Advanced Search found 10 item(s) featuring "Maurice Ravel"

1939-07 HET NEGEN-EN-TWINTIGSTE JAAR 1926-27 (August Monet)
  • . . . «La Lépreuse» van denzelfden componist gewekt had. Als noviteiten bracht het balletkorps : Op Zaterdag 2 October 1926 : De «Wals» van Ravel . Op Zaterdag 11 December 1926 : «De Tooverbeiaard» van Piek Mangiangali . Op Zaterdag 18 December 1926 : «De Tragedie van . . .
1933-11-15 Een interview met Kurt Jooss (Anon.)
  • . . . balletkunst te zien gaf van de beste soort. Der grüne Tisch evenwel en de in haar soberheid even grootsche als navrante verbeelding van Ravel 's Pavane pour une infante défunte behooren tot een «Sonderklasse», waar men eenvoudig sprakeloos van bewondering voor blijft staan. En wanneer wij dus eenige bezwaren . . .
1939-07 HET ACHT-EN-TWINTIGSTE JAAR 1925-26 (August Monet)
  • . . . Op Zondag 15 November : «De Draaimolen» van G. Basilewsky . Op Donderdag 24 December : «Daphnis en Chloë» van Maurice Ravel en «Betooverde Nacht» op muziek van Chopin . En op Donderdag 21 Januari 1926 «De Vuurvogel» van Igor Strawinsky . . . .
1921-02-25 MUZIEK TE BRUSSEL I (Karel Van de Woestijne)
  • . . . hij telkens het Meyerbeer -repertorium herhaalt, wat eene opgetogen menigte lokt. Eene uitzondering op deze weinigverheffende vertooningen zou de uitvoering wezen van Maurice Ravel 's "Heure Espagnole", waar de liefhebbers heel wat van verwachtten, en terecht: dit lyrisch blijspel behoort zeker wel tot het pikantste wat de jongere . . .
  • . . . voor Fransche muziek van dezen tijd, ging zóóver, te betreuren, dat men het blijspel van Franc-Nohain niet zonder de muziek van Ravel had opgevoerd. Nochtans was aan die opvoering de grootste zorg besteed geworden: zij heette beter te zijn dan die van het Opéra comique... Dat . . .
1921-06-23 Muziek te Brussel III (Karel Van de Woestijne)
  • . . . zoo goed als dood kon wanen, met voor de kas van het bestuur gevolgen, waar het blijde mee zijn kan. De eenige noviteit: Ravel 's "Heure Espagnole", was geen bepaald sukses; "La Péri" had wél sukses, maar men kan vermoeden, dat het niet onverdeeld ging naar de muziek. Terwijl . . .
1919-05-09 Tooneel en muziek te Brussel (Karel Van de Woestijne)
  • . . . dan zelfs een weerklank te zijn; de angst om de uiterste persoonlijkheid kent hij veel minder dan Debussy , Dukas , Ravel . Hij heeft hunne middelen overgenomen, maar - misschien omdat wij er gewend aan geraakt zijn - bevreemden, verontrusten zij ons niet meer. Zijne overgave . . .
1923-07-31 VACANTIEKRABBELS III (Karel Van de Woestijne)
  • . . . de voorstelling begeleidde. Die muziek was helaas niet veel meer dan negermuziek. Waar ik den bruidmarsch uit Lohengrin verwachtte, of den "Pavane" van Ravel , of enkele pikante maten van Erik Satie , of zelfs, lompweg of joviaal, een wals van den ouden Strauss , moest ik . . .
1924-05-24 De Sakharoff's (Willem Putman)
  • . . . dan de dansnummers -- op muziek van Tausman , Paganini , Kreisler , Krug , Debussy en Ravel -- bij open doek door de medewerking der Sakharoff's gevoerd worden tot diezelfde waarde van "zuivere muziek" die wij vooraf hoorden, en die . . .
1922-12-31 TOONEEL TE BRUSSEL I (Karel Van de Woestijne)
  • . . . oorsprong te zoeken in de dertiend'eeuwsche beeldhouwers, en dien van Monet in Claude Lorrain 's vergezichten; Debussy en Ravel sluiten bij de achttiende eeuw aan; Verlaine is de verloren zoon van Villon , om niet nog een honderd jaar op . . .
1926-06-19 Ravel en Colette : "L'Enfant et les sortilèges" in den Muntschouwburg (Willem Putman)
  • . . . Ravel en Colette "L'Enfant et les sortilèges" in den Muntschouwburg . Om de opvoering van dit nieuwe werk van
  • . . . Ravel en Colette "L'Enfant et les sortilèges" in den Muntschouwburg . Om de opvoering van dit nieuwe werk van Ravel , "fantaisie lyrique" in twee deelen, verdient het bestuur van den Muntschouwburg waarachtig een pluimpje, en dat geven we des te liever daar . . .
  • . . . het behoort neuriet de tas in 't Chineesch -- en we krijgen een smakelijke puzzle te hooren: "Keng-ça-fou, mah-jong, Sessue Hayakawa ! Ca-oh-râ!" Ravel duidt daarbij zeer geestig aan : "expressivo". Heel zacht klaagt het kind -- met een begeleiding om te zoenen -- "Oh, Ma belle tasse . . .
  • . . . gek akkoord deze verpozende harmonie. Het kind zoekt de prinses te vergeefs in zijn boeken. Alleen cijfers vindt het. En de ironie van Ravel paart zich hier bij die van Colette . Een kleine dwerg, gevolgd door een bende "cijfers" brengt het kind een brouhaha van vraagstukken. . . .