Archief Etcetera

940 document(en) met "JE JE NOG DAT" • Resultaten 561 tot 580 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 44, Februari 1994 • Nancy Derboven • Een schermutseling tussen Markies de Sade en...
De voorstelling doet je nadenken over je houding t.o.v...inderdaad in zijn notities bij Exiles schreef dat: "The doubt which clouds the end of the play must be conveyed to the audience not only through Richard's questions to both but also from the dialogue between...Weinig Joyceaanse humor Het verwachtingspatroon dat je als lezer van Joyce hebt (voor mij een sterk humoristisch patroon), wordt bij Exiles (in lectuur of opvoering) wel bruusk doorbroken

Nr. 44, Februari 1994 • Bruno Koninckx • Triptiek van de waanzin
Etcetera: Het werk van Peter Maxwell Davies dat jullie brengen is hedendaags en zelfs nu nog - ruim twintig jaar nadat het geschreven is - muzikaal experimenteel te noemen...Wat wil je nog meer...De structuur is zo opgebouwd dat je een soort naturalistisch portret van haar leven krijgt en je het ritueel volgt, waarin ze alles dagelijks herbeleeft

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Het talent van Pierre Audi
Ook al werkte hij voor een commercieel bedrijf, toch belette dat niet dat Monteverdi zeer veel aandacht besteedde aan de kwaliteit van het onderwerp dat hij op muziek zette...jaloers dat ze een moord beraamt, Ottone wordt uit liefde een willoos slachtoffer, dat zich tot een moord laat ompraten...Bij deze opvatting hoort ook een technisch middel dat nog vaak op tegenstand stoot: Pierre Audi gebruikt boventitels

Nr. 44, Februari 1994 • Johan Thielemans • Carmen, een tragedie
Een gevaarlijke uitspraak, want ze suggereert dat Carmen door iedereen gekend is. Maar als je nagaat waar dat op slaat, dan kom je vaak uit bij onbelangrijke fenomenen, zoals het exotische ('Carmen...Je zou kunnen uitgaan van het standpunt dat een kunstwerk een stilistische eenheid moet vertonen...Dat laat zich al onmiddellijk aflezen aan het decor dat je voor de opvoering laat ontwerpen

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Denken, construeren en dansen tegelijk
Het is de eerste keer dat ze zich zichtbaar ontspannen - daarvoor kreeg je de concentratie van de poseur te zien...Het heeft veel weg van een technische doorloop, wanneer de dansers nog vlug hun eigen parcours doorlopen, zonder nog alle bewegingen perfect uit te voeren...Als dan ten slotte twee dansers de scène verlaten en een danseres alleen achterblijft tot het licht uitgaat, krijg je de indruk dat het allemaal maar een grote, zij

Nr. 44, Februari 1994 • Myriam Van Imschoot • Een slingerbeweging tussen denken en dansen
Verbergt heeft een ander voorstel, er is nog voldoende tijd voor een solo, of dat kan...Roger Copeland(1) noemt die achterdocht een heimwee naar het dionysische ritueel, dat hij - met Jane Harrison - definieert als een 'dromenon': iets waar je in de eerste plaats niét naar kijkt, maar...Ik hoop dat we later in staat zullen zijn om te vergeten dat het publiek er is, zonder dat we het daarom compleet negeren

Nr. 44, Februari 1994 • Peter De Jonge • De algemene poëzie van het handelen
De dans verschriftelijkt is een symptoom dat dans zijn hoogtepunt bereikt heeft of er zelfs overheen is. Plots is er het besef dat voorstellingen geboekstaafd moeten worden, beelden vastgehouden...De blik is misschien nog vooruit gericht, maar men weet dat zij binnen afzienbare tijd naar achter gericht zal zijn...slag... Hoe een filosoof dat doet, hoe hij zijn dans begint is welbekend... Zijn eerste snelle danspas is die van de ondervraging

Nr. 45, April 1994 • Marleen Baeten • Twee meisjes met een baard en kinderbrieven...
Een ander vertrekpunt voor Achter glas zijn momenten van ontreddering en verwarring, 'wanneer in je hoofd alles lijkt los te schieten en je geen oorzaken of verbanden meer ziet'. Wat gaat er om in het...Dan vergeet je je naam...Bij het zien van Achter glas groeit echter het besef dat het imaginaire evengoed een toevluchtsoord is voor bepaalde delen van de werkelijkheid die hun onbewustheid gewoon afgedwongen hebben: soms

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Een wreed spel, gespeeld op de pianissimo's...
Daarom kan je bij deze vertoning het soort kritiek schrijven, dat je normaal bij de muziekrecensent vindt als hij de prestaties van elke zanger afzonderlijk onder de loep neemt...Je kan hier bijvoorbeeld zeggen dat Sigrid Koetse in de vervloekingsmonoloog van Koningin Margaret magistraal de grote, dramatische toon treft, die aan de tekst zo een sterke impact geeft, dat de...Nog te jong, zou je in de opera zeggen, een tenor die nog meer rijping, nog meer scholing, nog meer controle nodig heeft

Nr. 45, April 1994 • Eddie Vaes • Het is niet aan te raden een...
Een betekenisvol feit, waarmee nog eens wordt aangetoond dat Ibsen een magistraal vakman is en dat de ruim een eeuw oude problematiek hoogst actueel is. Ibsens stuk heeft veel te vertellen over de...Eenmaal dat punt bereikt laat de voorstelling je niet meer los, vooral dankzij het vuurwerk van Löw...Misschien zijn hun inzichten gegroeid, maar waarschijnlijker is dat naast het rijpere spel pas nu de machinaties van de macht voelbaar worden, nu de recuperatie na Antwerpen '93, in het perspectief

Nr. 45, April 1994 • Johan Thielemans • Aids op Broadway
Je zag dat deze mensen ooit een vertoning van het Living Theatre hadden gezien, en die stijl nu schuchter naspeelden...Preek Tijdens de biecht zei één van de acteurs dat hij de vorige avond Angels in America had gezien en dat bij hem de vraag opgekomen was, of daar misschien de nieuwe betekenis van het woordje...Ondertussen was het bekend geworden dat Kushner een bijzonder belangrijk en poëtisch stuk over de Aids-problematiek had geschreven, en in New York werd er een producer bereid gevonden om het stuk op

Nr. 45, April 1994 • Rudi Laermans • Ik lijd aan Aids, ik ben op...
Het feit dat Leysen ook nog beschrijvingen van ooggetuigen van Wittgenstein's college-gestiek citeerde, vergrootte alleen maar de dubbelzinnigheid...populaire cultuur en haar carnaveleske feesten (af)sterven en regeneratie, dood en (weder)geboorte voortdurend samengingen - dat alles en nog veel meer lijkt ons van een onverdraaglijke ambiguïteit, een...En hoeft het ook nog gezegd te worden dat het bedreigende altijd ook fascineert, althans indien het zich op een veilige afstand bevindt - op een podium bij voorbeeld

Nr. 45, April 1994 • Luk Van den Dries • In memoriam
Op een moment dat er nog geen kanalen waren voor ernstige reflectie, nog geen tijdschrift, en geen theaterinstituut, bood de VUB onderdak voor wie het denken en spreken over theater wou oefenen...haar geval was dat vooral een les in diepzee-duiken waar je je ademloos door een permanent zuurstoftekort op sleeptouw liet nemen in de wondere binnenwereld van een tekst...Na een uur tekst en uitleg bleek dat meestal ook nog te kloppen

Nr. 45, April 1994 • Gunther Sergooris • Een zee van gele paasbloemen
En dat bleek een uitgekiend hulpmiddel om hen 'filmisch' te doen acteren, sober, precies en toch heel vlot, zonder het repertoire van brede, pathetische bewegingen waarop operazangers een monopolie...Carsen en zijn decorontwerper gingen uit van het principe dat je een zanger niet te veel ruimte moet laten, zoniet bezwijkt hij voor de verleiding ze met holle gestiek te vullen...Misschien kon Puccini zich vooral in dit opzicht wel met de bohémien identificeren: dat je uiteindelijk op zoek moet naar een koper, en dat de artistieke ambities daarbij wel eens mogen vergeten

Nr. 45, April 1994 • Benoît Vreux • Het 'Jeune Théâtre': leven en dood van...
Voor jonge theatermakers is dat niet anders: een repetitielokaal vinden, een producent over de brug halen, de vraag of je mag repeteren als je uitkeringsgerechtigde bent,... op de duur zou je vergeten...Maar dat bracht de nodige verwarring teweeg, vooral het feit dat sommige leden tegelijk rechter en partij zijn...De slotsom was dat er zaterdagochtend een communiqué werd uitgegeven waaruit de theaterwereld vernam dat "Het Jonge Theater weigerde verklaringen af te leggen en een cultureel debat aan te gaan zonder

Nr. 45, April 1994 • Hildegard De Vuyst • 'Alles wat naar diepte ruikt, is vies'
Je zou bijna willen dat je dat ziet, maar het blijkt weinig uit wat gemaakt wordt...Dat er geen dwingend nieuw artistiek project is, betekent nog niet dat het werk van deze jonge groepen naar de prullenmand verwezen moet worden...bestaan (De Enthousiasten, Dito Dito). De kinderen zijn het huis uit; hoe om te gaan met de leegte die dat nalaat of, zo men wil, de ruimte die dat binnen de centra creëert

Nr. 45, April 1994 • Pieter T'Jonck • Dossier: de jonge groepen
Maar het fenomeen dat je beschrijft doet mij vooral vragen stellen over de opleiding zelf, bij het feit dat mensen inderdaad niet veel meer presteren na drie jaar opleiding...Etcetera: Dat lijkt me toch een omkering van hoe het gewoonlijk gaat: je bent bezig met iets, en na verloop van tijd stel je vast dat anderen dat kunst noemen...Daaruit ontstaat gemakkelijk het gevoel dat je niet bestaat als je niet gezien wordt, als er niets over je verschijnt

Nr. 46, Januari 1994 • Bruno Koninckx • Peter De Graefs Ombat
Je hoort een man 'meezingen' , maar hij doet dat hoe langer hoe slechter...Positief gesteld kan je zeggen dat Peter De Graef technisch zo goed acteert en vertelt dat hij de toeschouwer helemaal in de ban houdt...Maar af en toe gaat hij een beetje over die scherpe lijn: dan komt zijn techniek meer naar de oppervlakte en heb je het gevoel dat hij op effect speelt

Nr. 46, Januari 1994 • Stefan Hertmans • De Nijinski-gedichten van Stefan Hertmans
Een doorgangshuis opent dus op het moment dat bij Nijinski de stoppen doorslaan, en eindigt als hij - drie jaar na zijn overlijden in Londen - op het kerkhof van Montmartre zijn definitieve rustplaats...Hij maakt twee wereldoorlogen mee: van de eerste is hij zich nog gedeeltelijk bewust, de tweede "zonk nog/dieper aan zijn hoofd voorbij". Ook heel wat gedachten en opvattingen van Nijinski...Johan Reyniers Nijinski, le dieu de la danse, aapte toen rozeblaadjes na, ijspegels die in kokend water vallen, vensters die 's avonds openwaaien, papier dat, net verfrommeld, zich weer

Nr. 46, Januari 1994 • Hildegard De Vuyst • "Wat vroeger was is nu voorbij"
Hans Bruneel vindt dat hij artiesten niet nog meer materiaal kan laten ontginnen als vooralsnog de middelen ontbreken om daar binnen een redelijke termijn ook een vervolg aan te geven...Essentieel in de produkties die ik tot nog toe met Dick gemaakt heb, is dat zijn muziek zeer aanwezig is; het is geen achtergrondmuziek...Dat is inherent als men geijkte genre-afbakeningen verlaat en speelt op braakliggend terrein, dat van een hedendaagse muziekdramaturgie