493 document(en) met "scène" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Hoe Fabriaanse landschappen ontstaan • 26 juni 1993
scène zweeft

Verknoeid staaltje van interbellum-architektuur • 30 juli 1993
met de scène

Het geheimzinnige leven van de objekten: Pat... • 23 augustus 1993
Josse bracht er dan het teatrale in. Op dat ogenblik was het eigenlijk het laatste van mijn gedachte om op een scène te gaan staan, maar ook toen al wou ik desondanks iets meer doen dan alleen maar

Mislukte oefening in welsprekendheid • 30 september 1993
teatrale eigenzinnigheid...van De Keersmaeker". In deze studie zie je twee vrouwen, gekleed in een zwart, nauwsluitend pakje op een volledig zwarte scène...Er wordt, bij voorbeeld door het fixeren van de toeschouwers op de rand van de scène, gespeeld op het onderscheid tussen zaal en scène

Fabre toont sadistisch universum: Koreografie verwijst naar... • 1 oktober 1993
Een sleutelscène hier is een soort "dorpsscène". Alle akteurs en dansers plaatsen in een netjes afgebakende rechthoekige "U" hoge stapels borden rondom de scène en gaan erop zitten...Hij is de jongen die in een hoekje van de scène, aan de rand van het tumult, de sterren uit de hemel plukt...Alle figuren verdwijnen van de scène

Little Nemo in de circustent • 2 oktober 1993
BRUSSEL -- Het overkomt u misschien ook wel eens dat u de diepzinnigheden van de scène, post-modern of klassiek, dans of teater, voor bekeken houdt, en hevig verlangt naar ongekompliceerd, rauw...De vreemde mechanieken die muziek voortbrengen, de erg doorzichtige goocheltruuks waarmee een stoel plots van de scène wegrolt, roepen een weemoedig beeld op van een kindertijd waarin dit soort dingen

Dansen op een kerkhof • 12 oktober 1993
Alle scènes die opgebouwd zijn rond de centrale scène, verwijzen naar de nietigheid van de mens, naar de dood...de tweede scène snijden de spots alleen de rug van David Hernandez en de buik van Sarah Baud uit uit het duister van de scène...Het is een van de sterkste, meest ambigue beelden over doodsheid en valse schijn in menselijke betrekkingen, die ik ooit op een scène zag

Klapstuk gaat tweemaal op zoek naar onverwachte... • 14 oktober 1993
De twee voorstellingen vertonen een radikaal verschillende opstelling tegenover de scène...Zelfs autenticiteit, wat het ook moge betekenen, moet kunstmatig gekonstrueerd worden, wil het op een scène overleven...Je ziet Kovacs vele malen aan de rand van de scène gehurkt toekijken naar wat de vijf andere dansers, drie mannen en twee vrouwen, aan het uitrichten zijn

Koele obsessie en leuke hallucinatie • 22 oktober 1993
Een na een komen drie dansers, twee vrouwen en een man bewegingsloos op de scène staan...De opening exploiteert op een simpele, direkte manier de macht van de scène om iets belangrijk te maken: hetzelfde beeld op straat zou je nauwelijks iets zeggen, maar hier lijkt het iets wezenlijks

Vera Mantero vlucht in absurditeit • 26 oktober 1993
De laatste eigen produktie van Klapstuk '93, Sob van Véra Mantero, opent met een vreemde scène die de toon zet voor de rest van de voorstelling...Van gemonkel naar luid gelach en uiteindelijk bevreemding, als de scène maar blijft duren, lang nadat het verrassingseffekt uitgewerkt is. Wat eerst grappig en absurd leek -- de personages doen...er een weg rond de triviale verleiding van de scène

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
Al herken je bijna letterlijk de hele opbouw van het stuk, stap voor stap en scène voor scène — en dat bewijst de ijzersterke interne logica ervan — door de andere bezetting is ook op een nauwelijks...De eigenlijke scène-belichting wisselt ingenieus achter-, voor- en bovenuitlichting van de dansers om en dan wordt ook nog gespeeld met kleine lichtcirkels op een verduisterde scène...Op de rand van dit scène-vlak is een richel gebouwd, waar stoelen staan, en waar dansers regelmatig mee met het publiek kijken naar de dansers die zich vertonen op het plateau

Koreografe Trisha Brown te gast : Overzicht... • 9 november 1993
veel van deze Equipment pieces wordt ook de gebruikelijke ordening van de scène-ruimte volledig op haar kop gezet

Sprookje vol kwaadaardige grappen • 28 november 1993
Interessant is bijvoorbeeld dat de klassieke scène compleet verlaten werd: het publiek zit op een lange tribune voor een plankenstelling die anderhalve meter zweert boven een vloer vol paardenmest en...De koning staat met een lange onderbroek met gescheurde gulp op de scène

Vandekeybus kan het niet laten te charmeren... • 3 december 1993
Als een beveiliging voor hen worden twee raffia-draden voor de scène gespannen...Voor de achterwand van de scène staat een half doorzichtig scherm, opgebouwd uit dezelfde, vertikaal opgespannen draden...Op zich is dat niet zo erg, maar je krijgt bijna nooit de tijd om echt te genieten van een mooi gebaar, een ontroerende scène

"Modern Nature" portret van naoorlogse generatie • 6 december 1993
Cuppens komt op de scène als het publiek gezeten is, en begint gewoon te vertellen

"Microkosmos" keerpunt in evolutie Rosas • 12 december 1993
Als Saunier over de voorrand van de scène naar hem toe dartelt, zie je hem aarzelen, zich opspannen voor een reactie die altijd een fractie uitgesteld lijkt

Verhaal van virtuoos pianist • 15 december 1993
Desondanks blijft deze voorstelling een boeiend werkstuk als je het bekijkt als een poging om op de scène vorm te geven aan een psychische realiteit die strikt gesproken "onvoorstelbaar

Dansconcours Bagnolet ontgoochelt • 29 januari 1994
Een helder gebruik van de scène, van groepen en solisten gaven aan deze schets een vanzelfsprekendheid en kracht die bij de andere, afgewerkte, voorstellingen ver te zoeken was...de eerste scène poseert ze nadrukkelijk uitdagend als een glitter-fotomodel...de tweede scène rukt ze minutenlang een satijnen body over haar hoofd en terug, als in een op drift geslagen erotische film

Mossoux speelt met dubbelgangers • 4 februari 1994
een eerste scène zie je Mossoux als een scribent in een klooster geduldig kalligraferen...Een hallucinante scène...Pas in de allerlaatste scène staat Mossoux alleen, zonder poppen

Butoh-gezelschap Ariadone brengt ondoorgrondelijke edelkitsch • 25 februari 1994
Bij het bevan de voorstelling is de scène aan het oog onttrokken door zware rookwolken...de tweede scène zie je de vrouwen als danseresjes, gereduceerd tot lustobjekten bijna, daarna zie je ze als een soort poppen met kleren die ridikuul overkomen