523 document(en) met "Het stuk stuk" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Iets van Bach • 25 november 2000
Deze sterke, maar op het eerste gezicht onverklaarbare oppositie, is geen steriel experiment, maar levert de sleutel tot de basisstemming van dit stuk...Het is een beeld dat je als kijker automatisch betekenis toedicht, gewoon omdat het op de scène gebeurt...Het heerlijke hoort onze wereld niet meer toe, het behoort tot het barokke theater, de barokke wereld

Kafka in 1001 beelden • 16 december 2000
Op muren lopen, ruggelings van een dak vallen en weer opveren, het kan allemaal in Nadj' wereld...De overdaad aan vondsten in het stuk, bijeengepakt op ruim een uur, resulteert in een irritante, slechte timing...Maar theater dat de montage-logica en snelheid van videoclips wil imiteren of overtroeven, gaat voorbij aan de eigenheid van het medium

Meg Stuart krijgt vandaag Leuvense cultuurprijs :... • 20 december 2000
En dat doet er weer aan denken dat Stuart al in het begin tegen het heilige huisje van het instituut-theater zelf aan het schoppen was...Het reizen en het werken in andere gebouwen dan theaters is een middel om het klassieke gegeven van de voorstelling open te breken...De 'black box' van het theater wordt de 'white space' van de tentoonstelling waarin mensen van het ene werk naar het andere lopen

Kunst met gaten: Een gesprek met tentoonstellingsmaker... • 1 januari 2001
Zo ontstond het idee voor een tentoonstelling met dezelfde fysieke impact, maar zonder het ludieke karakter van het spookhuis...Het stuk ging in feite over niets...Het was een zeer open stuk

Duitse Schaubühne met "Zweiland" te gast in... • 23 januari 2001
Het effect van een en ander is dat een stuk dat aanzet als het portret van een stelletje losers de allure krijgt van een brede schildering van de rijke subjectieve verbeeldingswereld van deze mensen...Je moet bijvoorbeeld al heel alert zijn, en op de hoogte van Duitse toestanden, om het verband tussen de tweedeling van Duitsland en dit stuk op te merken...Het einde van het stuk, waarin allen gezellig samentroepen onder het afdakje van de kiosk, is zelfs ronduit zoutloos of te zoetsappig

Lichamen in alle maten en gewichten • 26 januari 2001
Zoals de titel van het stuk al aangeeft, exploreert Körper het menselijk lichaam in al zijn facetten...Een indicatie dat Waltz de grote vragen daarbij niet schuwt, is dat de voorstudie voor deze choreografie gebeurde in het Joods Museum in Berlijn, het meesterwerk van Daniel Libeskind met zijn...Het angstige lichaam: het bevraagt zich over ziekte en verval

Double points. Gebroken verwachtingen • 5 februari 2001
De paradox van dit stuk is dat Greco fascineert door het mislukken van de fascinatie te tonen...Het gedreun van vuurwerk op het einde is een ironische voetnoot hierbij...Het is nog steeds Greco die aarzelend, traag en wat schokkerig naar de voorgrond komt, terwijl Bermudez Pascual in het halfduister achterin oefenfiguren maakt met haar rug naar het publiek

"Amlett" van Jan Decorte ontroert ondanks kleinheid... • 5 februari 2001
Dat blijkt ook: Decorte hertaalde het stuk, zoals te verwachten was, in zijn eigen, kinderlijk-Vlaams idioom en maakt van Hamlet, in zijn eigen woorden, "een snotvent". Toch blijft het werk behoorlijk...De ernst van het gebeuren verwatert daardoor van een staatszaak tot iets wat, door de kleinheid van de personages, net geen komedie is. Deze lijn van het stuk wordt doorgezet tot op het einde...Maar toch blijft er iets tegendraads aan het stuk

Steve Paxton wenst alertheid te bewaren :... • 19 februari 2001
Improvisatie heeft maar betekenis als het niet om bewegen in het wilde weg gaat, maar als van instant choreografische compositie sprake is. De poëzie daarvan is niet te evenaren...Je hebt het acute gevoel dat alles mis kan gaan, maar dat ook de mogelijkheid van een buitengewone en onherhaalbare vondst in het bereik ligt...Charmatz brak resoluut met de in improvisatie gebruikelijke consideratie voor zijn tegenspelers, en injecteerde een behoorlijke dosis agressie in het stuk

Nieuwste productie Wim Vandekeybus in première in... • 1 maart 2001
De sterkste bijdrage aan het stuk wordt echter geleverd door de Schotse Iona Kewney, een kleine, kaalgeschoren vrouw...Daarmee lijkt ze in haar eentje de hele sfeer van het stuk samen te vatten in een beeld en een lichaam...Maar in tegenstelling tot eerder werk brengt dit in Scratching nooit de sterke impressies in het gedrang die het stuk nalaat

Crave. Pornografie en wanhoop • 3 maart 2001
Het bracht hem tot het besluit dat de notie "pornografisch" altijd op een ander wordt toegepast...Hun concentratie werd voor een groot deel opgeslorpt door het memoriseren van de tekst, wat de scherpte van het opvoeringsidee afzwakte...De vier stemmen in het stuk, twee mannen en twee vrouwen, worden hier gespeeld door slechts twee acteurs, die dan nog af en toe meer dan twee stemmen voor hun rekening nemen, wat heel verwarrend werkt

Welke plaats voor welk lichaam? • 7 maart 2001
Hij doet dat op zo'n fundamentele, drastische manier dat zelfs een door de wol geverfde choreograaf en danser als Paxton van zijn stuk raakt door het eindresultaat...Het is eerder een plek, een laboratorium waar kunstenaars zoeken naar middelen om de dans het kritisch potentieel, de rijkdom en de vrijheid terug te geven die nu maar al te vaak ontbreken...Samen bevragen ze het statuut van het lichaam in de kunst

Victoria gevangen in • 17 maart 2001
Net zo is het met het gezelschap dat we in Club Astrid van Lies Pauwels zien...Enorm krakeel is het resultaat, en dat wordt perfect samengevat in het motto van Judith Herzberg dat de voorstelling begeleidt: "Als ik ze opsluit, beginnen ze te roepen en te tieren...Het improvisatiekarakter is ook de zwakte van het stuk

Duitse choreograaf Tom Plischke komt naar Beursschouwburg • 22 maart 2001
Daarmee was het niet afgelopen: toen belangrijke producenten hem vroegen voor producties en hem wilden inlijven in het systeem van de grote Duitse theaters, sloeg hij elk aanbod...Dit stuk uit 1966 is een scheldtirade aan het adres van het publiek, met de bedoeling de imaginaire wand tussen het theater en het echte leven neer te halen...En alsof dat niet genoeg is, plaatst hij je halverwege de voorstelling in de benarde positie van hoofdrolspeler van het stuk

Jérôme Bel dubbelzinnig én humoristisch : Gelieve... • 7 april 2001
Bij het begin hoor je eerst, in het duister, "Tonight" uit West Side Story...De werking van het lied heeft alleen met haar eigen verbeelding te maken...Zij is het die het kunstwerk afmaakt

Wie is bang van zwetsende theatermakers? • 17 april 2001
Als je die tweede laag in het stuk wegdenkt, behoud je enkel een platte klucht over een zelfingenomen regisseurtje van het zevende knoopsgat...Dan verwatert het stuk tot een enigszins grappig, maar vooral te langdradig portret van een mislukt artiest...Van de eerste tot de laatste zin belichaamt De Wachter het cliché van de zelfingenomen, ook in het gewone leven overdreven gesticulerende acteur

Keukengeheimen van Trisha Brown en Dave Douglas • 21 april 2001
mijn herinnering was het veel langer dan de twintig minuten die het stuk werkelijk duurt...Het is een prettig kijkspel dat de muziek als het ware met felle kleuren aanschouwelijk maakt...herken je bijvoorbeeld maar net het grappige heen en weer stappen van dansers uit een lange lijn, omdat het zo vanzelfsprekend spoort met de ontwikkeling van de muziek

Gespannen spieren en popcorn • 23 april 2001
de beste modernistische traditie is het werk een bespiegeling over tijd, ruimte en beeld, zonder enig verhalend element...Je weet lange tijd niet waar je het hebt met dit stuk...Dat is de opmaat voor het verbluffende derde deel, dat qua stapeling van bewegingen een herneming lijkt van het eerste

KFdA-dans: angst voor het lege podium • 19 mei 2001
elke opdracht van zijn baas, gespeeld door Verret zelf, antwoordt hij met een simpel I would prefer not to. Die baas is eigenlijk het centrale personage van het stuk...De vrouw die eerst zijn alter ego was, kruipt naar het einde van het stuk in de huid van Bartleby: uitdagend, bijna hoerig gaat ze voor de kijker staan en vraagt wat hij zou willen dat ze doet...Ook dat wordt met genadeloze logica gedemonstreerd als op het einde van het stuk de bezoekerslijst afgerammeld wordt

Het lichaam zonder het lichaam • 1 juni 2001
Het lichaam kon aanwezig zijn in de sporen die het in het materiaal achterliet zoals bij Giacometti, het kon als beeld geproblematiseerd worden zoals bij Warhol, enz...Al is dat natuurlijk ook de troef van theater: het verdwijnen van het beeld nog voor het gestold is zou, als het goed is, een actief kijken moeten uitlokken...Access Code 121 Het uitgangspunt van Access Code 121 (spreek uit 'One to One') is een radicale omkering van de gewone verhouding tussen de kijker en het stuk