Advanced Search for "Giacomo Puccini"

1923-10-07 La Tosca (L.O.)

. . . eens de wereld mede, maar was toch te zeer ingenomen door de stof der klassieke oudheid, om in dat uiterste te vervallen, waarnaar Puccini zich met Sardou 's gruwelstuk opwerkt. Dat wij er in het gehalte der sensatie niet op vooruit gingen en de kunst er niets . . .
. . . is er niet minder om en strekt zich onder de hoede der moderne dramatische muziek zoover uit als maar eenigszins te reiken valt. Puccini bezit ontegenzeggelijk het talent planken, doeken en personnages muzikaal te doen leven: een pathos, dat niets bedwingt, - een geest die niets ontziet, - . . .

1922-05-05 Madame Butterfly (Cr.)

. . . opera "Boris Godounow". Op het laatste oogenblik, tengevolge der ongesteldheid van een der zangers kregen wij dan eene heropvoering van "Madame Butterfly" van Puccini . De inhoud van dit bekend lyrisch drama, en ook de atmosfeer waarin het zich afspeelt, doen wel eenigszins denken aan "Sonna" van
. . . blanke die, door zijn rampzaligen zelfzucht, levens vermorzelt. Niet diep, doch behendig, hebben de schrijvers dit thema uitgesponnen en de melodieuze muziek van Puccini spreidt over heele spel open als een zachte, zonnige zeegolf, die een waaier van warm, wit schuim stuwt over het strand, met, hier en . . .

1937-01-19 Bohême (L.O.)

. . . operagasten van toen toedragen. Te veronderstellen is zelfs dat deze voortreffelijke kunstenaren van zeer dichtbij de tradities volgen, die in het land van Puccini als geijkt beschouwd worden. De rol, welke voor de traditie in werken van dit gehalte is weggelegd, is echter uiterst gering. Een vraag is . . .
. . . thans den stempel droeg. Voor het herscheppen van dit milieu, hoofdzakelijk toevertrouwd aan 't kliekje van saamgehoorige kunstenaars, nam het gezelschap der Italiaansche Puccini -specialisten het voor onzen smaak wel wat al te ernstig op. Wat onze menschen met Alfo De Quick, Heirstraete en Harmsen te zien geven, past . . .

. . . het tooneel der Fransche Opera met "Résurrection", dat tot zijn jeugdwerken behoort. 't Verplaatst ons in den tijd toen men in Puccini den Messias van een nieuw tijdstip voor het gezongen tooneel meende ontdekt te hebben. En naar dien opvatting is het libretto uitgewerkt, afgekeken van . . .
. . . libretto duiden het karakter aan, waaraan zich de componist te houden heeft. Dit alleen legt reeds uit waarom de partituur, geheel doortrokken van Puccini 's eigenschappen, zoo weinig te herkennen heeft van den muzikaal verfijnden geest, die in "Sakuntala" tot uiting komt. Uit alles is te merken dat
. . . bij het op den spits gedreven verisme en dat hij zich heeft weten los te maken van den op eenzijdigheid uitloopenden invloed van Puccini . Van dien meester heeft hij ondertusschen in deze "Résurrection" veel afgeluisterd, niet het minst diens melodische vurigheid en effektvolle behandeling van het menschelijk orgaan. . . .

1923-01-07 Marouf (L.O.)

. . . En wie weet, of het ons niet voor goed verlossen zal van 'n operamakerij, waarmede o.a. Massenet in zijn geheel, een Puccini met een werk als "La Tosca" onzen tijd verzwakken kwamen. De hoofdfiguur van het werk is de beklagenswaardige schoenlapper, Marouf, die zijn Xanuppe en . . .

. . . waarover de schaduw van «Starkadd» schijnt te zweven. En «HET RAADSEL» is de romantische uitwerking van een bekend liefdemotief, dat voorheen reeds een Puccini heeft bekoord. Het liefst zijn mij die argelooze dingetjes in den aard van «Ganzonetta» en «Mariolijn», waar Mennekens een frischheid aan den . . .

. . . Dochter van Mme Angot» (met mevr. O. Belloy als gast in de titelrol) op Zondag 28 Januari 1934 , en «De Bohème» van Puccini , op Zaterdag 10 Februari 1934 . En, als een overname uit de nalatenschap van den overleden « Royal » mocht ook «Francesca» worden beschouwd: . . .

1924-05-24 De Sakharoff's (Willem Putman)

. . . krijgen wij dus voor gesloten doek te genieten. Nu lijkt het wel of dan de dansnummers -- op muziek van Tausman , Paganini , Kreisler , Krug , Debussy en Ravel -- bij open doek door de medewerking der Sakharoff's gevoerd . . .

1921-07-26 MUZIEK TE OOSTENDE I (Karel Van de Woestijne)

. . . in het sjieke Oostende het draaiorgel niet, dat een weldaad is van de mindere badplaatsen, - het nostalgie wekkende, naar-zuiderlijke-luchten-lokkende draaiorgeltje dat heel Puccini vertokkelt ten behoeve der ziel van nufjes uit den minderen burgerstand, van naaistertjes op een Zondaguitstapje; het draaiorgeltje met het geheimzinnig-lachend Italiaansche meisje onder . . .

Corpus Toneelkritiek Interbellum