Archief Etcetera

729 document(en) met "Ik-figuur Laat" • Resultaten 361 tot 380 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 41, April 1993 • Johan De Feyter • Geen getto's voor het jeugdtheater
Op de details ga ik hier niet verder in, alleen: laten we het kind niet met het badwater weggooien...Kinder- en jeugdtheater in Culturele centra) laat vermoeden dat zowat één op drie mensen in Vlaanderen voor zijn achttien jaar minstens één keer een (professionele) voorstelling bijwoonde, meestal met...Ik weet ook niet goed waar het vandaan komt

Nr. 41, April 1993 • Patrick Jordens • Tussen literatuur en theater
Pol Hoste herinnerde zich toen een betekenisvol voor-wil uit zijn privéleven: op een morgen verscheen de schrijver erg laat aan de ontbijttafel...Want ik zie ook taalgebruik en tekeningen bij kleine kinderen die nauw verwant zijn aan de manier waarop ik met taal wil omgaan...Oorspronkelijke creativiteit "Eén van de grote motiveringen om met kinderen te gaan werken is dat ik meen dat hun aanvankelijk aanwezige creativiteit in stand moet worden gehouden

Nr. 41, April 1993 • Tom Blokdijk • Hoezo repertoire?
Want toen ik een paar jaar daarvoor regelmatig naar toneel begon te kijken, miste ik geen voorstelling van Toneelgroep Studio van Kees van Iersel, die vrijwel alleen nieuw repertoire speelde, omdat...Hoewel ik niet al die regisseurs in hun kijk op de wereld kon volgen en dus ook niet door al die ogen naar de werkelijkheid kon kijken, juichte ik toe wat ze deden...Ik heb dus bij de stukken die ik aanbracht geprobeerd de lijnen door te trekken die Johan Simons, Paul Koek en mijn voorganger Leon van der Sanden hadden uitgezet

Nr. 41, April 1993 • Johan Thielemans • L.A.'s best bewaarde geheim
Ik kom het te weten van Brett Hinkley, een van de oprichters van de Actors Gang...Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat ik zoveel gunstige reacties op het werk van de Actors Gang hoor omdat de reputatie van Tim Robbins, de man die het in Hollywood gemaakt heeft, op de acteurs en...Als ik zijn naam in de gesprekken laat vallen, zie ik wat zure gezichten

Nr. 41, April 1993 • Johan Reyniers • De dans van het harnas
Het ergste is als je als kunstenaar aan zoiets meewerkt, want ik denk dat een kunstenaar toch nog altijd roet in het eten moet gooien, moet zorgen voor die subversieve kracht om dat aan te tasten...Ik heb zeer veel ideeën," zegt Fabre, "ik moet enorm veel weggooien...De dansfragmenten in zijn oeuvre willen, zoals elk nieuw werk laat zien, nadrukkelijk naar elkaar verwijzen

Nr. 41, April 1993 • Paul Goossens • Eric Antonis
Als ik daar eens een jaar geen ruzie had of geen polemiek had gevoed, wist ik dat ik slecht met mijn stiel bezig was...Ik ben inhart en nieren een democraat, maar als ik over kunsten praat, ben ik toch wel... Etcetera: ...een verlicht despoot Antonis: ...iets in die zin misschien...Ik vind het een spitante sparring partner, hoewel ik bij sommige discussies denk: 'Mijn god, waar zijn we mee bezig

Nr. 42, Juni 1993 • Geert Opsomer, Erwin Jans • Prospero's offer
scène vandaag misschien wel de laatste wijkplaats en het meest gestrenge laboratorium: zij ondervraagt al deze culturele representaties, laat ze zien en laat zé beluisteren, verbeeldt ze zich en eigent ze...Meteen stelt zich ook de vraag naar de gemeenschap, de te vormen 'interculturele' gemeenschap, die zich niet langer in poli-tiek-economische categorieën laat beschrijven...Het laat ons toe de verhouding van het theater tot het andere, het vreemde (het interculturele theater), in een breder perspectief te plaatsen

Nr. 42, Juni 1993 • Tuur Devens • De grote infernale oerkont
Wat is er vreselijker dan iemand die zelf geen alcohol tot zich neemt, en slechts in sublimatie zijn personages laat drinken...Daarna komt hij naar voren en zegt heel laconiek: 'Ik ben 39 jaar, en ik heb nog nooit een kut gezien'. In Kleine remedie verliest vreemdeling Philippe Ceulemans door de muziek zijn zelfbeheersing, en...Zoals ik graag Gombrowicz herlees en nu veel plezier beleef aan de absurde verhalen van de schrijver Daniil Charms (een ontdekking dankzij het trio), zo kijk ik reikhalzend uit naar hun volgende

Nr. 42, Juni 1993 • Marianne Van Kerkhoven, Erwin Jans • Toneelspelersgezelschap STAN
Willy Thomas zei vorige week nog: ik kan mij niet voorstellen dat ik dit vijf jaar geleden zou gedaan hebben...Als ik een tekst lees van rond 1850, dan lees ik hem tegen de achtergrond van de slavernij...Terwijl ik mij nog heel goed herinner dat ik vijf jaar geleden in de les toneelgeschiedenis dacht: die zijn zot, je moet toch acht weken rustig, kalm... Die dingen draaien constant om en in elkaar

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Het Hooglied als verzachter
Je kan dan zeggen: leve de eerlijkheid, maar Schnitzler laat eveneens zien wat een centrale leegte de eerlijkheid veroorzaakt...Bondy laat hem toe volledig uit de bol te gaan (daarom heet Bondy dan ook een acteursregisseur), maar met het karakter van de muziek heeft zijn nummer heel weinig te maken...Ja, ik beken het: ik vond dit best een aardige opera, zeer vakkundig (maar niet echt geïnspireerd) geregisseerd, met vaak een schitterend decor van Eric Wonder, maar ik ben op mijn honger blijven

Nr. 42, Juni 1993 • Ludo Abicht • 'Zeg me, waar is mijn vaderland?'
Ik weet niet wat er met mijn ziel aan de hand is. Zeg me, waar kom ik vandaan, met welk doel ben ik geboren...Louter subjectieve zelfzekerheid, die niet gepaard gaat met erkenning van buitenaf, vervalt al te makkelijk in de verkramping van het autisme: 'ik weet wel hoe geweldig ik ben omdat ik Vlaming ben...Ik wil een citaat uit zijn essay over de toekomst van Vlaanderen geven, dat uiteindelijk wel merkwaardig is. Ik citeer: 'Ik droom van een Vlaamse staat, waarin Artsen zonder Grenzen een ministerieel

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Thielemans • Dora Van der Groen
Als je te vroeg sprak, reageerde je tegenspeler met: 'Mag ik even uitspreken'. Toen ik echter naar de film ging, zag ik acteurs op een totaal andere manier spelen...Ik zag Greta Garbo toen ik dertien was, en ik was zeer onder de indruk...Ik ben toen naar Mortier gegaan met de vraag of ik nog in Brussel zou mogen spelen als ik een vast contract in Antwerpen aanvaardde

Nr. 42, Juni 1993 • Freddy Decreus • Apollinisch, feministisch, oppervlakkig
Deze Medea zwelgt niet in breedsprakerig pathos, en speelt ook niet de furieuze duivelin die zich tomeloos en angstaanjagend door haar emoties laat leiden...Herhaalde malen vertaalt hij letterlijk bij een smeekbede: 'Bij je kin, bij je knieën' (vs 324, 640), terwijl Koolschijn deze formule ofwel weglaat ofwel vertaalt als 'Ik smeek u, in naam van de jonge

Nr. 42, Juni 1993 • Paul Demets • Kunst als hamvraag
Ik hou van dat straat-rumour, tenminste als het produktief is. Het festival Kunstonderacht, dat in het kader van Antwerpen 93 plaatsvond, toonde alvast aan dat je kinderkunsten niet in één centrum...Maar Véricel laat de harmonie toch zegevieren: als de groepen elkaars terughoudendheid zien om er een persoonlijk gevecht van te maken, gaan ze elkaar respecteren...Even krijg je daardoor de indruk dat ze niet alleen danst, maar ook haar tweede ik misschien of. net zo goed de schim van een dode

Nr. 42, Juni 1993 • Herman Asselberghs • Een respectvolle worsteling
De Amerikaanse danscritica Deborah Jowitt laat er geen twijfel over bestaan dat 'there are many people, who, like me, feel that seeing Goldberg Variations by J.S...Het 'onnatuurlijke' knip- en plakwerk hield in zijn ogen van meet af aan een ethiek in. Hij schrijft (in 1974, in het artikel Muziek en Technologie): 'Ik geloof in de 'tussenkomst' van de technologie...Als ik Margaret Mead goed heb gelezen, keurt zij die afstand scheppende factor af, dat besef van ongebondenheid aan biologische beperkingen

Nr. 42, Juni 1993 • Marleen Baeten • De verbeelding na de revolutie
boeken na de toespraak van Robespierre in de Algemene Conventie laat alle mogelijke dictaturen uit de geschiedenis de revue passeren, van de inquisitie tot het stalinisme en het nazisme...verrukking, bij het droomblauw van een berg, of zelfs het geloof (ook zelf daarbij een gevoel) bij alleen maar het 'ik-hier'; andere kende hij weliswaar, maar zuiver en van een ideaalbeeld-karakter werden ze voor

Nr. 42, Juni 1993 • Johan Reyniers • De kunst van de accumulatie
Forsythes dansers, stuk voor stuk schitterende lichamen die over enorm veel technische bagage beschikken en bij wijze van spreken de hele dag door zouden kunnen dansen, laat hij eenvoudigweg lange...Hoeveel gelijkenissen er tussen de aanpak van Fabre en Forsythe ook mogen zijn — ik denk hier ook aan het feit dat beiden de zwarte Stephen Galloway als sterdanser uitspelen —, de verschillen springen...een interview zegt Fabre, met een knipoog naar de bijbelse Samson: 'Als jongetje vond ik het vreselijk als ik naar de kapper moest, het was precies alsof mijn schoonheid en mijn kracht weggesneden

Nr. 42, Juni 1993 • Bart Philipsen • De scène, het misverstand en het ogenblik
zien'. De kairos manifesteert zich in en als het onverwachte, de al dan niet gegrepen gunst van het ogenblik dat zich niet laat herhalen, laat staan anticiperen of 'voor-zien'. Het is altijd een moment van...kijken/ toe-schouwen (en beschouwen) zelf: 'Zien en gezien worden' geldt niet alleen voor de poserende groep die zich door de fotograaf laat 'nemen', maar net zogoed voor het publiek...Hij wil namelijk de onherleidbare heterogeniteit van dit gezelschap tegen, voorbij en door elkaar sprekende enkelingen in een 'totaalopname' homogeniseren: 'Ik fotografeer jullie net zolang tot jullie

Nr. 43, November 1993 • Hugo Durieux • Muziek/ Theater/ Politiek
Naar aanleiding van Nixon in China formuleerde Sellars trouwens als uitgangspunt: 'Het publiek moet meer weten van de figuren op het toneel dan je laat zien...Ik heb het wel eens meegemaakt in Rotterdam dat toen ik probeerde te reserveren voor een concert in een serie hedendaagse muziek (!), de zaal helemaal uitverkocht was...Op RTL4 is Caroline namelijk al overleden; ik hoop dat ik hiermee geen vreselijke geheimen verklap aan BRT-kijkers

Nr. 43, November 1993 • Johan Thielemans • Lezing zonder titel of: De vleugels van...
Ik wilde dat ik zonder problemen zeggen kon: "Ik blijf waar het verstand zijn vleugels roert", en, met deze woorden van Thersites in gedachte, zou ik willen de plaats weten WAAR het verstand zijn...Thersites, mijn beste, ik wil even een experiment wagen door een vraag te stellen: als ik interesse opbreng voor wat een acteur presteert, moet ik het mij beklagen of moet ik mij gelukkig prijzen dat...Laat ik voor het gemak van mijn betoog van de ingebeelde situatie uitgaan, dat ik drie jaar geleden zeker was van wat ik zag, en dacht en verdedigde