704 document(en) met "de " • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Doelloos gesprek aan de eettafel • 22 september 1998
Peter Van den Eede van Cie De Koe in de rol van Gregory en Damiaan De Schrijver van Stan als Shawn, geven bespiegelingen over het leven en het theater ten beste onder het nuttigen van een goed...Bovendien wordt het publiek meer dan eens rechtstreeks aangesproken, waarbij dankbaar gebruik gemaakt wordt van de gêne van de toeschouwers die hier letterlijk pottenkijkers zijn...Wat hen echter verbindt is de bekommernis over de betekenis vandaag van artistieke activiteit en zeker van theater

Charmante verbeelding techno-tijdperk • 26 september 1998
Elsewhere zien we drie dansers, de Portugese Filipa Cardoso, de Romeinse Fossana Damiani en de Fransman Antoine Coesens...Naargelang de belichting zie je door deze kaders de achterliggende ruimte of vormen ze juist een scherpe begrenzing van de speelvloer...het eerste deel van de voorstelling overweegt deze 'stochastische' esthetiek, waarbij op vrij onvoorspelbare wijze nu eens de ene, dan weer de andere danser opduikt, in een niet te voorspellen baan

Bach dansen met klasse • 1 oktober 1998
Net als bij Paxton heb je de indruk dat er op voorhand bijzonder weinig "bedacht" is. Je merkt duidelijk dat de danser ernaar streeft om de muziek zo open mogelijk tegemoet te treden...Er zijn de kleine aarzelingen en de wat houterig-zoekende reacties, de huppels die wel iets weg hebben van een kinderlijke reactie op muziek, de onverwachte versnellingen... Er zijn natuurlijk...De manier waarop hij de toch wel zeer grote lege ruimte van het Minardpodium kan exploreren en integreren in zijn improvisatie, bewijst ten volle een authentiek bewustzijn van de werking van een

Hoe moeilijk is het om de anarchie... • 1 oktober 1998
De uitgangsgegevens van de plot zijn waarschijnlijk genoeg: een familie waarvan de vader de moeder alleen achterliet, waarvan de ene zoon een bruut is die uiteindelijk de gevangenis indraait terwijl...De moraal van de grootmoeder is die van een vanzelfsprekende en noodzakelijke solidariteit die zich niets gelegen laat aan de subtiliteiten van de wisselende spelregels van een meer introspectieve en...Hoe sterk dat soms ook werkt, de onbetwijfelbare waarachtigheid van de acteurs lijdt onder de terughoudendheid van de regisseur

Spoorloos verdwenen herinneringen • 8 oktober 1998
De centrale figuur in de Engels gesproken voorstelling is Simon Versnel, een schrijver die vertelt dat hij in zijn dromen een prachtig boek leest...Later duiken dia's op van aapjes, imiteren de dansers Bruce Lee en is er Bengaals vuur...Dat is slechts het halve verhaal: de dansers raken onderling slaags tijdens de voorstelling, zetten de cliché's naar hun hand en dissen allerlei secundaire verhaaltjes op, bijvoorbeeld over bedtijd

Stan geeft treffend beeld van Tsjechovs chaos • 10 oktober 1998
Met als gevolg dat de bijna bankroete weduwe Anna Petrovna (Sara De Roo), Sofya Yegorovna (Cristina Bizarro), de nieuwe echtgenote van Anna's zoon Sergey (Gillis Biesheuvel), de dwaze chemiestudente...De bijna lege scène daarna verduidelijkt de gênante positie van Platonov op de wijze van een deurenkomedie: de ene minnares na de andere maakt haar opwachting...De nadruk die zo komt te liggen op een pertinente analyse van de structuur van het stuk, gaat ten koste van het psychologische raffinement van de tekst, en dus ook het spel

Bert Van Gorp op de dool • 13 oktober 1998
Kan men zich een duidelijker zinnebeeld voorstellen van de morele inzinking of de absurditeit van het religieuze bestaan...Bert Van Gorp en Tuan John maken de keuze om in een reeks min of meer verhalende scènes de voortschrijdende ontreddering van deze mensen te laten zien...Deze omkering wordt vooraf al aangekondigd, eerst door de sombere overpeinzingen van de personages, later door een scène waarin een van de nonnen door de duivel bezeten is. De thematiek die Van

Minder wordt meer (of te veel): Het... • 15 oktober 1998
Geen andere architect dan de raadselachtige Duitser Mies van der Rohe heeft in de twintigste eeuw, in het spoor van illustere voorgangers als Schinkel, duidelijk gemaakt dat de eigen-aardige...Op elk moment kon op de werf de doorbuiging van de dakplaat gecontroleerd worden, om de berekeningen tijdig aan de werkelijkheid te toetsen (correcties tijdens de uitvoering bleken overigens overbodig...Negatief beschouwd kan men zeggen dat de verpersoonlijking van de mens een onpersoonlijke architectuur veronderstelt, en dat het dus tot een conflict moet leiden als de architect zijn architectuur

Onontwarbare wereld van Pirandello • 17 oktober 1998
Terwijl Pirandello in zijn literaire werk de betrekkelijkheid van onze zekerheden ("we zijn slechts wat we in de ogen van anderen zijn") thematiseerde, toonde Wittgenstein de beperkingen aan van de...Geleidelijk aan raken de acties van de personages verweven met die van de "echte" acteurs...Als de regisseur opwerpt dat de acteurs zichzelf moeten beschouwen als een hersenkwab van Wittgenstein, is de ontevredenheid zelfs compleet

Een oeverloos vagevuur: Vandekeybus kampt in Pasolini-project... • 19 oktober 1998
De erfgenamen Pasolini beslisten daar anders over: zij weigerden de toestemming om de teksten te gebruiken...Langs die tribune wandelend, stellen de acteurs zich in het begin van de voorstelling voor, aan de hand van hun geboortedag...Deze leessleutel bepaalt de interessantste delen van de voorstelling, waarin de acteurs elkaars mogelijkheden en die van de ruimte exploreren

Desperate monoloog van Black Panther • 23 oktober 1998
Als stichter van de "Black Panter Party for Self-defense" in de Verenigde Staten was Huey P. Newton jarenlang de verpersoonlijking van het zwarte gevaar voor de blanke Amerikanen...De basis daarvan was de stichting van de Black Panthers, maar ook zijn onterechte opsluiting voor een aanslag op een politieagent en zijn nogal exuberante gedrag droegen daartoe bij...Tegen de druk van de extreme verwachtingen die in hem gesteld werden, bleek de man niet opgewassen

Onvoldragen werk • 24 oktober 1998
Samyrra Bafdel beet de spits af met de solo 'Froleuse', gedanst door de jonge Vanessa Blanchard...De solo mankeert wel spankracht: een duidelijke spanningsboog, relatie met de scène-ruimte of de toeschouwer ontbreken nagenoeg volledig...De pompende muziek toont, meer nog dan de slordige uitvoering, dat de makers vooral een videoclip in het hoofd hadden

Treurmis voor de marginale mens: Duitse theatermaker... • 5 november 1998
Treurmis voor de marginale mens Duitse theatermaker Raimund Hoghe te gast in Brussel Van onze medewerker BRUSSEL -- De voorstellingen van de Duitse theatermaker Raimund Hoghe gaan over...Voortdurende legde Raimund Hoghe -- zelf even klein als de onfortuinlijke tenor, bovendien mismaakt door een bochel, en homoseksueel -- de verbinding naar de verdrukten van hedendaags Duitsland...Chambre séparée roept de naoorlogse periode op waarin de kleine Raimund opgroeide, de tijd van het Wirtschaftswunder

Dansen op een vlot • 7 november 1998
de eerste betekenis een egge, bij uitbreiding ook poortgrille met pinnen, een hekwerk om te dreggen, een staketsel en zelfs de constructie van bovenlichten op de theaterscène...De dansers, meestal slechts vier van de vijf, gaan op een kluitje bij elkaar staan in het midden van de scène...De eerste indruk is er een van onwennigheid, die bij de dansers nog veel groter is dan bij de toeschouwer

Jan Fabre pakt oorlog aan: Jan Decorte... • 16 november 1998
De wanden van de doos bestaan uit rekken vol legeruniformen, zodat de plaats van het stuk een kazernedepot lijkt...De wijze waarop de ene de andere beschildert, als schietschijf of rekenblad, vormt een rode draad in het stuk...Fabre gebruikt daarvoor zelfs een erg mooi beeld: de kostuums die in de rekken opgestapeld liggen, worden in de loop van de voorstelling op een hoop in het midden gegooid en gaan een eigen leven

Tijdeloze duurzaamheid: De gebouwde dromen van Charles... • 19 november 1998
De restauratie van het zestiende-eeuwse "Hotel Torrentius" in Luik betekende immers de aanzet van een steeds duidelijker aanknopen bij het paradigma van de klassieke architectuur en de traditie van de...Langs de analyse van het object komt Verschaffel zo onverwacht heel dicht in de buurt van Bekaerts gedachte van de "continuïteit van de lange duur" in Vandenhoves oeuvre...De singulariteit van de ontwerpkeuze moet iets zeggen over de ontwerper, is de suggestie

Hoghes vrouwbeeld • 24 november 1998
De spelletjes die de twee met elkaar spelen, geven de dingen soms zelfs een kinderlijk karakter...Tenminste, dat is wellicht de wijze waarop de bijna noodzakelijkerwijze van zijn eigen lichaam bewuste Raimund Hoghe de vrouwenbeelden op het scherm moet gezien (en als model begeerd) hebben...Wat Hoghe hier in dans uitdrukt, is de mate waarin de vrouw in onze wereld "het symptoom van de man

Lissabon enthousiast over De Keersmaeker: "The Lisbon... • 30 november 1998
Lissabon enthousiast over De Keersmaeker "The Lisbon Piece" licht en zwaar tegelijk Van onze medewerker LISSABON -- De titel van de choreografie The Lisbon Piecevan Anne Teresa De...Hun jeugdige geestdrift, en de spanning tussen de bewegingstaal van De Keersmaeker en het klassieke vocabulaire geven de voorstelling een zeer specifieke kleur en sfeer die fascineren...Er zijn veel kleine wrijvingen, tussen de lichtheid en vormelijkheid van het klassieke idioom en De Keersmaekers "eigen" zwaarte, tussen de prilheid van de dansers en de dramatiek van de confrontaties

Optelsom van leuke vondsten • 5 december 1998
Dat bleek al uit de stukjes "Pastel" en "Smoutebollen", die hij in mei presenteerde op de Ultima Vez-avond in de KVS...Zowel het onderwerp als de techniek van de filmpjes en zeker het soort naïeve pret dat ze uitstralen, lijken immers eerder uit een twintig of dertig jaar vervlogen tijd te komen...De ernst van de jaren negentig is hier ver te zoeken

Jérôme Bel sterk in theatrale rebus: Franse... • 9 december 1998
Juister is de bewering dat hij vanuit de dans tot een reflectie kwam over podiumkunsten, vooral over de rol van de menselijke aanwezigheid daarin...Een korte uiteenzetting, halverwege, over het kopiëren van kunstwerken zoals het dansstukje van Suzanne Linke, stelt analoog de vraag naar de herhaalbaarheid van een voorstelling of de mogelijkheid om...Dat de kijker zo zijn eigen voorstelling wordt, wordt op het einde van 'Le dernier spectacle' benadrukt door de bezoekerslijst van achter de scène voor te lezen