170 document(en) met "Zij was en zij is, zelfs" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


LA: overleven in afwachting van betere tijden • 1 januari 2000
Bovendien is zij in de film, veel meer dan in het boek, het centrale personage (zij het op een curieuze manier, als het ware een vluchtpunt of zelfs een zwart gat, maar daarover later meer). Als...Als de meeste steden in Europa hun groei en verval te danken hadden aan een industriële onderbouw, dan was LA de eerste stad ter wereld waar projectontwikkeling, vooral in de vorm van eindeloze...Zelfs van zijn verlopen vriend Louis Gara (Robert de Niro), net ontslagen uit de gevangenis, vernemen we niet veel meer dan dat hij ooit daar met hem bevriend was

Teren op ruïnes van een lang vervlogen... • 1 maart 2000
Meer zelfs, zonder die gebouwen of minstens zonder de scène die bepaalt hoe je kan en moet kijken, leek er geen theater mogelijk...Voordien, in de achttiende eeuw, had het burgerlijke theater zich ontvoogd van de patronage van de vorst en was het een belangrijk publiek forum geworden waarop het publiek, meer nog dan de acteurs...Maar ook hier blijven we een privé-theater opvoeren, zij het een iets meer gecultiveerde vorm, met modellen en beelden ontleend aan het 'oude' wonen dat al lang dood en begraven is. In deze omkering

De kijker, de acteur, het stuk, de... • 1 juni 2000
Meer zelfs, ze gaan werk maken dat "site-specific" is, dat op concrete wijze ingaat op de locatie en de institutie erachter, en elders niet herhaalbaar is. Het werk van Hans Haacke en Daniel Buren...Dat die 'dérive' tegelijk, en voor de situationisten ongewenst, ook de aankondiging was van een vrijetijdsmaatschappij, gestoeld op consumptie, waarin waren en beelden volstrekte fetisjen geworden...Was het niet dat we vaak geen blijf weten met inwendige stemmen en onwillekeurige herinneringen, dat we soms niet goed meer weten hoe en wat we communiceren, wie en wat we zijn

'Wereldvreemdheid' van Patricia de Martelaere : Meer... • 26 oktober 2000
Zonder te besluiten dat je alles maar op zijn beloop moet laten, plaatst zij dadelijk vraagtekens bij onze morele verontwaardiging en de manier waarop wij, en dan in het bijzonder de intellectuelen...manier proberen het 'gepaste' te doen en zelfs bij voorkeur een en ander te verbeteren...Welke kwestie De Martelaere ook aansnijdt, ze raakt altijd de kern van de voorstellingen en classificaties die ons denken overeind moeten houden, zelfs tegen beter weten in. Op dat punt stelt ze dan

Kunst met gaten: Een gesprek met tentoonstellingsmaker... • 1 januari 2001
Eigenlijk was het een fotografietentoonstelling, die door zijn driedelig karakter (drie tentoonstellingen tussen 1994 en 1997) steeds abstracter werd...Stan Douglas, Matt Mullican, Ugo Rondinone en Barbara Visser). Bovendien was het thema op zich al introvert...Het was een soort grensverkenning van wat theater is. Het speelde zich af in een soort bureau waarin twee mensen - tussen slapstick en spel - wat doelloos samenkwamen

Jérôme Bel dubbelzinnig én humoristisch : Gelieve... • 7 april 2001
Liedjes en beeld illustreren elkaar hier letterlijk, begrijp je, en dat zal ook zo blijven...Maar is dat nu "genoeg"? Is dit "kunst"? Met andere woorden, wat zoeken we hier eigenlijk, want we weten en kennen al alles, van de liedjes tot het idee dat mensen heel verschillend kunnen zijn...Maar wat stelt ze vast: de zanger merkt haar zelfs niet op, kijkt door haar alsof ze er niet was

KFdA-dans: angst voor het lege podium • 19 mei 2001
De vrouw die eerst zijn alter ego was, kruipt naar het einde van het stuk in de huid van Bartleby: uitdagend, bijna hoerig gaat ze voor de kijker staan en vraagt wat hij zou willen dat ze doet...Tonen zij de wederzijdse afhankelijkheid van werkgever en werknemer...zijn zij een icoon van een voor-kapitalistische wereld waarin kunstenmakerij nog doel op zich was

Het vreemde continent • 26 mei 2001
Dit was het gewone leven, zij het ongewoon getoond...Het bracht de pers tot uitroepen over de transformation perpétuelle (Le Soir) en een imposant en consequent werkstuk (De Morgen) die bijzonder sterk geïnspireerd lijken door het discours van de...Daarin gaat het over het doelbewust verstoren van visuele en akoestische waarnemingen om nieuwe kruisverbanden tussen het reële en het imaginaire te laten ontstaan

Het lichaam zonder het lichaam • 1 juni 2001
Een vage malaise, hoofdpijn en wat dies meer zij...Mogelijk zelfs een heel andere dan deze die oorspronkelijk bedoeld was...Niet alleen het impliciete kijkerscontract van de gewone theatervoorstelling - ik zie jou, jij ziet mij niet - werd hier geschonden, de vraag was zelfs wie hier het meest te kijk stond

The world according to Jan Fabre • 25 juli 2001
Zij beheerst het midden van de scène en spreekt in een plechtig latijn...Zij wordt geflankeerd door twee spottende 'hulppriesters', Anny Czupper en Dirk Roofthooft...Hier blijkt Fabres talent om beklijvende beelden te construeren: scène na scène slaagt hij erin om de onhandelbare ruimte van de 'Cour d'Honneur' de baas te blijven en zelfs in zijn voordeel aan te

Het bloed van een theaterduivel • 28 juli 2001
Zij beheerst het midden van de scène en spreekt in een plechtig Latijn...Zij wordt geflankeerd door twee spottende hulppriesters, Anny Czupper en Dirk Roofthooft...Hier blijkt Fabres talent om beklijvende beelden te construeren: scène na scène slaagt hij erin om de onhandelbare ruimte van de Cour dHonneur de baas te blijven en zelfs in zijn voordeel aan te

Verhaaltje met nasmaak • 10 oktober 2001
Met haar blik die enigszins uit de hoogte welwillend neerkijkt op de zaal twijfel je er geen moment aan dat zij de rol van de moeder speelt en de touwtjes stevig in handen houdt...Als je deze intrigerende voorstelling ziet, wekt het niet weinig verbazing om te horen dat Sagna in Italië niet op subsidies hoeft te rekenen voor haar werk, en op dit ogenblik zelfs niet meer...Dat was te verwachten, aangezien Sagnas gezelschap haar nooit aangeboden had om haar hotel en reiskosten te betalen, en al helemaal niet om haar vergoeding te regelen

Verwarrend helder • 24 oktober 2001
De enige noemer waaronder alle bewegingen vallen, zijn twee lichamen met hun eigen fysieke mogelijkheden en zelfs tics...Je lijkt voor de eerste keer te kijken naar dansende lichamen die niet naar iets buiten zichzelf verwijzen.In een gesprek na de voorstelling zetten Ritsema en Burrows een en ander nog eens op een...Het merkwaardige is dat zij vaak heel tegenstrijdige en verwarde ervaringen hebben, en daar niet goed raad mee weten

P.A.RT.S. in de buurt van Bauhaus • 3 november 2001
Bij de oprichting in 1995 blokletterde Jean-Marc Adolphe, een invloedrijke Franse criticus, dat het idee voor de school niet deugde, zelfs dat het niet meer dan een kweekvijvertje voor Rosas was...Was de school aanvankelijk een privé-initiatief van Rosas en de Munt, al snel werd de school door de Vlaamse Overheid erkend als onderwijsproject, en ten slotte als instituut...En ze is bereid haar kennis en inzichten met anderen te delen

In alle staten: 'DANS@TACK' is een jong... • 28 november 2001
Bij een gesprek met vier van de kunstenaars in dit festival blijkt hoezeer zij, ongeacht de vele verschillen in werkwijze en presentatievorm, met dezelfde vragen over podiumkunsten worstelen...Maar achteraf heb ik mij wel dikwijls afgevraagd of dans ook niet tegelijk een excuus was om mijn geboortestreek achter mij te laten en nieuwe horizonten op te zoeken...Eentje maakte het zelfs zo bont om koudweg te stellen dat zijn publiek niet klaar was voor de voorstellingen die Renz maakt

Het spel buitenspel • 28 november 2001
Toen ik 23 was diende ik zelfs al een subsidieaanvraag in om dit stuk te regisseren...Zelfs in film geldt dat, al beweert men dat film van een slechte acteur een goede kan maken en omgekeerd...Terwijl ik omgekeerd van een ander wel snel aanneem dat het niet goed was, zelfs al had ik die indruk niet

Een grap om bij te huilen • 12 december 2001
En dat was volgens hen niet het geval...Dat was voor mij heel kwetsend, want bij het maken van dit stuk had ik het gevoel dat Bartok mee over mijn schouder keek en geregeld zei: Dat vind ik heel goed, kind...De verschijning van de twee meisjes, Muriel Hérault en Tijen Lawton (zij spelen samen de rol van de courtisane, nvdr

De eigenzinnige kijk vanvrouwelijke choreografen • 15 december 2001
Dat gebeurt vaak met een grote dosis humor, zoals bleek uit werk dat hier recentelijk te zien was van Mathilde Monnier, Jennifer Lacey en Lynda Gaudreau...Zij kreeg haar opleiding immers eerst bij Viola Farber, een Cunningham-star van het eerste uur, en later bij de meester zelf...Die wordt op het podium getrokken door een rond lichtpunt, een gele bol met twee oranje randen als een retina, die heen en weer zwerft over de latexband, en af en toe ook de muren van de zaal aftast

Het werk is niet af, waarheid nooit... • 1 januari 2002
Zelfs als zij choreografeert voor een klassiek gezelschap, zoals in The Lisbon Piece, komen ze voor...het geheel van de podiumkunsten en zelfs film bestrijkt...Ze heeft zich niet alleen ook ontplooid als regisseur van theater en opera, maar was bovendien de cineaste van de opname van haar eigen Achterland

De inwisselbaarheid van dans en beeldende kunst... • 1 januari 2002
De kosten van voorstellingen en de maatschappelijke plaats van de dans hebben deze discipline lang vastgespijkerd op een bestaand ‘format’. Het was tegen de gekunsteldheid en de institutionele...Hij stelde dat een schilderij eerst een vooral een plat, beschilderd vlak was, en dat de exploratie van dit medium zelf het enige was wat ertoe deed in de schilderkunst...Het verschil met hun voorgangers was dat er in dit werk, ondanks schijnbaar gedurfde vormexperimenten, nauwelijks sprake was van een ernstige reflectie op de conditie en middelen van voorstellingen