Archief Etcetera

697 document(en) met "JE DOET HET" • Resultaten 261 tot 280 worden getoond • Toon volgende resultaten

Nr. 34, Juni 1991 • Sigrid Bousset • René Eljon Moeders
Dat wordt erg duidelijk in Bertha's monoloog waarin ze verbitterd verslag doet van het leven zoals ze het totnogtoe heeft geleefd...Het feest wordt voorbereid, iedereen doet haar best, ergert zich aan de andere, één en ander loopt fout, gekibbel, irritatie, zenuwen...Dat Dito' Dito geen regisseur heeft aangezocht begrijp je heel snel : we kijken naar vijf akteurs die naar elkaar kijken, elkaar en zichzelf regisseren en daar, zo lijkt het me, bijzonder veel plezier

Nr. 34, Juni 1991 • Ludo Abicht • De blanke, de rode en de mongool
Weisman doet aan het eind van het stuk, wanneer hij totaal berooid in een Indianendeken gehuld midden in de woestijn aan het sterven is, van verre aan Job denken...Die taboes zijn echter al zo diep in ons collectieve geweten vastgeroest dat je er blijkbaar alleen met grove middelen tegenaan kan gaan, en dat doet hij, zonder ook maar één van de bekende clichés te...Het stuk wemelt van pijnlijke en vaak kwetsende verwijzingen naar de positie en het zelfbeeld van joden en Indianen, het tekent een weinig smaakvol beeld van een mentaal gehandicapte en veegt de vloer

Nr. 35, September 1991 • Peter De Jonge, Erwin Jans, Dirk Verstockt,... • KRONIEK
Het geeft aan het gebeuren wel een specifieke atmosfeer, maar leidt een paar keer tot kneuterigheid, die afbreuk doet aan een avond die verder schitterend toneel is, want achter het gespeeld...Haar furieuze energie wordt afgewisseld met een verrassende ingetogenheid die je als toeschouwer van het eerste tot het laatste ogenblik ademloos doet toekijkend, afwachtend welk konijn ze nu weer uit...Zoals gezegd ontbrak het bij het eerste Time Festival aan coherentie, aan een rode draad waaraan je je kan vastklampen

Nr. 35, September 1991 • Ludo Verbeeck • De vijanden van Hans Jürgen Syberberg
Je kan de brutale geallieerde luchtaanval op Dresden oproepen in het geschrokken gelaat van een vrouw alleen op de scène...Het bescheiden schouwspel van een brandende universiteitsbibliotheek kan natuurlijk niet concurreren met het vele hout van het fijn gesneden rococo dat Dresden zo geschikt maakte voor het opwekken van...de historisch-politieke actualiteit, dan heb je als toeschouwer ook het recht om dit nieuw verband op zijn draagkracht te beoordelen

Nr. 35, September 1991 • Paul Pourveur • Tyrannie der hulpverlening
Je bent alles voor jezelf, want voor jezelf ben je het heelal... ZIJ Als ik zo ben... zouden de anderen niet net zo zijn...Plukken wij bloemen, neem ze in je hand en leg ze in je schoot en laat de geur het ogenblik verzachten... Dit ogenblik waarin wij kalm in niets geloven... Kleine stilte HIJ...vervelende tragedie van je sterven... Dan, van dag tot dag, worden de gesprekken opgewekter En het alledaagse leven neemt zijn plaats weer in. Dan...van lieverlee, ben je opeens vergeten

Nr. 35, September 1991 • Pol Arias • Profiteren van de waarheid der dingen
Het is weinig bekend in het buitenland, al was het dan toch in '84 te gast op de Biënnale van Venetië met De Opdracht van Heiner Müller en twee jaar geleden in Frankrijk met een produktie gebaseerd op...Dat doet de toeschouwer nadenken en dat haalt hem uit de uniformisatiesfeer van het theater...Nu je het zegt, het zijn inderdaad typische rollen voor een regisseur- directeur

Nr. 35, September 1991 • Daan Bauwens • Walter Tillemans
Was het Raamteater een ultieme poging om theater te maken zoals je dat wou ? W.T...Het amusementstheater zie je bij het Echt Antwerps Teater en het Theater van de Lach...Het theater'? Wat bedoel je daar precies mee

Nr. 35, September 1991 • Ann Olaerts • THEATER FESTIVAL
Joost Sternheim, Het hoge woord -een project van Frascati) Kan je het leren of kan je het niet leren...Acteren of regisseren, betrokken zijn bij repetities, huisschrijver/dramaturg van een gezelschap zijn... ze zijn het er allemaal over eens: je moet met minstens één been in de praktijk staan om goed...Dat hangt af van de vorm waarin je het wil organiseren, want gevestigde auteurs hebben uiteraard geen boodschap aan een vierjarige schrijfopleiding met begeleidend diploma

Nr. 35, September 1991 • Sigrid Bousset • Gecanoniseerd experiment
Het nu-moment wordt ontkend door het volhouden van de illusie dat je greep kan krijgen op de wereld, op de wereld in een tekst...De bewerking van Perceval zegt het volgende: "(...) maar ik beweeg me voort als een schaduw / werken heeft geen zin meer / en het gefilosofeer en de liederen zijn van eergisteren / als je eens wist...Het is dat acteren naast de tekst, dat mij ook de hele enscenering in vraag doet stellen

Nr. 35, September 1991 • Sam Bogaerts • Geld, folklore & talent
Samenwerking verruimt de middelen en vergroot het publieksbereik...Ze lezen Nederlands bloed met evenveel plezier en met even weinig moeite als Het verdriet van België, en laten het werk van Jacq Firmin Vogelaar en Daniël Robberechts links liggen...Misschien worden ze wel ingegeven door een hedendaagse variant van calvinistische zuinigheid: stel je voor dat je je als geletterd mens ook nog eens met dat buitengewest bezig moet houden

Nr. 35, September 1991 • Luk Van den Dries • Een fossiel in een rotsblok
Theatrale sculptuur Je maakt het niet zo gauw mee in de ergonomisch verantwoorde zitjes van de zichtlijngepaste schouwburgen dat thema en locatie zo weerstandsloos versmelten...En die vind je nu eenmaal eerder in het Duitstalige dan het Engelse of Franse repertoire...Het platteland vormt een onuitputtelijke inspiratiebron voor toneelgroep Hollandia, en dat merk je niet alleen aan de hoeveelheid Kroetz en Achternbusch die geprogrammeerd wordt, maar ook aan de

Nr. 36, December 1991 • Dirk Verstockt, An-Marie Lambrechts, Bruna Koninckx, Paul... • KRONIEK
Het acteren van de buren is eerder karikaturaal, waardoor je als toeschouwer voortdurend gedwongen wordt je aan de acteerregisters aan te passen...Hij zet daarmee ook de toon van de voorstelling: het is zo schokkend dat je soms het hoofd wil afwenden, maar je moet meekijken om niet tegen de muur te lopen...Die paradox vormt de kern van het werk van dit trio: je moet begrijpen dat je niets moet begrijpen

Nr. 36, December 1991 • Pieter T'Jonck, Peter De Jonge, Dieter Lesage,... • Klapstuk
Als je het laboratoriumargument gebruikt, kan dat je niet onmiddellijk verantwoordelijk gesteld worden voor het resultaat...De kracht van de scène Verschaffel: "De scène wordt vaak uitgebuit als een metafysische ruimte waar al wat je doet 'iets heeft' door de kracht van de ruimte waarin het gebeurt...Men gaat op een naïeve manier aan de kant van de scène staan, doet alsof alle betekenis voortkomt uit de bewegingen die men maakt, terwijl het eigenlijk de scène is die het werk doet

Nr. 36, December 1991 • Tone Brulin • De Nacht van de Brandende Apen
Je kan het één niet van het ander onderscheiden...Als je je werk doet komen er geen aanmerkingen over je vrije tijd...doet niemand van het bestuur je na, beste Jef

Nr. 36, December 1991 • Frank Theys • Lied van mijn land TV-Wagner
een overkoepeld bad waarin je drijft op pseudo-vruchtwater en luistert naar relaxerende muzak; getuige natuurlijk ook het succes van film...Je hoeft zelfs niet ver te zoeken naar een Griekse televisietragedie: het vervolg van Oedipus Rex: Oedipus in Colonus namelijk...Dit is zo'n vervreemdend effect, waarbij acteur en landschap van elkaar loskomen, dat het doet denken aan een video-effect waarbij een personage wordt uitgesneden en in een nieuw decor geplant

Nr. 36, December 1991 • Gunther Sergooris • Den seligen Göttern, wie geht's?
Waarop Wernicke zich geïnspireerd heeft blijkt uit het rijkelijk van iconografisch materiaal voorziene programmaboek: het uitzicht vanuit de werkkamer van Hitler op de Untersberg in het 'Berghof' te...het eerste bedrijf van de Walkure doet Siegmund het relaas van zijn ongelukkige wedervaren in de ene hoek van de sofa, terwijl Hunding, de echtgenoot van Sieglinde in de andere luistert...Siegmund vindt er beschutting op zijn vlucht en Siegfried duikt er in elkaar en trekt de wolfspels van zijn vader over het hoofd om het verhaal van Mime niet te moeten horen, die voor de zoveelste

Nr. 37, April 1992 • Klaas Tindemans • De deuren van de tijd gaan niet...
Het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan, als je zoiets leest...Het ontbreekt hen aan een referentiekader waarin ook het meest lelijke, het verwerpelijke, het afschuwelijke, het smakeloze, het niet-authentieke, een betekenis krijgt - en als ze er wel over...Veel is vreemd in deze wereld... Het onbewuste is het andere in onszelf, 'je est un autre' zegt Lacan later

Nr. 37, April 1992 • Luk Van den Dries, Erwin Jans • Luk Perceval
Het is mij almaar duidelijker geworden waarom ik het theater wil weghalen uit zijn illustrativiteit, het steeds meer wil kaderen in... ik weet niet of je dat een 'nieuwe esthetiek' kan noemen...Zo heb ik het liefst een decor dat in de weg staat, omdat ik het essentieel vind in het leven dat je je bevrijdt van materiële dingen, maar ook omdat daardoor het decor een personage wordt dat door...Anderzijds toon je via het materiaal van anderen wat je in een interview niet gezegd krijgt, wat je voelt en wat je wil delen

Nr. 37, April 1992 • Johan Thielemans • Gepassioneerd theater
Als je over deze bedoeling van Artaud leest, en je je dan voor de geest roept welk een futloze en verwarde opvoering Ivo van Hove eerder dit seizoen van Fords stuk heeft gebracht, ben je geneigd te...Hij is 'het rustpunt met woedende onrust als onderstroom' (Loek Zonneveld). Het verhaal van de bode levert het hoogtepunt van het stuk op...De man aan wie ze haar verhaal doet, een éénkoppig koor, houdt haar vast, streelt haar, en terwijl ze zich aan hem vastklampt, komt de rest van het verhaal

Nr. 37, April 1992 • Pieter T'Jonck • De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens
de laatste jaren verschijnen ook steeds sneller nieuwe gezichten in het gezelschap, en je kan je afvragen of de band die zij hebben met het werk dezelfde is als vroeger...Bij Stella voelde je zowat op elk moment dat de dansers het probleem om 'het te maken', het vertoon, met een ongeziene direct-heid aanpakten, zonder zich af te vragen of het wel klopte...Kortom, veel middelen, met een pover resultaat, zeker als je het vergelijkt met het uiterst efficiënte licht dat bij Bartok/aantekeningen aangewend werd