704 document(en) met "de-eeuwse" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


De keuzen van een festival • 11 oktober 1991
De montage toont een tendens in de representatie van lichamen, hoe we langzaam opgeschoven zijn van de romantische beeldvorming waarin twee geliefden als het ware één worden, naar de totale...Bruno Verbergt, algemeen leider van het festival, verklaart nader: "De Klapstukformule bleek bij de vorige editie nog succesvol, al constateer je dat de dansrage van het voorbije decennium over...Expressionisme In de vorig editie, die jij programmeerde, kwam de expressionistisch-narratief getinte dans naar voor ten nadele van de fundamentele benadering zoals we die kennen van Amerikanen

"Aliud" van Angelika Oei opent Klapstuk '91... • 17 oktober 1991
de eerste helft van de voorstelling cirkelt Rem Lee rond op de scène, als in een tobogan vertragend in de onderste helft van de cirkel en versnellend in de bovenste helft...Deze voorstelling, die al uit de aard van de zaak zelf voortdurend op de rand van de chaos balanceert, wordt, vanaf het moment dat de beweging niet meer honderd procent exact, scherp en afgemeten...Dat Oei de zaken dan nog kompliceert door met de regelmaat van de klok kostuumwisselingen door te voeren waarvan de noodzaak niet echt volgt uit het opzet zelf van de voorstelling, verhoogt het

Wereldkreatie van Meg Stuart • 18 oktober 1991
Het tema van de koreografie is daarmee in enkele minuten afgelijnd: het lichaam behandeld als een juxtapositie van delen waarvan de eenheid als toevallig en bevreemdend ervaren wordt: dis-figure study...De vingers vertonen een merkwaardig ongevoelige verkramping als was de rug een ding dat niet helemaal te vertrouwen is. De andere hand weert af als het achterwerk te dicht genaderd wordt...een laatste moment draait ze de hand om en om in onmogelijke houdingen, op de wijze waarop Stuart met een verdraaide arm zichzelf betastte in het begin

"Zij was en zij is, zelfs" van... • 20 oktober 1991
En even kenschetsend, hij lijft het werk naadloos in zijn eigen universum in. Van Duchamps pseudomechanistische voorstelling van de verhouding tussen "de arme stakkers" van vrijgezellen die de...Je kan er een analogie in zien met de verdeling in Duchamps glasraam tussen de vrijgezellen en de bruid, maar een ander beeld dringt zich veel onontkoombaarder op...Maar waar bij Duchamp de mechanika op een ondoorgrondelijk-poëtische manier de aktief-passieve verhouding tussen het blind verlangen van de bruid en haar vrijgezellen verbeeldt, is hier iets anders

"Puntos suspensivos" stelt teleur • 22 oktober 1991
Het beeld dat ze oproept van de groeipijnen is half, enkel de vertederende kant wordt getoond als een moralistisch zinnebeeld...Waarheid noch leugens daarentegen bij de koreografie van Dennis O'Connor, een jonge Amerikaan afkomstig van de Cunningham Company, die in de serie korte introdukties 19:15 van Klapstuk 91 voorlopig...De komponist, David Linton, van de muziek voor deze voorstelling, "The ostrich (de reiger n.v.d.r

"Après-midi", beweging uit stilstand • 23 oktober 1991
Het voor de hand liggende kontrast, de "kontakt-spanning" tussen man en vrouw kan je registreren in de verschillen van kracht en elegantie, maar zelfs in de duetten is er niets meer: gewoon briljant...De duur van de voorstelling wordt geritmeerd door de sublieme verschuiving van de belichting over de gebroken reliëflijnen van de panelen: de zon gaat op en onder en er gebeurt niets dan het spel van...Het laatste beeld is dan ook de metafoor zelf van de afwezigheid: op de verlaten scène lichten de drie stoelen nog naschommelend op

Bevalligheid en kitsch • 25 oktober 1991
De dansers leggen een reeds aangezet tapijtje van bloemblaadjes (of gekleurde papiersnippers) verder aan, in een precieze rechthoek, terwijl het licht in de zaal nog half aan is. Even de scenische...zweem van volksdansen (het heftig heen en weer zwieren over de ruimte in de openingsdans) of zelfs jazz-ballet kan zien (een duet halverwege de voorstelling). Tussendoor zijn er "grondsekties" waarin de...Vanaf dat ogenblik, door de symbolistisch-bestudeerde oogopslag, de haren in de strak-ernstig vooruit starende ogen (cfr

Portugese dansers met fantazie • 29 oktober 1991
Beiden gebruiken de scène als metafoor voor de gesloten kamer waar de (neurotische) fantazie de vrije loop gelaten wordt...Het bange hart, de tegendraadse spotzucht achter de ingebeelde onkwetsbaarheid krijgen ook hun deel in de karnavaleske, watervlugge bokkesprongen tussen zijn orakels...De scène is een vierkant, afgebakend door vier olielampen waar wassen voetjes boven hangen die in de loop van de voerstelling door de hitte van de lamp langzaam wegsmelten

Compania Nadir: wondermooie dromerij • 5 november 1991
LEUVEN -- De laatste grote voorstelling op Klapstuk 91, tegelijk met de hoogtepunten Ottone, Ottone, de schitterende video-dokumentaire van Walter Verdin en Anne-Teresa De Keersmaecker van de...Een spel waarvan de regels blijkbaar nogal vaak wijzigen, naargelang de ene of de andere de overhand haalt in de aktie...Ik zat mij daarbij wel voortdurend af te vragen wat de inzet van dit soort voorstelling nu eigenlijk is. Het wil iets oproepen, dat is duidelijk, maar de estetische perfektie staat daarbij in de weg

Wooster Group herwerkt Tsjechovs stuk "Drie Zusters"... • 21 november 1991
Bij de Wooster Group is het net omgekeerd: het gaat je op de duur verwonderen dat je het verhaal nog kan volgen, ondanks alle "overbodige details", de parallelle video-montage, het gedoe aan de tafel...Het stuk als geheel volgt geen dramaturgische logika, volgt dus niet de ijzeren wet van de scène, maar diverse partikuliere logika's. De dokter bij voorbeeld (Paul Schmidt) is de man die bij...Indrukken van een reis naar Japan zijn in de voorstelling, in de kledij van Valk, de prezentatiewijze als van de verteller bij stomme Japanse films, in de filmfragmentjes van oude Japanse films

Klapstuk 91: Geroezemoes na een dansfestival • 1 december 1991
Wat in het algemeen opvalt, is dat de ideologie of de artistieke doctrine van de programmator voor een stuk de mogelijkheden van de programmator achterna holt...de Klapstukstudio lag de scène in de breedte en niet in de diepte, helemaal anders dan in de Stadsschouwburg...De kracht van de scène Verschaffel: "De scène wordt vaak uitgebuit als een metafysische ruimte waar al wat je doet 'iets heeft' door de kracht van de ruimte waarin het gebeurt

Stemmen uit het leven van een vrouw • 13 december 1991
LEUVEN -- De meesterkok is, na De mensenslinger met Dirk Van Dijck de tweede solo-teatervoorstelling die door Bruno Mistiaen geregisseerd wordt...Het is tekenend voor de diepe indruk die de voorstelling laat dat het een hele poos stil bleef op het einde van de voorstelling vooraleer er geapplaudisseerd werd...En een terecht applaus Nog te zien in de zaal Van 't Stuc in de Vlamingenstraat 96 in Leuven op vrijdag en zaterdag om 20 u. 30, en daarna in de Limelight in Kortrijk op 21 december, op 15 en 16

Comedia tempio, circus van ultieme waarheden • 17 december 1991
De inspiratie haalde Nadj uit het werk van de Hongaarse dichter en psychoanalyticus Geze Csath...Die vatte het plan op een stuk te schrijven zonder woorden over ultieme waarheden, ultieme schoonheid, wreedheid en de uitwerking van de tijd op het leven...Het verschil met de clownerie zit in de timing en de evolutie van de personage

Royaal Lyrisch • 1 januari 1992
Het hele verhaal dat volgt is dan ook heel snel samengevat: op de lange duur verlaat de prinsens teleurgesteld de scène, terwijl de drie nog altijd aan het bakkeleien zijn...Vanuit haar herwonnen toren laat de prinses een ladder naar beneden naar de begane grond, en voor de verbaasde ogen van de drie prinsen daalt ze majesteitelijk af naar de begane grond...Royaal Lyrisch' is een heel leuke voorstelling, maar door de onduidelijke keuzes van de verhaalstijl, de onduidelijke keuzes van de dansstijl, en het niet erg goed geformuleerde moraaltje, is het ook

Op zoek naar nieuwe verbanden: Rosas danst... • 1 januari 1992
Omdat ze dan ook nog enkel als groep van betekenis zijn, gaven de stukken met de mannen de indruk vooral entr'actes te zijn tussen de scènes met de vrouwen...Het merkwaardige van de voorstelling is dat ze in haar beste momenten, ondanks de vrij strikt gescheiden behandeling van vrouwen en mannen, voortdurend de spanning oproept tussen de twee geslachten...dagen in de Hallen werd er druk gesleuteld aan de volgorde van de muziek, aan de keuze van het videomateriaal en aan de opeenvolging van de verschillende choreografieën

Dito-Dito lacht met overdreven ernst • 10 januari 1992
Met gekruiste benen en de handen in de schoot zitten ze de hele voorstelling lang als fata morgana's of spookbeelden tussen de mannen...De vrouwen zijn wel lijfelijk aanwezig, maar tegelijk niet meer dan een decorstuk, en die quasi-obsceniteit is een impliciete kommentaar op de wijze waarop de mannen aan vrouwen denken...Het vervelende van deze toch wel krasse regie-scenografie-ingreep is dat de akteurs er zelf ook niet zo goed weg mee weten: de reële en de spelmatige moeite die ze met de vrouwen hebben lopen elkaar

Dialoog met herinneringen • 14 januari 1992
De regie, gevoerd door de twee aktrices zelf, lost de problemen die er zijn met het statuut van de verschillende tekstfragmenten niet op, en laat zelfs na om, al was het maar door een goede lay-out...Bij de Brusselse première leek het er ook op dat Hilde Wils te kampen had met plankenkoorts; haar akteren was erg gespannen, al kan dat ook liggen aan de biezondere moeilijkheden die de tekst stelt...Een regie die er niet voor terugdeinst de tekst aan te passen aan de spelervaring en meer rigoureuze verdelingen in de speelruimte aan te brengen, zou de voorstelling enorm aan kwaliteit kunnen laten

Ritsema houdt krachtige taal van Muller in... • 21 januari 1992
Het is het verhaal van drie mannen, de "zoon van een slavenhouder" Debuisson, de zwarte Sasportas en de Bretonse boer Galloudec die in opdracht van een zekere Antoine, een leider van de revolutie...Het verhaal van de man in de lift wordt dan een soort synkope, een rustpunt te midden van het verhaal over de drie zendelingen...De regie vermijdt ook de reduktie van het stuk tot de burgerlijke tragiek van mensen die voor een verscheurende keuze staan tussen bij voorbeeld trouw aan een ideaal en lijfsbehoud

Broer en zus De Mey brengen staalkaart... • 23 januari 1992
Zijn eerste kompositie, in samenwerking met Peter Vermeersch, was de muziek voor Rosas danst Rosas, een veelbesproken koreografie van Anne Teresa De Keersmaeker uit de periode waarin Michèle Anne De...Ritme en stemming van de muziek worden nauw gevolgd door een dans die uitmunt door eenvoud, zowel in de patronen als in de bewegingen (vaak verwant aan klassieke bewegingen in hun bevalligheid, maar...herinneringen, grappen, losse bedenkingen verdrijven de tijd die onherroepelijk verloopt, zoals de tape op de grond aangeeft

Weemoed en vitaliteit bij Vandekeybus • 25 januari 1992
Een van de allermooiste momenten in de voorstelling is die waarin drie vrouwen in grote hangmatten boven de scène wiegen, terwijl de mannen eierdozen aanbrengen om ze op te stapelen...De zachte melancholie van de voorstelling is dan ook wellicht niets meer of minder dan de teatrale vertaling van wat deze ontmoeting bij Vandekeybus opgeroepen heeft...De essentiële dingen die Vandekeybus kwijt wil -- de konfrontatie met de oude Wegener als spil van de voorstelling -- worden meer dan eens bedolven onder een vracht weliswaar spitante vondsten