Archief Etcetera

662 document(en) met "WEET NIET HOE HET" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 63, Maart 1998 • Dirk Pauwels • Manifest: Ze zien er zo gelukkig uit
Doch, geen paniek, de scholen kunnen nog steeds beslissen om een voorstelling niet te laten doorgaan of om niet af te komen in het geval dat de voorstelling in kwestie niet zou blijken te stroken met...Zolang we niet het lef hebben iets nieuws te bedenken, moeten we ermee stoppen ons af te vragen hoe het komt dat er zo weinig (interessant) jeugdtheateraanbod is, en moeten we ons ook niet afvragen...Gelukkig, het moet gezegd, zijn er onder ons nog enkele witte raven die er evenzeer van overtuigd zijn dat het allemaal niet echt meer klopt en zo

Nr. 63, Maart 1998 • Rudi Laermans • De idiotie van het menselijke
De Professor weet, in de cognitieve zin van het woord, omdat hij weet toe te kijken met die indifferente, in alle opzichten zinloze blik waarin zowel het levenloze als het levende doods oogt...Want de kunst is per definitie niet van de orde van de beuzeling, en het inzicht dat er uiteindelijk niets zinnigs valt te zeggen of te weten over verlangen of machtswil, en al helemaal niet over de...Hoe spitsvondig soms ook de tekst, hoe briljant bijwijlen ook het acteren, hoe prachtig ook de muziek, hoe betoverend ook de scènebeelden: de trits van Grote Woorden waar de Snakesong-trilogie rond

Nr. 64, Juni 1998 • Jef Aerts • Voorbij het tellen van verschillen
Misschien is de essentie van het glokale denken het volgende: het gaat om de erkenning en de creatieve kracht van personen, kunstwerken, voorstellingen en culturele manifestaties, die niet zouden zijn...Niet echt verwonderlijk dat Woestijn '93 opnieuw op zwart zaad gezet is: een geïmmigreerde kunstenaar die, net als de Vlaamse collega's, een eigen visie op het theater wil verdedigen (en dus niet...Niet echt verwonderlijk dus, dat de leden van het Brusselse theatergezelschap Dito'Dito na afloop van de studiedag de vraag opwierpen waarom dit glokale discours niet openlijk met de noodzaak van het

Nr. 64, Juni 1998 • Ludo Verbeeck • Littekens schreeuwen om wonden
Dat het niet van meet af aan misliep, is ongetwijfeld te danken - of te wijten - aan de invloed van Bertolt Brecht, die het model aanreikte waarmee de aankomende toneelauteur aan zijn socialistisch...Hij herinnert zich hoe hij na het schrijven van deze scène twee weken lang niet verder kon...De protagonisten in deze tragedie handelen niet meer, de gebruikelijke dialoog is onmogelijk geworden, er is enkel nog het verleden dat niet loslaat en tot spreken noopt

Nr. 64, Juni 1998 • Steven Heene • Een schokkende sint-vitusdans
Titus is de vaderfiguur niet zozeer de keizer Saturninus als wel het alomtegenwoordige Rome dat hij door zijn functie vertegenwoordigt...Die gunnen hem echter niet de verhoopte gemoedsverlichting, getuige Gillis' sombere monoloog met het veelbetekenende zinnetje: 'Ik zie, ik zie wat jij niet ziet en het komt door de drank...Dat zorgt meestal voor gegiechel in de zaal, want Dood Paard weet hoe het een klassieke tekst weer fris en herkenbaar kan maken: door de tekst opnieuw openlijk te associëren met muziek, oorsprong van

Nr. 64, Juni 1998 • Rudi Laermans • 'Ver-stemde' herinneringen
Het theater van Vandervost cirkelt dan ook niet rond het theatrale lichaam, wel rond de stem...Het van Aby Warburg afkomstige gezegde 'Der liebe Gott steekt im Detail' zou niet misstaan als motto voor het theater van De Tijd...En niet te vergeten ook de mij onbekende klank- en lichttechnicus, die Vaders en Zonen mee maakte tot wat het was: een memorabele voorstelling over een memorabel Vlaanderen

Nr. 64, Juni 1998 • Clara Van den Broek, Dirk Pauwels • De vertelmachines van Pat Van Hemelrijck
Het is niet alléén literatuur, het is niet alléén muziek, het is niet alléén zichtbaar, het is niet alléén figurentheater...Dirk: Ik weet het niet, hoor...Hoe komt het toch dat de televisie - en film is daaraan voorafgegaan - ineens eigendom wordt van de commerce, terwijl dat toch door die mensen niet uitgevonden is? Wij laten ons dat zomaar allemaal

Nr. 64, Juni 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Kwantumtheater
Volgens de kwantummechanica kan of zal het gehele heelal deterministisch evolueren: als je het heelal kent op een zeker tijdstip, ligt het vast hoe het erna zal uitzien...Zij huldigden een vroege postmoderne opvatting: hoe meer alles de richting van het 'onbepaalde' en 'niet begrijpbare' uitging hoe 'beter' voor hen...Ik bedoel hier uiteraard niet 'zien' met de ogen, maar 'zien' in de betekenis van 'inzicht krijgen'. Als jij over theater nadenkt betekent dat: 'zien' hoe het in mekaar zit

Nr. 64, Juni 1998 • Pascal Gielen, Kurt Vanhoutte • Theatermakers, biologen, Annemie Neyts en andere bricoleurs
Het aanbod krijgt veeleer karakter door wat het niet aanbiedt, dan door wat het wèl toont...Artistiek vertaald heet het 'een verantwoorde plaats in het kunstenlandschap opnemen'. Wat de anderen doen, moeten wij niet meer doen...Maar het symbolische gewicht van de wetenschappelijke halfgod zou het niet halen, zelfs niet met uitgestoken tong

Nr. 65, Januari 1998 • Tim Etchells • Manifest: Tien keer een gooi naar authenticiteit
Ik wilde je vertellen hoe vaak ik een verhaal dat jou overkwam heb afgenomen en het heb verteld alsof het het mijne was...Er zijn performers die 'te groot' voor de straat lijken, performers die voor altijd in het elders van de tekst wonen, performers die het ritme van je gedachten missen, niet altijd dichtbij komen...Maar ik weet niet wat 'het' is. En als haar ogen contact nodig hebben, geef ik het hen, niet als een bewuste performer, maar als een persoon, gewoon aanwezig

Nr. 65, Januari 1998 • Patrick Allegaert • Waarom kijk je omhoog?
Victoria maakt er een punt van zich niet te willen vastpinnen op hoe het huis nu functioneert, het is immers steeds uit geweest op "verruiming" in de breedst mogelijke zin...hoeven niet te doubleren: het gaat hier niet om het aanleren van 'kunstjes'. Daarvoor kun je elders terecht...hoe romantische voornemens in de drukte van het bestaan niet echt tot bloei komen

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Lucht van de stallen
Hoe we het technisch klaargespeeld hebben weet ik niet meer...Meer en meer groeide het besef dat je bezig moet zijn met diepte-investeringen, ook al zijn die aanvankelijk ideëel omdat je niet weet hoeveel geld eraan komt en omdat je ook niet weet wanneer die...Impliciet betekent dat: ik zal je niet verder lastig vallen met mijn kennis over het theater; het gaat om jouw kennis, om wat jij erover denkt, om hoe jij ermee omgaat

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven, Marleen Baeten • Produceren in een groot huis - 1
Voor De Roovers betekende het een nadenken over het decor op een eerder moment in het werkproces, zodat ze niet meer alles op het laatste moment moeten bijeenrapen...Aan de zes overblijvenden hebben we gezegd dat we niet het privilege konden overnemen, dat ze tot het einde van hun dagen aan dit gezelschap verbonden zouden blijven, ook al vind ik dat mensen die een...Zo een 'kapstok' die het hele seizoen aan mekaar verbindt, wordt wellicht niet door het publiek 'gezien'. In het seizoen bouwen we wel een aantal 'momenten in. In het begin van het seizoen b.v

Nr. 65, Januari 1998 • Bart Verschaffel • Foto's, teksten, (gesprekken)
Het geheim van het theater is wat het niet toont en dus verbergt: het leven backstage en on the wad...Maar vreemd is toch dat, terwijl iedereen weet dat Vanden Abeele meetrekt om een boek te maken, zijn camera het intieme en het geheim niet objectiveert...én het blote feit dat hij deze tekst niet alleen schrijft maar ook publiceert, anticiperen op een vrijheid en een evidentie die er nog niet is maar waarvan men, pantheïstisch erotisch begeesterd, het

Nr. 65, Januari 1998 • Marleen Baeten • Een verlangen naar onsterfelijkheid
Het sprekende 'ik' is niet het belevende 'ik'. De makers gaan voorbij aan deze gemedieerdheid en plaatsen het 'echte' van het doordeweekse en innerlijke leven in contrast met de kunstmatigheid van de...Wanneer we in het theater over authenticiteit spreken, hebben we het meestal over de waarachtigheid van de maker en niet zozeer over het werkelijkheidsgehalte van de voorstelling...Wie weet zou ik Weg toen gewoon leuk gevonden hebben, net zoals ik me nu bij Kung Fu goed geamuseerd heb, maar verder niet kan inschatten hoe ernst en spel zich voor de makers tot elkaar verhouden

Nr. 65, Januari 1998 • Marianne Van Kerkhoven • Samenvallen met wat je denkt
Een acteur die bezig is met 'hoe hij op de toeschouwer overkomt' kan niet bezig zijn met 'het moment' en wat hij op dat ogenblik geacht wordt te doen en/of te denken...Het is zoeken naar het 'niet-concluderende spreken'. Jan Ritsema: 'Als je in een rol in een goedgeschreven stuk precies zegt wat er staat, krijg je het personage cadeau...Hoezeer ook strevend naar 'waarheid', toch weet Jan Ritsema dat theaterspelen ook liegen is of dat, zoals Patricia de Martelaere opmerkte, het statuut van het werkelijke niet noodzakelijk

Nr. 66, December 1998 • Veronique Patteeuw • De tijd van de muziek
Ik weet niet wie ik ben, welke beweging ik ga maken, ik weet dat mijn hart bonkt, maar ik weet niet hoe die beweging gebeurt, hoe al die bewegingen in mijn lichaam gebeuren...het wakker zijn heb je het antagonisme tussen de 'Eeh' en de 'Boum'. En die 'Eeh', dat is het leven zelf en dus ongedetermineerd; je weet niet hoe dingen verlopen...Je wordt op een gegeven moment totaal overrompeld door een bepaald gevoel van waarheid, we zeggen dan wel 'waarheid' omdat we eigenlijk niet weten wat het is, niet weten hoe het te benoemen

Nr. 66, December 1998 • Gert Keunen • Het theatrale in de popmuziek
Het banaal theatrale van de popconcerten van de jaren zeventig beantwoordde niet aan waar het in muziek om gaat: in alle eerlijkheid zijn 'ding' doen...feite een heel conformistische aanpak: men bevestigt wat men al weet, waar men het allemaal over eens is. En dat zie je niet alleen bij gitaarrockers...Deels wel, want het brede publiek had het al behoorlijk moeilijk met techno, met muziek die niet door artiesten van vlees en bloed gemaakt werd, die niet beantwoordt aan 'echte' emoties en die niet

Nr. 66, December 1998 • Peter Vantyghem • Roest op het huwelijk tussen woord en...
Muziek neemt niet langer zomaar de kenmerken van de woordtaai aan, omdat die taal niet langer in het centrum van de cultuur staat...Het gaat niet enkel om versieringen van één genre vanuit een ander, maar om intense kruisbestuiving...Zou het kunnen dat Hans Bruneel, de draaischijf achter de schermen, in het begin ook niet goed wist waar hij heen wilde

Nr. 66, December 1998 • Marleen Baeten • Een opera van Bach?
de muziekwereld is het niet ongebruikelijk om slechts één keer, de dag voor het optreden, met het hele orkest samen te repeteren...Anderzijds is het niet min hoe er soms in die teksten over de slechtheid van de mens en de wereld geschreven wordt...het begin begrijp je soms niet goed waar het naartoe gaat, maar omdat ik La Tristeza gezien had, had ik er het volste vertrouwen in. Etcetera: Welke relevantie heeft de toevoegingvan een