Archief Etcetera

876 document(en) met "ZE AF" • Resultaten 781 tot 800 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 69, Januari 1999 • Claire Swyzen • Heimattheater
Een aantal onder u vraagt zich misschien verontwaardigd af of dat geen evidentie is in een tijd waarin we de kloof met de burger horen te dichten...Dan heeft men niet ingezien dat hun taal slechts de illusie van natuurlijkheid opwekt, terwijl ze in werkelijkheid een literair product is en dus artificieel...Terecht vraagt Van Nuffelen zich op de sympathieke, oubollig ogende affiche van Ananas met de woorden van Boon het volgende af: 'een vertelling over het gehele leven, gaat dat niet uiteindelijk over

Nr. 69, Januari 1999 • Jan Ritsema • Voor jou, voor jou en voor ons
De zorg van de kunstenaars verschuift van denken over wat ze nodig en node moeten maken naar voor wie ze dat moeten doen en hoe ze die de tent binnen krijgen...verdroogd terwijl ze ons zegt dat ze niet meer het leven wil dat haar zoveel pijn gedaan heeft, ik ben daar als de vrouw ons haar knieën opent met hetzelfde moederlijke gevoel als wanneer zij haar armen opent...voor het kind, ik ben daar als de vrucht van haar valt, een, twee, drie of zoveel keer ze maar wil in haar leven, ik ben daar ook nog als wij oud zijn en wij strak kijken vanuit de kant van de nacht die

Nr. 69, Januari 1999 • Myriam Van Imschoot, Rudi Laermans • De sprong van Nijinski
Ze is integendeel hoogst mobiel...en aan het publiek geven, zodat ze zouden weten dat Hij alomtegenwoordig is. Wanneer ze "het" voelden, dan was ik de spiegel van Hem...Allen worden ze met iedere sprong verder ter plekke genageld

Nr. 69, Januari 1999 • David Michael Levin, Rudi Laermans • Balanchines modernisme
Zijn traditionele balletten, zoals het verhalende La Valse, zullen ook bewonderd en herinnerd worden - maar eenvoudigweg omdat ze uitgelezen verzinsels zijn, en niet omdat ze een nieuwe esthetische...Klee's Acteursmasker uit 1912). Ten derde, een esthetiek die de figuratie behield, maar ze vervormde en in de war bracht, ze volledig abstract maakte, zodat de krachtig versterkte expressiviteit van de kunst...kostuums) niet met een uiterste omzichtigheid worden ingezet, ja indien ze niet met een grote subtiliteit worden veranderd, dan slachtofferen ze de gratie van de 'opticaliteit' voor het charmerende verzetje van

Nr. 69, Januari 1999 • Clara Van den Broek • Geen lichaam voor ballet
Eigenlijk had ze meer iets van een poort...Samen met mijn vriendinnetje leunde ik ertegen om ze open te krijgen...Het werd bevolkt door superwezens, in staat de zwaartekracht tijdelijk naar hun hand te zetten - tenminste voor de duur van hun 'sauté', zodat zij ruimschoots de tijd hadden de pas in de lucht af te

Nr. 69, Januari 1999 • Rudi Laermans • Achter de schermen van het ballet
Zo'n honderd pagina's later thematiseert ze opnieuw de spreekwoordelijke imprint van het ballet op iemands lichaam en gewaagt ze van het bestaan van een 'musculair geheugen'. Maar dan gaat het al lang...creativiteitsblokkades die vroeg of laat in vooruitgang resulteren'. Ze laat de lezer(es) echter alweer op zijn of haar honger: ze geeft géén 'thick description' van de vermelde verwachting, ze illustreert helemaal niet het...Na drie jaar lidmaatschap van het corps krijgen ze een vast contract en kunnen ze voor hun spreekwoordelijke pensionering omstreeks hun veertigste maar moeilijk worden ontslagen

Nr. 69, Januari 1999 • Katrien Darras, Clara Van den Broek • Gebroken spiegel?
Sinds La Tristeza Complice is ze actief bij Les Ballets C. de la B. Momenteel is ze te zien in Alain Plateis Iets op Bach...Ze willen altijd dat je verder gaat, want ze zien nog niet helemaal wat ze zouden willen zien...Ze vragen zich niet af of hun gewicht juist is, of ze zich wel goed voelen bij wat ze doen

Nr. 69, Januari 1999 • Pascal Gielen • Dans in Vlaanderen 1980 - 1995
Van wie kregen ze financiële middelen en hoe organiseerden ze zichzelf...Ze sloot met verschillende Vlaamse steden een contract af waarbij deze zich ertoe verbonden het KBVV te 'subsidiëren' voor een bedrag van 50.000 fr...Binnen het festival werden geregeld Schaamteproducties geplaatst, waardoor ze in contact kwamen met de internationale markt

Nr. 69, Januari 1999 • Kiki Vervloessem • Een goed bewaard geheim
Wordt het KBVV in een vergeethoek geduwd of dwingt ze zelf een artistiek isolement af...Zo zet het KBVV dit seizoen Sleeping Beauty op het programma en wel in de originele versie van Marius Petipa, daar waar ze Cinderella in de handen legde van Peter Anastos...Met de vele herinterpretaties van de grote balletten en met het modern-klassiek repertoire bewijzen ze toch dat ze zich openstellen voor een verfijning van het klassieke balletidioom zonder de

Nr. 70, December 1999 • Peter Anthonissen • In de waan van het kapitalisme
Typisch voor zowel de personages in Wie... als in Tussen ons gezegd en gezwegen is dat ze niet langer moeten werken om de kost te verdienen: het zijn rijkeluiskinderen, die met een gevulde beurs ertoe...dat universum is er veel ruimte voor 'shopping' (in Blaat worden mensen getaxeerd op 'de' Armani of 'de' Dior die ze dragen), maar van 'fucking' is er weinig sprake, laat staan van 'lovemaking'. In de...haar wel vermoorden / Ze kwam veel te dichtbij / Ze kwam zo dichtbij dat ze dacht dat ze mij was

Nr. 70, December 1999 • Marianne Van Kerkhoven • Un acte d'amour, un acte de confiance
De andere vertalingen van teksten die we gepubliceerd hebben maken deel uit van de 'koffer-projecten'. In zo'n koffer vind je 'gewone' teksten: door ze in een doos te groeperen vestig je er een extra...Weet je, boeken maken is eigenlijk gemakkelijk, dat kan iedereen, maar ze verkopen, verspreiden, bekendheid geven... Daarom krijgen we ook meer en meer vragen van mensen die een collectie opstarten...Uitgeven is te vergelijken met het telen van apenoten: de man die ze kweekt krijgt voor een kilo twee frank en in de winkel worden ze aan 100 frank de kilo verkocht; de tussenpersonen die het minste

Nr. 70, December 1999 • Bart Eeckhout • Het monstertje heet Calimero
De tweetalige voorstelling Ja ja maar nee nee werd zo uniek, ja zelfs exotisch bevonden dat ze meteen een selectie voor het (vorige) Theaterfestival opleverde...cultuurbeleid stimuleert dergelijke samenwerkingsverbanden niet, straft ze integendeel af, heet het...ze er meteen aan toe, 'tekenen van openheid vanuit de sector zijn ook maar van recente datum, en het is toch vanuit de sector dat het moet uitgaan, niet vanuit het beleid

Nr. 70, December 1999 • Ivo Kuyl • Vermaningen vanuit de ivoren toren
Ze worden niet zozeer gerechtvaardigd door hun plausibiliteit, dan wel door het feit dat ze onderschreven worden door een als eminent voorgestelde persoonlijkheid...Vanaf nu weet ze in welke richting ze moet gaan zoeken voor het oplossen van allerlei problemen en heeft ze een maatstaf in handen voor het bepalen van wie wel en wie niet schuldig is aan haar lijden...Natuurlijk heeft ze gelijk, wanneer ze vaststelt dat het werk van de jongeren nog uiterst onvolmaakt is en op haast alle niveaus fouten en mankementen vertoont

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99; veel verleiding, weinig kritische zin
Meer dan één voorstelling op Klapstuk '99 - en dan in het bijzonder 'neoklassieke' voorstellingen zoals die van Thomas McManus en Dana Caspersen - toonde hoe kwetsbaar dans wel kan zijn als ze ontdaan...Toen talloze ontzette bezoekers mij duidelijk maakten dat het hier om een mislukte en inhoudelijk onzinnige persiflage op tv-shows ging, zag ik bijtijds van dat voornemen af...Een ander, en naar ik vrees zeer verwant, discursief probleem van dit festival was het taalgebruik van brochure en flyers, en de attitude die ze verraden

Nr. 70, December 1999 • Pieter T'Jonck • Klapstuk '99: over intuïtie en concept
Sommige beelden kunnen nog veel sterkere affecten veroorzaken: als je kijkt naar Salo van Pasolini moet je al bijzonder hard zijn om niet af en toe je maag te voelen keren...Het is een platitude, maar ze blijft waar: het is maar als een gebeurtenis opgenomen raakt in een taal dat ze begint te werken, aanslaat...Sterker zelfs, ze zijn al verdwenen voor je ze gezien hebt

Nr. 70, December 1999 • Marianne Buyck • Straffe mannen en madammen
Jan Decorte... Mastermind... Guru en tiran... back on the scene... weer op café... It's in...' Die persoonlijkheden vormen allemaal één grote kennissenkring, en ze worden - zoals het de tv past...Ze spiegelt een verzoening voor zonder uitsluiting...Deze voorstellingen zijn alle dansvoorstellingen: ze werken alle met lichaamsbeweging als een primair materiaal, ze onderzoeken het uitdrukkingsvermogen van beweging, de verbindingen met taal en

Nr. 70, December 1999 • Marleen Baeten • Jeugdtheater XL
Kunstenaars met jarenlange ervaring binnen of buiten het jeugdtheater leverden clichématige voorstellingen af die niet zouden misstaan hebben in de voormalige KJT-programmering (Nat, Cowboys, Alleen...HETPALEIS volgde van meet af aan dezelfde strategie, want artiesten die ervaring in - of interesse voor het jeugdtheater combineren met talent voor de grote zaal zijn helemaal zeldzaam...Ze is er slechts de versterker van

Nr. 70, December 1999 • Katrien Darras • Het nieuwe podiumkunstendecreet...
Daarnaast zijn de organisaties en gezelschappen, afhankelijk van de subsidiesom die ze krijgen, verplicht een minimum aantal voorstellingen te brengen, gespreid over de vier seizoenen van de...af te dingen valt...Men heeft beslist ze toch te behouden, met als argument dat niet elke evolutie in de sector moet beantwoord worden met nieuwe categorieën, aangezien deze toch niet absoluut zijn

Nr. 70, December 1999 • Rudi Laermans • Kleine verschillen, grote gevolgen
Maar ze verrichten ook betalingen (economisch systeem), ze sluiten contracten af (juridisch systeem), ze pogen een voor hen gunstige overheidswind te laten waaien (politiek systeem), en tussendoor...Sindsdien beheert ze haar geld met zorg; ze bewaakt de inkomsten en uitgaven, en ze wikt en beschikt met niet minder nauwlettendheid over de budgettaire post der kunstsubsidies...Ze observeren hoe ze officieel worden geobserveerd, en ze handelen overeenkomstig: in subsidiedossiers presenteren ze zichzelf als succesvolle of op z'n minst goeddraaiende organisaties

Nr. 71, Maart 2000 • Jeroen Peeters • De anamnese van het dansbare
Autobiograferen lijkt te sterk uitgedrukt, maar schrijven doet ze wel, met woorden en gebaren schrijft ze als het ware zichzelf...Ook de emotionele momenten lijkt ze opnieuw te beleven, of minstens in herinnering te brengen, ze danst immers niet langer voor haar stervende overgrootmoeder, maar voor het publiek, vandaag...Eenvoudigweg omdat ze de dans is. Als Chase een pas de deux danst met haar eigen verleden, dan danst ze