693 document(en) met "Zijn" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Laub gebruikt scène als scherm en spiegel • 7 juni 1991
zijn stukken omruilde voor een meer fragmentaire kompositie, zonder uitgewerkte personages...Ze zijn uitsluitend met zichzelf bezig, ze staan ook in hoge mate onverschillig tegenover elkaar...Een man, een droevige en wat slome dompelaar, vertelt tussendoor gelijktijdig over wat hij op televisie ziet en over zijn vroeger lief

Mystifikatie van een simpel idee • 27 juni 1991
die oorlogsbeelden; niet als een herbeleven, maar eerder als een laatste maal, ter afscheid, luisteren naar vertrouwde geluiden, die nog enkel in haar hoofd aanwezig zijn...Specificiteit van ervaring, en dus ook echte rouw, zijn hier afwezig...Als de treurnis om een verloren gegane muziektraditie belangrijk zou zijn, zou de muziek op zich ten gehore gebracht kunnen worden, omwille van zijn exemplarische waarde

Het muffe van teaterspelen • 28 juni 1991
een vervallen achterzaaltje van een herberg in een godvergeten oord ergens in de Oostenrijkse Voor-Alpen braakt de gedesillusioneerde auteur-akteur Bruscon zijn afkeer en walg van het teater, zijn...Hetzelfde gaat trouwens op voor zijn vrouw en twee kinderen, die mee het stuk gaan opvoeren: ze zijn achterlijk, dom, onbekwaam, of toch zo gemaakt door Bruscon...Waar ik zelf evenwel steeds minder mee kan lachen, en het is een belangrijke schoonheidsfout aan deze anders uitstekende voorstelling, is dat Lamers het gewoon vertikt zijn tekst van buiten te leren

Teater zonder teater • 3 juli 1991
Achteraf kom je tot de vaststelling dat het niet die afzonderlijke formele criteria zijn die frustreren, maar een wijze van teatermaken die ook een andere manier van kijken eist...en met de algemene opzet bezig zijn...Het stuk deemstert -- wellicht niet toevallig -- bijna letterlijk weg in een lange monoloog van Tom Jansen over zijn overpeinzingen tijdens slapeloze nachten

Akteur Frank Vercruyssen creëert authentiek moment • 31 augustus 1991
Maar trouw aan Büchners woord, spreekt Vercruyssen ze uit als een nar, zijn outfit is er ook naar...Maar precies daarom, en omdat zijn verschijning een parodie is van de mensen die hij viseert, kan je moeilijk voorbijgaan aan de wanhoop die onder zijn boutades en boude uitspraken ligt...De suggestie van opwinding die ervan uitgaat, trivialiseert wat achteraf komt een beetje tot een nummer, dat van de man die zijn gal spuwt; En eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling er een

Pat Van Hemelrijck knutselt vrijblijvend objectentheater • 3 september 1991
Dat je het wel degelijk zo moet begrijpen blijkt uit een inleidend kaderverhaal over een vader die zijn zoontje beveelt geen lastige vragen meer te stellen en voort te doen...De band tussen leuke konterfeitsels van Van Hemelrijck en wat hij met zijn verhaal wil vertellen, is bijzonder los...Zelfs in die mate dat je de indruk krijgt dat het verhaal niet meer dan een schaamblad is voor zijn ongebreidelde bricoleursinstinct

Klapstuk investeert in jongeren • 13 september 1991
Het festival kende, sinds zijn transformatie van jaarlijks kunstenfestival tot tweejaarlijks dansfestival in 1983, een opmerkelijke evolutie...Zonder de studio zou de programmatie van nieuw werk van De Herdt, Stuart, Valenciano, Oei en O'Connor onmogelijk geweest zijn...De laatste jaren verrichtte 't Stuc, de moederorganizatie van het Klapstuk, baanbrekend werk inzake filmprogrammatie, en ook dat vindt zijn weerslag in dit festival

Kindersprookjes van Pierre Droulers • 27 september 1991
Droulers ordent dat, op een schijnbaar achteloze manier, (maar bij nader toezien is weinig aan het toeval overgelaten) door zijn akteurs te laten opereren als een kindertroep die na het ochtendlijke...synkroniciteit vragen, zelden echt goed uitgevoerd worden, terwijl Droulers zelf toch danser is, en verschillende van zijn akteurs duidelijk goed opgeleid zijn...Niet alle vondsten zijn ook even goed, soms zijn het echt niet meer dan "vondsten", de voorstelling komt moeilijk op gang en vindt even moeilijk een einde

Julien Schoenaerts volgt Samuel Beckett nauwgezet • 1 oktober 1991
steeds zijn middelen vernieuwt is "deadly", al was het ooit springlevend...verwantschap vertoont met de manier waarop Krapp zijn eigen herinneringen vernietigt door ze te herbeluisteren...Dat soort reflektie over het akteur-zijn zou bij voorbeeld een weg kunnen zijn om het autentiek moment van Becketts tekst nu op een autentieke manier over te brengen, zonder goedkope patos

De "minimalistische" choreografie van Lucinda Childs • 8 oktober 1991
Ze vergelijkt haar toenmalige demarche met Warhols pop-art die zijn eerste films maakt met leden van de Judson group

De keuzen van een festival • 11 oktober 1991
Een danser als Dennis O'Connor bouwt dan weert op zijn vroegere ervaringen in de Merce Cunningham Company...Veel van de gebreken van haar voorstelling zijn alleen daaraan te wijten...Overigens, pathetiek en emotie zijn in onze samenleving een reusachtig taboe geworden: we vinden ze gênant

"Aliud" van Angelika Oei opent Klapstuk '91... • 17 oktober 1991
Je zou zijn beweging ook als een maalstroom kunnen zien, zeker als een tweede danser, Anton Skrzypiciel aangezogen wordt en mee begint te tollen...Eens alle dansers "aangezogen" zijn, doet de totale beweging dan weer meer denken aan het fenomeen van een ronde schaal waarin knikkers heen en weer geschud worden: als ze tegen elkaar botsen schieten...Dat zijn ogenblikken waarop je als kijker murw geslagen wordt

"Zij was en zij is, zelfs" van... • 20 oktober 1991
En even kenschetsend, hij lijft het werk naadloos in zijn eigen universum in. Van Duchamps pseudomechanistische voorstelling van de verhouding tussen "de arme stakkers" van vrijgezellen die de...De twee niveaus lopen voortdurend door elkaar en zijn zelfs onafscheidelijk

"Puntos suspensivos" stelt teleur • 22 oktober 1991
Valenciano zelf is meer het ongeremde dromertje of grappig losbolletje (het zijn clichés, maar zo is dat nu eenmaal), Juana Cordero het opgeschoten, gedisproportioneerde en meer beangstigde meisje...zijn koreografie wordt voortdurend gespeeld met het opbouwen van poses en symmetrieën die terug uit elkaar vallen, met beweginspatronen die totaal ongelijksoortige bewegingen naadloos aan elkaar...Climaxen en eindpunten in een opbouw zijn al telkens weer het begin van iets anders

"Après-midi", beweging uit stilstand • 23 oktober 1991
De struktuur van de voorstelling is ascetisch; twee mannen, Eric Lamoureux en Eric Affergan, en een vrouw, Hela Fattoumi zijn aanwezig op de scène, zonder meer...Op de klankband klinkt geruis, stemmen, stappen, aanwaaiende muziekfragmenten: het leven dat ergens anders maar niet hier zijn loop vindt...Als er een element is dat dat perfekt demonstreert, is het wel de verschijning van drie stalen schommelstoelen waar de dansers mee bezig zijn in dode momenten

Bevalligheid en kitsch • 25 oktober 1991
Ook de bewegingen zijn eenvoudig, en te verdelen in twee groepen: de echt "dansante" delen, die met verve en kracht gedanst worden en hun materiaal ontlenen aan uiteenlopende bronnen waarin je een...zweem van volksdansen (het heftig heen en weer zwieren over de ruimte in de openingsdans) of zelfs jazz-ballet kan zien (een duet halverwege de voorstelling). Tussendoor zijn er "grondsekties" waarin de...De vooropgezette belangrijkheid van elk detail staat in de weg van het proces waarin "het doen" zijn eigen betekenissen gaat genereren

Portugese dansers met fantazie • 29 oktober 1991
Aan verve mankeert het hem niet: wanneer hij zijn mantel opzij zwiert en aankondigt gelaten op zijn executie te wachten, omdat dat zijn lot als koning is, dan is het patos in elk detail aanwezig, van...de schots en scheve fierheid van zijn houding tot de donkere schorheid van zijn stem...Camacho, Mantero en ook Paulo Ribeiro zijn in België nog te zien op 2 november in Théâtre 140 in Brussel, in Limelight in Kortrijk op 4 november en in het Maison de la Culture van Namen op 6 november

Compania Nadir: wondermooie dromerij • 5 november 1991
Eenmaal als dat personage gaat meebewegen zal dat het spel -- want dat is het, een ernstig spel als van kinderen die in hun eentje bezig zijn -- nieuwe richtingen uitsturen...Er zijn geen stijlbreuken, alle verplaatsingen en bewegingen, en elk moment op zich zijn stijlvol gekomponeerd

Wooster Group herwerkt Tsjechovs stuk "Drie Zusters"... • 21 november 1991
Het hangt er maar van af hoe je dit "in de weer zijn op scène" bekijkt...En sommige akteurs zijn, wegens leeftijd of andere aktiviteiten, helemaal niet aanwezig en zijn uitsluitend op video te zien...Indrukken van een reis naar Japan zijn in de voorstelling, in de kledij van Valk, de prezentatiewijze als van de verteller bij stomme Japanse films, in de filmfragmentjes van oude Japanse films

Klapstuk 91: Geroezemoes na een dansfestival • 1 december 1991
Van daaruit werkt hij aan zijn verhaal, zijn artistiek vertoog, dat er doorgaans op neer komt dat de overbepaaldheid door de aard van de middelen, de fondsen, wordt verborgen...Er zijn momenten waarop je bang bent dat de buitenlanders zullen denken dat het dansfestival alleen maar een alibi is om te kunnen pronken met iets waarin 'wij' nu goed zijn...Camacho spreekt tijdens zijn voorstelling, dat is essentieel, zo schept hij een referentiekader waarbinnen we zijn choreografie bekijken