281 document(en) met "En/en of en/of of of/of ... of is dat te lang" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Op zoek naar nieuwe verbanden: Rosas danst... • 1 januari 1992
Vind je mij zo mooi, verleidelijk, lief, lijkt ze te vragen; terwijl je vlak onder dat uiterlijk vertoon toch ook uitdaging voelt, iets als: hoe lang kan ik dit spelletje hier nog rekken voor je er...het werk als het ware samen met en op het lijf van haar dansers te schrijven wat het steeds een zeer reële, tastbare aanwezigheid geeft bekroop mij nu meer dan eens een gevoel dat het niet helemaal 'juist...Een gevoel dat moeilijk op een precies detail terug te voeren is, maar meer te maken heeft met minieme fracties tijdsverschil en verschil in beweging waaraan je onbewust merkt dat er een afstand

Dito-Dito lacht met overdreven ernst • 10 januari 1992
Geleuter over het goed en kwaad van veel of weinig eten wordt zo door Guy Dermul besloten met de woorden: "Goethe zei mij in een gesprek dat een goede maaltijd de kostbaarste bougie is in de gouden...Om de zoveel tijd sluipt een verwijzing naar dat tema binnen, en vertoont hun zelfbeheersing een barst...Maar het is ook een element dat tegen de (mannelijke) toeschouwer speelt: slaagt die erin zijn hoofd erbij te houden met zo'n tegelijk wat gênant en prikkelend beeld voor ogen

Titanic negentiende-eeuws, Wagneriaans totaalspektakel • 7 maart 1992
aluminium decorstuk, een lang balkvolume, meer dan manshoog en scènebreed, dat met zijn reling bovenop en zijn patrijspoorten, de geweldige indruk oproept die de onzinkbare Titanic op tijdgenoten gemaakt moet...Binnen dat decor, dat gewenteld en gedraaid kan worden op wonderlijke wijzen, danst een groep van elf dansers, onder wie Ida De Vos...Als ze dan op en rond de ijskasten zitten te springen, dan lijkt het er in de dans vooral om begonnen te zijn hun aanwezigheid enigszins te verklaren

De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens • 1 april 1992
Toch blijft de vraag of het opportuun was om de voorstelling te vertonen terwijl ze nog niet echt af is, en het gezelschap klaarblijkelijk volop aan het evolueren is qua bezetting en middelen...Omdat ze je zo aankijkt terwijl je de zaal inkomt, en haar beeld nog lang blijft hangen als de dans al begonnen is, gaat er tegelijk verleiding en brutaliteit van uit: ze kijkt je zonder verpinken aan...Hij voelt zich bekeken, en dat gevoel verdwijnt maar op het ogenblik dat hij een monoloog kan afsteken

Keuzen van klein teaterfestival • 22 mei 1992
Met nog wat straatanimatie uit België, Spanje, Frankrijk en alweer het Gos, en een trits voorstellingen in Luik en Henegouwen is dat net genoeg om het 4e "Actes"-festival het predikaat internationaal...Dat wordt ook sterk in de verf gezet: je ziet de troep de scène opzeulen met het materiaal in karretjes, dat ze onder het brengen van een inleidend praatje en strijkje met veel geharrewar opzetten...Een echtpaar met een heel bescheiden inkomen en een heel kleine intellektuele horizon (het leven is wat de televisie ervan toont) verwacht plots een kind, en dat verwekt spanningen

"De knie van de voetballer" of de... • 17 juni 1992
Dat heeft zeker iets te maken met zijn beruchte erotische films, maar die verklaren niet echt de weerstanden die hij opriep...Maar zelfs dat soort tegendraadse, "onredelijke" uitspraken, of het feit dat hij zichzelf tegelijkertijd archaïsch katoliek en kommunist noemde, verklaart de haat tegen zijn persoon niet...De uiteindelijke reden is dat hij in woord en daad de begeerte in zijn meest extreme vormen aan de stelde als tegenpool van de redelijke samenleving

"Sonatas 555" bevallig, maar wollig • 8 oktober 1992
De hele voorstelling lang heb je het gevoel dat het net allemaal iets te mooi, iets te vlot en ook iets te ongedwongen is. Dat laatste uit zich bij voorbeeld in de bewegingen...Dat heeft een groot nadeel: de individualiteit van de dansers kan zich alleen maar tonen als een soort bevalligheid, andere nuances zijn moeilijk weer te geven...Wie daarvan houdt, zal echter veel genoegen beleven aan deze "Sonatas 555". Nog te zien in Théâtre Varia, Scepterstraat 78 te Brussel tot en met 9 oktober, om 20 u 30

Needcompany brengt Shakespeare gebald • 9 november 1992
De ingeperkte versie -- de scène van het Kaaitheater is te klein voor het decor -- toont nog maar eens hoe godgeklaagd het is dat Lauwers hier geen kansen krijgt om zijn werk te doen...Michael Greiling als Antonius herroept zelfs voortdurend zijn beslissing om dood te zijn, en moet er door de anderen steeds weer aan herinnerd worden dat hij dat wel degelijk is. Alsof de eskalatie...Ritsaert ten Cate is steeds de man aan de zijlijn, de observator die de rampen allemaal al lang ziet aankomen, maar ook weet dat er niets aan te verhelpen valt

"Fase" van Rosas ontroerend • 16 november 1992
Een sterke, dwingende strukturele en formele logika, en een nauwgezette analyse van de muziek waarmee gewerkt wordt als stramien dat een sterke emotionaliteit genereert, die onverbrekelijk verbonden...brengen een ondefinieerbaar verhaal naar buiten dat het strikte vormexperiment ver te buiten gaat...Omdat het zo lang geleden was dat de koreografe nog zelf danste, en door de plotse schok van herkenning, kreeg de voorstelling iets ontroerends, dat de toch al ongewone intensiteit naar een absolute

Bij de dood (van een broer) • 21 november 1992
Pas achteraf wordt duidelijk dat die spontaneïteit, dat "voor-de-vuist-weg"-karakter een illuzie is die ontstaat uit het samengaan van een uitgekiende spreekwijze en een op het eerste gehoor biezonder...Dat Jansen zelf nooit zo'n wonderlijk dier als een koningssalamander bezat, met een groene rug en een lichtgevende rode buik, en zich tevreden moest, stellen met twee padden en wandelende takjes wordt...Een verhaal over zin en onzin van het menselijk bedrijf, over (doods )angst en hoe ermee om te gaan, over hoe menselijk tumult alleen maar heel tijdelijk de onverbiddelijke gang van de levenscycli kan

Jong, maar weinig geweld • 25 november 1992
Het illusionisme van het akteren wordt ondergraven door de akteurs alleen ad hoc realistisch te laten akteren, sommige rollen over verschillende akteurs te verdelen en ook de verkleedpartij te...Een van de gevolgen daarvan is dat het overdreven "schmieren" dat het spel van La faim de siècle en van veel amateurgezelschappen onverdraaglijk maakt, vermeden en/of funktioneel gemaakt is. Ook...Het register van de meeste akteurs is iets te beperkt om, zonder dekking van kostuums en decor, de hele voorstelling lang stand te houden

Virtuoos met boodschap • 26 november 1992
Groot en klein, zwaar-log en vederlicht: al die types zijn aanwezig...En dat zijn lang niet de enige inspiratiebronnen...Dat is, grosso modo, wellicht ook het verschil tussen Europese en Amerikaanse koreografen

Anne Teresa De Keersmaeker: 'Veel van wat... • 1 december 1992
Dat soort kostuums kennen we echter vooral door de manier waarop ze in historische films of in geroutineerde mise-en-scènes gebruikt worden om een cliché-beeld van vroeger raffinement en pracht op te...En dat heeft uiteraard te maken met het feit dat Mozart veel van die aria' s ook geschreven heeft voor de vele vrouwen in zijn leven...Je vindt niet echt iets uit, het is meer goed uitkijken, het potentieel van mensen proberen te zien en dat proberen te sturen

La chambre blanche zo diepzinnig als pompwater • 11 mei 1993
Je ziet vaak echt niet waarom een omhelzing zonder aankondiging omslaat in wat gespring, behalve dat de omhelzing zo lang aan het duren was dat iemand zich begint af te vragen wat dit nu te betekenen...Het is belangrijker dat de indruk ontstaat dat het ergens over gaat, dat dat het ergens over gaat...En tot op zekere hoogte is dat ook wel vrij genietbaar, al is het dansante werk zeker niet zo briljant als het decor en de belichting

Sagna misleidend en afstandelijk • 13 mei 1993
Twee vrouwen en drie mannen, vrij elegant gekleed, maken zich langzaam los uit de schaduwen, en je merkt al snel dat er iets vreemds mee aan de hand is. De eerste maal dat een man en een vrouw tot op...Ze zakken neer op de grond en de man begint de vrouw te betasten en in allerlei houdingen tegelijk tegen zich aan te trekken...De betekenis van de volledig lege scène wordt hier dan ook zeer evident: als er een beeld is dat al op zich verlorenheid en vervreemding oproept dan is het wel dat van de lege scène

De Parade ontleedt begeert: "Journalistiek Werk": repertoire-opbouw... • 19 augustus 1993
Meulemans en Carpentier hadden trouwens nog enkele andere projekten klaarliggen, over andere tema's, en dat kunnen ze nu door de subsidie doorzetten...Als we ze te grotesk zouden prezenteren zou dat ook een expliciet oordeel inhouden, terwijl we denken dat de kijker zelf ook wel ziet hoe weinig doordacht deze beweringen zijn...Je moet weten dat het Vlaams teaterleven in Brussel, maar dan heb ik het wel niet over een receptieve werking als van het toenmalige Kaaitheater, al jaren lang op sterven na dood is. De Vlaamse

Koele obsessie en leuke hallucinatie • 22 oktober 1993
Die eigenaardigheid verwijst naar het thema van de voorstelling: de dagelijkse, obsessieve poging van de koreografe om iets "essentieels" of "reëels" te betrappen binnen de beperkingen en wetten die...de hele verdere, meticuleus opgebouwde dans die dan volgt, lijkt het alsof dat "wezenlijke" steeds verder wegsijpelt in vermoeiende gebaren en figuren...De vreemde associaties en plots opduikende verhaallijntjes die dan weer in het niets lijken te verdwijnen, zijn een leuke verwerking van de hallucinatieve ervaring Lynda Gaudreau is nog te zien

Vera Mantero vlucht in absurditeit • 26 oktober 1993
Van gemonkel naar luid gelach en uiteindelijk bevreemding, als de scène maar blijft duren, lang nadat het verrassingseffekt uitgewerkt is. Wat eerst grappig en absurd leek -- de personages doen...Ze dwingen het publiek te kijken naar hun moedwillige, op de duur echt absurde klunzigheid en beperktheid...Het duurt te lang, of het duurt niet lang genoeg, het is smakeloos of het is te smaakvol... Net als Lynda Gaudreau is Vera Mantero een koreografe die op Klapstuk '93 fundamentele vragen stelt

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
En naast de praktische problemen betekent dat ongetwijfeld ook een voortdurend gevecht om de inzet en de emotieve kracht van het oorspronkelijke stuk weer aan te boren...Plots schijnt alle kracht even weg te vlieden, in dat moment van controleverlies zijgt de vrouw neer en laat ze zich rollen over het scènevlak tot haar rollende lichaam zoveel momentum krijgt dat ze...opinies en belangrijkheid, en dat ligt erg ver af van de springerige overmoed van de eerste jaren, toen het podium met risico en inzet van het eigen lijf veroverd moest worden

Koreografe Trisha Brown te gast : Overzicht... • 9 november 1993
Voorstellingen als Yellowbelly, waarin het publiek gevraagd wordt de danseres uit te jouwen, onderzoeken de relaties tussen de koreografe en haar angsten, tussen het publiek en de koreografie, en...Door een decor te gebruiken dat op een onvoorspelbare manier gaat bewegen, en door hen toe te laten op niet vooraf bepaalde ogenblikken de bewegingszin te onderbreken en later weer voort te zetten...Accumulation", "Set and reset", "Glacial decoy" en "Another story..." zijn van woensdag tot en met vrijdag te zien, "Newark", "Opal Loop" en "For MG: The movie" op zaterdag en zondag