broederlijk Kuifje lezen

"As you like it" zoals je het... • 6 maart 1990
Het woud is de metafoor die ook op Shakespeares tekst toepasselijk is: hij deelt in overtreffende trap in alles wat een woud tot woud maakt...Het bukolische tafereel van de hoflieden die uitblazen in de vrije natuur, wordt verbeeld door een ikonoklastische versie van hofdansen...Een biezondere vorm van verwaandheid die iemand in staat stelt de mensen zonder complexen te amuseren, goed wetend dat hij daar zelf plezier in heeft en de touwtjes in handen houdt

"De linkerhand van Meyerhold" van Karst Woudstra... • 13 maart 1990
Waar het om gaat, is een bepaalde opvatting van theatrale realiteit die mijns inziens achterhaald is. Een indicatie daarvan is het bezwaar dat je tegen de tekst kan opperen dat hij te sterk in de...De enige "slip of the tongue" die Woudstra toelaat, is de zwarte humor die voortdurend op bijna onbedoelde wijze opduikt in de test...Maar die in dezelfde beweging afschermt van wat dé realiteit is van het theater, dat daar mensen staan die met elkaar en de toeschouwer een interactie aangaan, dat iedereen met iedereen op een

"Stella" van Rosas weergaloos • 22 maart 1990
Ze veruitwendigt wat een brute knoop emoties is. En daar slaagt ze ook in, want de eigenheid van die vijf meisjes tegenover elkaar en tegenover de situatie is zo juist ingeschat dat er een...hebbelijkheid van mensen die alleen goed kunnen werken als de juiste dingen op de juiste plaats in hun werkruimte aanwezig zijn...Een aantal strategieën bij voorbeeld die in Bartok/aantekeningen voor het eerst voorkwam, worden hier verder uitgewerkt en verfijnd

Blauwe Maandag Compagnie rekonstrueert Amerika 1928 • 19 april 1990
het decor van Jan Maillard is die stilering het sterkst merkbaar: een dode boom die van het eerste bedrijf doelloos midden in de zwarte huiskamer staat, er hoeft weinig uitleg bij...Een handelwijze die in de jaren twintig allicht voor de hand lag, maar dat nu allerminst nog is. De manier waarop Amerikanen toen dachten dat emotionele drama's zich afspelen, vernuftig...Op 10 en 11 mei in de Leuvense stadschouwburg, op 12 mei in die van Kortrijk, en op 15 mei in die van Sint-Niklaas

Michèle-Anne De Mey maakt autentieke Sinfonia Eroica • 20 april 1990
Gilles Welinski (denk ik), die langs de kabel omhoog klimt, M.A...De intrigerende figuur van Gabi Sund, die voortdurend rond de kabelbaan blijft zwerven, maar er niet durft afglijden (wat een soort suspense geeft aan de voorstelling). Een ander belangrijk...De tema's die hier aangesneden worden zijn toch heel anders dan bij Rosas, en ondanks allerhande schoonheidsfoutjes voel je een grote autenticiteit in het maken van de voorstelling

"Sigmaringen (France)" is staaltje vakmanschap van Daniel... • 21 april 1990
Een groep toeristen die in 1990 het kasteel bezoekt, botst er op een suppoost die Fransman blijkt te zijn, een veteraan van het Sigmaringen-regime die nooit naar Frankrijk terugkeerde...Hier vertelt Benoin het verhaal van een tweederangs kineast, Raymond Soubise (Stéphane Jobert), die het maken van een film over Sigmaringen als zijn kans op een grote doorbraak ziet...Hij gebruikt met andere woorden dezelfde middelen als de mensen die hij aan de kaak wil stellen

Koreograaf Galotta wil uit getto breken • 27 april 1990
Gewoonlijk wordt uw werk in twee grote groepen verdeeld: de meer intieme duo's of trio's, die expliciet: relaties tematizeren, en de voorstellingen die een kwasi mythologisch verhaal over een groep...Het is als een kleine samenleving die de grote imiteert, maar op een eigen ritme...Dat betekent niet dat de betekenis ervan een afgerond geheel is. Er zijn nog altijd nieuwe lagen en betekenissen die ik er zelf in vind, die niet expliciet bedoeld waren maar uit het werkproces zelf

Gallotta brengt wervelend karnaval • 28 april 1990
Als Seyfried terug wakker wordt, verleidt al die (lacherige) welwillendheid en tedere aandacht hem tot een dansje als een Romeinse god in een komische film...De vrouwen verlenen hem een illuzie van welbehagen die hem zijn potsierlijkheid en beperktheid even laat vergeten...De begeestering, die in veel van Gallotta's werk aanwezig is, krijgt geen tijd om te ontstaan

Nieuw West speelt perverse Pygmalion • 11 mei 1990
tot een sterk teatrale, homo-erotisch getinte handeling tussen twee oudere mannen, Martien Jongewaard en Dirk Boutkan, die de strenge leraar spelen, en een nog zeer jonge en onschuldig ogende Frank...De werkelijkheid is die van de gesloten kooi op de scène, opgebouwd uit ijzerdraadhekken en op een kitscherige manier met doeken, vaag-impressionistische bloemschilderijen en afgedankte meubels...De rauwe direktheid waarmee de drie akteurs het spel spelen, geeft het iets van de onthutsende kwaliteit die films van Pasolini soms hebben

Een allegorie van macht en waanzin • 1 juni 1990
droombeelden die in een zeer hoog tempo op je afkomen...staat een vrouw, een schitterende Marie-Hélène Mortureux, die in het programmaboekje de heilige genoemd wordt...De half-magische, allegorische en overdadige opbouw van de voorstelling, staan haaks op een meer conceptuele, analytische manier van kijken die veel westers werk kenmerkt