498 document(en) met "waar" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


"Mikrokosmos", een scharniervoorstelling: Opening Klapstuk '89 • 6 oktober 1989
Het geheel ademt de lichtjes muffe sfeer van parochie- en schoolfeestzalen waar leerlingen of amateurs hun beste beentje zullen voorzetten

"Simulation": beelden uit het dagelijkse bestaan • 7 oktober 1989
Dat mag dan al waar zijn, deze stelling maakt nog geen teater

Spelen met ruimte: "Lijn 9" op Klapstuk... • 12 oktober 1989
LEUVEN -- Lijn 9 is een onbestaande buslijn in Leuven: een lijn die voor de duur van Klapstuk '89 ingelegd werd langs 7 verschillende lokaties waar 8 beeldende kunstenaars en/of dansers een werk tonen...schets-notities van de dans van Deceuninck en foto's van de lokaties waar gefilmd werd

Oud verhaal, gloednieuw: "Mal Pelo" met Quarere"... • 13 oktober 1989
Het is veeleer alsof de twee dansers een gravitatie-effekt op elkaar hebben, een spanning die een zwervend middelpunt definieert waar beiden zich nu eens van verwijderen en er dan weer toe

Foto-album van de jaren '60 • 18 oktober 1989
De bedden worden rechtop gezet, en de rij bedbodems blijkt plots een half-doorschijnende spiegelwand waar de jongens, nu duidelijk ouder, met blinde woede stenen naar gooien

Wilde dromen: "Capricieuse" van Roxanne Huilmand • 27 oktober 1989
Waar Huilmands voorstelling aan lijdt is dan ook zelfinbeelding

Ongelijke voorstelling over erotiek: "Liqueurs de chair"... • 27 januari 1990
Waar het openingsbeeld intrinsiek erotisch werkt, blijft de koreograaf hier aan de buitenkant staan, en dat is eerder klinisch dan suggestief erotisch

"As you like it" zoals je het... • 6 maart 1990
Shakespeares stuk speelt op twee lokaties: het korrupte hof waar de hertog door zijn broer verdreven werd, en het woud van Arden (de Ardennen voor Stan). Daar vluchtte de hertog met al zijn getrouwen...En waar je ook kijkt, is er verwoede liefdesaktiviteit, in al haar varianten

"De linkerhand van Meyerhold" van Karst Woudstra... • 13 maart 1990
Waar het om gaat, is een bepaalde opvatting van theatrale realiteit die mijns inziens achterhaald is. Een indicatie daarvan is het bezwaar dat je tegen de tekst kan opperen dat hij te sterk in de...De Keersmeacker in situaties waar dansers met elkaars aanwezigheid geen blijf weten

Blauwe Maandag Compagnie rekonstrueert Amerika 1928 • 19 april 1990
De VS op hun smalst als een gigantische verzameling huisgezinnetjes waar iedereen zich naarstig bekommert om zijn hoogsteigen probleempjes van welstand en aanzien, terwijl de neuroses welig tieren

Koreograaf Galotta wil uit getto breken • 27 april 1990
door een kunstenaar in een bepaalde vorm gedeponeerd is. Ons werk heeft vaak te maken met de overbrenging van dingen, die vastliggen in een genre of medium, naar een ander medium, waar het dan plots...Dat korrespondeert ook erg met de manier waarop ik denk dat we de wereld waarnemen door televisie: we leven in een wereld van collages, als een film, waar een heleboel dingen zomaar aan ons passeren

Gallotta brengt wervelend karnaval • 28 april 1990
Op het einde van de voorstelling vinden ze elkaar in een duet, met die mengeling van onnozele, tedere en gepassioneerde gebaren waar Gallotta het patent op heeft

Een allegorie van macht en waanzin • 1 juni 1990
ANTWERPEN -- deSingel sluit zijn dansseizoen af met La mort de l'empereur van de in Parijs gevestigde Hongaar Josef Nadj en zijn "Théâtre Jel". Het klinkt oneerbiedig, maar dit is een evenement waar

Akteurs en niets meer dan dat • 18 september 1990
Door het verlaten van de narratieve personagestruktuur wordt de vlijmscherpe, wreedaardige en domme verwaandheid van het wereldje waar Wilde tegenaan schopte, pas goed duidelijk...Daar volgen treurscènes op met een metalen ei als treurige vrucht tegen de buik gedrukt, met een kinderlijkkistje waar moeizaam afstand van genomen wordt, doorsneden door beelden van illuzies (de rode...Met die scène tast Bronkhorst tegelijk de grens af van wat kan in de konfrontatie tussen de kunstenaar en zijn publiek, en zit ze ook gevaarlijk dicht bij of net over de grens waar grote gevoelens

Maatschappij Discordia ondervraagt traditie • 22 september 1990
De toeschouwer moet zelf zijn weg zoeken door het materiaal geprezenteerd onder Handkes motto: "Aldoor wegen die naar oude bronnen genoemd zijn, alleen waar zijn die bronnen: weggesijpeld...momenten waar de zusters de realiteit volledig opgeven voor hun meester-slaaf spelletjes

"Julius Caesar" subtiel en zuiver in regie... • 3 oktober 1990
Waar dat nodig is, geeft hij zijn -- schitterende -- akteurs de kans om hun konfrontatie voluit aan te gaan...beeld zien hoe dit personage doortrokken is door de omstandigheden waar hij in terechtkwam, en daarom uiterst complex...Aan Shakespeares verhaal voegt Lauwers wel een belangrijke dimensie toe: alle doden, en nagenoeg iedereen sterft in dit stuk, vinden elkaar terug in een kinderlijk hiernamaals waar ze, op

Trisha Brown in Antwerpen • 5 oktober 1990
De titel van dat laatste stuk is tegelijk een woordspeling op New work en een verwijzing naar de plaats waar destijds hevige rellen uitbraken

Forced Entertainment maakt alleen beeldjes • 9 november 1990
Een decor op stellingen met kitcherige lampjes, een bed en een zetel en nog wat attributen verbeelden achtereenvolgens een luizige hotelkamer waar een Elvis-imitator zich met twee show-girls in een...roes brengt, een hiernamaals waar twee skeletten van Japanse geliefden hun klaagzang aanheffen en het buitengoed "Graceland" van Presley zelf

Decortes kijk op Woyzeck: "Dieje gast is... • 21 december 1990
Op die manier ontstonden ook regelrechte komedies als Kleur is alles en de Aids-trilogie, waar het personage Jan Decortë sterk op het voorplan kwam...die tekst en zijn enscenering). Maar het is ook een positieverklaring: je krijgt Decorte niet waar je hem misschien hebben wil, in het hoekje van het "serieuze" teater...Een averechts werkend instinkt dan wel want waar het maar enigszins kan, saboteert hij klassieke teatertruuks volledig

Het verval van de rede • 26 december 1990
BRUSSEL -- Het decor van de Engelse kunstenaar Edward Allington drukt misschien nog het best uit waar het in de choreografie "Apollon...La nuit" van José Besprosvany -- opgvoerd in het Atelier Ste-Anne -- om gaat: een reusachtig rood doek, waar monochrome brokstukken als collage-objecten voor uitgespreid liggen, domineert de scène...Een van de bezwaren tegen dit procédé is technisch: de dansers zijn lang de kwaadste niet, maar de dans wordt door een zekere stroefheid gekenmerkt; waar je een absolute perfectie zou kunnen