Archief Etcetera

940 document(en) met "JE JE NOG DAT" • Resultaten 781 tot 800 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 63, Maart 1998 • Günther Samson, Jan Van Looy • Shakespeares Globe
Het is vreemd om te constateren dat je in The Globe niet naar een voorstelling gaat om een goeie acteur of compagnie te zien, maar om het gebouw waarin zij spelen...Net zoals je bij het naar buiten gaan nog even een blik werpt op het kleurrijk geschilderd podium en bedenkt dat het toch maar imposant is, dit gebouw, 'zo zonder één spijker'. En zo vergaat...Door samen met de acteurs 'opgesloten' te zijn in het gebouw (want dat gevoel bekruipt je wel lichtjes als de grote poorten dichtklappen) wordt de kijker deelgenoot van de voorstelling en speelt er

Nr. 63, Maart 1998 • Ritsaert ten Cate • Als het niet stuk is, probeer het...
Ik geloof niet dat je nog een andere keuze hebt, als je van een festival van dit kaliber spreekt...Het is onrealistisch om enerzijds duidelijke keuzes te maken op basis van je eigen visie en anderzijds te verwachten dat iedereen het met je eens zal zijn...En je moet absoluut beseffen dat je zelf de sleutel bent tot wat je creëert

Nr. 63, Maart 1998 • Dirk Pauwels • Manifest: Ze zien er zo gelukkig uit
cultuur - nog vóór de potjes verdeeld werden - meedeelde dat hij de jeugdteaters positief zou discrimineren'. Dat laatste zou zich vertalen in een subsidiair inhaalmanoeuvre waardoor een aantal jeugdtheaters...Doch, geen paniek, de scholen kunnen nog steeds beslissen om een voorstelling niet te laten doorgaan of om niet af te komen in het geval dat de voorstelling in kwestie niet zou blijken te stroken met...Gelukkig, het moet gezegd, zijn er onder ons nog enkele witte raven die er evenzeer van overtuigd zijn dat het allemaal niet echt meer klopt en zo

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
Want zonder voyeurisme geen podiumkunst: Le Voyeur maakt de kijker voor een keer bewust van dat voyeurisme dat het overgrote deel der theater- of dansvoorstellingen het publiek poogt te laten vergeten...een theatervoorstelling van Lauwers kan je inderdaad je hele leven in luttele seconden zien voorbijdonderden, met een visueel geraas en vooral een snelheid die achteraf altijd een beetje...En juist omwille van de algehele maatschappelijke tendens tot banalisering van de symbolische orde kunnen we dat verlangen nog enkel brutaal uitschreeuwen als... brute drift

Nr. 64, Juni 1998 • Jef Aerts • Voorbij het tellen van verschillen
Dat achter dit scherm van Vlaamse openheid echter de bevestiging van het eigen (inderdaad nog steeds door postkoloniale strategieën bepaalde) machtscentrum schuilgaat, is wat anders...Ondanks het feit dat hij als eerste allochtone theatermaker met het gezelschap rechtstreeks door o.a...Wij weten dat achter de complexiteit een aantal problemen schuilgaan die elk een oorzaak kennen, die niet vandaag op morgen opgelost raken

Nr. 64, Juni 1998 • Marleen Baeten • 'De kunstenaar schept, terwijl de criticus schaapt'
Schwitters, die regelmatig benadrukte dat hij geen dada maar Merz maakte, ging nog een stapje verder: ook zijn materiaal bestond uit 'onzin'. In plaats van verf gebruikte hij advertenties...Een Merzklankband - een montage van radioreclame, straatgeluiden en flarden van gesprekken - vergezelt je tijdens je verplaatsingen door het gebouw...Het is blijkbaar niet eenvoudig om op een gefundeerde manier onderzoek te doen naar de mogelijkheden van historische vernieuwingsbewegingen voor het theater vandaag, zonder dat onderzoek te laten

Nr. 64, Juni 1998 • Redactioneel
Geruime tijd na de teloorgang van het ideaalbeeld van de armoelijdende kunstenaar bleek het roofbouw plegen (op je eigen lichaam, op je 'officiële' werkgever, op je gezinsleven) ten dienste van de...Al bij al overheerst de indruk dat er tot nog toe meer cijfer- dan denkwerk is verricht met betrekking tot het tijdschriftenbeleid...Een week voor de bekendmaking van de tijdschriftensubsidies mochten we nog eens meemaken dat cultureel nieuws de voorpagina haalde

Nr. 64, Juni 1998 • Alexander Baervoets • Smits, virtuositeit, hiphop, politiek en de hedendaagse...
Het is vermoeiend te moeten vaststellen dat de hedendaagse dans zich nog steeds dient te rechtvaardigen...Eigenlijk is dit niets meer dan een elementaire denkfout en behoeft het geen verder commentaar: je kan niet stellen dat ieder werk zijn eigen criteria behoeft en dan de opponent te lijf gaan met jouw criteria...naar voor, opent naar tweede, draait naar vierde, knikt even in de knieën en - hop - daar zwaait ze om haar as - fouetté - en nog één, en nog één... Het publiek kijkt ademloos toe

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Ten Oorlog revisited
Voor een blad waarvoor nieuwswaarde inderdaad (en gelukkig maar) geen criterium is, dat bovendien tijd en ruimte heeft om een onderwerp uit te spitten door bijvoorbeeld geruchten even op hun...waarheidsgehalte te controleren, kan je toch wel stellen dat Etcetera hier enkele steekjes heeft laten vallen, waarbij ik alleen enkele feitelijke onwaarheden wil vermelden...Waarbij ik voor mezelf alleen nog de bedenking kan maken dat die laatste twee elkaar willens nillens nodig hebben, wil de impact niet beperkt blijven tot de eerder vernoemde symfonie in een woestijn

Nr. 64, Juni 1998 • Ludo Verbeeck • Littekens schreeuwen om wonden
een nachtelijke roes ontstond dan de tekst Herakles 2 of de hydra, waarin Herakles op zijn tocht tot de ontdekking komt dat het te doden monster dat hem in zijn wurggreep houdt, de aarde zelf is: de...De protagonisten in deze tragedie handelen niet meer, de gebruikelijke dialoog is onmogelijk geworden, er is enkel nog het verleden dat niet loslaat en tot spreken noopt...Last Voyage werden nog eens zes theaterteksten opgenomen: herwerkingen van vroege ontwerpen zoals Germania Dood in Berlijn, verder Anatomie Titus Fall of Rome en uiteraard ook Germania 3, het stuk dat

Nr. 64, Juni 1998 • Peter de Jonge • Portrait de l'inconnu
Maar meer nog dan aanbeden iconen leken de hoezen op kiekjes, foto's die je een vriend of een nieuw lief toont om via een omweg jezelf te portretteren: Marc als David Bowie, als Lou Reed, als Iggy Pop...Je verwacht dat hij elk moment zijn kraag, delicaat geklemd tussen duim en wijsvinger, zal laten zakken...De tweedeling 'Nu zie je me/nu zie je me niet', opgeroepen door de foto, suggereert een choreograaf in de weer met de dualiteit aanwezigheid/verborgenheid

Nr. 64, Juni 1998 • Hans Op de Beeck • Een wereld met een smaakje
Dat Raeves' tweede levende tentoonstelling in de ruimte van De Beweeging zelf te zien was, maakte dat deze voorstelling zich niet - zoals zijn voorganger - als een te letterlijke interdisciplinaire...Je zou kunnen stellen dat wanneer je getroffen wordt door een kunstwerk, de spelregels, de middelen, de beeldtechnieken secundair worden, dat je de 'dienende' middelen vergeet...Vanuit die hoek wordt duidelijk dat deze lichamen zich niet tot zulk een dienende rol lieten temmen, maar in hun aanwezige, 'idealiserende' esthetiek betekenisdragend werden, dat hier vier gave

Nr. 64, Juni 1998 • Bart Eeckhout • Veelkantige bewegingen
Als je de optie neemt om beeldende kunst - want dat is een performance per slot van rekening toch nog altijd - op te nemen in de programmering van een festival voor podiumkunst, neem je een zeker...Als programmator mag je je dan ook niet tevreden stellen met de verantwoording dat ook in performances het lichaam centraal staat...Had je bij Inge Cauwenbergh het gevoel dat je te weinig kreeg, dan ging een andere jonge coproductie van De Beweeging, De Obscure Kamer van Ilse Roman, ten onder aan een 'teveel'. Te veel losse en al

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Die indruk wordt nog sterker wanneer je ook het televisiewerk bekijkt dat Dood Paard de voorbije jaren voor de vpro heeft gemaakt...ochtendgloren dat de partners werden geruild, met nog hooguit een suggestie van het wraakmotief...Oog om oog, tand om tand: dat is het trieste maatschappijbeeld dat Shakespeare met zijn bloederige drama weergeeft en dat is ook het rechtsprincipe in het treurspel Medea, met opnieuw verraad dat met

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Soms vind ik dat de machine te hevig davert, vooral omdat je er nog eens spel, een verbaal verhaal tussenschuift...Het werk van Al Balis, bijvoorbeeld, dat is zo'n massa aan beelden en informatie dat je die chaos alleen nog kunt vergroten, en dan wordt dat de voorstelling...Er kan een tijd komen dat je voelt dat je uitgepraat bent, of dat er niemand meer naar je luistert

Nr. 64, Juni 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Kwantumtheater
Zelfs al zou je op voorhand de toestand van het stuk en van het publiek helemaal kunnen bepalen, dan zou het nog zo zijn dat als precies hetzelfde publiek naar precies hetzelfde stuk kijkt, de...Ik zei daarstraks dat de kwantummechanica nog deterministisch is als je niet meet...Etcetera: Dat iets 'tegelijkertijd deeltje en golf kan zijn', ervaar je toch dagelijks in de werkelijkheid; je kan op hetzelfde moment beweren dat de liefde bestaat en dat ze ook niet bestaat; je kan

Nr. 64, Juni 1998 • Pascal Gielen, Kurt Vanhoutte • Theatermakers, biologen, Annemie Neyts en andere bricoleurs
Wanneer je haar gezien hebt in het Beurscafé, kan je haar nog moeilijk in die campagne thuisbrengen...Dat heeft allicht als voordeel dat je elke avond naar lieve lust in een grote theater- en danswinkel kan shoppen...Een spijtige vaststelling, zeker als je weet dat er wel al pogingen zijn ondernomen om uit de gedateerde, modernistische patstelling te geraken

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
Ik wilde je vertellen hoe vaak ik een verhaal dat jou overkwam heb afgenomen en het heb verteld alsof het het mijne was...Een kleine ruimte, zo klein dat je het publiek kon tellen, dat je elke beweging die zij maakten kon zien...Je zweert dat je geen relatie had,' zegt de zwarte man op de trappen van de kerk, terwijl jij naar het verkeer kijkt en naar het stof dat op Commercial Street waait

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • De dood van een kunstenaar is onherroepelijk
Nog nooit heb ik zo sterk het gevoel gehad van, de honger gevoeld naar een gesprek dat midden in een zin werd afgebroken...dat de dood van een kunstenaar in tegenstelling tot die van een wetenschapper onherroepelijk is: niemand zal Célébration nog maken zoals Thierry dat had willen doen; dat onderzoek naar Savitzkaya...hadden allemaal de indruk dat dit Savitzkaya-project voor Thierry een nieuw elan betekende; misschien moest hij toch niet voorgoed uitwijken naar Italië, misschien was er voor hem toch nog een plaats in zijn

Nr. 65, Januari 1998 • Patrick Allegaert • Waarom kijk je omhoog?
Ook Dirk Pauwels is het eens met het feit dat de selectie veel meer gebeurt vanuit een vermoeden dan vanuit een weten: 'Je krijgt minderwaardige kandidaten, maar ook kandidaten die je anders nooit zou...Je moet leren erkennen dat je talenten niet beperkt zijn tot de stempel die je had in het begin...Ze vindt het een enorme luxe: 'Het is uitermate goed dat je over alles kunt spreken, dat je elke domme vraag kunt stellen