De tooneelwedstrijd, uitgeschreven door "De Morgendster" te Leuven, zette Donderdag, 21, in met de opvoering van "Weldoeners der Menschheid" door F. Filippi en "In de Praktijk" door M. Emants. De spelende maatschappij was "De Vlaamsche Vrienden" van Berchem. Er was tamelijk veel volk, hoewel Leuvenaars, over 't algemeen, niet hoog oploopen met kunsttooneel. Zij ook aangemerkt, dat der pers een slechte plaats in loge B voorbehouden werd, zoodanig dat de heele linkerkant van de scène onzichtbaar was, waar gelukkig in dit stuk niet veel gehandeld werd.

Het decor was wel nuchter. Men moest zich denkelijk behelpen met het tuig van het theater, dat slecht een gelegenheidstheater is. (Wanneer wordt het stedelijke terug opgebouwd?) Zou vooralsnu De Morgendster aan de mededingende maatschappijen geen voldoende gerief kunnen bezorgen, want dat ze zich met schamele dingen moeten behelpen, schaadt ten minste aan het visueel kunstgenot, wat ook een factor is, die het oordeel vormt. Laat ik maar gauw zeggen, dat het flinke spel der Vlaamsche Vrienden dit tekort nochtans terecht hielp. Het drama was Ibseniaansch: eens te meer bewijzend, dat onze liefhebberskringen voorgoed vaarwel zeggen aan sensatiestukken. De spelers hadden een sober gebaar, en gestudeerde uitspraak. Een zelfs, de kroonprins, te gestudeerd, zoodanig zelfs dat hij moeilijk sprak. Al was er in de mindere rollen houterigheid en les-opzeggerij van beginnelingen en liefhebbers te bespeuren, al chargeerde zelfs Geheimraad von Fortenbach zijn rol, aan het perfecte talent (is die ooit beroepsspeler geweest?) van Dr. Martius (heer A. Queckers) dient hulde gebracht. Die is een eerste-rang-speler. Mevr. Dams-Delanghe, eene gegeerde actrice te Leuven, gaf overprachtig-reële verdrietscènes na de bekentenis der zwakheid van haar vader, haar vader waar ze zoo geheel in opging. Mevr. C. Vanhoof-Moreels leverde degelijk spel. Het blijspel vroeg niet zooveel speelintensiteit. De komische toestanden brengen in gelegenheid glad af wel te handelen. Alle spelers hielden zich dan ook goed op hun stuk. En het pittege stukje, boven het gewone peil van blijspelen, werd knap voorgedragen door knappe vertolkers.

Wat regie aangaat en verzorging, zij hier nog een pluimpje gegeven aan M.A. Queckers. Die is waarlijk een kracht.

Kortom: een flinke avond. Duurde de vertooning ook van 7 1/2 tot 12.