702 document(en) met "Op=Op" • Resultaten 601 tot 620 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Als beweging haar welsprekendheid verliest • 17 mei 1997
Hoewel haar stukken niet op elkaar lijken, proef je telkens een koppig en riskant zoeken naar wat beweging is. Met L'atelier en pièces drijft ze dat onderzoek heel ver door...Voeg daarbij de interventies van drummer-vocalist David Moss op video en je hebt een voorstelling die in haar waarlijk experimentele uitgangspunten de sterkte en compromisloosheid van een Steve Paxton...Maar niet op een wijze die, zoals Valéry het zo mooi beschrijft, het verstrooide bewegen en het neerslachtige gemoed plots doen opveren in een krachtige sensatie van eenheid

Woordenstroom wordt sterk theater • 23 mei 1997
de plaats daarvan komt een woordenstroom die op een ingenieus-chaotische wijze beelden opwekt en ze dadelijk in hun tegendeel laat omslaan...Maar we zitten tegelijk op het gladde ijs van de schone kunsten, de letteren en het theater...Een werkelijkheid die ook terugkeert in het beeld van een glazen hoofd waaruit aardbeitjes -- harten -- overborrelen op de scène

Bijtende ironie bij Tristero • 24 mei 1997
Al wat zij doen en (vooral om financiële redenen) laten wordt ingegeven door het brandende verlangen om hoger op de maatschappelijke ladder te staan...Een doel dat echter niet bereikt wordt door grootse prestaties, maar juist door zoveel mogelijk te lijken op andere, meer gearriveerde burgers, met lidmaatschap van een country-club, een groot huis...Het verval van de buurt en de benepenheid van de locatie zijn op zich al een commentaar op het schijnbaar voorbeeldige van de "white upper middle dass"-levensstijl

Wat zouden we zijn zonder de vrouwen? • 27 mei 1997
plaats daarvan intrigeert zij tot Florindo zijn erfenis terugkrijgt, met een rijke echtgenote (Monika Van Lierde), dochter van de rijke koopman Pantalone (Leo Madder) op de koop toe...Eind goed, al goed dus, met als moraal van het verhaal dat mannen beter wat minder zouden neerkijken op de liefhebbende vrouwen, die zo onbaatzuchtig alles ten goede doen keren...De oudere acteurs van het ensemble spelen daar ook met de gepaste overdrijving en maniërismen op in. De flauw-tranerige, "realistische" soapstijl van Monika Van Lierde en Pieter Van der Sman vloekt

Revolutionair choreograaf : Eva van Schaik over... • 17 juli 1997
De bekende Nederlandse choreograaf Hans van Manen groeide op in een gezin zonder sterke familiebanden...deze generatie en haar mening op Van Manen projecteert...Hoe verdienstelijk dat op zich ook is, het is bijzonder jammer dat het ten koste van het brede blikveld uit het eerste deel gaat

Avignon bekijkt Russisch theater : Gogol-bewerking zegt... • 23 juli 1997
AVIGNON -- Ondanks een snijdende mistral, die roet in het eten gooit bij voorstellingen op de Cour d'Honneur van het Pausenpaleis, komt het theaterfestival van Avignon onverstoorbaar op kruissnelheid...Het officiële programma van festivaldirecteur Bernard Faivre d'Arcier biedt ruim veertig evenementen en legt het accent op Russisch theater...Ik kan mij inbeelden dat deze voorstelling de hedendaagse Rus niet in de eerste plaats doet denken aan de negentiende eeuw van Gogol, maar op een harde manier confronteert met de aberraties en

Nachtmerrie uit Zuid-Afrika te gast in Avignon • 26 juli 1997
Africa op het Brusselse Kunstenfestival...Op de documenta in Kassel zijn animatiefilms van zijn hand te zien...Beelden van "townships" en martelkamers, getekend in een bijzonder suggestieve stijl met krijt op een zwart bord

Olivier Py presenteert fabelachtige ramp in Avignon • 28 juli 1997
AVIGNON -- Het Festival van Avignon plaatst zijn meest prestigieuze en groots opgezette producties doorgaans op de Cour d'honneur van het Palais des Papes...Op zekere dag verandert de constellatie van de sterren...Een na een laat Py een reeks figuren hun opwachting maken op het speelvlak

Vassiliev brengt Molière als ritueel : Russische... • 1 augustus 1997
Je begint nog andere, analoge details op te merken...Op die momenten merk je dat de zegging van de acteurs in het geheel niet natuurlijk is, maar vooral inspeelt op het ritme en de gekunsteldheid van Molières taal...Alsof Vassiliev in zijn eentje wil aantonen dat het theater zoals wij dat kennen al meer dan honderd jaar op een dood spoor is. En dat we beter teruggaan naar de sterk gecodeerde oude theatervormen

Jonge dansers krijgen hulp van mentor • 30 augustus 1997
De nadruk ligt op jong en experimenteel theaterwerk...Alleen Joanna O'Keeffe weet op een vrij overtuigende manier een lange solo, meer dan twintig minuten, op te bouwen...Vorig jaar verbaasde zij al op dit festival met een solo, gechoreografeerd door Pierre Droulers, die ook nu over haar schouder meekijkt

Twee dansboegbeelden in deSingel • 17 september 1997
De dans lijkt veeleer een ogenblikkelijke emotionele reactie te zijn op wat de muziek op een bepaald ogenblik, in een bepaalde ruimte, betekent voor Paxton...Op dit ogenblik werkt Paxton niet meer met deze muziek...Ter voorbereiding van haar regie van Orfeo van Monteverdi volgend jaar in De Munt ging Brown onderzoeken hoe ze kon choreograferen op gegeven muzikale structuren

De Tijd wekt herinneringen • 18 september 1997
Nu hebben ze de rollen omgekeerd en staat Vandervost op de planken...Zeker voor deze man: gaandeweg begrijp je dat zijn leven op een dood punt beland is. Het bericht van een aardbeving in een dorp vlak bij Napels doet hem plots wakker schieten: het is de plaats...Daarna op tournee tot begin december

Universum van klank en lichamen : Choreografe... • 20 september 1997
De finesses van alle operaties die Webern uitvoert op akkoordschema's, op ritmen en melodieën zijn op het eerste gehoor nauwelijks te achterhalen...De choreografie bouwt daarnaast, in haar eigen ritme en muzikaliteit, een parallel verhaal op...kleed op te trekken en een rode maillot eronder te tonen

Geouwehoer over kunst herkenbaar bij KVS • 23 september 1997
BRUSSEL -- In-Kunst, de seizoenopener bij de KVS, richt Yasmina Reza haar pijlen minder op de pretenties van moderne kunst, dan wel op de manier waarop die maatschappelijk functioneert...Niet als een doel of waarde op zich, maar als handelswaar om sociale posities te affirmeren...Precies op die momenten lijkt de plot een reeks gemeenplaatsen te worden, omdat de simplificaties en de karikaturen gaan doorschemeren

Steve Paxton verrast met een ontroerend verhaal • 24 september 1997
alle stiltes tussen de dans op muziek zal een ander ruimte-licht-thema aangebracht worden...Steunend op handen en teentoppen spant Paxton zijn lichaam op in een grote boog...de laatste improvisatie op muziek, daarentegen, wordt bijna het hele podium in alle richtingen doorkruist

Een opbod aan solo's • 24 september 1997
Het Ballet van Vlaanderen heeft het bijvoorbeeld niet meer op zijn repertoire...Ook werk van een Amanda Miller, Anouk van Dijk en zelfs Emio Greco gaat op zijn voorbeeld terug...Dat geldt ook voor het videowerk, waarvoor we de gelegenheid hadden om als co-producent op te treden

Klapstuk bouwt mooie momenten uit improvisatie :... • 3 oktober 1997
Het ballet werd gedanst op de pianistieke versie van de muziek van Stravinsky voor dit ballet...Durf Bravoure, of toch op zijn minst durf, zijn ook kwaliteiten die voor een improvisatiekunstenaar doorslaggevend zijn...De verleiding is dan groot om op veilig te spelen

Marc Vanrunxt fascineert in al zijn poses • 9 oktober 1997
Leuven -- Een choreograaf waar je op Klapstuk '97 moeilijk omheen kan, is Jan Fabre...Twee ervan gaan op dit festival ook in première: The Pickwick Man met Marc Vanrunxt en Ik ben jaloers op elke zee... met Annamirl Van der Pluijm...Op rode kousen, zonder schoenen

Open Stad discussieert over cultuur en ruimte • 10 oktober 1997
Dit betekent dat de inzet van de discussie in brede zin ingaat op de relatie, tussen cultuur en ruimte...Hoe beide zich op elkaar articuleren, elkaar kunnen tegenspreken en beïnvloeden om op het einde van de twintigste eeuw stedelijkheid te (her)ontwikkelen

Baervoets op ontdekkingsreis : "ijsch" verkent pure... • 11 oktober 1997
Ze zijn een voorafbeelding van de manier waarop dansers of groepen van dansers elkaar op de scène komen aflossen...Op die manier is ijsch een zeer boeiende voorstelling, louter vanwege het plezier van het kijken naar de lichamen van de dansers, met al hun eigenaardigheden en hebbelijkheden...Het is, weliswaar op een zeer persoonlijke manier, verwant met exploraties uit de jaren '60 en '70